Door onvoorziene omstandigheden, u ondertussen allen bekend, werd deze wedstrijd afgewerkt op het veld van onze opponent, een betere middenmoter uit de hoogste reeks. Daar ligt de gemiddelde leeftijd blijkbaar een stuk lager dan bij ons en de snelheid van uitvoering een stuk hoger ! We hebben het gemerkt van bij het eerste fluitsignaal : ieder van ons kwam altijd wel één of twee stapjes te kort en alle zeilen moesten bijgezet worden om schade te voorkomen. De roodhemden kwamen niet verder dan wat prangende fases voor ons doel en wisten ook wel een aantal hoekschoppen af te dwingen die voor enige dreiging zorgden. Net voor het halfuur gebeurde het onvermijdelijke : na een scherpe aanval over onze linkerkant werd de voorzet door hun snelle nr. 10 vakkundig binnengekopt. Het moet gezegd dat wij daarvoor een identieke mogelijkheid hadden maar Dia kopte naast. Een teken aan de wand : net voor het rustsignaal draaide Harry mooi weg van zijn man, dropte een afgemeten hoge bal in de rechthoek, Dia controleerde beheerst en schakelde ook zijn mannetje uit om vervolgens de doelman overhoeks te grazen te nemen : 1 1 zowaar. De Cantjes mochten zich meteen binnen gaan vergewissen van de onverwachte tussenstand.
Nog half beduusd werden ze na de hervatting nog meer verrast : een nieuwe voorzet van onze aanvoerder werd door Marc VdL netjes onder de keeper geschoven. De vreugde was van korte duur. Vrijwel onmiddellijk hingen de bordjes opnieuw in evenwicht na een dekkingsfout bij ons achterin : de bal werd met een wijde boog over de machteloze Carl in de verste winkelhaak gedeponeerd. Alles te herdoen dus. Maar veel kans werd ons niet gegund. Het arbitrale trio vond het welletjes geweest voor de kleine garnalen uit Rumst en bood de grote ploeg een strafschop in cadeauverpakking aan (waar zien we dat wel eens meer ?). Het geschenk werd nuttig besteed en de veer bij ons wat gebroken, mede door enkele belachelijke gele kaarten waar de spelleider mee bleef zwaaien. Niet veel later volgde een nieuwe penalty, terecht ditmaal. Toch bleven onze mannen zich onverdroten inspannen om het tij nog te doen keren, tevergeefs echter. De scheids bleef ondertussen heerlijk verder werken aan zijn show : na een ongelukkige botsing tussen Jerry en een tegenstander vond hij het nodig om ons werkpaard direct rood te geven. In het duister had hij ergens een elleboog gezien. Beide gasten waren met mekaars hoofd in aanraking gekomen. Anderzijds trok hij slechts een dubbele gele kaart wanneer de thuislibero hem met beide handen een duw gaf. Benieuwd wat de strafmaat zal zijn voor deze 2 gevallen ? Speelt ook hier het verschil tussen de grote en de kleine club in het Verbond ?
Na een erg verdienstelijke partij van onzentwege eindigt dus ook het bekeravontuur. We zullen nooit weten welke kant de match op zou zijn gegaan zonder het vervroegde paasgeschenk van de man in het zwart.
Rest nog de laatste thuismatch op 6 april tegen Rapid om het seizoen in schoonheid te eindigen !
er is eindelijk uitsluitsel betreffende de bekermatch : volgende week WOENSDAG 19 MAART om 20u. op het TERREIN van CANTINCRODE (jammer, maar helaas geen andere keus).
Wat onze 2 overblijvende competitiewedstrijden betreft : we rekenen er op dat de mensen die van dienst zijn deze op een correcte manier komen vervullen, om tenminste op dat vlak het seizoen deftig af te sluiten !
Men kan zich ondertussen ook al bezinnen over het engagement naar volgend seizoen toe. We moeten tijdig weten of er nog voldoende manschappen zijn om in augustus al dan niet van start te gaan !!! Door het nakend afscheid van onze coach Danny is deze vacature ook in te vullen. Kandidaten melden zich bij het bestuur !
