Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
27-02-2017
Een dipje
Hallo allemaal ,
Hoe gaat het met jullie ? .... Tis nogal een weertje he ,.... Ik snak naar de lente ,de zon ,een beetje warmte op onze snoet ,... Vorige week konden we even proeven ,... Het was zalig om even naar buiten te kunnen ,... Mijn schatten genoten met volle teugen ,... Zalig om hen te zien ,...
De voorbije week ging ik werken ,bijscholing ,vergadering ,.. Ik bleef bezig ,... Donderdag was ons nichtje Celien jarig ,... 20 jaar ,... Ook de leeftijd van Robin ,... En ja ,ik had het echt moeilijk ,... Ik zie Celien open bloeien als een mooie jonge dame ,... Ze ontdekt de wereld op haar manier ,.. Ze geniet ,... Ze leeft ,...
Vrijdagavond gingen we een glaasje drinken op haar nieuwe voordeur ,... De kids waren mee en genoten oprecht ,... Ook op hun manier ,... Anoukje zat echt rond te kijken en vind het zalig om in de hoop van het volk te zijn ,... Robin proefde van de bitterballen ,de frietjes ,dronk cola ,hield mee zijn glas vast ,... En ja ,zijn nichten waren trots op mijn kerel ,... Robin kon even uit zijn rolwagen en liet zich heel graag knuffelen door Celien en Elke ,... Het verwarmde mijn hart om te zien hoe groot hun liefde is voor mijn gasten ,...
Maar anderzijds ,... Opnieuw die confrontatie ,... Hoe komt het dat ik die nu zoveel meer zie ,... Dan voorheen ,... Dat besef he ,... Hoe alles werkelijk voor me is ,... Is soms heel confronterend en doet me pijn ,.... Ik moet hier doorheen ,... En het lukt me ook wel ,.... Maar leuk is anders ,.... In de namiddag moest ik terug om mijn Baxter ,... Ik had een heel goed gesprek met de verpleegkundigen ,... Ze waren vol bewondering voor me ,... Stelden me ook de vraag ,... Hoe ga je hier echt mee om ,... Die altijd blijvende confrontatie ,... En weet je ,... Ik probeer hier echt nog naar een antwoord te zoeken ,... Maar is er een antwoord ,.... Hetgeen ik weet ,... Is dat ik alleen maar heel veel liefde kan geven aan die schatten van mij ,...
Ik probeer mijn wereld te doen passen in die echte hectische wereld ,... Veel plaats is er niet voor ,... Want een zorgenkind hebben ,.... Gooit je hele leven overhoop en doet je vaak overleven in die gekke wereld ,... Met vallen en opstaan ,... Elke keer weer opnieuw ,...
Zaterdag gingen we even naar de euroshop ,... Op zoek naar wat meubeltjes voor in onze nieuwe leefveranda die er weldra komt ,... We waren blij ,... Opnieuw verder bouwen aan onze droom ,... Anouk vond het zalig om mee rond te kijken ,... Ja zus voelt zich echt wel goed en geniet van de tijd samen thuis ,... Robin vond alle lichtjes in de toonzaal de Max ,.... Maar s' avonds was de pret over ,.... Mijn kereltje rilde van de koorts ,... De griep heeft hem in zijn macht ,... Gisteren de hele dag meer dan 39 ° koorts ,... En toch he ,... Hij bleef eten ,... Bleef lachen ,... Geeft echt nooit op ,... En daar haal ik moed uit ,... Vandaag is het nog niet beter ,... Deze morgen 40 ° ,... Ik gaf hem een lauwe douche ,zijn medicatie ,een verse pyjama ,... En alweer bedankte die kerel mij met zijn glimlach ,... Ik,moet slikken vandaag ,... Want helaas moet ik ze vanavond terug brengen naar de leefgroep omdat ik morgen moet werken ,... Leuk is anders om je kind zo te moeten afgeven ,.... Maar ik heb geen keuze ,... En eerlijk ,... Ik had liever gehad dat ik nooit die keuze moest maken ,... Want het went nooit ,nooit ,...
Zucht ,... Het is er weer even uit ,...
Ik wou dat ik soms een on/of knopje had ,... Maarja he ,... Toch wil ik opgelucht eindigen ,... Vanaf 17 april kan ik terug naar mijn vertrouwde stekje op mijn werk ,... Weer iets om naar uit te kijken ,... Want mijn werk ,... Mijn job doe ik toch zo graag ,... Iets betekenen voor een ander geeft me die meerwaarde ,... Die meerwaarde die ik ook nodig heb ,...
Liefs,Ann
Hallo allemaal ,
Hier ben ik even terug ,.... Ja ,het is een beetje een rare week ,... Ik voel me precies niet zo goed ,... Teveel aan het denken aan mijn schatten ,...
