Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
27-02-2017
Een dipje
Hallo allemaal ,
Hoe gaat het met jullie ? .... Tis nogal een weertje he ,.... Ik snak naar de lente ,de zon ,een beetje warmte op onze snoet ,... Vorige week konden we even proeven ,... Het was zalig om even naar buiten te kunnen ,... Mijn schatten genoten met volle teugen ,... Zalig om hen te zien ,...
De voorbije week ging ik werken ,bijscholing ,vergadering ,.. Ik bleef bezig ,... Donderdag was ons nichtje Celien jarig ,... 20 jaar ,... Ook de leeftijd van Robin ,... En ja ,ik had het echt moeilijk ,... Ik zie Celien open bloeien als een mooie jonge dame ,... Ze ontdekt de wereld op haar manier ,.. Ze geniet ,... Ze leeft ,...
Vrijdagavond gingen we een glaasje drinken op haar nieuwe voordeur ,... De kids waren mee en genoten oprecht ,... Ook op hun manier ,... Anoukje zat echt rond te kijken en vind het zalig om in de hoop van het volk te zijn ,... Robin proefde van de bitterballen ,de frietjes ,dronk cola ,hield mee zijn glas vast ,... En ja ,zijn nichten waren trots op mijn kerel ,... Robin kon even uit zijn rolwagen en liet zich heel graag knuffelen door Celien en Elke ,... Het verwarmde mijn hart om te zien hoe groot hun liefde is voor mijn gasten ,...
Maar anderzijds ,... Opnieuw die confrontatie ,... Hoe komt het dat ik die nu zoveel meer zie ,... Dan voorheen ,... Dat besef he ,... Hoe alles werkelijk voor me is ,... Is soms heel confronterend en doet me pijn ,.... Ik moet hier doorheen ,... En het lukt me ook wel ,.... Maar leuk is anders ,.... In de namiddag moest ik terug om mijn Baxter ,... Ik had een heel goed gesprek met de verpleegkundigen ,... Ze waren vol bewondering voor me ,... Stelden me ook de vraag ,... Hoe ga je hier echt mee om ,... Die altijd blijvende confrontatie ,... En weet je ,... Ik probeer hier echt nog naar een antwoord te zoeken ,... Maar is er een antwoord ,.... Hetgeen ik weet ,... Is dat ik alleen maar heel veel liefde kan geven aan die schatten van mij ,...
Ik probeer mijn wereld te doen passen in die echte hectische wereld ,... Veel plaats is er niet voor ,... Want een zorgenkind hebben ,.... Gooit je hele leven overhoop en doet je vaak overleven in die gekke wereld ,... Met vallen en opstaan ,... Elke keer weer opnieuw ,...
Zaterdag gingen we even naar de euroshop ,... Op zoek naar wat meubeltjes voor in onze nieuwe leefveranda die er weldra komt ,... We waren blij ,... Opnieuw verder bouwen aan onze droom ,... Anouk vond het zalig om mee rond te kijken ,... Ja zus voelt zich echt wel goed en geniet van de tijd samen thuis ,... Robin vond alle lichtjes in de toonzaal de Max ,.... Maar s' avonds was de pret over ,.... Mijn kereltje rilde van de koorts ,... De griep heeft hem in zijn macht ,... Gisteren de hele dag meer dan 39 ° koorts ,... En toch he ,... Hij bleef eten ,... Bleef lachen ,... Geeft echt nooit op ,... En daar haal ik moed uit ,... Vandaag is het nog niet beter ,... Deze morgen 40 ° ,... Ik gaf hem een lauwe douche ,zijn medicatie ,een verse pyjama ,... En alweer bedankte die kerel mij met zijn glimlach ,... Ik,moet slikken vandaag ,... Want helaas moet ik ze vanavond terug brengen naar de leefgroep omdat ik morgen moet werken ,... Leuk is anders om je kind zo te moeten afgeven ,.... Maar ik heb geen keuze ,... En eerlijk ,... Ik had liever gehad dat ik nooit die keuze moest maken ,... Want het went nooit ,nooit ,...
Zucht ,... Het is er weer even uit ,...
Ik wou dat ik soms een on/of knopje had ,... Maarja he ,... Toch wil ik opgelucht eindigen ,... Vanaf 17 april kan ik terug naar mijn vertrouwde stekje op mijn werk ,... Weer iets om naar uit te kijken ,... Want mijn werk ,... Mijn job doe ik toch zo graag ,... Iets betekenen voor een ander geeft me die meerwaarde ,... Die meerwaarde die ik ook nodig heb ,...
Liefs,Ann
Reacties op bericht (0)
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
