Het was hier wat langer stil hé,...maar daar hadden we een goede reden voor ,..We zijn met ons gezin en vrienden een weekje naar La Douce France geweest ,..in Castelnau d'Auzan .En het was HEERLIJK ,..het heeft ons zo'n deugd gedaan ,dat het nu serieus afkicken is ,...

Vakantie is toch heerlijk hé,..eens helemaal weg van de dagelijkse sleur ,genieten van de zon ,genieten van de wijn ,het zwembad,warme temperaturen en heel fijn gezelschap.

Ik ben zo blij dat ik deze lange reis heb kunnen doen met Robin en Anouk,..ze zijn van het vertrek tot onze thuiskomst heel flink geweest ,hebben samen genoten van alles wat op hen afkwam,..ook al was het niet altijd evident,..We hadden een huis geboekt die "zogezegd" rolstoel toegankelijk was ,maar dit was een fiasco en ja ,daar zaten we dan met 4 rolwagens ,..we lieten het gewoon niet aan ons hart komen ,..op de heen en terugreis gingen we overnachten ,en ik heb maar één grote vraag,..Zijn wij dan de enige die met een rolwagen op vakantie gaan ,..ze noemen het dan aangepast aan mindervaliden ,maar ik denk dat dit dan mentaal beperkte personen zijn hoor maar zeker niet van het kaliber als mijn kids,...Nochtans hebben die toch ook het recht op even er tussen uit te zijn hé,...Dit moest ik even kwijt hoor !!!

Maar zoals ik al zei ,we lieten het echt niet aan ons hart komen en trokken onze plan ,(mijne rug voelt het wel nu).We stonden op met de zon en gingen zo slapen en leefden gewoon buiten.Ik genoot zo van de glimlach op hun gezicht ,hun zien bewegen in het zwembad,hun gewoon alles laten ervaren ,..En geloof me ook al is het niet te onderschatten ,ik heb dit gewoon nodig om eens samen met de kids weg te zijn ,de gewone dingen zoals een ander doet even te kunnen meemaken ,...We zijn een dag naar Lourdes geweest ,..Ik stak een kaarsje aan voor alle lotgenootjes ,mijn familie,mijn collega's ,alle mensen die ik ken en die het ook eens nodig hadden ,..Daar drong het weer tot me door dat mijn gezin "speciaal " is ,maar o zo mooi.

Gisteren was het dan ook zo ontzettend moeilijk om hen terug naar Aartrijke te brengen ,ik had gewoon 10 dagen mijn eigen ding kunnen doen ,ik had over alles controle ,ik zag hen constant en nu ,.nu is het stil,......................zo stil ,en dit geraak ik nooit of te nimmer gewend,...

En ook vandaag ben ik nog sprakeloos ,..ben ik weer gaan werken ,...maar geniet ik na van mijn mooie foto's ,mijn herinneringen aan mijn mooie ,onvergetelijk vakantie met SUPER mensen ,...Dank je wel allemaal.Ik probeer weer op dreef te komen ,maar het zal zijn tijd nodig hebben ,..

Deze vakantie liet me een ongelooflijke indruk na,..eentje waar alle mooie dingen in een steen gebeiteld staan en de minder mooie geschreven staan in het zand ,..en dit kan vervagen ,..en ondertussen dromen we van een volgende reisbestemming en een mooi weekendje Villa Rozerood,..

In een volgend blogje komen de mooie foto's van mijn mooie kinderen !!!

Dikke knuf,Ann

Eindelijk is het zover,....de tijd van vakantie is aangebroken,...een tijd van relaxen ,genieten ,gewoon samenzijn,..en daarom ben ik zo dankbaar 

Zo dankbaar dat ik nu even 12 hele dagen het liefste uit mijn moederschoot bij mij mag hebben,...

Lieve broer en zus ,...we gaan samen genieten ,...samen leuke dingen doen.

De voorbije dagen was het nog werken en bezig zijn ,maar nu mag alle stress eens even aan de kant ,mag de was eens blijven liggen ,..mogen we lang slapen ,..mogen we lekker ons eigen ding doen ,..En nu nog duimen dat de lieve zon ons komt gezelschap houden.

