De verplaatsing naar Groeninghe was al een probleem nog voor de wedstrijd begon, vrijdagavond waren we nog maar met elf spelers, direct wat hulp gevraagd aan de vet B , ook Eddy ging zien of hij iets kon doen. Uiteindelijk moesten we het met zn elven doen. Nu op zich geen probleem maar als je dan na vijf minuten al twee geblesseerde hebt, dan heb je een groot probleem natuurlijk.
Al van bij de opwarming was duidelijk dat de grasmat waar we moesten op voetballen geen voetbalveld waardig was, het leek meer op een akker. Door de laagstaande zon opteerde we om te draaien, maar wat kwamen we aan de overkant tegen, dat was genen akker maar eerder een slagveld waar ze vroeger in 14-18 WO 1 hebben uitgevochten, met aan de goal een krater waar een V1 bom was terecht gekomen. Het niveau verschil was daar op sommige plaatsen zonder overdrijven meer dan 2cm. Echt niet verantwoord. De wedstrijd was nog geen twee minuten ver toen doelman Abrath een balletje moest oprapen en zich misstapte in de krater. Gevolg een verrekking in de linker kuit. Aangezien er geen vervangers waren pikkelde deze dan maar verder. In minuut vier was er al een volgend slachtoffer, Dirk Julliams ontzette een bal en sloeg bij het neerkomen zijn enkel om, twee keer raden idd op dezelfde plaats als bij de doelman. Ook Dirk pikkelde nog wat verder maar echt lukken deed het niet meer. Dus na vijf minuten stonden er eigenlijk nog maar negen fitte spelers op de plein. In de zesde minuut kreeg Groeninghe zijn eerste kans en deze was meteen raak. OR liet de kopjes niet hangen en combineerde soms vrij aardig, naar de normen van het terrein toch. Rond het kwartier zetten Denies mooi voor van op links en Walter maakte het prachtig af 1-1. Lang konden we niet genieten van ons doelpuntje, 20ste minuut hoekschop thuisploeg, kort genomen, één tweetje en dan een voorzet die via de rug van Pallemans, de bezoekende doelman veraste. 2-1 achter. Tien minuten later werd het 3-1, Abrath kon niet tijdig bij een lange bal , de zwarte parel vooraan stiftte nog op de lat , Doms kopte weg maar in de voeten van hun nr 10 die niet twijfelde en scoorde. 35ste minuut, een vrije man mag opkomen vanuit de tweede lijn en lost een raket ( een V1 die deze keer niet de grond raakte), snoeihard binnen. 4-1 achter, dit was meteen ook de ruststand. Tijdens de rust werd het duidelijk dat we met zn tienen verder moesten. De voet van Dirk was redelijk dik, het was verstandiger om daar niet mee verder te spelen. We gingen mam op man spelen achteraan in de hoop toch nog een goaltje mee te pikken. Deze hoop was echter van korte duur. 48ste minuut een te korte terug speel bal werd genadeloos afgestraft, 5-1. Or beperkte zich tot wat samenspel op het middenveld maar veel verder kwamen we niet. Rond minuut 60 werd het dan 6-1. Toen volgde er nog twee kansjes voor Denies en Doms maar beide miste. Zes minuten voor tijd begin Grandsard nog een foutje in de backlijn, gevolg strafschop. Het werd dus nog 7-1. Meteen het einde van een veldslag ( figuurlijk dan want het was wel een sportieve wedstrijd) die zwaar werd verloren door Ossla Rozemaai.
Hopelijk vallen de kwetsuren van Dirk en Marc nog mee want de voor de komende weken is onze kern al sterk uitgedund, en zij behoren nog tot de kern die kon komen.
