Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
29-09-2010
De realiteit,...
Hallo allemaal,...
De dagen vliegen voorbij en worden weer korter en korter hé,...en dat vind ik zo jammer,de zon is weg en precies ook de energie ,...zowel een beetje bij mama als bij de kids,...
In het weekend heb ik samen met mijn ventje genoten van een citytrip naar Antwerpen,...dit hadden we nog tegoed via een bongobon (is toch wel een leuk cadeau !!!).Ook mijn ouders hadden dezelfde gekregen en zo gingen we met onze vier.We logeerden in een goed hotel ,die voorzien was van een zwembad,sauna ,brobbelbadje,...dat hoeft geen verdere uitleg zeker,...Het was gewoon zalig om eens te kunnen relaxen in het water na een hele dag te wandelen op de Meir en ook een klein beetje ons geld te verdoen (een nieuwe jeans en trui )Zondag bezochten we dan het oude stadsgedeelte,...amai wat heeft ons land toch schone gebouwen,dat fascineert me toch wel een beetje,...En natuurlijk deden we ons tegoed aan vele lekkere dingen,...Zondagavond keerden we moe maar voldaan terug huiswaarts,...Want het begon al te kietelen hé voor mama,ze wou naar huis,ze wou haar schattekes zien,...
Maandagmorgen ben ik ze dan gaan halen,...maar zowel Robin en Anouk zijn voor het moment héééééééééél moe,...zou het de tijd van het jaar zijn,...en weet je,ik liet ze dan ook maar slapen en stond te kijken aan hun bedje ,...en dan overkwam me weer de realiteit,..ik heb 2 grote zorgenkindjes,...Het ene moment ben je aan het genieten en denk je dat je de hele wereld aankan ,maar de dag erop sta je toch weer met de voetjes op de grond,...en dan denk je,...verdorie en vraag je u af,..wat zouden de mensen denken van me,...Soms heb ik het dan wel moeilijk en zeg ik bij mezelf,...niemand kan voelen wat ik voel,hoe het soms een rollercoaster is in mijn koppeke,...want lieve mensen als je hetzelf niet meemaakt dan weet je het ook niet,...Maar ik hou zovéééééééééééél van hen hé dat het gemis soms heel zwaar is,...en toch weet ik dat ik samen met mijn ventje er even tussenuit moet want ook hij houd me recht en doet me beseffen dat ik moet genieten en dat ik het zo vol hou om er telkens weer te zijn voor Robin en Anouk.En weet je,...vrijdag ben ik 5 jaar samen met mijn schatteke,...en ik hou nog steeds zielsveel van hem,...Dank je wel zoeteke ,voor alles !!!!.
Gisteren was het dan een strijkdagje voor mama want de kids waren nog steeds aan het slapen,ondertussen naamtekende ik al hun winterkleertjes ,zodat ze er in school ook weer piekfijn gaan uitzien deze winter,...En ja,ik heb me wat geforceerd ,de rug stond geblokkeerd,gelukkig kon ik vandaag naar de osteopaat en die zette hem weer recht,...
Robin mocht vandaag met enkele opvoedsters mee naar Plopsaland ,maar helaas sliep hij ook veel ,...en morgen gaan ze dan met alle kindjes en de leefgroep naar De Engelenhoeve op daguitstap,...hopelijks zijn ze wat uitgerust en kunnen ze wat genieten,..
Verder gaat alles hier goed,we gaan het wat rustig aan te doen en wie weet volgende week zijn we allemaal weer uitgerust,want we geven niet op hé,...een slecht week is géén slecht leven !!!....
Mama is hier weer aan het denken aan jullie,...aan jullie mooie glimlach,...aan jullie optimisme
Weet je,zondag was het zo fijn om samen met jullie thuis te zijn,we hadden hier verdriet om opa ,...we kwamen jullie halen en jij Robbedoesje zat zo te lachen ,te kraaien,...te roepen,...je was zo blij. Mijn klein poppeke,...jou o zo mooie glimlach hé,...jou bezig zien met je mini handjes en vingertjes,jou poepke omhoog smijten in jou stoeleke,...weten jullie wel hoe gelukkig jullie me daar mee maken,...Ik ben zo trots op jullie en op mijn gezinneke,...ik zie jullie zitten op het schootje van papa Erwin en die was bezig aan het skypen met oma Izegem ,...en ik stond te kijken naar jullie,hoe je daar knus te samen zat,...ik zag in papa's ogen dat ook hij genoot van jullie zo heel dicht te voelen,...Wat kan een mama dan nog meer wensen hé,....