Bij deze wens ik alle mensen die in vakantie zijn ,zowel  thuis of op een ander paradijs ,een fijne tijd toe.

   op je buik in het gras liggen

Heel veel liefs van ons allen

Hoe gaat het met jullie? Zijn jullie al aan vakantie of congé toe? ,... Hier nog 2 daagjes werken en dan genieten van een verdiende rust,...en ik kijk er vol verlangen naar uit om even wat quality time te hebben samen met mijn gezin.Vorige week was het een drukke week van werken en zaterdag ging oma Rollegem wandelen zodat ik juist gisteren mijn lieverds heb gezien.

En geloof me ,het was een lastige week vol van gemengde gevoelens voor mij. Ik kreeg het nieuws dat Miquel een lotgenootje van Robin en Anouk was overleden,...Opnieuw een klop van de hamer voor mij ,..dan komt het besef weer naar me toe hoe kwetsbaar ze zijn ,..Het gevoel van ik wil ze zoveel en dicht mogelijk bij mij ,..want hoelang krijg ik nog samen met hen,...ik weet het ,ik mag niet doemdenken ,..maar toch ,..zaterdag was het dan de afscheidsviering van de lieve Miquel,..en dit is zo pijnlijk,zo oneerlijk en waarom hé?

Ik kreeg van velen onder jullie veel bemoedigende woorden waarvoor dank ,...ik werd ook gezegd ,..Ann,geniet van jou kindjes ,neem ze zoveel mogelijk vast terwijl het nog kan ,..en dan is daar weer mijn schuldgevoel tgo het internaat,..Maarja ,hier is niets aan te doen. Ik probeerde dan zaterdag opnieuw mijn knopje wat om te draaien en toch te genieten (zonder Robin en Anouk ,maar met mijn 2 mannen),we gingen naar zee om de verjaardag van Annelies te vieren,je had ze moeten zien glunderen ,ook deze speciale meid heeft een mooi plaatsje in mijn hart want haar gevoelens zijn oprecht. Dankzij mijn schoonbroer en zusje genoten we van een fijne wandeling in Nieuwpoort en een gezellig etentje en zagen we zelfs de zon ,..Zalig !!!!

En gisteren kon ik niet snel genoeg in Aartrijke zijn om de kids op te halen ,..eens ik ze zag was ik weer gerust ,voelde ik me weer compleet .Ik stak ze in een mooie kledij en dan gingen we bij zus Els de verjaardag vieren van Célien en Cédric. Het was een heel gezellige dag vol met lekkers en tevreden kids,Ik kon uitgebreid genieten van mijn schattekes ,nam ze dicht tegen mij,bedolf ze onder de zoentjes en stak ze gisterenavond met toch wel een goed mama -gevoel in hun bedje omdat ik weet dat ze donderdag terug bij mama zijn en dit voor 10 dagen !!!!!!!.

Soms is het toch niet evident hoor ,vragen jullie zich waarschijnlijk af,wat schrijft ze hier toch elke week weer neer ,..maar dit neerschrijven is mijn therapie,mijn verwerken van het emotionele leed ,mijn geluk om mama te zijn van iets heel speciaals en uniek.

En om af te sluiten heb ik hier nog een prachtig gedichtje uit het mooie boekje "schakels".Ik wens jullie een leuke week vol van (hopelijks) toch wat zonneschijn.

Alweer een weekje voorbij van de zomer,...alhoewel waar zit hij ergens,...De dagen gaan voorbij van opstaan,gaan werken ,thuiskomen ,het huishouden doen,...eigenlijk gaat de tijd vliegensvlug,...Op mijn werkveld blijft "het voortdoen ,is het een dagelijkse confrontatie met die kl**te ziekte ,met een praatje slaan met de mensen ,hen moed inpraten ,een luisterend oor zijn en hen ook de boodschap mee te geven van te genieten van de miniscule dingen in het leven."

We hadden hier een gewoon weekend samen met de kids en feitelijk deed het me beseffen hoe fijn het kan zijn om even "gewoon geen echte verplichtingen te hebben " en te ondervinden dat het gewoon thuis ook heel fijn kan zijn ,..soms vind je het zo vanzelfsprekend om altijd maar op de baan te zijn ,en word je geleefd van hot naar her .Maar nu stond ik even stil bij het relaxen en genieten van mijn lieverds.

