De terugronde is voor ons op een schitterende wijze begonnen. Iedereen duidelijk gemotiveerd om een en ander recht te zetten na de 2 voorbije weken en bovendien nog eens enkele pionnen op overschot, wat een luxe ! Van meet af aan werd er flink bewogen door de vrije mensen wat combineren een stuk eenvoudiger maakt. Het moet gezegd dat de tegenstrever het ook niet al te lastig maakte en we kwamen dan ook aan enkele mooie kansen, vooralsnog verkeken. Toen Dia het halverwege de 1ste helft eens van op afstand probeerde hielp Dame Fortuna een voetje en viel het speelgoed onder de deklat binnen. We bleven lustig voort voetballen en al vlug volgde de 2de treffer. Een snelle aanval over links bracht Dia opnieuw in schietpositie : ditmaal een schot over de grond en opnieuw juichen : 2-0. We bleven de Jefkes in alle linies de baas en noteerden van hun zijde geen enkele kans.
Na de pauze trachtten zij, mede door enkele frisse krachten, de bakens te verzetten, maar het verweer van onze jongens bleef onverzettelijk. Ze moesten opletten voor onze scherpe counters : de 3-0 vertrok bij de Carl en enkele seconden later stonden 3 Groeninghers in de vijandelijke backlijn : Dia had de laatste obstakels weg gedribbeld, Chris R. was ook in de buurt maar Jerry mocht de bal in de kruising vlammen. Hij vond dit een (applaus)vervanging waard en stond zijn plek af aan Pat S.
De onkennelijke bezoekers moesten nog een vierde goal incasseren van onze topschutter Dia (waar zouden we staan zonder zijn kunststukjes !) alvorens ze zelf aan kopbalkans konden komen. Niet veel later lukten ze dan toch nog een tegendoelpunt. Met nog 15 minuten op de klok zou je wat druk verwachten, maar daar was weinig van te merken ! De nederlaag uit de heenmatch werd dus op zeer mooie manier rechtgezet met identieke cijfers ! Nog één match voor de winterstop en hopelijk in januari een paar mensen terug beschikbaar.
Nog eens dikke proficiat voor de collectieve prestatie van vandaag !!!
Het verslag van deze wedstrijd is eigenlijk een copy van de wedstrijd van vorige week tegen Ossla Rozemaai. Net voldoende spelers om de match aan te vatten en de bezoekende ploeg had een ruime kern ter beschikking. Ondanks het feit dat Helderhoek het meeste van het spel had waren wij de gevaarlijkste ploeg maar de de mooi uitgespeelde kansen werden niet benut. Bob scoorde daarentegen wel door zich voor een uittrap van de doelman te gooien waarna de bal in doel verdween. Ruststand 1 - 0. De bezoekers brachten 3 frisse krachten tussen de lijnen voor de tweede helft en die spelers waren eerder versterkingen dan verzwakkingen. Reeds na 1 minuut stonden de bordjes alweer gelijk. De gelegenheidsref, een speler van Helderhoek, vond het bij een vrije trap voor ons niet nodig om de muur niet verder dan 5 meter afstand op te stellen maar dat was geen probleem voor Bart om de vrije trap netjes over de muur in de winkelhaak te deponeren en Dia wist ook nog zijn 13de treffer van het seizoen aan te tekenen. Onze opponent lukte evenwel nog 4 doelpunten waardoor de wedstrijd verliezend werd afgesloten. De fysieke paraatheid door de verschillende wissels die onze tegenstander kon doorvoeren gaven de doorslag om een matchwinnaar aan te duiden...
Competitie : Ossla Rozemaai - Real Groeninghe 3 - 2
Een kille zondagochtend en een verre verplaatsing leverde 11 beschikbare spelers op voor het treffen tegen Ossla Rozemaai. Bij deze elf zaten Pat Schroyens die helemaal niet speelklaar was en Jerry Herremans die eigenlijk nog niet mocht spelen. Bijkomend waren er een viertal spelers die er een korte nacht hadden opzitten.