Wat de lente toch teweeg kan brengen : niet enkel de bloemetjes en de plantjes steken hun kopje boven, maar zowaar een bosje spelers mochten we begroeten na een lange winterslaap. Dit gaf de moraal bij iedereen duidelijk een boost en dat was vanaf de aftrap duidelijk te merken. Na een 5-tal minuten mochten we al juichen toen Dia in t straatje werd gestuurd en klaar kijkend de bal voorschotelde aan Bobke die zonder twijfel in dank aanvaardde. De bezoekers lieten zich echter niet onbetuigd en herstelden vrij vlug het evenwicht vanuit een scherpe hoek. De partij bleef vinnig over en weer golven maar wij zorgden toch voor meer dreiging en Dia bracht met een heerlijk gekrulde plaatsbal opnieuw voorsprong. Onze beide snelle spitsen bleven druk zetten op de bezoekende verdediging en die ging twee maal zwaar in de fout : opnieuw Dia en daarna Harry kenden geen genade met zoveel geklungel en straften telkens genadeloos af. Met 4-1 de rust in, een lekker gevoel.
Kort na de hervatting slaagde een Ossla-verdediger er nog maar eens in om te kort terug te spelen, ditmaal was Bob de kip van dienst om dit graantje mee te pikken. Tijd om al enkele bankzitters (hoe lang was dat geleden ?) ook hun speelminuten te gunnen. Alles wat nog op een bezoekende aanval leek, werd netjes opgevangen door onze achterhoede en een attente Carl. De betere kansen vielen nog van onze kant te noteren, maar enige nonchalance begon zowaar de kop op te steken. Toch werd de score nog aangedikt : Dia kon alweer een bezoekend balverlies afstraffen en het orgelpunt was voor Marc W. die van op de stip de eindcijfers mocht vastleggen, na dat Eric P. foutief was gestopt in de rechthoek. Zo noteerden we de allereerste zege van 2009, een flinke opsteker in het vooruitzicht van de laatste wedstrijden. Een collectief sterke wedstrijd van onze jongens, hopelijk geen eendagsvlieg, want die komen ook voor in de lente. De flauwe excuses van de tegenpartij over ons speelveld hielden echt geen steek, ze zijn gewoon het echte Groeninghe nog eens tegengekomen ! .
Slechts 10 spelers om op het scheidsrechtersblad in te vullen dus veel viel er niet te verwachten van deze wedstrijd. Helderhoek is een goed voetballende ploeg waar enkel in de verdediging zwakke schakels zijn. We kregen in de aanvangsperiode 2 uitstekende kansen om de score te openen maar het was Helderhoek die de eerste goal liet optekenen. Bob lukte nog de aansluitingstreffer maar vanaf dan werd het éénrichtingsvoetbal met een 4 - 1 ruststand tot gevolg. De jonge scheidsrechter deed nochtans zijn uiterste best om ons een handje toe te steken tot zelfs een rode kaart voor de thuisploeg maar de eindcijfers spreken voor zich : 5 - 1...
Juist 11 mensen kwamen afgezakt naar Deurne om de leider van de competitie partij te geven. Voor de neutrale toeschouwers was het onmogelijk om vast te stellen wie die leider was. Het werd een gelijkopgaande partij waarin het veldoverwicht wel voor Sava was maar de betere kansen waren voor ons. Na enkele gemiste kansen van Groeninghe was de eerste tegenprik van Sava meteen raak en stonden we na een kwartier 1- 0 achter. We lieten de kopjes niet hangen en slaagden er in om voor de rust de achterstand om te buigen in een 1 - 2 voorsprong. De gelijkmaker kwam er na een strak schot van Bob en Dia rondde een persoonlijke actie netjes af. In tegenstelling tot de wedstrijd op ons veld was Dia een ware gesel voor de defensie van Sava. De tweede helft werd de druk opgevoerd door Sava maar het bleef bij steriel speloverwicht. We kwamen er op de counter nog af en toe sterk uit maar slaagden er niet in een derde doelpunt te maken en een kwartier voor tijd maakte de boomlange spits van sava met het hoofd de 2 - 2. Dit was tevens de einduitslag waar alle partijen zich wel in konden vinden.
15 februari 09 : VOS REINAERT - RG VETERANEN 4 - 1
De positieve naklank van de uitstap op vrijdag de dertiende werkte nog even door tot zondagmorgen, helaas niet tot op het einde van de match. Na het traditionele heen-en-weer sms-en op zaterdag waren toch 11 beschikbare pionnen bereid om de verplaatsing naar het Land van Waas te maken. Flink op tijd zelfs, want de beloofde koffiekoeken van onze Abi-zaakvoerder moesten nog achter de kiezen.
