Ik ben Ria Coeckelberghs, en gebruik soms ook wel de schuilnaam RiCo.
Ik ben een vrouw en woon in Houthalen-Helchteren (België) en mijn beroep is Freelancejournalist.
Ik ben geboren op 05/11/1956 en ben nu dus 67 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lezen, schrijven, fotograferen, decoreren, koken.
Als Betty na een lange vlucht
aankomt op het vliegveld van Teheran realiseert ze zich dat deze reis
een grote vergissing is. Ze kijkt naar zichzelf in de spiegel en ziet
een vrouw die op de rand van instorten balanceert. Hoe kon het
gebeuren dat ze, negenendertig jaar oud, totaal geen greep meer op
haar leven had?
De Amerikaanse Betty trouwt met de Iraanse
Moody, ze krijgen een dochtertje, Mahtob, en zijn gelukkig. Totdat ze
Moody's familie in Teheran bezoeken. Dan ontpopt Moody zich tot een
gewelddadige man en moet ze zich aan zijn grillen en strenge regels
onderwerpen. Een vakantie verandert in een hel. Anderhalf jaar lang
zit ze met de kleine Mahtob gevangen in een onbekend land, totdat ze
eindelijk iemand bereid vindt om hen het land uit te smokkelen. Het
begin van een levensgevaarlijke tocht door de bergen.
Mijn recensie
Zomer 1994- Ik krijg het boek te leen van mijn nicht Mieke die twee jaar ouder is dan mij. Ze vindt dat ik het ook moet lezen. Met ons gezin ga ik op vakantie en neem het mee. Vanaf de eerste pagina's grijpt het me bij de keel. Het leest als een thriller maar het is bittere realiteit. Een vrije westerse vrouw komt terecht in een vijandige omgeving waar ze continu bewaakt wordt door de familieleden van haar man. Geestelijke en lichamelijke mishandeling zijn aan de orde van de dag. Ik heb zo te doen met Betty dat ik het boek halverwege sluit en niet meer verder kan lezen. Ik beslis dat ik de rest bewaar voor thuis zodat ik nog van mijn vakantie kan genieten.
Het is twintig jaar geleden dat ik dit boek heb gelezen maar haar verhaal blijft levendig in mijn herinnering. Het heeft een onuitwisbare indruk op mij nagelaten. Bloedstollend wat deze vrouw heeft moeten doorstaan! Zal ze ooit uit deze nachtmerrie ontwaken? Betty's gevoelens slaan om van verbijstering naar paniek en woede tot alleen nog haat overblijft. Ze wil kost wat kost aan deze gruwel ontsnappen en zet een doelgerichte strategie uit. Vluchten is de enige weg. Uit liefde voor haar kind verricht ze bovenmenselijke inspanningen en maakt ze talrijke ontberingen mee. Deze vrouw is een heldin.
De schaduw van mijn vader
Nu heeft haar dochter Mahtob het vervolg geschreven in 'De schaduw van mijn vader'. Bij het uitpakken van verhuisdozen vindt Mahtob een oud album met foto's gemaakt door haar vader. Hoe anders zou haar leven verlopen zijn als ze niet met haar moeder had weten te vluchten uit Iran?
Recensie redactie bol.com
De moeder van de schrijfster, de
Amerikaanse Betty Mahmoody, schreef de internationale, verfilmde
bestseller 'Not without my daughter' over haar gedwongen verblijf in
Iran en de vlucht met haar dochter Mahtob. Dit is het verhaal van
Mahtob (1979) zelf. Mahtob en haar ouders gaan in augustus 1984 voor
twee weken op vakantie naar Iran, het land waar haar vader Moody
vandaan komt. Maar Moody besluit om niet meer terug te keren naar
Amerika en hij houdt Mahtob en Betty in gijzeling. Begin 1986 weten
ze te ontsnappen en keren naar Amerika terug. Hier leven ze jarenlang
in angst voor vergelding van Moody. Betty en Moody zijn niet
gescheiden en hij zou Mahtob mee kunnen nemen naar Iran. Als het boek
van haar moeder een internationale bestseller wordt, reizen Mahtob en
Betty de hele wereld af. Mahtob, die met een grote tegenslag te maken
krijgt als bij haar de auto-immuunziekte lupus wordt geconstateerd,
is altijd op haar hoede voor haar vader. Moody overlijdt in 2009. Hij
heeft dan nog geprobeerd om in contact te komen met Mahtob. Voor haar
is hij echter al overleden op de dag waarop hij haar en Betty zei dat
ze niet terug mochten gaan naar Amerika. Vlot geschreven persoonlijk
relaas waarin Mahtob vertelt hoe ze in staat was haar trauma te
overwinnen en nu een normaal leven kan leiden.