Desalniettemin gingen we goed van start wat na vijf minuten al een 0 - 1 voorsprong opleverde nadat Jerry een rebound beheerst afwerkte. De reactie van Ossla bleef niet lang uit en vijf minuten later hingen de bordjes al terug in evenwicht toen de bal met een gelukje bij de spits kwam en die simpelweg kon binnentikken. De thuisploeg had iets meer balbezit maar we bleven degelijk combineren en kwamen er geregeld gevaarlijk uit. Ongeveer halfweg de eerste helft werd Bob diep gestuurd langs de flank, die een prima voorzet afleverde waar Dia wel raad mee wist met een 1 - 2 voorsprong tot gevolg. Ossla kreeg enkele minuten later een terechte penalty nadat Erik de kapitein vakkundig tegen de grond werkte maar Carl had een prima parade in huis. Nadat ook nog een doelpunt van Ossla wegens buitenspel werd afgekeurd (compensatie?!?) door de al bij al goedleidende arbiter lukte Ossla vlak voor het rustsignaal toch nog de gelijkmaker toen een schot afweek op Tom zijn been en de bal zo in doel verdween. 2 - 2 ruststand.
De thuisploeg had de voor ons ongekende luxe om 4 frisse krachten de wei in te sturen voor de tweede helft maar het spelbeeld bleef ongewijzigd. Ossla had het meeste van het spel en er waren geregeld hete standjes voor ons doel maar dame Fortuna liet ons in de steek nadat zowel een vrije trap van Bart als een schot van Jerry op de paal waren uiteengespat. Ossla zette dan nog een slotoffensief op en dat resulteerde 5 minuten voor affluiten in een 3 - 2 voorsprong. De spits werd mooi het straatje ingestuurd en lietCarl kansloos met een fraaie passeerbeweging. Het was te laat om nog te reageren en even later werd de wedstrijd afgefloten. Jammer maar helaas want het zag er lang naar uit dat we met een puntje terug naar huis zouden kunnen keren...
16 november 08 : RG VETERANEN - VOS REINAERT 4 - 2
In tegenstelling tot de bekermatch van 3 weken geleden konden de bezoekers nu wel een volwaardig elftal in de wei brengen wat dan ook resulteerde in een echte wedstrijd die best aangenaam om volgen was. Na de 0 op 6 tegen 2 sterkere ploegen waren we onszelf verplicht om deze haalbare kaart tot een goed einde te brengen. Enige peptalk vooraf had effect want je zag van bij de aftrap niks dan goeie wil om er wat van te maken .Halverwege de 1ste helft kwamen we op voorsprong : de Mac haalde zijn licentie van afstandsschutter nog eens boven en ook zijn vizier was goed afgesteld. De keeper was kansloos tegen dit geweld. Toen niet veel later Dia netjes het straatje werd ingestuurd door kapitein (snelle) Harry, wist onze topschutter na het nemen van de laatste hindernissen de score te verdubbelen. Hij trof later nog eens de deklat met een kopbal en ook Bart DP zag een vrije trap de bovenkant van de dwarsligger strelen. Verdiend rusten met 2-0 dus.
Je ziet het niet elke week, maar uit de aftrap van de 2de helft lukten we rechtstreeks de 3de treffer : Bob naar de Mac die een kruispass over de bezoekende verdediging richting Dia verstuurde. Ook nu was onze aalvlugge spits niet te stuiten en de Vosjes stonden even perplex. Ze gingen echter naarstig op zoek naar een goaltje en na enkele verijdelde pogingen lukten ze dan ook in hun opzet. Lang genieten was er niet bij want de Mac zag een persoonlijke actie tot eenieders verbazing door het kleinst mogelijke gaatje aan de eerste paal in doel verdwijnen en diepte aldus de marge opnieuw uit. Langs onze kant ging de voet wat van het gaspedaal en de sportieve bezoekers bleven ook wat kansjes bijeensprokkelen. Het was met een afstandsschot dat ze reservedoelman Pat Schr. nog één keer konden verrassen. Onze overwinning kwam echter niet meer in het gedrang en zo konden we nog eens met een goed gevoel napraten aan de toog. De aanvoerder van Vos sprak zelfs, als verliezer, van een aangename voetbalnamiddag ! Wie zijn wij om hem daar in tegen te spreken.
De geluksfee die we in de 3 confrontaties van vorig seizoen aan onze zijde hadden, heeft blijkbaar Amerikaanse roots. Ook zij had radicaal voor verandering gekozen op deze novemberzondag.
