De laatste van de rangschikking tegen de eerste , we weten uit vroegere ervaringen dat we dan moeten oppassen! En inderdaad , Brasschaat kwam de grasmat op om iets te halen tegen de leider. We starten de wedstrijd met een sterk gewijzigde verdediging (Carl,Bart en Danny zijn afwezig), maar dat kan geen excuus zijn. Zonder goed te spelen namen we de partij in handen en ging er weinig dreiging uit van de tegenpartij, maar ook wij creëerden niet echt doelrijpe kansen.
Halfweg de eerste helft , een pass van onze gelegenheidsdoelman Geert wordt onderschept door een Brasschaatenaar die daar gretig gebruik van maakt, 0-1 op de bordjes en we waren op achtervolgen aangewezen.
We gaan dadelijk op zoek naar de gelijkmaker, maar veel van onze passes komen niet aan.
We komen dan ook niet verder dan enkele kleine kansjes. We gaan rusten met een 0-1 achterstand tegen de rode lantaarn.
Na de rust zetten we onze zoektocht verder en met succes, na een kwartiertje krijgen we een vrije trap even buiten het strafschopgebied. Den Dia, net uit blessure, trapt de bal tegen de netten: 1-1. Ons spel is nog steeds niet denderend, maar op het half uur komen we dan toch verdiend op voorsprong via een strak shot van de Mac. Onze twee spitsen (Dia en Bob) zijn onderstussen beiden in hun oude kwetsuur hervallen maar onze wissels zijn reeds opgebruikt.
Aanvallend kwamen we er niet echt meer door en wat gevreesd werd kwam uit, vijf minuten voor tijd geven we uit Fairplay een niet gefloten hoekschop weg. Deze wordt slecht ontzet en aan de tweede paal binnengetrapt : 2-2 is de einduitslag, we druipen met 11 teleurgesteld af.
We hebben nu een hele week om de batterijen weer op te laden voor de topper op St-Jozef.
Zoals reeds eerder weergegeven in het verslag hadden we voor het eerst serieuze problemen om een ploeg bij elkaar te sprokkelen tegen Olse. Tal van spelers waren niet inzetbaar door blessures, werkverplichtingen en vakantietoestanden. Hierbij de startopstelling (bovenaan) tegen een virtuele ploeg van onbeschikbaren. Ik denk niet dat je op voorhand kan zeggen wie deze wedstrijd zou winnen. We moeten het misschien maar een keertje uittesten. Niet te vergeten dat in de wedstrijd van zondag Marc W de geblesseerde Sven kwam vervangen tijdens de rust en ons een geruststellende 2-0 voorsprong bezorgde en die prijs nu cash betaald met stramme knoken en zijn net gratis verworven paar schoenen terug ter beschikking stelt .
Voor de eerste maal dit seizoen echte personeelsproblemen voor coach Danny : juist 11 man om de wei in te sturen. Bij enkelen rijst dan de gedachte van Komt dat wel goed vandaag ?. De meeste oudstrijders hebben dit nog wel eens eerder meegemaakt en halen hun potje Over-mijn lijk nog eens uit de netzak. Dit bevat niet altijd het fraaiste voetbal maar na 90 minuten staat er wel een resultaat op het bord. Ook na vandaag blijft het een wondermiddel. Na een lange studieronde en wat schuchtere pogingen langs beide zijden besloot de Jerry om de match open te breken : een te korte terugspeelbal dwong Geert Thys tot een foutieve ingreep in de grote rechthoek en de bal ging op de stip. Carl bewees zijn transfergeld waard te zijn en pareerde het schot. Een kantelmoment in de match want niet veel later kregen we hetzelfde beeld aan de overzijde : den Harry knalde de 11-meter wel binnen en ipv op achterstand stonden we plots op voorsprong zonder een echte kans bij mekaar te hebben gespeeld. Net voor het rustsignaal kregen we een unieke kans om de voorsprong te verdubbelen maar Bobke mikte een nieuwe penalty op de kruising.
Mochten de bezoekers met enige ambitie uit de kleedkamer zijn gekomen, dan werd die al vlug gekelderd. Coach Danny had immers zijn joker moeten inbrengen voor de geblesseerde Sven : Marc Wyckmans. Met een geleend paar shoes en de belofte Ik zal het eens voordoen was het niet zo lang wachten : een strakke afgemeten voorzet van de Mac werd heerlijk overhoeks binnengekopt : 2-0. De rest van de ploeg stroopte extra de mouwen op en bouwde een muur van onverzettelijkheid. De geel-blauwen kwamen dan ook aan geen enkele uitgespeelde kans. Ze moesten steeds opletten voor onze tegenprikken , waarvan den Bob er een met succes kon afronden : op snelheid en door de beentjes van de keeper ! De vierde wou hij niet maken, nochtans een lekker passje van zijn ouwe spitsbroeder. Zo bleven de puntjes toch maar weer thuis na een collectief sterke knokkersprestatie ! Tot later
de komst van Sinterklaas is ons bevestigd : op zaterdag 1 december zal hij tussen 15 en 16u halt houden aan onze chalet. Net als altijd zal hij ook dit jaar onze kinderen tot 12j voorzien van een geschenkje en wat snoep. Jullie kennen de formule : briefje met enkele notities over uw kleine gabbers dat de Sint kan overlopen en van commentaar voorzien. Het te overhandigen geschenk schaffen jullie zelf aan en er is een tussenkomst van de clubkas ten bedrage van 15 euro per kind. Later delen we verdere details mede !