Mijn hartje is weer vol van jullie,en na die moeilijke week geraken we hier weer op onze plooi ,doen we weer verder met de dagelijkse taken en het lukt ons wel,....In het leven zijn er donkere dagen,maar ook zoveel mooie dagen en het zijn die dagen die je weer kracht geven om verder te doen,die je doen beseffen dat we vandaag moeten genieten,...en die kracht broertje en zusje ,die geven jullie me,...ik kwam gisteren naar jullie toe,...en ik voelde me blij,ik kon jullie vastpakken,knuffelen,...gewoon even jullie mama zijn .Ik ben jullie zo dankbaar om alles wat jullie me geven,...en ik zit dan wanneer ik aan het denken ben te kijken naar mijn foto's en zie dan dat jullie gelukkig zijn,...en dan weet ik waarom ik elke dag vecht,...en lieve schattekes,,die lieve mensen die ons verhaal lezen mogen ook eens kijken naar onze mooie foto's en zien dat wij een ONGELOOFLIJK TEAM zijn SAMEN,....Love you !!!!
Pfffffffffffff,wat een week was dit hier,...Weet je,ik moet het even van me afschrijven,....en ik wil eerst en vooral al onze vrienden bedanken voor de steun van de voorbije week en voor vandaag,...het voelt zo goed aan om vrienden en familie dicht bij ons te hebben.Een oprechte Dank je Wel.
Waar moet ik beginnen,...bij het begin zekers,...Eerst en vooral was er vorige zondag ,een fijne dag waar we onze vrienden terugzagen en echt een fijne dag hadden tot het telefoontje van onze pa zijn overlijden,...Als dit ergens anders gebeurt ,dan sta je daar niet zo bij stil en denk je jammer,....maar als het in jou gezin gebeurt is dit even iets anders,...en dan voelt het goed aan om je hart te kunnen luchten,...en te voelen dat er mensen om je geven,...Maandag was het dan het regelen van de begrafenis,naar ma gaan,pa gaan groeten,...dit doet pijn,...Dinsdag gingen we een dagje werken
Woensdag was het dan onze Timmy zijn verjaardag,...ook voor onze jongen was dit niet simpel,hij is 16 jaar ,zit tussen al die meisjes in de klas,voelt zich gesteund maar ook verdrietig voor zijn opa want hij wou naar het funerarium,...Als mama probeer je dan je kind op te vangen en alles duidelijk voor hem te maken,...Hij had verdriet en gelukkig kon ik hem wat troosten,we gingen nog eens op bezoek bij oma en hadden een fijne babbel met nonkel Frank.
Ook het gewone leven gaat verder ,al voel je u wat verdwaasd maar toch deden we het huishouden en de was en de plas,...Ik probeer er ook te zijn voor mijn ventje,...hij is stil ,heeft ook verdriet voor zijn pa,ik vraag wat ik voor hem kan doen,...er gewoon zijn voor mij,meisje ,...zegt hij dan,...Zoeteke ,weet dat ik er ALTIJD ben voor jou,...Het is een zware week want ook op zo'n momenten mis ik mijn schattekes,ik moet er nu zijn voor mijn 2 mannen maar voel dan dat ik mijn kids tekort doe,en ja dan zijn daar mijn "moedertraantjes,"Ik ging hen donderdagavond eten geven en Robintje was niet in zijn doen,had woensdagavond een grote aanval gedaan en was wat moe,wou met rust gelaten worden,...ik nam hem toch op mijn schootje ,gaf hem eten en een extra grote dikke knuf en dat had hij nodig ,mijn klein venteke ,...en zusje die was weer het zonneke,content,goedlachs,...Het was weer een terugrit van Aartrijke met de radio heel luid om alles te laten waaien,..Pfffffffff
Gisteren liep ik wat verloren,was aan het denken op vandaag,op het afscheid nemen,...En vandaag was en dag vol emoties want ja een uitvaart is echt wel het hele laatste,...Timmy had zo' n verdriet voor zijn opa ,ook dan breekt je moederhart en wil je jou kind helpen maar ook Timmy weet dat ik er ben voor hem,...De familie van Erwin woont allemaal ver van ons vandaan ,en vandaag zagen we iedereen tesamen en dat gaf dan toch echt wel een gevoel van verbondenheid en voel je dat ze elkaar graag mogen.En ja ik als familiemens heb het nu toch wel wat moeilijk om dit allemaal te plaatsen,...Ik mis pa ook al heb ik hem maar 5 jaar gekend....
