Ik ben Ria Coeckelberghs, en gebruik soms ook wel de schuilnaam RiCo.
Ik ben een vrouw en woon in Houthalen-Helchteren (België) en mijn beroep is Freelancejournalist.
Ik ben geboren op 05/11/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lezen, schrijven, fotograferen, decoreren, koken.
"Wat moet ik op mijn oude dag nog
meemaken! Na ruim veertig jaar werd ik met een aardappelschilmesje
van mijn ski geamputeerd. Er werd aan mijn tong getrokken en aan mijn
ogen gepeuterd. De tijd heeft wel zijn sporen nagelaten. Mijn lijf
kraakt en overal heb ik ouderdomsvlekken. Een lekkere massage met
olie zou me goed doen. Misschien word ik dan weer net zo soepel als
in mijn jonge jaren. Toen stond ik te glimmen op de toonbank van een
grootwarenhuis naast mijn broertjes en zusjes. Van iedereen oogstte
ik bewonderende blikken. Af en toe kreeg ik een aai over mijn bol,
dan weer werd ik stevig beetgepakt. Soms drong een gebreide sok naar
binnen waarin een te grote voet zat en mijn naden op spanning kwamen
te staan. Gelukkig duurde dat niet lang. Een meisje van een jaar of
tien wou mij graag hebben en zo kwam ik met mijn wederhelft in een
donkere doos te liggen en bedacht welk avontuur ik tegemoet zou gaan.
Eerst werd er een schapenvacht op mijn binnenzool gelegd. Vervolgens
kreeg ik een wolk uit een spuitbus over me heen waar ik enorm van
moest hoesten. Destijds werd er nog geen rekening gehouden met de
Ozonlaag ! De kleine voetjes van het meisje boorden zich in mijn
lijf en aansluitend werd mijn korset dicht geregen zodat ik haast geen
lucht meer kreeg. Mijn eigenares duwde mijn neus in een gleuf die behoorlijk werd geplet. Vervolgens legde ze een spiraaldraad met rubber om mijn hak en trok er hard aan. Ik was opgelucht toen ze de veer voor op de ski vastklikte. Sjonge, wat een gedoe, maar nu ben ik klaar voor het grote
sneeuwspektakel".
Eerste voedselbedeling Sint Vincentius start het nieuwe jaar met een record, HBvL
HOUTHALEN- 23/01/2013- Bij de eerste
voedselbedeling in het nieuwe jaar werden 143 kratten klaar gemaakt
in een loods achter de Delhaize. Elke vierde woensdag van de maand
krijgen mensen die het moeilijk hebben een gratis voedselpakket. Om
daarvoor in aanmerking te komen moeten ze eerst bij het OCMW langs,
zegt voorzitter Eddy Devries. Met een speciale kaart worden de
ophalingen afgestempeld. Twee jaar geleden hadden we 80 pakketten .
Elke maand komen er meer bij dan er wegvallen. Eén keer per drie
weken krijgen we van de Delhaize en de Carrefour producten waarvan
de verkoopdatum verlopen is maar die nog een tijdje houdbaar zijn. Op
de dag van de bedeling stellen twee bakkers hun brood van de vorige
dag ter beschikking. Aan de overzijde hebben we een winkel waar
kleding, huishoudelijke spullen en speelgoed wordt verkocht. Met een
gedeelte van die opbrengst financieren we het voedsel. Ook moet
daarvan de huur van ons pand worden betaald dat eigenlijk te klein is
geworden. We hebben een dertigtal vrijwilligers maar we hebben nood
aan meer mensen. Info: 0497-22 65 44.