En dit lieve mensen deed me inzien dat ik twee echte schatten van kinderen heb ,deed me zien dat ze echte jongvolwassenen worden ,..deed me beseffen dat ik eigenlijk geluk heb met mijn flinke schatten,..ze waren zo content ,zaten de hele tijd te lachen ,genoten van de extra knuffels ,het samen met papa in de zetel zitten en ze tonen hun dankbaarheid met hun mooie lichaamstaal,..en zeg nu zelf ,..Wat is er mooier dan een tevreden kind ,een pure ,echte DANK je wel "

Maar het deed me gisterenavond ook weer stilstaan dat het toch niet altijd zo evident is ,dat dit gewone dagelijkse leven me niet echt gegund is ,dat ik ze opnieuw naar hun "tweede thuis"moest brengen en dat ik weer tot het volgende weekend  ,kinderloos moet doorbrengen en dit raak ik NOOIT gewend. Zo zie je maar ,je doet verder ,elke dag opnieuw ,beseft dat de dagen voorbij vliegen ,dat ik voorruit moet kijken ,niet opzij ,soms niet mag nadenken ,en dat lukt me wel aardig voor het moment ,maar doet me ook nadenken dat het soms HEMELS zwaar is om te dragen ,terwijl het voor andere gezinnen wel elke dag genieten is ,vandaar mijn wekelijkse zin voor jullie met een IMMENS grote betekenis,.." GENIET VAN ELKE MOOIE DAG ,ELK MOOI MOMENT "

Robin en Anouk deden het me nu ook weer dit weekend beseffen ,gaven me de nodige energie om ook deze week weer door te komen en te zien dat ik al bij al een gelukkige mama ben met een pracht van een "speciaal gezin "

Lieve Erwin ,Timmy,Robin en Anouk,..I LOVE YOU ALL 

Dikke kus,Ann

Ja ,ik ben hier al terug ,...en eindelijk na een week vol emoties weer in een normaal doen,..Pfffff ,dit was niet te goed voor mijn hartje hoor. Vrijdag na het lezen van mijn brief (zie vorig blogje ) was ik echt helemaal van mijn melk,..Dank je wel schatteke en lieve buurvrouwen om er "te zijn " voor mij.Het doet echt wel wonderen om gehoord te worden hoor,...en het even te kunnen delen ,....Zaterdag genoot ik dan eerst met mijn ventje van een dagje aan zee en dit was zalig.Op de terugweg gingen we de kids ophalen in Aartrijke;

Enne ja,ik was weer helemaal genezen bij het zien van hun mooie glimlach,..en meteen stond ik ook weer in de realiteit want Robin deed 6 epilepsie -aanvallen op rij,...Gelukkig kon ik ze dan afremmen met een Temesta en wat extra medicatie en kon ik toch nog wat slapen ,..zondagmorgen was hij eerst nog wat stillekes maar we namen hem toch mee naar het "zonnebloemfeest " ,hun vroegere opvang en geloof het of niet maar bij het zien van alle oude bekenden kwam zijn hoofdje recht ,begonnen zijn handjes te wapperen en verscheen zijn super glimlach  en mijn poppemie  ,die was weer  "de rijzende ster ",ik deed ze weer haar mooie feestkleed aan en mijn madam zat te glunderen als een ware prinses en liet het "welgevallen ' hoor en kan je geloven dat er ook bij mama een super glimlach verscheen ,och wat ben ik trots om hun fiere mama te zijn, s'avonds keken ze nog wat met Timmy en Stefanie naar pennenzakkenrock op tv ,twas één en al enthousiasme en ik voelde me een echte pubermama en toch flitste het door mijn hoofd ,..zou mijn zotte trien ook staan dansen op Gustavo Lima ????? ,ik denk het wel hé ,maar ze genoot op haar eigen mooie ,unieke manier.

Gisteren was ik ook nog een dagje vrij en was het gewoon even gezellig thuis genieten onder de parasol,..en zo voelde ik de rust in mijn "eigen ik " terugkeren en met nog een duwke te gaan ,reikhalzend uitkijken naar de congé,...zodat ik samen met mijn gezinneke kan genieten van het samen zijn en alleen maar leuke dingen doen. Zo zie je maar ,deze emotionele storm bij mezelf heb ik ook maar weer doorstaan en doen we verder,soms op een kabbelend water en soms op een stormachtige zee ,...Maar samen met Robin,Anouk  ,Timmy en mijn venteke staan we sterk ,...Together we are strong,....

Op het zonnebloem feest vroeg ik ook nog even naar het boekje "Parels ",..dit is een gedichten boekje geschreven door Zr Caritas van Houdt voor alle zonnetje uit "Zonnebloem " en hier staan mooie ,pakkende woorden geschreven en graag wil ik jullie er eentje meegeven ,..

Een lieve ,warme knuf,Ann