Na een aarzelend begin kwamen we immers plots aan een kans : Pat Verdoren zag zijn subtiel lobballetje tegen de deklat vallen en de goedgevolgde Eric Patteet mikte de rebound van dichtbij over. Jammer, want halfweg de 1° periode kwam de thuisploeg op voorsprong. Balverlies op ons middenveld gaf de onvermijdelijke Robby Vermeylen de mogelijkheid om een perfecte voorzet af te leveren op het hoofd van zijn struise spitsbroeder, die overhoeks binnenkopte. We gingen op zoek naar betaald antwoord onder de vorm van een machtige uithaal van Harry Patteet : de kruising van lat en paal was de eindbestemming. Een vijftal minuten voor het rustsignaal kregen we een nieuwe opdoffer toen schoonbroer Rudi (de familiestrijd weet-je-wel) een afvallende bal wel in doel mikte. Ruststand 2-0.
Na de herneming was het pleit vlug beslecht, want met een streep van op afstand en na een vrije trap waarbij een mannetje te weinig in de muur stond, verdubbelde de Jefkes hun voorsprong. Zij bleven ons op alle vlakken domineren en zagen nog enkele open kansen gepareerd door Carl, die ons zo voor beschamende cijfers kon behoeden. Een eerredder hadden we wel verdiend. Die kwam er toen Dia kort voor het eindsignaal op zijn beurt een vrije schop mooi over de muur kon binnenkrullen. Verdiende zege voor de thuisploeg die op gebied van gestalte, kracht, gretigheid en efficiëntie duidelijk een stapje voor had.
We krijgen nu 2 thuismatchen om een en ander goed te maken. Laten we beginnen om terug als ploeg het veld op te stappen en voor mekaar de mouwen op te stropen. Zagen en zeveren onder mekaar helpt ons geen zier vooruit. Tot later, .
1 match 2 verslagen hierbij de impressie van onze schatbewaarder...
26 oktober 08 : 1/8e Finale Beker van Antwerpen
RG Veteranen - VOS REINAERT 3 - 0
De 4 hoogtepunten van de namiddag kort samengevat :
- 23e minuut : Hans Michiels controleert een laaggetrapte corner en schiet in de draai door en over een bos van spelers binnen
- 56e minuut : Bob kopt een vrije trap van Dia overhoeks in doel
- 80e minuut : Bob snelt de laatste verdediger voorbij en presenteert Dia de derde treffer op een schoteltje
- 82e minuut : gelegenheidsref Marc W beantwoordt de aanvraag tot euthanasie positief en maakt met het laatste fluitsignaal een einde aan de lijdensweg van vriend en vijand
Deze overwinning plaatst ons in de 1/4e finale tegen Cantincrode op zondag 22 februari 2009 op ons terrein. Hoe komt het dat ik nu al met een déja-vu gevoel rond loop ? Van ezels is bekend dat ze zich geen twee maal aan dezelfde steen stoten, wij gaan toch niet de eersten zijn die dat wel gaan doen ?
Tot volgende week, topper op Sint-Jozef : weer voor de familie-eer van den Harry !
Onze tegenstander kreeg maar 9 spelers bij elkaar gesprokkeld waardoor er van een echte wedstrijd nooit sprake is geweest. Vos Reinaert probeerde dan ook de schade te beperken en wij grossierden in slechte balcontroles en passes. De weinige supporters schrokken wakker toen Hans halfweg de 1 - 0 liet aantekenen. Onze opponent slaagde erin om een half kansje te laten optekenen gedurende de eerste helft. De tweede helft was een ietsje aangenamer om volgen maar sprankelend voetbal kregen we niet te zien. Na een vrije trap van Dia knikte Bob de 2 - 0 tegen te touwen en na een mooie collectieve aanval zorgde Dia voor de 3 - 0 eindstand. Vos Reinaert mikte hun enige grote kans in het zijnet. Hopelijk slaagt Vos Reinaert erin om een volwaardig elftal aan de aftrap te brengen voor het competitietreffen op 16 november want aan deze match heeft niemand echt plezier gehad.
In de volgende ronde nemen we het opnieuw op tegen Cantincrode. Wedstrijd zal plaatsvinden op ons terrein op 22 februari.