Vorige week nog 3 titelkandidaten; na de resultaten van vandaag nog 2 : St-Jozef en Johnnyboys zullen in een rechtstreeks duel uitmaken wie de oppergaai afschiet ! Wijzelf zullen het met de bronzen medaille moeten stellen na een teleurstellend bezoek aan onze buren uit Kontich-Kazerne. Opnieuw kwamen we snel op achterstand, iets wat dit seizoen wel erg vaak gebeurde. Ditmaal werd een hoekschop rechtstreeks binnengetrapt, gevolg van slechte dekking aan de eerste paal in combinatie met de wind. Maar weer achtervolgen dus en kansen kwamen er : Dia strandde op de benen van de keeper en Mac trof tweemaal het doelkader. De goden waren niet onmiddellijk bereid tot enige medewerking. Bovendien moeten we toegeven dat er niet al te fraai geacteerd werd : te veel foute balcontroles en slechte passes !
De zoektocht naar de 3-punter moest verdergezet na de pauze, maar al gauw kreeg het weinige vertrouwen een nieuwe knauw : een onschuldige vrije trap van aan de middellijn werd door Carl jammerlijk gelost en de goedgevolgde thuisspeler had maar in te leggen : 2-0
Op basis van wat er al vertoond was leek dit onoverkomelijk. De thuisploeg liet zich lekker terugvallen en speculeerde op de counter, mede mogelijk gemaakt door de inbreng van verschillende spelers uit hun eerste veteranenploeg. Bij ons ontbraken de ideeën om de knoop te ontwarren, sommigen leken mij zelfs totaal afwezig en met hun hoofd ergens anders. De steriele druk van onzentwege leverde nog twee te noteren feiten op : een afstandsschot van Marc VdL , weer op de deklat , en de eerredder (fout woord). Zoals wel vaker uitte de verliezende partij nog enige kritiek op de gelegenheidsarbiter, blind voor het eigen falen ! We kunnen enkel de hand in eigen boezem steken. Na afloop zullen we vaststellen dat we 6 op 6 haalden tegen de (mogelijke) kampioen en vele punten verkwanselden tegen de mindere goden. Het is een ongeschreven wet in het voetbal dat je net daar de titelstrijd wint.
Hopelijk sluiten we het seizoen in schoonheid af in de twee resterende thuiswedstrijden. Of gaan we voor den beker ?
Hoogspanning aan de Groeninghekouter voor dit topduel dat richtinggevend kon zijn wat de titelstrijd betreft. Door het puntenverlies van vorige week stonden we opnieuw 2 punten achter op de tegenstrever uit Hoboken en konden zij de kat uit de boom kijken, wat ze dan ook deden. Van onzentwege was het aanvankelijk ook zoeken naar het betere voetbal dat we al vaak wisten op te dissen tegen sterke ploegen. Toch namen we stilaan de match in de hand, evenwel zonder gevaar te kunnen scheppen. De laatste goeie pass ontbrak al te dikwijls.
Zoals wel vaker kom je dan op achterstand als je het eigen overwicht niet kan verzilveren. Zo geschiedde rond het halfuur : de bezoekende spits sneed van op links naar binnen, hield enkele groenhemden vakkundig van zich af en mikte laag binnen : 0-1. Meteen was duidelijk dat we heel wat werk zouden hebben om de bakens te verzetten. Met het uitvallen van aanvoerder Pat Schr. moest er bovendien aan de ploeg gesleuteld worden.
Over het spelbeeld van de 2de helft kunnen we kort zijn : de ganse periode werd er druk uitgeoefend op de bezoekende elf, die met man en macht in verdediging waren getrokken. Toch moeten we bekennen dat we ook nu niet aan echt uitgespeelde kansen geraakten. Het moest dan ook op stilliggende fasen gebeuren. De bezoekende doelman had eerst nog een fameuze redding in huis op een afgeweken vrije trap van Bart DP maar moest zich kort voor affluiten toch gewonnen geven toen na een hoekschop en wat geharrewar de afvallende bal (belangrijke term uit het Louis Van Gaal-voetbaljargon) voor de voeten van Jerry viel die heerlijk binnenknalde. Oververdiend heet zoiets en zelfs een te karige beloning voor het geleverde werk. Feit is dat door deze puntendeling alles open blijft. St-Jozef voegt zich nu mee op kop en wij blijven op achtervolgen aangewezen. Met een 9 op 9 uit de laatste 3 matchen zullen we nog altijd de afloop van de confrontatie tussen onze 2 opponenten moeten afwachten. We mogen wel al noteren dat we andermaal in de top drie van de rangschikking zullen eindigen !
De oppergaai afschieten blijft echter het ultieme doel !