WESTENDE-BAD- Zomer 1961- Uittreksel 'Brief aan mijn broer'
Johnny, weet je nog die keer dat we een
kinderlokker waren tegengekomen? We zijn nog nooit zo snel naar huis
gerend! Onder in de hal stond een ouderwetse kinderwagen waarin ik had me had
verstopt en jij hield je schuil onder de trap. Ik had het dekentje
tot over mijn oren omhoog getrokken. Doodstil hield ik me tot er
iemand aan de koets kwam rammelen. Mijn hart bonsde van angst toen
het dekentje werd weggetrokken. Ik keek in de ogen van... de buurman.
Gelukkig was het niet de kinderlokker!
WESTENDE-BAD- Zomer 1962- Toen ik vijf jaar oud was woonden we
aan de zee. Mijn broertje, die twee jaar jonger was dan ik, vond het
leuk om met mij langs het strand te wandelen en zeesterren te rapen.
Bij eb was er van alles te vinden. We waren echte strandjutters. De
levende zeesterren verzamelden we in een emmer en als die vol was
gingen we ermee langs de deuren. Nee, niet om te verkopen, wel om ze
gratis uit te delen. We vroegen niet aan de mensen of zij ze wel
wilden hebben. Elke deur had een brievenbus en daar duwden we ze
doorheen. Toen de emmer leeg was gingen we naar huis,tevreden over
onze goede daad. Ik kan me niet meer herinneren of we dat hebben
verteld aan onze moeder, waarschijnlijk wel, want we zijn daarna
nooit meer op sterrenjacht geweest...
Als ik een pseudoniem moest kiezen zou het worden: Marianna Zang. De voornaam van mijn overgrootmoeder langs vaders zijde was Maria. Mijn oma langs moeders kant heette Anna. De eerste twee voornamen van mij zijn Maria en Anna. De meisjesnaam van mijn oma was Vogelzang. Ik heb dus het tweede deel van haar achternaam genomen. Mijn overgrootmoeder en oma zijn heel belangrijk voor mij geweest.
Ingeborg Manshoven geeft cursus autobiografisch schrijven
HASSELT- 07/01/2013- Voor de eerste keer geeft Vormingsplus Limburg een cursus van zes weken over autobiografisch schrijven. Docent 'Creatief schrijven' is Ingeborg Manshoven (46) die in 2008 aan de academie van Hasselt afstudeerde. Met haar eindwerk 'De Trapeze' behaalde ze de eerste prijs van de Hendrik Prijs te Sint-Truiden.Voor poppentheater Ellebieke schreef ze het scenario van 'Flor en de bende van de bakfiets'. In 2009 publiceerde ze 'Prinses Priscilla' in 'Als figuren leven' van Opendoek/Creatief schrijven.
Zeven vrouwen en twee mannen in de leeftijd tussen veertig en zeventig jaar meldden zich voor de eerste les. "De werkwijze voor het schrijven van een biografie kun je vergelijken met het stuk gooien van een bord en nadien alle delen aan elkaar lijmen", begon Ingeborg haar uiteenzetting. Elke herinnering is de moeite van het vermelden waard." Ze verzocht ieder om vijf woorden op te schrijven die op jezelf van toepassing zijn. Vervolgens mocht je je voornaam op het kaartje schrijven. "Schrijf nu je naam in het midden van het blad en maak associaties eromheen", verzocht Ingeborg. Daarna kregen we maximaal twintig minuten om een verhaal te bedenken over onze voornaam. Dat leverde heel wat leuke reacties op. Na de pauze was het de beurt aan een fictieve naam die je wel of niet voor jezelf zou kiezen, eventueel als pseudoniem. Zou je je ook anders voelen en je ernaar gedragen met die nieuwe identiteit, was de hamvraag. Daar kwamen ook hele boeiende schrijfsels uit voort. Tot slot moesten we in onze vroegste herinneringen gaan graven en die aan onze buurvrouw vertellen om het daarna op schrift te zetten. Daar werden dan nog details aan toegevoegd waardoor het verhaal heel levendig werd. De schrijfopdracht voor thuis luidde: 'Schrijf een brief naar iemand die in je verhaal over je jeugdherinnering voorkomt.' Ook moeten we de volgende les een kledingstuk meebrengen waar een herinnering aan kleeft. "Ik zou de cursus liever over een jaar uitstrijken en dan om de twee
weken bij elkaar komen", aldus de schrijfster. "Dat blijkt hier echter organisatorisch niet haalbaar te zijn. Er zou wat meer tijd
voor bezinning zijn en om thuis schrijfopdrachten te maken."Twee leestips gaf ze alvast mee: "Leven om het te vertellen" van Gabriel Garcia Márquez en 'Rouwdagboek'van Roland Barthes.Wie de smaak te pakken heeft kan nog naar het conservatorium in Hasselt of de kunstacademie in Genk voor de driejarige hogere opleiding 'Woord'. In Leuven biedt de Universitaire Werkgroep Literatuur en Media een vierjarige opleiding in schrijftechnieken aan. Bij Creatief schrijven vzw kan je naar de Schrijvers Academie in
Antwerpen.. Dit is eveneens een vierjarige opleiding voor gevorderden die met
literair schrijven hun brood willen verdienen.
