Competitie : Patro Hoevenen - Real Groeninghe 1 - 4
Voor onze derde wedstrijd van het seizoen dienden we vroeg uit ons bedje te komen om tijdig in Hoevenen te zijn. Het vroege aanvangsuur (10u30) gaf ons de gelegenheid om ten volle van deze mooie nazomerdag te genieten. 14 manschappen stonden paraat om Patro partij te bieden maar tijdens de opwarming verloren we reeds 1 pion. Onze keeper Dirk moest afhaken met een blessure waardoor Kurt onder de lat plaatsnam. Na een korte studieronde - waarbij het spel vloeiend over en weer ging - nam Patro Hoevenen het spel resoluut in handen en nam de druk zienderogen toe wat uiteindelijk resulteerde in een verdiende 1 - 0 voorsprong. Een strakke corner werd keihard binnengekopt door de lokale spits. De nummer 10 van de thuisploeg bleef het spel rustig verdelen en het leek er wel op dat we met een mannetje minder op het veld stonden. Nog voor de pauze diende Jerry het veld geblesseerd te verlaten en nam Bob zijn plaats in. Net als vorige week werd er een duchtig woordje gepraat tijdens de rust om de scheve situatie recht te zetten in de tweede helft. Bob kreeg een plaatsje in de spits, Kris nam de snelle linkerflank van Patro voor zijn rekening, Harry ging daardoor op links spelen en Erik kreeg strikte instructies om de spelverdeler als zijn schaduw te volgen... Dit bleek de goede oplossing te zijn want we kregen bijna onmiddellijk veldoverwicht en het was nu de beurt aan onze tegenstander om achter de bal aan te hollen. Vrij snel kwamen we op gelijke hoogte nadat Harry zich goed kon doorzetten en van kortbij kon scoren. Dia kwam nu ook uitdrukkelijk aan voetballen toe en kon optimaal gebruik maken van het nonchalante uitverdedigen van één van onze tegenstrevers om onze achterstand in een voorsprong om te zetten. Hoevenen was nog maar amper van deze opdoffer bekomen en Dia potte zijn tweede van de dag. We konden dit hoge tempo niet volhouden en onze tegenstander begon risico's te nemen om het tij te doen keren waardoor we het een tiental minuten moeilijk hadden maar toen Bob er met een gekraakt schot 1 - 4 van maakte was de wedstrijd gespeeld en was het enkel nog wachten op het laatste fluitsignaal van de ref. Positief is dat we er voor de tweede keer op rij in slaagden een achterstand om te buigen in een overwinning nadat we de pauze gebruikten om de nodige aanpassingen te doen. Als dit ons volgende week tegen de ongeslagen leider St-Jozef ook zou overkomen zullen we toch sneller moeten anticiperen en tijdens de wedstrijd zelf al bijsturen om puntenverlies te vermijden.
Meteen druk op de ketel na de mindere prestatieen verliespartij van vorige week in de openingsmatch. Bovendien in verdedigend opzicht een ietwat ongewone opstelling wat toch wel de nodige problemen opleverde : we kregen immers weinig of geen vat op Jan Verschaeren, de bezoekende nr. 10. Deze ouderdomsdeken bepaalt blijkbaar nog altijd het spel van VDP en zorgde constant voor gevaar. Dirk Princen moest dan ook enkel keren gevat tussenkomen en werd één maal bijgesprongen door nieuwkomer Sven Siebens die op de lijn kon wegkoppen. Ondanks het mindere spel van onzentwege kwamen er toch ook enkele doelrijpe kansen, door gebrek aan precisie evenwel kansrijk gemist. Op het halfuur begin Chris Reveraert een lichte duwfout binnen de grote rechthoek en de elfmeter werd beheerst afgewerkt door de bezoekende nr. 11. Op slag van rust miste Dia van kortbij de gelijkmaker.
Na wat verwijten heen en weer, met daar bovenop enkele vervangingen stapten we het veld weer op. De goeie wil was alvast aanwezig om de zaak recht te trekken. De tegenstrever werd meer en meer naar achter gedrukt en kwam er slechts zelden uit. Een geweldig afstandsschot, op aanvraag, trok ons over de streep. Schutter van dienst : de Mac. Vrij kort daarna een mooi opgezet stukje combinatievoetbal, Dia gezwind rond zijn man en netjes afleggen naar aanvoerder Pat Schroyens die beheerst in de verste hoek binnenlegde. De bezoekers gingen nu volledig fysiek ten onder en konden enkel lijdzaam toezien hoe de kloof alsmaar groter werd. Eerst ging onze Dia nog achter een te korte terugspeelbal en snoepte alzo het leer voor de neus van de keeper weg op naar de 3-1. De sterk ingevallen Bob, ondanks een blessure, mocht de eindcijfers op het bord zetten, eveneens na een mooie collectieve aanval. Zo werd de scheve situatie helemaal omgebogen naar een klinkende zege en is de uitschuiver van de openingsmatch deels uitgewist. Maar dat er iedere week voor de punten moet gewerkt worden is nu wel duidelijk. Niets komt vanzelf !
De competitie is begonnen en als eerste wedstijd stond er een bezoek aan de Johnnyboys op het programma, een ploeg waar we in het verleden al een aantal veldslagen mee hebben geleverd. Ondanks onze ruime kern kwamen slechts 13 spelers op het scheidsrechterblad te staan. De wedstrijd was nog maar net op gang geblazen en we kregen onmiddellijk een uitgelezen kans om de score te openen maar de bal ging via de deklat over doel. De druk bleef aangehouden en leverde nog een paar kansen op waaruit we niet konden scoren en bij de eerste tegenprik van de Johnnyboys was het meteen raak. Een diepe bal bracht de rechterflank van de Johnnyboys alleen voor de goal en die lepelde de bal mooi in doel. We probeerden onmiddellijk terug te slaan en na enkele minuten werd Kurt onderuit gehaald toen hij alleen op doel af ging. De scheidsrechter kon niet anders dan de bal op de stip te leggen maar hield de rode kaart op zak. Dia trapte de strafschop op de keeper en een verdediger wist de bal weg te werken voordat iemand van ons de rebound kon benutten. Het spelniveau zakte zienderogen en voor de rust dienden Bob en Danny het veld geblesseerd te verlaten waardoor het reservemateriaal reeds was opgebruikt. Johnnyboys dreigde geen enkele keer meer en mocht met een gevleide 1-0 voorsprong gaan rusten. Na de pauze slaagden we er niet in om druk te ontwikkelen doordat er veel slechte passes en mislukte controles in ons spel slopen. Mede daardoor lukte onze tegenstrever erin om verschillende kansen bij elkaar te sprokkelen maar onze doelman speelde een sterke partij en wist verder onheil te voorkomen. Bij de thuisploeg stond de keeper echter ook een goede wedstrijd te spelen en die wist de nul op het bord te houden waardoor de eerste nederlaag van het seizoen een feit is. We ontsnapten ook nog aan een rode kaart toen Erwin aan het truitje ging hangen van een tegenstrever. Als conclusie kunnen we stellen dat we de hand in eigen boezen moeten steken voor deze nederlaag. Tegen een matige tegenstander slaagden we er niet in om 1 van de 10 doelrijpe kansen om te zetten. De volgende wedstrijd zal ons voetbal zorgvuldiger moeten zijn en het tempo hoger moeten liggen om onze competitiestart niet volledig te missen! Tot de volgende...