Ik hoop dat het me morgen wat beter afgaat,...en morgen haal ik de kids en zal het heel erg genieten worden van hen!!!Want zij zijn mijn kracht en energie.
Lieve mensen,dank je wel om naar me te luisteren en er te zijn voor me,...
We zijn hier alweer enkele dagen verder,...dagen van vreugde en verdriet ,want die liggen soms heel dicht bij elkaar.Het ging al enkele maanden minder goed met de papa van Erwin,....we voelden het naderbij komen en gisterenavond is hij dan rustjes ingeslapen,....Wanneer de telefoon gaat dan is het toch verschieten en denk je ,...neen,nu niet,...
Gelukkig waren er hier vrienden die ons wat steun konden bieden en er zijn voor ons,...Dank je wel matekes.Gisteren vierden we de verjaardag van onze Timmy en ook die van Wannes,onze jongens verjaren enkele dagen na elkaar.Timmy word woensdag 16 jaar en Wannes zondag 14 jaar.Na onze reis in de ardennen vonden we het tijd om echt wel weer eens samen te komen en nog wat na te kaarten.het was een heel fijne namiddag.Ook mijn schattekes waren er graag bij,...Robintje voelde al de hele week het weekend naderen en ja ,hij was idd heel content hoor,...wat wil je,als je lekkere taart kan smullen en ons zusje zag haar vriendje Jonas terug.In een volgend berichtje vertel ik jullie wat meer en toon ik de nodige foto's.
Weet je,het is nu echt wel wat verwarrend in mijn hoofd,je pa verliezen is echt wel heel dichtbij,...je koestert de herrinneringen,ook al heb ik hem maar 5 jaar gekend ,ik zag hem graag,hij was zo'n lieve man en genoot als hij Robin en Anouk zag zitten,...Pa,we gaan je missen.
Hier ben ik dan terug,kom juist van bij Robin en Anouk,...en ik voel me weer heel gelukkig.Ik zag 2 heel blije kindjes,..Goed hé.Robintje is er weer door na zijn aanval van vorige week.Gisteren heeft Dr Bockaert ,de neurologe in Aartrijke naar me gebeld en we hebben de rivotril aangepast zodat hij wat meer beschermt word,...Ze is eigenlijk heel content van broertje ,hij heeft al een goed jaar achter de rug ,daarom moeten we het zo houden want tis zowel voor Robin als voor mama niet leuk als hij zich niet comfortabel voelt.Maar,vanavond was hj weer de oude Robin !!!
En dan mijn klein meisje,...ongelooflijk schattig is dat poppemieke,ik los nog maar de sluiting van haar stoeltje en ze begint zo hartelijk te lachen,...ja ,daar krijg ik dan zo 'n warm gevoel van .Wat genieten wij dan samen van het heel dicht zijn bij elkaar,ze at dan heel goed en deed nog een hele vertelling aan mama.De kinderarts keek gisteren ook naar zusje en haar gewicht is goed bijgekomen en zo mogen we de sondevoeding weer gaan afbouwen om dan uiteindelijk weer te stoppen,...dus ook dat is toch fantastisch nieuws hé.