De wedstrijd zelf verliep weer in moeilijke omstandigheden : aanvankelijk nog een bevroren veld, later een licht ontdooide bovenlaag, met veel glijwerk tot gevolg. We kwamen na een klein kwartier verdiend op voorsprong toen Jerry na een aanval door het centrum alleen op doel kon af gaan en beheerst in het dak van het doel besloot. Daarna gaf de thuisploeg iets meer repliek maar kwam niet aan kansen. Toch gingen ze nog met voorsprong rusten. Kort voor de pauze profiteerden ze maximaal van dubbel mistasten in onze achterhoede en gaven onze hoop een flinke knauw.
Met frisse moed weer het veld in, maar veel gevaar konden we niet brengen. Het waren de Vosjes die Dame Fortuna aan hun kant hielden. Uit een afvallende bal lukte hun beste verdediger immers nr. 3, door een bos van benen in de lage linkerbenedenhoek. Van onze zijde werd nog even getracht om de bakens te verzetten, tevergeefs echter. Helemaal op het einde kregen we nog een terechte strafschop tegen en kwam de eindstand op het bord : 4-1. Volledig in wanverhouding met het spelbeeld, een punt had zeker verdiend geweest. Maar in voetbal telt nog altijd de efficiëntie. Toch wens ik iedereen te bedanken voor de positieve ingesteldheid tot aan het laatste fluitsignaal !
De bekerpartij van volgende week tegen Cantincrode laten we om bekende redenen aan ons voorbijgaan. Volgende afspraak op 8 maart op Sava met hopelijk nog eens meer dan 11 personeelsleden !
Voor de tweede week op rij een onvoldoende opkomst van spelers, door allerlei verschillende redenen. Feit is dat na enig gepalaver de 9 aanwezigen besloten om er toch maar voor te gaan, de bekermatch op Groenenhoek nog in gedachten. Binnen het kwartier stonden we al 2-0 in het krijt, maar toch werden er pogingen gedaan om wat te combineren, ondanks de klimatologische omstandigheden. En zie, we kwamen aan enkele kansjes en lukten via de Mac zelfs de aansluitingstreffer. Voor de pauze kon de thuisploeg echter opnieuw uitlopen na goed uitbuiten van de numerieke meerderheid.
De overbodige tweede helft had weinig om het lijf. Ik Dien hield de voet van het gaspedaal en blonk enkel uit in eindeloos buitenspel lopen.
Wij bleven allen ons best doen en Dia miste een unieke kans om weer voor spanning te zorgen. De laatste 10 minuten moesten we nog 2 doelpunten slikken : eindstand 5-1. De thuisploeg bedankte ons om toch te willen spelen, ook ik wil mijn dank uitspreken tegenover de 9 vrijwilligers om de club een boete te hebben bespaard.
Volgende zondag geen wedstrijd ! Daarna, op 15 februari, de uitstap naar Vos Reinaert. Iedereen op post (of droom ik weer ?).
Terechte overwinning voor de bezoekers tegen een fel gehandicapte thuisploeg. Meer gaan we er niet over vertellen.
Waar we het wel over gaan hebben is dat VDP als enigste ploeg in onze reeks en voor de tweede maal deze competitie erin geslaagd is om zich racistisch te gedragen tegenover onze medespeler Dia. Deze keer werd de nummer 7 zelfs niet terechtgewezen door zijn ploegmakkers maar vroegen hem enkel te "kalmeren" aangezien ze met 0- 2 voorstonden. Schaamte zou hier op zijn plaats moeten zijn en niks anders.
VDP beschouwt het Ethisch Charter van het KVV als een papieren vod en de inhoud ervan is blijkbaar voor hen dode letter.
Ik heb het al een keer gedaan en doe het bij deze opnieuw: voor de nr 7 deze keer
De terugronde is voor ons op een schitterende wijze begonnen. Iedereen duidelijk gemotiveerd om een en ander recht te zetten na de 2 voorbije weken en bovendien nog eens enkele pionnen op overschot, wat een luxe ! Van meet af aan werd er flink bewogen door de vrije mensen wat combineren een stuk eenvoudiger maakt. Het moet gezegd dat de tegenstrever het ook niet al te lastig maakte en we kwamen dan ook aan enkele mooie kansen, vooralsnog verkeken. Toen Dia het halverwege de 1ste helft eens van op afstand probeerde hielp Dame Fortuna een voetje en viel het speelgoed onder de deklat binnen. We bleven lustig voort voetballen en al vlug volgde de 2de treffer. Een snelle aanval over links bracht Dia opnieuw in schietpositie : ditmaal een schot over de grond en opnieuw juichen : 2-0. We bleven de Jefkes in alle linies de baas en noteerden van hun zijde geen enkele kans.