Valentijn ,.... In het weekend bleven de kids even op de leefgroep ,... Zodat ik even kon bekomen ,... Ik genoot samen met mijn ventje ,... Eventjes iets gaan eten ,... Eventjes niet naar het uurwerk kijken ,... Het deed me wel goed ,... Maar toch ,... Het blijft wringen aan mijn moederhart ,...
Vorige week had ik in Aartrijke evolutie bespreking over Robin en Anouk ,.... Het was wel heel heftig en emotioneel ,... Ik nam een moeilijke beslissing ,... De school voor de kids is heel zwaar ,... De laatste weekends gaven aan dat het duidelijk wat teveel was geworden ,... Ik had alleen maar slaperkes ,...en daarom hebben we beslist de school even stop te zetten en te evalueren hoe het zal gaan ,... Vrijdag moest ik naar Knokke om mijn Baxter ,... Op de terugweg ging ik nog even langs ,... En zag een slapende Robin ,.... Maandag ging ik opnieuw langs ,... En ik zag een slapende Robin ,...ik zat even alleen met hen ,... Kon ze eten geven ,... Eventjes knuffelen ,... Ik voelde me zo machteloos ,... Ik zag ze daar zitten ,... Mijn schatten ,... En neen ,... Dit is niet hetgeen dat je wilt als mama ,.... Verdoeme he ,... Het doet soms zo een pijn ,... Die verdomde realiteit ,... Die is echt soms harder dan je zelf zien wilt ,... Vroeger legde ik dit naast me neer ,... Maar nu lukt dit niet zo makkelijk,...,...het dringt keihard door dat ik levenslang zal gewrongen zitten met gevoelens van onmacht ,... Zaken die ik echt niet wil ,... Ik gaf ze weer af in de goede handen van het personeel ,... En stapte in mijn wagen ,... Met een krop in mijn keel ,....keerde ik huiswaarts ,...
Dinsdagmorgen ,... Valentijn ,... Ik ging werken ,... Liefdevol de patiënten verzorgen ,... En s'avonds werd ik verwend door mijn ventje met een bloemetje ,... We dronken een glaasje wijn ,... Aten een stukje taart '... En beseffen hoe gelukkig we zijn met elkaar ,.... Valentijn vier je niet die ene dag ,... Maar elke dag opnieuw ,... En samen sta je sterk ,... We proberen van elke dag te genieten samen met ons speciaal gezin ,...liefde ,... Een mooi en simpel woord ,... Maar met zoveel betekenis ,... Want zonder liefde geraak je niet ver ,... De liefde en de warmte die ik voel voor mijn gezin houd me recht ,geeft me de nodige kracht om alles te dragen ,... Soms met een lach ,... Soms met een traan ,....
Daarom ben ik blij dat ik dit hier ook eens kan en mag neerschrijven ,... Weet je ,... Alles gaat nu weer zijn gewone gangetje ,... En daar ben ik meer dan blij om ,...en dan denkt iedereen dat je zorgen even voorbij zijn ,... Maar toch vecht ik elke dag moedig verder ,... Probeer ik me zo sterk mogelijk te houden ,... Maar ook ik ben maar een mens ,... Een mens met zijn grenzen ,...en die grenzen hebben me geleerd dat ik toch wel kwetsbaar ben ,... Ik panikeer niet ,... Ik ga elke uitdaging aan ,... Geniet en omarm het leven ,... Misschien niet meer zo onbezonnen als vorig jaar,...maar wel nog iets bewuster ,... En ook hier ben ik dankbaar voor ,... Zo zie je maar elk nadeel heeft ook zijn voordeel ,... Ook al maakt het dit voor mij niet altijd even makkelijk ,... Maar ik durf zeggen ,... Dat ik trots op mezelf ben ,... Op mijn eigen ingeslagen weg ,...
Ik kijk uit naar morgen ,... Dan zijn al mijn schatten thuis en gaan we genieten van elkaar ,.... Dat is liefde ,dat is Valentijn ,...
Een dikke knuffel ,Ann
Hallo allemaal ,
De tijd raast weer voorbij ,... De dagen zijn goed gevuld ,... Het werken ben ik alweer gewoon ,... Het doet me echt goed om even weer in de realiteit te staan ,... De realiteit van de kwetsbaarheid ,... Ik werk op een oncologische dienst ,... Heel confronterend ,... Maar heel goed beseffend hoe gelukkig we mogen zijn dat we gezond zijn ,... Weet je ,... Ik was het even kwijt ,... Zat in mijn eigen zorgen gewenteld ,... Die ik zeker niet mag onderschatten ,... Maar die zorgen verdwijnen in het niets wanneer je mensen van je eigen leeftijd ziet vechten voor hun leven ,... De voorbije weken zijn mijn ogen terug open gegaan ,... Ik ga met een goed gevoel werken ,... Geniet van de babbel met de patiënten ,... Gewoon eventjes 5 minuten van mijn tijd ,... Maar met een grote betekenis voor hen ,.... Ja ,daaraan weet ik dat ik de job van mijn leven heb ,...
