Ik ben Ria Coeckelberghs, en gebruik soms ook wel de schuilnaam RiCo.
Ik ben een vrouw en woon in Houthalen-Helchteren (België) en mijn beroep is Freelancejournalist.
Ik ben geboren op 05/11/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lezen, schrijven, fotograferen, decoreren, koken.
Toplijsten Bloggen.be: September 2013: eerste plaats categorie Columns Oktober 2013 : tweede plaats categorie Literatuur November 2013 : eerste plaats categorie Publiciteit/Media
Miriam Perrone schrijft eerste roman 'Ik zal leven'
HOUTHALEN- 15/11/2013- Miriam
Perrone (33) werd in 2004 op een ochtend wakker met een verhaal in
haar hoofd. Ze ging aan haar computer zitten schrijven en hield pas
na 11 uur op. Het leek op een filmscript dat zich afspeelde tijdens
de Tweede wereldoorlog. Ze is er voor naar Dachau gereisd om de
historische feiten te verifiëren. Als beginnend auteur vond ze het
beter om er een roman van te maken en heeft ze het herschreven.
Het
verhaal gaat over een echtpaar dat aan de Bodensee woont, een meer op
de grens van Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland, vertelt Miriam.
Tijdens een boottochtje met hun dochtertje Céleste (3) op het meer
steekt er een hevige storm op. De boot kapseist en Linde, de vrouw
van Patrick slaat over boord. De zoektocht van enkele dagen levert
niets op. De politie denkt dat zijn vrouw verdronken is. Ze wordt dan
ook dood verklaard. Wat hij niet weet is dat Linde in Duitsland aanspoelt en op het strand door een visser wordt gevonden. Ze heeft een
flinke hoofdwond en is haar geheugen kwijt. Na een jaar begint Linde
er een nieuw leven als Sarah Neue. Negen
jaar later in 1945 ontmoet ze haar man weer maar ze herkent hem niet.
Patrick, die dan kampcommandant is, laat haar arresteren omdat haar
papieren niet in orde zijn en omdat ze een joodse naam heeft. Dit is
de enige manier om haar bij zich te hebben.
Achtergrond
Ik
heb heel wat opzoekwerk gedaan, geschiedenisboeken gelezen en
documentaires bekeken.
De
historische feiten zijn correct maar de personages zijn verzonnen.
Met een fotograaf en enkele modellen ben ik naar Dachau gereisd om
alles op foto vast te leggen voor mijn boek. Miriam
is Belgische met Italiaanse roots, zoals zovelen hier in de
mijnstreek. Van opleiding is ze docente Nederlands en geschiedenis
en geeft les aan een middelbare school.
Ik
werk voor een uitzendbureau. Daarnaast ben ik bezig met een eigen
bedrijf op te starten. Het heet Assodem en verleent administratieve
diensten op maat. Ik geef ook lezingen bij bedrijven over autisme.
Elk bedrijf heeft wel zo iemand in dienst. Zelf heb ik een
autismespectrumstoornis. Ik wijs hun erop hoe je het beste met autisme kunt omgaan. Het levert voor werkgever en werknemer een
win-winsituatie op.
Als
kind schreef ik al graag sprookjes en verhaaltjes. Nu ligt er een
manuscript in de la waar ik niet aan verder ben gegaan vanwege mijn
drukke werkzaamheden. Onlangs heb ik nog een tweede bachelordiploma
gehaald in avondonderwijs.
Het
weekend besteed ik het liefst aan mijn twee dochters (6 en 4) en
mijn man."
Het
boek is in eigen beheer uitgegeven en kost 15 euro.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Boeken Tags:Miriam Perrone, Ik zal leven
06-12-2013
Zelfportret
HASSELT- 05/12/2013- Spiegeltje
spiegeltje aan de wand...Tijdens de zevende les mochten we onszelf
eens goed bekijken. Daarvoor had onze docente op iedere tafel een
spiegeltje in tegelvorm neergelegd.
Eerst leest ze ons voor uit 'Dagboek
van een dichter'. Bij Leonard Nolens is elke alinea een verhaaltje.