Na de pauze trachtten zij, mede door enkele frisse krachten, de bakens te verzetten, maar het verweer van onze jongens bleef onverzettelijk. Ze moesten opletten voor onze scherpe counters : de 3-0 vertrok bij de Carl en enkele seconden later stonden 3 Groeninghers in de vijandelijke backlijn : Dia had de laatste obstakels weg gedribbeld, Chris R. was ook in de buurt maar Jerry mocht de bal in de kruising vlammen. Hij vond dit een (applaus)vervanging waard en stond zijn plek af aan Pat S.
De onkennelijke bezoekers moesten nog een vierde goal incasseren van onze topschutter Dia (waar zouden we staan zonder zijn kunststukjes !) alvorens ze zelf aan kopbalkans konden komen. Niet veel later lukten ze dan toch nog een tegendoelpunt. Met nog 15 minuten op de klok zou je wat druk verwachten, maar daar was weinig van te merken ! De nederlaag uit de heenmatch werd dus op zeer mooie manier rechtgezet met identieke cijfers ! Nog één match voor de winterstop en hopelijk in januari een paar mensen terug beschikbaar.
Nog eens dikke proficiat voor de collectieve prestatie van vandaag !!!
Het verslag van deze wedstrijd is eigenlijk een copy van de wedstrijd van vorige week tegen Ossla Rozemaai. Net voldoende spelers om de match aan te vatten en de bezoekende ploeg had een ruime kern ter beschikking. Ondanks het feit dat Helderhoek het meeste van het spel had waren wij de gevaarlijkste ploeg maar de de mooi uitgespeelde kansen werden niet benut. Bob scoorde daarentegen wel door zich voor een uittrap van de doelman te gooien waarna de bal in doel verdween. Ruststand 1 - 0. De bezoekers brachten 3 frisse krachten tussen de lijnen voor de tweede helft en die spelers waren eerder versterkingen dan verzwakkingen. Reeds na 1 minuut stonden de bordjes alweer gelijk. De gelegenheidsref, een speler van Helderhoek, vond het bij een vrije trap voor ons niet nodig om de muur niet verder dan 5 meter afstand op te stellen maar dat was geen probleem voor Bart om de vrije trap netjes over de muur in de winkelhaak te deponeren en Dia wist ook nog zijn 13de treffer van het seizoen aan te tekenen. Onze opponent lukte evenwel nog 4 doelpunten waardoor de wedstrijd verliezend werd afgesloten. De fysieke paraatheid door de verschillende wissels die onze tegenstander kon doorvoeren gaven de doorslag om een matchwinnaar aan te duiden...
Competitie : Ossla Rozemaai - Real Groeninghe 3 - 2
Een kille zondagochtend en een verre verplaatsing leverde 11 beschikbare spelers op voor het treffen tegen Ossla Rozemaai. Bij deze elf zaten Pat Schroyens die helemaal niet speelklaar was en Jerry Herremans die eigenlijk nog niet mocht spelen. Bijkomend waren er een viertal spelers die er een korte nacht hadden opzitten.
Desalniettemin gingen we goed van start wat na vijf minuten al een 0 - 1 voorsprong opleverde nadat Jerry een rebound beheerst afwerkte. De reactie van Ossla bleef niet lang uit en vijf minuten later hingen de bordjes al terug in evenwicht toen de bal met een gelukje bij de spits kwam en die simpelweg kon binnentikken. De thuisploeg had iets meer balbezit maar we bleven degelijk combineren en kwamen er geregeld gevaarlijk uit. Ongeveer halfweg de eerste helft werd Bob diep gestuurd langs de flank, die een prima voorzet afleverde waar Dia wel raad mee wist met een 1 - 2 voorsprong tot gevolg. Ossla kreeg enkele minuten later een terechte penalty nadat Erik de kapitein vakkundig tegen de grond werkte maar Carl had een prima parade in huis. Nadat ook nog een doelpunt van Ossla wegens buitenspel werd afgekeurd (compensatie?!?) door de al bij al goedleidende arbiter lukte Ossla vlak voor het rustsignaal toch nog de gelijkmaker toen een schot afweek op Tom zijn been en de bal zo in doel verdween. 2 - 2 ruststand.