Benodigdheden voor 2 personen: - 4 varkenswangetjes - peper en zout - braadvet - 1 maggiblokje - 1 grof gesneden ui - 1 wortel in plakjes - 1 schijfje knolselder in staafjes - 1 laurierblad - takje tijm - 1 dl water - 1 dl donker bier - mosterd of azijn Bereiding: - Kruid de varkenswangetjes en bak ze aan in de pan. Haal ze eruit en smoor de ui glazig. Doe er de wortel en de knolselder bij. Giet het vocht in de pan samen met het maggiblokje, het laurierblad en de tijm. Leg de wangetjes erbij en laat het ruim 1,5 uur stoven. Breng op smaak met een beetje mosterd of azijn. - Lekker met opgebakken aardappelen en witloofsalade.
LEUVEN- 23/10/2013- Getuigenissen van bijzondere mensen Dit boek kreeg ik van mijn tante Monique toen we in 'Het Geheim' een afspraak hadden. Zij had het weer gekregen van een oom van de schrijfster. Anne Bovyn (40) is verpleegkundige en freelance journaliste in West-Vlaanderen. Ze heeft het boek in eigen beheer uitgegeven omdat ze niet wilde dat er iets aan de teksten en foto's zou veranderd worden. Twaalf totaal verschillende mensen vertellen hun verhaal in dit boek. Het meest inspirerende vond ik dat van journaliste JennieVanlerberghe (67) die erg begaan is met het lot van vrouwen over de hele wereld. Als kind al had ze een groot gevoel voor rechtvaardigheid en ze vond het niet juist dat haar broers nooit een hand hoefden uit te steken in het huishouden. "Vrouwen zijn geen meid, geen serveuses", zegt ze. "Als je een beroep hebt geleerd kun je zelf geld binnen brengen en dat dwingt respect af. Het draagt bij tot zelfrespect en een gevoel van eigenwaarde. Dat is wat vrouwen over de hele wereld nodig hebben: RESPECT. Haar werk bracht haar naar Kroatië, Bosnië en Afghanistan waar ze met de ellendige situatie van vrouwen werd geconfronteerd. 'Mothers for Peace' is de organisatie van Jennie die zeker nog tot 2014 actief blijft in Afghanistan. "Dat vrouwen daar niemand zijn, zit er duizend jaar ingebakken. Een opstandig vrouwtje uit Ieper zal dat niet veranderen", besluit ze.
Het boek is te bestellen bij : anne.bovyn1@telenet.be 0032-474-77 17 91
Bedperikelen Mijn nachtrust is er tijdelijk vandoor. Na vijftien jaar is hij plots
vertrokken. Mèt het leeggelopen waterbed. Een maand lang mag ik matrassen
uitproberen. Na korte nachten op een plank- lijkt het wel- ben ik suf en
lusteloos, heb ik rugpijn en zie donkere kringen onder mijn ogen. Ik wil
mijn zachte bed terug !
Uitverkochte zaal op eerste Schrijf!evenement van Boekschrijven.nl
UTRECHT-04/01/2014- Het eerste
schrijverssymposium Schrijf!2014 van Boekschrijven.nl is een groot
succes. Place to be: een sfeervolle oude kerk met de naam
'Zaalverhuur7' in de Boothstraat. 185 deelnemers worden verwelkomd
met een gratis kop koffie of thee. Daarna zoekt iedereen een zitplaats
uit in de Grote Zaal die volstaat met rijen stoelen voor het podium.
Ik neem plaats op de tweede rij uiterst links, naast een jonge
mannelijke collega.
Koen van Huijgevoort is
oprichter van Boekschrijven.nl en uitgever van Cursusschrijven.nl.
Als organisator mag hij de spits af bijten met de keynote: Willen
schrijven.Waar gaat het bij het schrijven om?
Schrijven als passie of om te willen publiceren? Daar moet het
publiek over nadenken.
Schrijver en schrijfcoach David Mulder
geeft het seminar: Eerste pagina van jouw boek. Hij legt uit hoe het schrijfproces
verloopt en demonstreert hoe ontdekkend schrijven werkt. David wil enkele onderwerpen horen en
kiest dan voor het café waar een verlegen man zit. Samen bouwen we aan de eerste regels en
alinea's. De locatie, het personage, het thema en de situatie
begint te leven. De deelnemers hebben er schik in.
De rondbuikige Nanda Huneman- in blijde
verwachting- wil ons laten ontdekken wát we willen schrijven. We
moeten onze schrijfwens serieus nemen en tot actie overgaan. Daarvoor
is lef en ondernemingszin nodig. We maken een verlanglijstje- nee
niet voor Kerst en visualiseren wat we over precies een jaar
willen gerealiseerd hebben. Daarvoor schrijven we een verhaal met een
terugblik op het jaar 2014. Wat voor schrijver willen we zijn? Bedenk
een metafoor. Het realistische brein is altijd in
conflict met het droombrein. Dat moeten we dus uitschakelen. We maken een plan van aanpak met
haalbare doelen.
