Vandaag precies 5 jaar geleden ben je zachtjes ingeslapen ... thuis...dicht bij ons...
5 jaar al missen we jou lach en grappen...
5 jaar al mis ik dat ene zinnetje elke avond, mama krijg ik een kusje want ik ga in slaap vallen...
5 jaar al mis ik jou kleren in de was...
5 jaar al mis ik jou vraag, wat gaan we eten?...
5 jaar al mis ik jou handje zachtjes in de mijne...
5 jaar al missen ze hier hun broertje om te pingpongen...
5 jaar al missen we jou 's avonds in de zetel voor familie...
5 jaar al heb ik geen FC De Kampioenen meer gekeken...
5 jaar al.....
Lieve Jens het doet zoveel pijn jou te moeten missen, elke dag opnieuw is dit een strijd.
De mensen begrijpen niet half wat het doet als je opeens een bericht krijgt van een ex klasgenootje dat ze nog aan je denken, zo hartverwarmend!
Want ja je voelt heel hard dat vele mensen 5 jaar lang genoeg vinden,... ze weten niet half wat het is en hoe het voelt.
Jens, ik had je zo graag gisteren meegegeven op oncokamp. Je keek hier altijd zo naar uit samen met Kiril een heel week te lachen en grollen. En ik was gerust dat je terug kwam van je reis. Nu....
Ik mis onze fijne momenten op de berg nog steeds. De uren Kampioenen die we samen hebben gekeken, de vele spelletjes die we hebben gespeeld, onze wandelingetjes rond de vijver, de fijne mensen die we hebben leren kennen op de berg, en zeker niet vergeten de verpleging.
Maar er waren zeker ook die hele moeilijke momenten op de berg, de dagen dat je zo misselijk was en heel de dag moest braken, de dagen dat je zo verdrietig kon zijn omdat we een kleine kamer hadden gekregen, de dagen dat je echt geen zin had om daar te blijven en liever thuis naar je broer en zussen wilde, de dag dat ik je moest vertellen dat je vriendinnetje Nora er niet meer was,... Dit zijn ook dagen die me bij zullen blijven.
Lieve Jens het meeste proberen we aan jou vrolijke lach te denken, want dat zou jij gewild hebben. Dit is ook wat we het meeste op jou gezicht zagen, een stralende lach!
Het enige wat ik kan hopen is dat je gelukkig bent hierboven, en niet de pijn moet voelen die wij voelen.
Dat je het er naar je zin hebt met ondertussen al verschillende vriendjes van de berg.
Jens...we love you!!
xxx

03-07-2016 om 08:45
geschreven door katleen 
|