De thuisploeg had de voor ons ongekende luxe om 4 frisse krachten de wei in te sturen voor de tweede helft maar het spelbeeld bleef ongewijzigd. Ossla had het meeste van het spel en er waren geregeld hete standjes voor ons doel maar dame Fortuna liet ons in de steek nadat zowel een vrije trap van Bart als een schot van Jerry op de paal waren uiteengespat. Ossla zette dan nog een slotoffensief op en dat resulteerde 5 minuten voor affluiten in een 3 - 2 voorsprong. De spits werd mooi het straatje ingestuurd en lietCarl kansloos met een fraaie passeerbeweging. Het was te laat om nog te reageren en even later werd de wedstrijd afgefloten. Jammer maar helaas want het zag er lang naar uit dat we met een puntje terug naar huis zouden kunnen keren...
16 november 08 : RG VETERANEN - VOS REINAERT 4 - 2
In tegenstelling tot de bekermatch van 3 weken geleden konden de bezoekers nu wel een volwaardig elftal in de wei brengen wat dan ook resulteerde in een echte wedstrijd die best aangenaam om volgen was. Na de 0 op 6 tegen 2 sterkere ploegen waren we onszelf verplicht om deze haalbare kaart tot een goed einde te brengen. Enige peptalk vooraf had effect want je zag van bij de aftrap niks dan goeie wil om er wat van te maken .Halverwege de 1ste helft kwamen we op voorsprong : de Mac haalde zijn licentie van afstandsschutter nog eens boven en ook zijn vizier was goed afgesteld. De keeper was kansloos tegen dit geweld. Toen niet veel later Dia netjes het straatje werd ingestuurd door kapitein (snelle) Harry, wist onze topschutter na het nemen van de laatste hindernissen de score te verdubbelen. Hij trof later nog eens de deklat met een kopbal en ook Bart DP zag een vrije trap de bovenkant van de dwarsligger strelen. Verdiend rusten met 2-0 dus.
Je ziet het niet elke week, maar uit de aftrap van de 2de helft lukten we rechtstreeks de 3de treffer : Bob naar de Mac die een kruispass over de bezoekende verdediging richting Dia verstuurde. Ook nu was onze aalvlugge spits niet te stuiten en de Vosjes stonden even perplex. Ze gingen echter naarstig op zoek naar een goaltje en na enkele verijdelde pogingen lukten ze dan ook in hun opzet. Lang genieten was er niet bij want de Mac zag een persoonlijke actie tot eenieders verbazing door het kleinst mogelijke gaatje aan de eerste paal in doel verdwijnen en diepte aldus de marge opnieuw uit. Langs onze kant ging de voet wat van het gaspedaal en de sportieve bezoekers bleven ook wat kansjes bijeensprokkelen. Het was met een afstandsschot dat ze reservedoelman Pat Schr. nog één keer konden verrassen. Onze overwinning kwam echter niet meer in het gedrang en zo konden we nog eens met een goed gevoel napraten aan de toog. De aanvoerder van Vos sprak zelfs, als verliezer, van een aangename voetbalnamiddag ! Wie zijn wij om hem daar in tegen te spreken.
De geluksfee die we in de 3 confrontaties van vorig seizoen aan onze zijde hadden, heeft blijkbaar Amerikaanse roots. Ook zij had radicaal voor verandering gekozen op deze novemberzondag.