Schrijfwedstrijd
Tussendoor wordt de winnaar van de
schrijfwedstrijd bekend gemaakt. Opdracht was een jeugdverhaal met
500 woorden te schrijven. De gelukkige is Edy van de Midde die zijn
verhaal mag komen voorlezen. Ik moest gewoon even plassen,
klinkt het verontschuldigend. Hij vertelt over een tor die hij in de
pisbak bijna had weggeschoten met zijn straal. Hij mocht op veel bijval rekenen
en nam de gewonnen schrijfcursus blij in ontvangst.
Acquirerend redacteur bij Uitgeverij
Nijgh & Van Ditmar, Willemijn Tillmans somt de do's en dont's op
bij het toesturen van je manuscript. Voeg een synopsis bij. Ook de
context is belangrijk zoals je schrijfverleden en of je beroepsmatig
schrijft. De beoordeling van het manuscript laat enkele maanden op
zich wachten omdat ze heel veel toegezonden krijgt. Ga dan niet
tussendoor bellen of mailen.
Revolutionair is de twee jaar geleden
gelanceerde crowdfundingwebsite TenPages.com. De auteur plaatst de
eerste tien bladzijden van zijn boek online en laat het door lezers
beoordelen. Die kunnen dan aandelen van vijf euro per stuk kopen. De
auteur krijgt vier maanden de tijd om 2000 aandelen te verkopen. Het
is wel van belang om daarna de juiste uitgever te zoeken. Alle
aandeelhouders krijgen in het boek een eervolle vermelding.
Inez Risseeuw helpt ons over de
schrijfdrempel heen. We moeten non-stop tien minuten schrijven en
telkens als we afgeleid worden door een negatieve gedachte die meteen
noteren. De foute personages of bedenkingen worden verder uitgewerkt.
Debutanten
Dan
is het tijd voor de drie debutanten van TenPages.com: Ria Schopman, Gerard
van De Schootbrugge (Gerard Espunt) en Brenda Beukering. De Hagenese Ria Schopman
kende ik al van Facebook en Schrijverspunt.nl. Leuk om haar nu eens in
het echt te ontmoeten. Haar eerste boek 'Alea' komt uit in maart bij
uitgeverij De Brouwerij/brainbooks. Het is een psychologische roman
over een meisje dat naar een eiland vlucht.
Gerard Espunt uit Hilversum heeft het
spannende jongensboek 'Zwerg' geschreven en uitgegeven bij
kinderboekenuitgeverij 'De Vier Windstreken'. Archeologie en
bijzondere vondsten die hij vroeger met zijn zoon deed, vormden de
aanzet tot het verhaal.
Voor Brenda Beukering heb ik
buitengewone interesse omdat zij een autobiografisch relaas heeft
geschreven. In 2007 wordt zij plotsklaps weduwe en blijft achter met
twee kleine kinderen. Twee jaar na het overlijden van mijn man heb
ik mijn dagboek hierover in verhaalvorm gegoten, zegt ze. 'De binnenkant van verdriet' zag een half jaar geleden het levenslicht bij Uitgeverij van Brug.
Party
Tijd om op het nieuwe jaar te klinken
en te netwerken. Ik heb nader kennis gemaakt met mijn buurman Reda
Aitihda uit Breda die ook freelance journalist blijkt te zijn.
Mijn buurvrouw Rianne Uijtdewillegen
uit Roosendaal kende ik al van Facebook. Zij wil eveneens haar
familiekroniek schrijven. Bij de schrijfwedstrijd behaalde ze een
vierde plaats met 'Sneeuw en chocolademelk'.
De vrouw die voor mij zit heet Ishwari en is de
pleegdochter van journalist en schrijver Van Teylingen. Zij wil
autobiografische elementen verwerken in een roman.
Ria Schopman stelt me voor aan Krista
van der Hulst die haar chicklit 'Dwaze dates en echte liefde' in
februari gepubliceerd ziet bij Uitgeverij Zilverspoor. De Utrechtse behaalde
de vijfde plaats bij de schrijfwedstrijd met 'De vlucht'.
Brenda Beukerink, wiens boek ik al heb
aangeschaft, signeert het voor mij en ik beloof het eerst te lezen
alvorens ik contact opneem voor een interview. Haar thuisbasis ligt in Amstelveen.
De boekenmarkt wordt druk bezocht. Ook
ik kan me weer niet inhouden en verlaat met de Schrijfbijbel in de
hand de kerk, terug richting zuiden.
Fotoreportage: op mijn Facebookpagina: https://www.facebook.com/riacoeckelberghs
Links: ikzelf Rechts: Ria Schopman
Vlnr: presentatrice Geerteke van Lierop, Ria Schopman, Gerard van De Schootbrugge( Gerard Espunt) en Brenda Beukering.
DRIEKONINGEN- Een nieuw jaar met nieuwe kansen. Schrijven zal mijn grootste drijfveer zijn en blijven. Van krant naar tijdschrift naar boek. Ik evolueer en groei. Kom steeds dichter bij mezelf. En dat voelt goed.