Gisteren ben ik dan naar het gon overleg geweest van Timmy ,en ook daar zijn ze heel ccontent over zijn start in de nieuwe school.Ze zijn vol lof over onze jongen,heeft een goede inzet ,is heel lief en begripvol en ook de nieuwe vakken lopen vlot voor hem.Gisteren had hij zij eerste kookles,...aardbeienroomijs !!!!!
Ja ,wat wil je ,met al dit leuke nieuws voelt een mens zich goed en gelukkig hé,...ik ging gisteren naar de diëtiste en ook daar was het goed nieuws ,ik ben 3 maand stabiel gebleven,..goed hé na een leuke vakantie,..we gaan nu nog eens een inspanning leveren om nog eens 5 kg kwijt te spelen.
Het is alweer zondag en de eerste halve schoolweek zit erop en ja,tis hier te zien hoor,...mijn schattekes zijn doodop .Het is voor hen weer een hele aanpassing en ander ritme .Gisteren sliepen ze bijna de hele dag.Robintje deed dondernamiddag nogal een serieuze epilepsie aanval en de week ervoor ook al,...ik denk dat zijn medicatie op punt zal moeten gezet worden want mijn ventje is veel verzwaard en zijn dosage zal niet meer juist zijn.We gingen toch naar oma Izegem gisteren samen met de hele familie en het was gezellig genieten van een lekkere cöte a l'os op de bbq.T'was lekker hoor pa !!!Maar voor Robin was het te druk,hij zat de hele tijd over zijn hoofdje te wrijven,hij had hoofdpijn,...ik gaf hem dan een dafalgan en hij viel in slaap,...Anoukje genoot wel van de drukte maar tegen 20.00 uur vielen de oogjes dicht en was mijn meisje ook in slaap gevallen,...Ja ,en zo was het voor mij weer met beide voetjes op de grond want we gingen met z'n allen naar de kermis gaan want broertje geniet van de lichtjes,...Nu ,we zijn toch gegaan maar zonder Robin en Anouk,opa bleef thuiswachten.Het is dus een hele tijd goed gegaan met mijn ventje en nu heeft hij even een dipje ,maarja het zal wel weer overgaan hé,...Hopelijks is hij er tegen het volgende weekend bovenop want dan vieren we feest voor de verjaardag van grote broer.
Vandaag gaan we even wandelen naar zee,de laatste warmte en de zon gaat ons allen goed doen.
Ben hier vandaag al enkele keren komen piepen en aan het denken zou ik iets schrijven of niets want de eerste schooldag blijft moeilijk voor me.....
Vanmorgen was ik wat nerveus en vroeg me af hoe het zou gaan met mijn studenten,nu ja ,Robin en Anouk gaan opnieuw naar Juf Gwendolyne,dus ze zijn het al gewoon en voelen zich daar ook goed ,...maarja het kon ook anders zijn hé.Ik weet het,ik mag hier niet teveel bij stilstaan maar op zo'n dag komt het toch even boven,...Toen ik vanavond belde naar de leefgroep hoorde ik alleen maar positief nieuws over "mijne student " (dit alleen al kunnen zeggen ,heeft me een goed gevoel),hij was heel content en ze hadden hem in zijn mooie kleren gestopt en gel in zijn haar gedaan zodat hij er stoer uit zag (ik was heel blij dat te horen) want ik ben zo apetrots op mijn ventje.Hij is in grote topvorm en dat stelt me gerust .Anoukje gaat morgen pas naar school omdat zij in de namiddag naar het klasje gaat.
En dan onze Timmy,daar was ik nog het meest mee bezig,hij moest naar een andere school,...Ja met zijn ASS is dit niet zo evident maar ook op hem ben ik trots,hij voelde hem direct thuis en goed opgevangen ,...Oefffffffffff.Toen ik thuiskwam van mijn werk kwam ik precies een spraakwaterval tegen,...zo'n enthousiasme,...hij ziet het echt helemaal zitten.Wat ben ik zo blij voor hem want een mama wil alleen het beste voor haar kind.
Zo,nu is het toch van mijn hart en eigenlijk ben ik blij dat mijn kids het goed doen,mijn lieve schatten ,mama loves you.
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