Na een aarzelend begin kwamen we immers plots aan een kans : Pat Verdoren zag zijn subtiel lobballetje tegen de deklat vallen en de goedgevolgde Eric Patteet mikte de rebound van dichtbij over. Jammer, want halfweg de 1° periode kwam de thuisploeg op voorsprong. Balverlies op ons middenveld gaf de onvermijdelijke Robby Vermeylen de mogelijkheid om een perfecte voorzet af te leveren op het hoofd van zijn struise spitsbroeder, die overhoeks binnenkopte. We gingen op zoek naar betaald antwoord onder de vorm van een machtige uithaal van Harry Patteet : de kruising van lat en paal was de eindbestemming. Een vijftal minuten voor het rustsignaal kregen we een nieuwe opdoffer toen schoonbroer Rudi (de familiestrijd weet-je-wel) een afvallende bal wel in doel mikte. Ruststand 2-0.
Na de herneming was het pleit vlug beslecht, want met een streep van op afstand en na een vrije trap waarbij een mannetje te weinig in de muur stond, verdubbelde de Jefkes hun voorsprong. Zij bleven ons op alle vlakken domineren en zagen nog enkele open kansen gepareerd door Carl, die ons zo voor beschamende cijfers kon behoeden. Een eerredder hadden we wel verdiend. Die kwam er toen Dia kort voor het eindsignaal op zijn beurt een vrije schop mooi over de muur kon binnenkrullen. Verdiende zege voor de thuisploeg die op gebied van gestalte, kracht, gretigheid en efficiëntie duidelijk een stapje voor had.
We krijgen nu 2 thuismatchen om een en ander goed te maken. Laten we beginnen om terug als ploeg het veld op te stappen en voor mekaar de mouwen op te stropen. Zagen en zeveren onder mekaar helpt ons geen zier vooruit. Tot later, .
1 match 2 verslagen hierbij de impressie van onze schatbewaarder...
26 oktober 08 : 1/8e Finale Beker van Antwerpen
RG Veteranen - VOS REINAERT 3 - 0
De 4 hoogtepunten van de namiddag kort samengevat :
- 23e minuut : Hans Michiels controleert een laaggetrapte corner en schiet in de draai door en over een bos van spelers binnen
- 56e minuut : Bob kopt een vrije trap van Dia overhoeks in doel
- 80e minuut : Bob snelt de laatste verdediger voorbij en presenteert Dia de derde treffer op een schoteltje
- 82e minuut : gelegenheidsref Marc W beantwoordt de aanvraag tot euthanasie positief en maakt met het laatste fluitsignaal een einde aan de lijdensweg van vriend en vijand
Deze overwinning plaatst ons in de 1/4e finale tegen Cantincrode op zondag 22 februari 2009 op ons terrein. Hoe komt het dat ik nu al met een déja-vu gevoel rond loop ? Van ezels is bekend dat ze zich geen twee maal aan dezelfde steen stoten, wij gaan toch niet de eersten zijn die dat wel gaan doen ?
Tot volgende week, topper op Sint-Jozef : weer voor de familie-eer van den Harry !
Onze tegenstander kreeg maar 9 spelers bij elkaar gesprokkeld waardoor er van een echte wedstrijd nooit sprake is geweest. Vos Reinaert probeerde dan ook de schade te beperken en wij grossierden in slechte balcontroles en passes. De weinige supporters schrokken wakker toen Hans halfweg de 1 - 0 liet aantekenen. Onze opponent slaagde erin om een half kansje te laten optekenen gedurende de eerste helft. De tweede helft was een ietsje aangenamer om volgen maar sprankelend voetbal kregen we niet te zien. Na een vrije trap van Dia knikte Bob de 2 - 0 tegen te touwen en na een mooie collectieve aanval zorgde Dia voor de 3 - 0 eindstand. Vos Reinaert mikte hun enige grote kans in het zijnet. Hopelijk slaagt Vos Reinaert erin om een volwaardig elftal aan de aftrap te brengen voor het competitietreffen op 16 november want aan deze match heeft niemand echt plezier gehad.
In de volgende ronde nemen we het opnieuw op tegen Cantincrode. Wedstrijd zal plaatsvinden op ons terrein op 22 februari.