Maar ook de voorbije weken stond ik even stil bij mijn kids ,... Mijn 3 speciallekes ,... Ik probeer me zo vaak in hun hoofdje te verplaatsen ,... Zo graag zou ik eens willen weten hoe ze zich voelen ,... Wat ze denken ,... Robin jongen ,... Het is voor jou nog steeds heel veel spanning in jou hoofdje ,zo vaak zit je met jou handen aan jou hoofd ,... Wetende dat als we hoofdpijn hebben we ons slecht voelen ,... Maar voor jou jongen ,keer op keer word je enthousiasme bekocht met een reuze aanval ,... Vaak vraag ik me af ,... Waarom nu weer ,... Ik zou jou coctail aan medicatie moeten slikken ,ik koop niet meer recht denk ik ,... Slaap een hele dag door ,... Maar toch keer op keer vecht jij terug ,...jou lichaam is nu echt snel aan het evolueren naar een echte man ,... Het is nog steeds moeilijk te snappen voor mij ,... Ik zit al 19 jaar in de routine van papjes geven ,Pampers verversen ,jou volledig in alles helpen ,... Alsof ik in de babyfase blijf zitten maar dan met een volwassen man ,..snappen jullie dat dit niet zo evident is ,... Ik probeer elke dag opnieuw Robin ,... Jou los te laten zoals elke mama van jou leeftijdsgenootjes doet ,... Maar het loslaten is toch net iets anders voor mij ,... Ik weet dat jij hulpeloos bent en zonder hulp van een ander nergens bent ,... Iedereen in onze omgeving staan ons zo goed als ze kunnen bij ,... Proberen een beetje te snappen of zich in te leven hoe het voor jou moet zijn ,... Maar helaas alleen jij weet dit en zo zal het voor altijd een geheim blijven ,... Ik hoop jongen dat jij gelukkig bent ,... Dat jij in jou wereld geniet van elke mooie dag ,... Ik hou van jou kerel ,...
Anouk ,mijn prinses,... Hoe gaat het met jou ? ... Af en toe ben jij wat humeurig ,... Is er wat oorlog in jou buikje ,... Zijn het de maandstonden ,de hormonen ,... De darmen ,... Keer op keer hebben we hoer ook het raden naar ,... Wat heb jij zoveel slaap nodig ,... Wat zegt jou lijfje ,... Wat maakt het allemaal zo vermoeiend voor jou ,... Weet je ,we gaan ,staan ,lopen ,eten ,drinken ,...en dit kost ons geen moeite ,... Maar voor jou is eten ,een badje ,een hele opgave ,... Vaak stel ik me dan de vraag ,... Hoe sterk is jou hartje ,... En alsof jij het voelt ,... Je tovert jou mooie glimlach op ons gezicht ,... En ik lach mee ,... Laat het denken achterwege en geniet van jou zijn ,... Want jij bent zo mooi ,zo anders ,... Zo uniek ,... Ik hou van jou poppemie ,...
Grote broer ,.... Ook met jou ben ik zo hard bezig ,... Het gaat moeilijk voor jou ,... Je doet zo je best ,... Je probeert ,valt ,staat weer op ,... Dan stuur ik wat peptalk en je kan weg ,... De laatste week ben je beginnen schrijven ,vertellen ,... Over jou wereld ,... Jou kijk met jou autisme ,... Jou gevoel ,... Het loslaten bij jou ,... Is moeilijk ,... Maar toch wel moedig ,... Je wil het proberen op jou eigen benen staan ,... De weg is ingeslagen naar de nodige ondersteuning ,... Ik hoop kerel dat het jou lukt ,... Stap voor stap ,... Ik sta aan je zijde ,... Ik siupporter ,... Ik blijf jou mama ,... Ik hou van je
Ik moest vorige week naar de osteopaat en vroeg hem ,... Waarom ,... Waarom blijft die vermoeidheid me hardnekkig parten spelen ,... Ik doseer heel goed ,...laat voorlopig de feestjes nog aan mij voorbijgaan ,.. En kreeg als antwoord ,... Ann toch ,... Jou zorgen ,jou verdriet om jou gasten zuigt je helemaal leeg ,... Neemt alle energie weg ,...
Zo moeilijk te aanvaarden ,maar toch is het zo ,... Ik ga goed om met mijn grenzen ,... Voel dat het me lukt en ben dankbaar voor elke nieuwe dag ,... Ik besef dat elke dag een geschenk is ,... Een dag om te genieten van iedereen die me lief is ,...
Liefs Ann
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
