Almacht volbracht. Men heeft het uitgeteld: men zit in het Westen zowat 14 jaren voor een tv en men neemt de aanvangperiode hiervan op vijfjarige leeftijd. De vraag is wat er gebeurt na die 14 jaren. Welnu dat is dan zovele jaren werken zodat de rest slapen is. Gezien alles groei moet betekenen, komt internet daarbij zodat wat u spendeert aan schermen nog zal vermeerderen tenzij dat u geblokkeerd bent in de files zovele jaren van uw leven. Komt daar tussendoor uiteraard sexualiteit, maar gezien duistere duitse periodes (naar het Licht?) in het leven is er ook nog sexualiteit voor dat scherm zodat men het heeft over Communicatie, maar er is geen communicatie. Is er die zotte minderheid, die het blijkbaar uitgehouden heeft want op vijftig jaren zijn ongeveer alle belangrijke media gebleven, en er zijn er bijgekomen. De ware pers(vrijheid) is er dan wel ondergegaan want indien uw bladje niet gepromoot wordt door de Koning himself (cfr. 'De Morgen') mag u het vergeten. Is dat feodalisme met nietjes er blijkbaar ingebleven zodat men zich dient te refereren naar een 'hogere' (die niet verkozen is door stemrecht). Vandaar het verdwijnen van de bladjes zoals 'De Zwijger', 'Pour', 'De Rode Vaan', etc. want geen poen om dat technisch bij te houden, met name dus te behagen in de vrijheid (?) met eventueel bloot in kleur, maar dat is dan niet 'hun' cultuur. Ondanks het feit dat Danièle Gillemon het nog mag hebben over Freud, nu haar zoveelste reis naar Parijs toch ook weeral betaald is. Daar waar wij moeten betalen, en Freud achterwege blijft. Stel het verschil tussen 'Libération' (met vrouw van Freud) en 'L'Humanité' waaruit blijkt dat er dan toch sex zou zijn want hebben de flikken van Toulouse een feministische betoging uiteen gematrakkeerd op de Vrouwendag. Weet je, zegt mij een mooie vrouw, dat het volgende week de week van de friet wordt, en dat is één week op een jaar, niet één dag. Maar zoekt men naar bemiddelende, gematigde mensen die nog een link weten te leggen met de realiteit desondanks het feit dat hun specialiteit is mensen onder narcose te brengen (cfr. Maurice Sosnowski). Terwijl de idioot van het huis verder boort en met hamer slaat in de muren gedurende jaren want gestuurd door... vrouwen. Zo heb je dan wel 'Le Nouvel Observateur' die net zoals 'The Times' stand houdt na decennia nep, en komen de intellectuelen dan sowieso tot de constatatie dat de geallieerden de (dode?) joden in de steek lieten. Bij goed nadenken komt dat misschien overeen met die duistere post traumatische periode, die het heden wel is. Want niets heeft nog impakt, dan wat flikken zenuwachtig maken, en voor de rest gebeurt alles volgens uitgestipelde agenda's & gewoontes, waar de lente wellicht enkele borsten in 3D (drie dimensies) doet ontluiken zodat het weer eens op de tast wordt in tegenstelling tot die lichtglinstering op het scherm. Maar hoe dan ook lukte het de echte chagrijnige schrijver een zachte hommage te krijgen door liberale ministers en professoren in de Linguïstiek, stel u voor. Zovele jaren na zijn dood, Hem te zien op een uitnodigingskaart want getekend door een Kunstenaar, alleen zijn de kleuren niet mooi, waarschijnlijk zoals het hoort bij funeraire aangelegenheden waar Carrière (?) & Kennis (?) dienen samen te pronken. Terwijl de collaboratiepers openstaat tot de linkervleugel, de muze van Béjart terwijl hij geen muze had, althans geen vrouwelijke. Zodat het dociele caramelledichterke betaamt zijn kleine plaats te verwerven door mee te doen, te zwijgen en het te hebben over taalkronkels An Sich : de bevestigende almacht van de uitleg van/over deze Taal, waar men de "toet toet, doe moa" verwart met het "tote mie, tote mie" van de geilige heilige zanger handlanger er net naast. Poëtica des volks is niet meer verboden, stel u voor, maar wordt didactisch doorgelicht door mensen zonder diploma's, maar met partij- en vakbondskaart zodat wij tot niks dienen, nu er zogenaamd niks meer gebeurt en gezien alles à la limite functioneert in de inflatie en (blinde, knagende) Groei. Net zoals een boodschap op internet: een naald in de hooiberg. Tot de tijd zal komen in deze collaboratiepers dat er weer eens geen plaats meer zal over zijn voor deze Poëtica, dan grote foto's van Ubermenchen die er geraken, terwijl men het heeft over leraars en/of ambtenaren zoals Matisse, niemand anders. Maar dat is dus niet zoals Obama die Europa nodig heeft en vice versa. Nee, dat is zoals de Fransen de Congolese en Zwitserse literatuur hebben. We horen er niet bij, en toch zijn we daar want gaat het om een (dialecten)taal. Geef je ze zelfs ook hiermee (sex)cultuur in die collaboratiepers want anders hebben ze dat niet, en kom je dan terecht tussen wolven en crocodillen met de timiede vraag : "is dat wel een goed idee?". Antwoord van de vakbonden en partij die daaraan meedoen: "Ja, dat is een goed idee". Waarom? Omdat je een loon krijgt en o.m. je appartement hiermee kan betalen. Maar is men blijkbaar nog steeds niet bewust (in partij & vakbond) dat de oude remedies niet werken (noch de monetaristische, noch die van middeleeuwse Keynes, Friedman of Galbraith). Vergeet niet dat Japan voeding moet importeren, hoe oceanisch ook hun treffen met de natuur en het einde van de toekomst, nu ze na de Bom uit Bonn & Auschwitz kunnen zinspelen over de Zenzin der Dingen eens onder de ontelbare steentjes historistische doden net zo goed verdwijnen in het ijle. Hoe staat het Italiaanse volk bij voorbeeld tegenover de vulgaire fascistische machtsgreep van de laatste jaren? Hoe zeer het een post traumatisch tijdperk is, leeft men met de gevolgen van de massale afvloeiingen van de elite naar schermen toe, want hebben ze ook nog recht op een depressie zonder dertiende maand, stel u voor... Hoe zeer ook kunst en gehandicapten hen overblijft als alibi voor een goed geweten, dat ze al lang verloren zijn nu deze & andere almacht tot een goede einde volbracht is. Het vervolg op 'Modern Times' moet echter nog komen. http://www.unibook.com/nl/Patrick-Pitteman/Geeuwende-Eeuwen
