Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
16-02-2017
Valentijn
Hallo allemaal ,
Hier ben ik even terug ,.... Ja ,het is een beetje een rare week ,... Ik voel me precies niet zo goed ,... Teveel aan het denken aan mijn schatten ,...
Valentijn ,.... In het weekend bleven de kids even op de leefgroep ,... Zodat ik even kon bekomen ,... Ik genoot samen met mijn ventje ,... Eventjes iets gaan eten ,... Eventjes niet naar het uurwerk kijken ,... Het deed me wel goed ,... Maar toch ,... Het blijft wringen aan mijn moederhart ,...
Vorige week had ik in Aartrijke evolutie bespreking over Robin en Anouk ,.... Het was wel heel heftig en emotioneel ,... Ik nam een moeilijke beslissing ,... De school voor de kids is heel zwaar ,... De laatste weekends gaven aan dat het duidelijk wat teveel was geworden ,... Ik had alleen maar slaperkes ,...en daarom hebben we beslist de school even stop te zetten en te evalueren hoe het zal gaan ,... Vrijdag moest ik naar Knokke om mijn Baxter ,... Op de terugweg ging ik nog even langs ,... En zag een slapende Robin ,.... Maandag ging ik opnieuw langs ,... En ik zag een slapende Robin ,...ik zat even alleen met hen ,... Kon ze eten geven ,... Eventjes knuffelen ,... Ik voelde me zo machteloos ,... Ik zag ze daar zitten ,... Mijn schatten ,... En neen ,... Dit is niet hetgeen dat je wilt als mama ,.... Verdoeme he ,... Het doet soms zo een pijn ,... Die verdomde realiteit ,... Die is echt soms harder dan je zelf zien wilt ,... Vroeger legde ik dit naast me neer ,... Maar nu lukt dit niet zo makkelijk,...,...het dringt keihard door dat ik levenslang zal gewrongen zitten met gevoelens van onmacht ,... Zaken die ik echt niet wil ,... Ik gaf ze weer af in de goede handen van het personeel ,... En stapte in mijn wagen ,... Met een krop in mijn keel ,....keerde ik huiswaarts ,...
Dinsdagmorgen ,... Valentijn ,... Ik ging werken ,... Liefdevol de patiënten verzorgen ,... En s'avonds werd ik verwend door mijn ventje met een bloemetje ,... We dronken een glaasje wijn ,... Aten een stukje taart '... En beseffen hoe gelukkig we zijn met elkaar ,.... Valentijn vier je niet die ene dag ,... Maar elke dag opnieuw ,... En samen sta je sterk ,... We proberen van elke dag te genieten samen met ons speciaal gezin ,...liefde ,... Een mooi en simpel woord ,... Maar met zoveel betekenis ,... Want zonder liefde geraak je niet ver ,... De liefde en de warmte die ik voel voor mijn gezin houd me recht ,geeft me de nodige kracht om alles te dragen ,... Soms met een lach ,... Soms met een traan ,....
Daarom ben ik blij dat ik dit hier ook eens kan en mag neerschrijven ,... Weet je ,... Alles gaat nu weer zijn gewone gangetje ,... En daar ben ik meer dan blij om ,...en dan denkt iedereen dat je zorgen even voorbij zijn ,... Maar toch vecht ik elke dag moedig verder ,... Probeer ik me zo sterk mogelijk te houden ,... Maar ook ik ben maar een mens ,... Een mens met zijn grenzen ,...en die grenzen hebben me geleerd dat ik toch wel kwetsbaar ben ,... Ik panikeer niet ,... Ik ga elke uitdaging aan ,... Geniet en omarm het leven ,... Misschien niet meer zo onbezonnen als vorig jaar,...maar wel nog iets bewuster ,... En ook hier ben ik dankbaar voor ,... Zo zie je maar elk nadeel heeft ook zijn voordeel ,... Ook al maakt het dit voor mij niet altijd even makkelijk ,... Maar ik durf zeggen ,... Dat ik trots op mezelf ben ,... Op mijn eigen ingeslagen weg ,...
Ik kijk uit naar morgen ,... Dan zijn al mijn schatten thuis en gaan we genieten van elkaar ,.... Dat is liefde ,dat is Valentijn ,...
Een dikke knuffel ,Ann
Reacties op bericht (0)
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