Een aangename voetbalnamiddag aan de Groeninghekouter die van begin tot einde de weinige toeschouwers kon bekoren. Kort na het eerste fluitsignaal lag de bal al op onze penaltystip na een fout van Sven. Deze unieke kans werd op de paal getrapt en de vraag is of je zo vroeg van een keerpunt kan spreken ? Aan de overzijde was het immers wel raak : Dia zette zijn kortgeknipte krullen tegen een voorzet van Chris Reveraert en devieerde zo in doel. De bezoekers lieten zich niet ontmoedigen en kwamen aan enkele kansen, maar Carl wist telkens raad. Wij bleven scoren aan 100%, want op het kwartier kon Dia opnieuw raak schieten. De achterdeur van de buren uit Edegem ging zowaar nog verder open en gaf snelle Bob de gelegenheid om van op eigen helft solo richting doel te gaan. Onze jarige van de dag stak het leer netjes onder de keeper : 3-0. De tegenstrever stond ongelovig te kijken naar al die efficiëntie. Pat Schr. liet nog 2 goeie kopbalkansen onbenut, zoniet was het verdict nog zwaarder geweest.
Na de pauze trachtten de sportieve bezoekers het tij te keren, maar het beeld bleef hetzelfde. Op een hoekschop van Kris Claes kopte Dia staalhard de 4de treffer binnen. Match gespeeld, ware het niet dat gelegenheidsref MW een nieuwe strafschop floot na een ingebeelde fout van Carl. Ditmaal wel binnen en de paarswitten kregen een boost. Niet veel later werd het 4-2 en mede door het uitvallen van Sven moest er even gereorganiseerd worden om verder onheil te voorkomen. Carl liet zich enkele malen van zijn kunnen bewonderen. Dat deed Dia aan de overkant ook : met zijn vierde treffer van de namiddag nam hij alle twijfel weg. Gelukkig maar, want bezoekende spits Paul Leyers ( broer van beroemde Jan) kopte op hoekschop nog mooi binnen.
Een pluim aan de ganse groep voor de getoonde spirit en het vertoonde kijkstuk, met de sportieve medewerking van de bezoekers. Zo blijven we rustig in de middenmoot meedraaien.
Na een match als deze kan je onmogelijk met een goed gevoel naar huis. Er werden niet alleen punten verspeeld, veel erger is het verlies van een aantal manschappen door blessures, en dit waarschijnlijk voor meerdere weken. De Jerry had immers geen gehoor naar de wijze raad van zijn persoonlijke kinesiste en begon toch aan de wedstrijd. Niet voor lang, want bij de eerste deftige inspanning was het al prijs. Zijn vervanger Pat Schroyens was eenzelfde lot beschoren. Ook Harry Patteet herviel nog voor het rustsignaal en zal enkele weken aan de kant moeten blijven. Op dat ogenblik leidden we met 0-1, een vroeg doelpunt van Bob en hadden een rustig overwicht getoond. Bovendien werd ons een loepzuivere strafschop onthouden en zagen we een kopbalgoal van Eric Patteet om duistere buitenspelreden afgekeurd. De thuisploeg had dus geen enkele reden tot klagen, maar deed dat toch herhaaldelijk. Hun laatste man bezondigde zich daarbovenop nog aan een zware racistische uithaal t.o.v. onze kompaan Dia. De scheids bleef doof. Hallo KVV ??? Heeft VDP geen mooi krabbeltje onder het Ethisch Charter gezet ? Een prachtig staaltje van hypocrisie. Ons moet je niet vertellen dat alle mooie doelstellingen, op papier gezet door de bobos van het Verbond, dode letter worden op het moment dat de voetballers in het weekend tussen de krijtlijnen verschijnen. Meteen de reden waarom wij het Charter niet hebben ondertekend !!
Het eerste kwartier van de 2de helft heb ik van horen zeggen : de thuisploeg kwam langszij en zag op haar beurt een doelpunt afgekeurd. Dankzij Dia, mooi in het straatje gestuurd, klommen we opnieuw op voorsprong. We moesten jammer genoeg de 3-punter laten schieten, want VDP stelde nog gelijk. Beide teams gingen nog op zoek naar de winninggoal : de Mac trof met een verschroeiend schot de onderkant van de lat en aan de overzijde strandde een poging van de linksbenige spits op de paal. De thuisspelers verzamelden nog enkele gele en een rode kaart wegens aanhoudend gezeik tegen de ref.