In 'Laat alle deuren op een kier' neemt hij in het gedicht 'Roes'
afstand van zichzelf door in de derde persoon enkelvoud te schrijven.
Al onze uiterlijke kenmerken moeten we
opschrijven, niet alleen van ons gezicht maar van ons hele lichaam.
Met of zonder kleren? vraagt Staf. Ik wist dat die vraag zou
komen!, lacht Ingeborg. Dat mag je zelf bepalen. Gegniffel
in de klas.
Daarna keren we ons naar binnen en
beschrijven de karaktereigenschappen, ook de eventueel
tegenstrijdige. Wat vind je belangrijk in je leven? Is dat je beroep?
Hoe drukt zich dat uit? Wat is de kern van jouw identiteit? Wat is
jouw leidraad? Waar sta je nu voor? Wat zijn je dromen, wensen en
verlangens? Wat voel je als je naar jezelf kijkt? dicteert
Ingeborg ons de vragen.
We mogen een totaal portret schetsen of
een deel ervan uitvergroten. Ik kies voor het laatste, terwijl de
rest van de klas het op het eerste houdt. Enige voorwaarde is dat het
over het NU gaat en niet over het verleden.
Hendrik merkt op dat je in Het
Stadsmus-het stadsmuseum- in Hasselt in verschillende spiegels kunt
kijken en er dan steeds anders uitziet. Hij schrijft zijn verhaal in
de wij-vorm. Hendrik en zijn spiegelbeeld zijn aan het woord.
Ingeborg is onder de indruk van onze
schrijfsels. Thuis mogen we het verder uitwerken.
Onze docente leest voor uit het boek
'De ontembare vrouw' van Clarissa Pinkola Estès dat gaat over de
vrouwelijke intuïtie.
Daarna mogen we ons nachtverhaal een
andere wending geven door er fictie van te maken. We leveren ons schilderij in dat we thuis hebben gemaakt.
We zijn nu over de helft van de tweede
lessenreeks. Het einde komt in zicht en dat bezorgt iedereen een
weemoedig gevoel. Er wordt een balletje opgegooid of we toch niet bij
elkaar kunnen blijven komen en zo een schrijfclub vormen.
Ingeborg raadt ons alvast het boek 'The Artist's Way' van Julia Cameron aan om alles
uit ons schrijftalent te halen. Het is de bijbel voor kunstenaars.
Bij Bol.com vond ik de volgende uitleg:
Julia Cameron beschrijft in haar werkboek The Artist's Way een
praktische methode om in twaalf weken de verschillende blokkades die
onze creatieve vermogens in de weg staan, op te heffen. Gevoelens van
bijvoorbeeld angst, jaloezie, schuld en jezelf in de weg zitten, kun je
zo omvormen tot positieve gevoelens van veiligheid, kracht, integriteit,
zelfbescherming en hoop. Een waardevolle en inmiddels wereldwijd door
velen beproefde methode om (weer) in contact te komen met je eigen
creativiteit.
De mens is doorgaans geblokkeerd in zijn creativiteit; daar gaat de
auteur van dit boek in elk geval van uit. Wat zij geschreven heeft, is
een twaalfweekse cursus om de creativiteit in jezelf terug te vinden en
los te maken. De twee basisingrediënten hierbij zijn de
'ochtendpagina's' (een dagelijks bij te houden dagboek) en de
'kunstenaarsafspraakjes' (het inplannen van tijd voor jezelf en je
creatieve uitingen). Het boek gaat over veel meer dan alleen je
creativiteit (her)vinden. Het is een verhaal van bewustwording en
autogene training, verpakt in stimulerende hoofdstukken vol met aanzet
tot zelfonderzoek en gelardeerd met - bijna op elke pagina - spreuken en
gezegdes van bekende mensen uit heden en verleden. Geen gemakkelijke
kost en zeker niet geschikt om achter elkaar uit te lezen, maar dat is
ook niet de opzet van dit boek. Met literatuuropgave.