Toch nog een verslag van afgelopen zondag dankzij Dirk Princen!
REAL GROENINGHE ATLANTA 5 2
Een wedstrijd à la zou de ideale titel zijn voor dit verslag, oordeel zelf maar. Toen ik enkele seconden na het startsignaal de wedstrijd volgde kon ik mijn ogen amper geloven, wie zat er nu allemaal op de reservebank? Zouden we deze partij niet wat te licht hebben opgevat, niet minder dan Dia, Harry en de broertjes Van der Linden zaten aan de zijkant.
Een zeer flauwe eerste helft waar er nauwelijks iets wat op voetbal leek te bespeuren. Slordige passes en naar mijn oordeel enkele spelers op de verkeerde positie en meerdere collegas die hun niveau niet bereikten, namen of beschuldigingen à la Vermeerschzal ik niet noemen. Toen een typisch schot à la Bob tussen de palen belandde was de zeer onzekere doelman van de bezoekers geklopt en stond de 1-0 ruststand op de bordjes. We vermelden nog even het uitvallen, voor de rust, van Sven, met een lichte verrekking, zijn plaats werd ingenomen door Marc Vdl.
Na de korte pauze kwam ook broer Dirk Vdl de ploeg versterken, hij verving onze terugkerende Chris Reveraert. Het spel werd daardoor iets aanvallender want de twee broertjes strooiden met passes van de ene naar de andere kant, mooi om zien maar niet altijd even efficiënt. Toen een individuele actie van Dirk foutief werd afgestopt volgde er een terechte strafschop die vakkundig werd omgezet, door Marc Vdl, in de rustgevende 2-0, althans dat dachten we. Enkele ogenblikken later volgde er het mooiste doelpunt van dit seizoen, een sublieme aanval à la Vanderlindens belandde bij Marc en die loodste zijn broer Dirk naar een uniek mooi doelpunt, 3-0. Toen we dachten dat de ban gebroken was deed een à la Danny-fout de bal op de stip belanden, een terechte penalty voor de bezoekers waar onze goalie Carl geen kans tegen had, 3-1. Toen onze verdediging enkele ogenblikken later in de fout ging en de sterke spits van Atlanta de bal tegen te netten prikte, 3-2, was de teleurstelling groot. Zouden we dit nog kunnen rechtzetten?. Met een à la Harry bekende aanval werd hij lichtjes aangeraakt in de gevarenzone en kregen we hier een lichte strafschop toegekend, deze werd wederom mooi afgewerkt door Marc Vdl, 4-2. De eindcijfers werden vastgelegd door Eric P., die na een zoveelste fout van de doelman de bal met zijn knie tegen de netten kon leggen.
Al bij al een flauwe wedstrijd waarvan de cijfers fel overdreven waren en die we snel dienen te vergeten. De leiding van de wedstrijd werd op zijn à la Marcs uitgevoerd, onpartijdig en correct. Alleen het spelniveau dient nog à la Groeninghe te worden verbeterd en na een verliesbeurt van onze rechtstreekse tegenstander Johnnyboys werd het weekend al bij al een voltreffer.
Een kort verslag gebaseerd op enkele getuigenissen van aanwezigen aangezien ondergetekende ziek in bed lag en niemand zich geroepen voelt een mooie sfeerreportage te maken.
Onze tegenstander was VK Atlanta die ergens onderin het klassement vertoeven maar onze geschiedenis in gedachte werd de taak niet onderschat door de 14 beschikbare spelers. Scheids van dienst was Marc die met drie terechte strafschoppen - waarvan 2 voor ons en dus ééntje voor onze opponent - zijn optreden ook niet ongemerkt heeft laten passeren. Het leek een rustige namiddag te worden want de score werd zonder al te oogstrelend voetbal uitgebouwd naar een 3 - 0 voorsprong maar Atlanta reduceerde die achterstand in een mum van tijd tot nog maar 1 doelpunt waarna we nog even het gaspedaal induwden om te eindigen met een 5 - 2 overwinning. Ons geroemde combinatievoetbal was echter in de kleedkamer gebleven gedurende het grootste deel van de match wat leidde tot veel lange passes die geregeld niet toekwamen bij één van de onzen en een aantal mensen hierdoor ook amper in het spel zijn betrokken geraakt.
Al bij al een wedstrijd om snel te vergeten want de hoofdbekommernis - jaja, de 3 punten - hebben we toegevoegd aan ons klassement en mede door het verlies van Johnnyboys beschikken we op dit ogenblik over een bonus van 4 punten op onze eerste achtervolgers.
Al diegenen die hier een andere mening over hebben nodig ik uit om die visie te delen via het "reageer" icoontje.
.
aangezien ondergetekende ziek in bed lag en niemand zich geroepen voelt een mooie sfeerreportage te maken.