Tijdens een opstootje in de eerste helft vond het nummer 14 van VDP het nodig om een schandalig racistische opmerking te maken tegenover Dia. Hij zei letterlijk : "ik ben hier wel in mijn eigen land hé". De scheidsrechter van dienst vond het niet nodig om hieromtrent enige sanctie toe te kennen maar hij werd wel terechtgewezen door zijn teamgenoten.
Desalniettemin voor de nummer 14 van de VDP : ne welgemeende
Welgeteld 11 fitte spelers kregen we bij elkaar gesprokkeld om de kampioen van vorig jaar partij te geven. Onze coach Danny moest daardoor een aantal jongens op een voor hen ongewone plaats zetten wat nog werd bijgestuurd in onderling overleg maar wat toch voor ongenoegen zorgde bij onze supporters. Wat uiteindelijk de beste opstelling zou geweest zijn zullen we nooit weten maar het is een feit dat we vanaf de eerste minuut achter de feiten aanliepen en Johnnyboys in staat stelde om de bal rustig te laten rondspelen zonder al te veel gevaar te creëren. Slordig uitverdedigen van onze kant gaf de spits van Johnnyboys de kans om de 1 - 0 te scoren maar even later maakte Dia gebruik om een flater in de thuisverdediging af te straffen zodat we toch met een 1 - 1 stand konden gaan rusten. In de kleedkamer moesten we wel de schade opmeten en het resultaat hiervan was dat Harry de wedstrijd niet kon verderzetten en Pat maar op halve kracht kon verderspelen door een liesblessure. Met negen en een halve man nog 45 minuten stand houden leek een schier onmogelijke opgave maar we slaagden er vrij eenvoudig in om stand te houden tot de kapitein er met een afstandsschot 2 - 1 van maakte na wederom knullig uitverdedigen. Onze mogelijkheden werden nog wat verder beperkt toen Geert ook nog maar op halve kracht verder kon door een spierblessure. Toch kregen we nog een uitgelezen mogelijkheid via de Mac op de 2 - 2 die nog in laatste instantie door een verdediger van de lijn werd gehaald. Iets later wist de ex-Groeninhger Dave een mooie collectieve aanval af te ronden en knalde de spelverdeler een vrije trap buitenkantje voet mooi in de verste hoek en stond de 4 - 1 op het scorebord. Nogmaals Mac had in de tussentijd een open kans net naast gemikt maar dit had geen verschil kunnen maken in de puntenverdeling. Hopelijk slagen we erin om volgende week opnieuw voldoende mensen bij elkaar te krijgen wat niet evident zal zijn met de opgelopen blessures maar we zullen nog even door de zure appel moeten bijten totdat een aantal spelers opnieuw speelgerechtigd zijn.
Competitie : Real Groeninghe - Nieuw Stabroek 5 - 1
21 september 08 : RG - NIEUW STABROEK 5- 1
Een weekje verplichte rust en terug met elven tussen de lijnen : 2 factoren die aanvankelijk voor enige problemen zorgden. De aanvangsfase was van onze kant gezien een festival van slechte passes en misverstanden zodat de bezoekers voor de eerste dreiging konden zorgen. Eens de cohesie gevonden kwam er stilaan beterschap in het samenspel, maar meer dan wat afstandschoten zat er niet in. Dè inspanning van de dag leverde meteen de openingsgoal op : de Mac veroverde aan de eigen backlijn de bal, vond bij den Harry een ideaal aanspeelpunt voor een 1-2 beweging en rukte verder op tot aan de vijandelijke rechthoek. De laterale pass bereikte de vrijstaande Chris Reveraert die beheerst afwerkte : het leek een oefening van vroeger op training !