Een aangename voetbalnamiddag aan de Groeninghekouter die van begin tot einde de weinige toeschouwers kon bekoren. Kort na het eerste fluitsignaal lag de bal al op onze penaltystip na een fout van Sven. Deze unieke kans werd op de paal getrapt en de vraag is of je zo vroeg van een keerpunt kan spreken ? Aan de overzijde was het immers wel raak : Dia zette zijn kortgeknipte krullen tegen een voorzet van Chris Reveraert en devieerde zo in doel. De bezoekers lieten zich niet ontmoedigen en kwamen aan enkele kansen, maar Carl wist telkens raad. Wij bleven scoren aan 100%, want op het kwartier kon Dia opnieuw raak schieten. De achterdeur van de buren uit Edegem ging zowaar nog verder open en gaf snelle Bob de gelegenheid om van op eigen helft solo richting doel te gaan. Onze jarige van de dag stak het leer netjes onder de keeper : 3-0. De tegenstrever stond ongelovig te kijken naar al die efficiëntie. Pat Schr. liet nog 2 goeie kopbalkansen onbenut, zoniet was het verdict nog zwaarder geweest.
Na de pauze trachtten de sportieve bezoekers het tij te keren, maar het beeld bleef hetzelfde. Op een hoekschop van Kris Claes kopte Dia staalhard de 4de treffer binnen. Match gespeeld, ware het niet dat gelegenheidsref MW een nieuwe strafschop floot na een ingebeelde fout van Carl. Ditmaal wel binnen en de paarswitten kregen een boost. Niet veel later werd het 4-2 en mede door het uitvallen van Sven moest er even gereorganiseerd worden om verder onheil te voorkomen. Carl liet zich enkele malen van zijn kunnen bewonderen. Dat deed Dia aan de overkant ook : met zijn vierde treffer van de namiddag nam hij alle twijfel weg. Gelukkig maar, want bezoekende spits Paul Leyers ( broer van beroemde Jan) kopte op hoekschop nog mooi binnen.
Een pluim aan de ganse groep voor de getoonde spirit en het vertoonde kijkstuk, met de sportieve medewerking van de bezoekers. Zo blijven we rustig in de middenmoot meedraaien.
Na een match als deze kan je onmogelijk met een goed gevoel naar huis. Er werden niet alleen punten verspeeld, veel erger is het verlies van een aantal manschappen door blessures, en dit waarschijnlijk voor meerdere weken. De Jerry had immers geen gehoor naar de wijze raad van zijn persoonlijke kinesiste en begon toch aan de wedstrijd. Niet voor lang, want bij de eerste deftige inspanning was het al prijs. Zijn vervanger Pat Schroyens was eenzelfde lot beschoren. Ook Harry Patteet herviel nog voor het rustsignaal en zal enkele weken aan de kant moeten blijven. Op dat ogenblik leidden we met 0-1, een vroeg doelpunt van Bob en hadden een rustig overwicht getoond. Bovendien werd ons een loepzuivere strafschop onthouden en zagen we een kopbalgoal van Eric Patteet om duistere buitenspelreden afgekeurd. De thuisploeg had dus geen enkele reden tot klagen, maar deed dat toch herhaaldelijk. Hun laatste man bezondigde zich daarbovenop nog aan een zware racistische uithaal t.o.v. onze kompaan Dia. De scheids bleef doof. Hallo KVV ??? Heeft VDP geen mooi krabbeltje onder het Ethisch Charter gezet ? Een prachtig staaltje van hypocrisie. Ons moet je niet vertellen dat alle mooie doelstellingen, op papier gezet door de bobos van het Verbond, dode letter worden op het moment dat de voetballers in het weekend tussen de krijtlijnen verschijnen. Meteen de reden waarom wij het Charter niet hebben ondertekend !!
Het eerste kwartier van de 2de helft heb ik van horen zeggen : de thuisploeg kwam langszij en zag op haar beurt een doelpunt afgekeurd. Dankzij Dia, mooi in het straatje gestuurd, klommen we opnieuw op voorsprong. We moesten jammer genoeg de 3-punter laten schieten, want VDP stelde nog gelijk. Beide teams gingen nog op zoek naar de winninggoal : de Mac trof met een verschroeiend schot de onderkant van de lat en aan de overzijde strandde een poging van de linksbenige spits op de paal. De thuisspelers verzamelden nog enkele gele en een rode kaart wegens aanhoudend gezeik tegen de ref.
voor de nr 7 deze keer