Nieuwjaarsduik van team EB levert 8876 euro op voor stamcelonderzoek, HBvL
HOUTHALEN-OOST- 05/01/2013- Familie en
vrienden van Morgan van Baelen (6), die lijdt aan de blarenziekte
Epidermolysis Bullosa (EB), hebben een sprong in het koude
Noordzeewater van Oostende gewaagd Hun sponsors brachten 8876 euro
bijeen voor stamcelonderzoek. Het Centrum voor Blaarziekten in
Groningen heeft nood aan 60.000 euro voor stamceltherapie voor EB
patiëntjes want een deel van de behandeling wordt niet vergoed door
de overheid.Morgan heeft de ergste dystrofische graad en het
veroorzaakt wonden over het hele lichaam, zegt mama Sandra Bulthé.
De dagelijkse verzorging is zeer pijnlijk omdat de huid zo dun is
als vlindervleugels. Er zijn maar een paar patiënten in België met
deze vorm. Het merendeel van de personen met EB overlijdt ook op vrij
jonge leeftijd. De tien ergste gevallen komen in aanmerking voor
behandeling zodat hun levenskwaliteit verbetert en misschien zelfs
hun leven redt. De actie werd ondersteund door het Zeldzame
Ziekten Fonds Nederland en door Debra Nederland en België. Deze 25
ste editie werd voor de gelegenheid een 'Zeldzame Nieuwjaarsduik'
genoemd.
Benjamins en pupillen van DBC Houthalen op tweedaags trainingskamp, web HBvL
HOUTHALEN- 04/01/2013- De 12 -en 13
jarige meisjes van Dames Basketbal Club Houthalen waren twee dagen op
trainingskamp in sporthal Lakerveld. Slapen doen ze thuis,
zegt jeugdcoördinator Hilde Kreemers die met coach Lisa Gielen de
sportsters begeleidt.Normaal zijn de Minimen er ook bij maar hun
coach had zelf een trainingskamp. Ze oefenen van 10 tot 16 uur om hun
basis te verbeteren. 's Middags krijgen ze een kom soep waar ze hun
meegebrachte boterhammen bij kunnen eten. Natasha Wendelen is
vrijwilligster van dienst en schept tomatensoep met kippenballetjes
op. Dochter Myrthe (12) is al drie jaar lid van de club. Ik ben
begonnen op voorstel van een vriendinnetje. Die was gestopt met
dansen. Elk jaar ga ik mee op kamp. Een welkome bezigheid in deze
regenachtige kerstvakantie vindt ze. We zijn een afdeling van
CUVA Houthalen en trainen drie keer per week, zegt Hilde. Op
maandag is het niet verplicht maar iedereen komt toch. Ze vinden het
blijkbaar erg leuk. Er zijn altijd nog meisjes welkom om ons team te
versterken.