Na de rust lag de match al gauw in de definitieve plooi. Onze jongens hadden minder dan 10 minuten nodig om 3 maal te scoren. Eerst liet Bart DP een copy zien van zijn kunststukje op Groenenhoek (een vrije trap in de linkerbenedenhoek), vervolgens werd Dia het straatje ingestuurd om rustig onder de keeper binnen te schuiven en last but not least kon den Harry na enig strompelwerk nog een voorzet afleveren die zijn kompaan Pat Schroyens aan de 2de paal netjes binnenprikte. Toen wat later ook den Bob er nog eentje mocht binnenleggen, kon er nog weinig gebeuren. De zaken werden losser aangepakt en dit gaf de kans aan de sportieve bezoekers om de eer te redden en meteen de 5-1 eindstand vast te leggen. Jammer dat op het einde de goed leidende scheids nog enkele brandjes moest blussen onder de vorm van enkele gele en een rode kaart. Zo is na ons geslaagde bekeroptreden ook meteen de eerste driepunter binnen. Een opsteker in het vooruitzicht van onze volgende match, op bezoek bij de kampioen van vorig jaar Johnnyboys. Dat wordt wellicht andere koek.scoreverloop
21 SEPT 2008 RG - NW STABROEK van dienst : Bart DP, Carl en Danny DV 05 OKT 2008 RG - RUISBROEK van dienst : Jerry, Mac en Bob 19 OKT 2008 RG - IK DIEN van dienst : Pat S, Frank en Tom 09 NOV 2008 RG - SAVA van dienst : Sven, Eric en Erwin VDB 16 NOV 2008 RG - VOS REINAERT van dienst : Dia, Harry en Pat D 30 NOV 2008 RG - HELDERHOEK van dienst : Geert, Wim en Chris R 07 DEC 2008 RG - ST-JOZEF van dienst : Bart DP, Mac en Jerry 18 JAN 2009 RG - JOHNNYBOYS van dienst : Carl, Bob en Danny DV 25 JAN 2009 RG - VDP van dienst : Sven, Pat S en Pat D 23 MAA 2009 RG - OSSLA van dienst : Eric , Geert en Dia
BEKERWEDSTRIJD
26 OKT 2008 RG - VOS REINAERT van dienst : Danny R en dan nog 2 vrijwilligers , aub
Dienst ; netten hangen , lijnen trekken , kabines kuisen en toog doen na de wedstrijd !! Aanwezig zijn op het veld om 12.30U , aub
Indien je geen dienst kan vervullen op de vooropgestelde data, dien je zelf voor vervanging te zorgen!!!
Méér dan 48 uur na de feiten vraag ik me toch nog af hoe ik het relaas van deze historische gebeurtenis ga weergeven. Misschien beginnen met wat vooraf ging, nl. vele telefoontjes en sms-jes op vrijdag om uit te komen bij een resoluut : Ja, we spelen, ook al is het met 9 man !. Dit getuigt natuurlijk dat er nog een aantal rondlopen met de juiste spirit en bespaarde ons alleszins een geldboete, waarvoor mijn dank als schatbewaarder. Voor mezelf vond ik dat ik dan ook mijn steentje moest bijleggen en de shoes nog maar eens moest aantrekken.
Daar stonden we dan aan de aftrap, in de regen, waarschijnlijk zonder veel verwachtingen, alleen maar denkend we zien wel. Inderdaad, we zagen het : hoe Groenenhoek na ongeveer een halfuur met 4-0 leidde, na enkele ongelukkig tot stand gekomen goals (vanuit ons standpunt) en een paar rake counters. U leest het goed, counters, want het waren immers de 9 Groeninghers die het betere samenspel brachten en zelfs kansen wisten te scheppen. Maar in ons jeugdig (hmm) enthousiasme werden we dus koud gepakt. Tot de Mac het eens van afstand probeerde en zijn strak schot net naast de paal zag binnenzoeven. En kijk, niet veel later, na enig kort breiwerk, kon de Mac via binnenkant paal een tweede maal scoren en de tussenstand al een iets deftiger aanblik geven : 4 2
In de kleedkamer kwam het we believe-gevoel sterk naar boven; we waren immers de enig voetballende ploeg en creëerden kans op kans. Tot onze algemene verbazing had de thuisploeg nog altijd geen gepast antwoord op ons vlotte samenspel en je zag de vertwijfeling met de minuut toenemen bij hen. Het duurde wat langer dan verwacht, maar toen Bart DP een vrijschop heerlijk in het benedenhoekje trapte, volgde de totale instorting van de beduusde thuisspelers. De 4 4 volgde al snel : Dia krulde hem lekker in de verste bovenhoek. Dachten we aan strafschoppen ? Nee, gewoon voortdoen ! De prooi was maar voor het grijpen. Net op dat moment stak Groenenhoek een mooie aanval in mekaar die netjes aan de 2de paal werd binnengekopt. Tot ieders verwondering had de scheids buitenspel gezien, dus effe opgelucht adem halen. Niet veel later zetten we onze zoveelste aanval op langs rechts en kon ondergetekende (Marc W) in 2 tijden de gemeten pass van Dia binnenleggen : 4 5 en algemene consternatie op en naast het veld.
Achterin bleven onze jongens foutloos verder spelen en mochten aanschouwen hoe het aanvallende compartiment de tegenstand verder in de pan hakte. Een nieuwe vrije trap van Bart werd door de keeper gelost en belandde bij den Harry die genadeloos binnenknalde. Dia werd nog eens alleen richting doel gestuurd en faalde niet : 4 7
De eer om de dikke kers op deze overheerlijke taart te plaatsen was voor mezelf weggelegd : na een één-twee combinatie met de Mac werd ik terug op mijn wenken bediend, kon nog langs een verdediger glijden, en met mijn laatste krachten het leer binnenknallen : ZALIG !!!
Zoals bij aanvang gezegd : HISTORISCH. Ik kan in mijn meer dan 40-jarige voetbalcarrière niets gelijkaardigs herinneren, jullie waarschijnlijk ook niet ! Waren getuigen van dit meesterwerk : coach Danny, de harde kern Mon Patteet en Eugeen Hendrickx en speler-supporter Eric Patteet. Voor één keer de namen van de artiesten op het veld : Carl, Bart DP, Harry, Pat S, Tom Janssens (zal zijn eerste veteranenmatch wellicht nooit vergeten), Bob, Mac, Dia en uw dienaar Marc W.
Laten we tot slot vermelden dat de thuisploeg zich sportief neerlegde bij deze totale ommekeer en hiervoor enkel maar bewondering toonde. Van onze kant mogen we fier zijn dat we echt voetbal hebben laten zien.
In competitie zullen we echter op meer weerwerk stoten, laten we ons dit moment dus maar koesteren !
volgende bekerwedstrijd op 26 oktober op ons veld tegen Vos Reinaert.
Zonder de minste voorbereiding, er werd immers geen enkele oefenwedstrijd gespeeld, diende de eerste officiële opdracht aangevat te worden met net genoeg beschikbare spelers (een veeg voorteken). De loting had ons wel een haalbare kaart opgeleverd, wat ook meteen in de praktijk tot uiting kwam. Onder een loden zon namen onze mannen het initiatief, maar dienden toch enkele malen flink op te letten bij de tegenstoten van de bezoekers. De eerlijkheid gebiedt ons zelfs een penaltyfout te hebben gezien van onze Carl, maar de scheids zag er geen graten in. Langs onze kant schiep Bob het meeste gevaar, kon een aantal keren gepast doorzetten maar de maats waren niet altijd gevolgd. Toch vielen er een aantal goeie kansen te noteren : een grondscherend schot van Chris Reveraert, Dia twee maal voor doel en kopbalkansen voor Pat Schr. en Bob. De bezoekende portier wist telkens raad met de dreiging.
Rusten met 0-0, maar het was duidelijk dat Belgica zéér moeilijk kon standhouden. Net voor de drankpauze halfweg de 2de helft werd de ban dan gebroken toen nogmaals den Bob maar besloot om er eens zelf voor te gaan : met succes. Niet veel later beging de keeper een schoonheidsfoutje en liet een onschuldig schot van een werklustige Harry Patteet door de beentjes glippen. De veer was nu totaal gebroken bij de rood-groenen en Harry kon zijn tweede van de middag nog aantekenen.
Opdracht volbracht, geplaatst voor de volgende ronde : verplaatsing naar Groenenhoek, al een ander kaliber en meteen laatste voorbereiding voor de competitiestart. Nu is al duidelijk dat er dringend uitbreiding van het spelerspotentieel moet komen, willen we enig plezier beleven aan de zondagse bezigheid.
Voor ons hoefde het niet meer en Rapid moest winnen om niet te degraderen en dan was het nog afhankelijk van de resultaten van hun rechtstreekse concurrenten. We kunnen dan ook niet echt van een voetbalwedstrijd spreken met een 3 - 7 einduitslag als resultaat. Nog het vermelden waard is de puike prestatie van de bezoekende spits die ons op zijn ééntje ringeloorde en dit bekroonde met 5 doelpunten. Hiermee is alles gezegd buiten het feit dat Rapid toch op de voorlaatste plaats is geëindigd...
