Tureluurs Het spreekt voor zich dat er een einde moet komen aan mijn kunnen, want wat mij overblijft zijn factures en onverschilligheid in barbarenland want schering en inslag. Men zorgt voor kunst, dus wat alternatieve esthetiek, men zorgt voor wat leesvoer - met wat egotische invalshoek, ik geef het toe - en dat interesseert niemand. Het was hier gisteren onleefbaar gezien net boven mij gebonk van jewelste zodat ik gedoemd was te vertrekken. Eens buiten besliste ik dan toch naar centrum van Brussel te rijden ondanks vermoeidheid. Ik neem daarvoor een hele oude okkasiewagen omdat ik dat nodig heb om mijn doeken te vervoeren. Voor zo'n 900 meters in de tunnels richting Basiliek naar stad heb ik er één uur op gedaan, want files, de ene na de andere als slakken onder de grond, ondanks het feit dat de spitsuren normaal (zouden moeten) gedaan zijn om 11 uur 's morgens. Die mensen geven de indruk dat (dagelijks) gewoon te zijn, ook nog met rotradio's als ze geluk hebben een radio in de wagen te hebben. Ondanks zware factuur bij de garagist is mijn wagen aan 3300 toeren per minuut bij stilstand zodat ik verplicht ben in de file de motor uit te doen, maar dan heb ik moeilijkheden om de motor weer aan te zetten zodat het een hel is. Vandaag idem om een bengel van school te halen, opnieuw met files, ook aan de schoolpoort. Op het einde van de week is men dus pompaf, en het toppunt is na zoveel werk aan boeken, met de nodige promotie (ook 'on net') is er juist geteld niemand die een boek gekocht heeft. Niemand. Het aanbod is te groot, er is krisis, etc.. Het alternatief is helemaal niets meer doen, en versuft naar tv kijken. Zoals deze week naar een Hollandse 'reality show' waar een niet al te lelijke vrouw van 40-50 jaar oud gedurende twee dagen opgesloten is met een sympathieke man met luisterbereidheid. Ze spreekt over haar psychotische ervaringen en slapeloze nachten (in de psychiatrie) waarbij de man door zijn manier van doen haar vriend, verpleger of psychiater kan zijn want geeft hij de indruk in zijn luisterbereidheid begrip te koesteren voor haar. Normaal zouden ze moeten neuken na al dat spreken, maar dat gebeurt dan niet wegens al die camera's gericht op hen in één lokaaltje, waar ze dan ook proberen te slapen. Ze ontkleedt zich voor hem, maar dat wordt niet gefilmd zodat ze minder en minder gelukkig lijken. Ik heb dan ook gezapt waarvan het duidelijk is zelf herleid te zijn tot een sukkelachtig leven gezien dat soort aan misplaatst voyeurisme de anderen te zien leven en converseren in koppelverband, maar is dat niet bij elke film zo. Of het nu Hollywood is, of neptv. Ze leek dan helemaal tureluurs zoals ik trouwens, want wat blijft er nu over na die nevroses dan factures, belastingen,... en toe te geven dat men wel degelijk gekraakt is in zijn doen en laten. Met gezien de huurprijzen (te Brussel) onmogelijk nog te verhuizen (naar beter), maar waarom klagen want zij hebben een huis, maar geen geld voor kunst of boeken. Althans niet deze die men niet zou vinden in hun katholieke kranten. In de dertiger jaren vorige eeuw werd dan ook geëxperimenteerd met mensen want bereid tot alles want crisis van het capitalisme zodat sommigen zelfs gebruikt werden om tyfus te testen of om tot uitputtenstoe te dansen... voor geld. Nochtans hebben de anderen nu een plaats weten te veroveren elders door mee te doen en hun bek te houden ; weten ze zich te wringen in een krantenkatern, maar worden er nog kranten gekocht dat blijkt de vraag. Stakingen hebben dan zowat voor aandacht gezorgd in die kranten met de regelmaat van de klok want kwam er dan ook promotie tot over de grenzen heen van het merkproduct waarvoor men is gaan staken, en kunnen we dus verder, eens de president het gehad heeft over de miljarden (winst) met ondanks die woekerwinsten meestal overheidssteun, betaald met de belastingen van de armen. 'Daartegenover' het fulmineren van extreem rechts in vlaamse media alsof het een gewoonte geworden is in dat opdringen, de dag dat de armen hun belastingsbrief hebben weten te ontvangen na afgestompt te zijn in die files. Geen tijd meer voor niks, zeker geen kunst of voer tot nadenken. Dat is pessimistisch, maar dat is hier de realiteit. Quantum zou kloppen ware er niet zoveel domheid, egoïsme en ware het systeem niet geperverteerd door eigenbelang en godsdienstoorlogen in voor wat zij aanzien als geschiedenis en waarvan wij niks zouden merken achteraf, eens hun kerken en bezittingen voor goed afgebakend in wat plaatselijke macht is gaan heten. Maar is het Prigogine, die in zijn boek "Les lois du chaos" het heeft aangaande figuur 9 over de ver- omvorming (transformation) van "de bakker" aangaande instabiliteit van een gegeven 'cubus', met verschillende delen, elk onderverdeeld in andere delen, maar op een andere plaats van dat delen zodat x = 0 wordt. Maar wat als de inversie identitiek hetzelfde beoogt? Entropie? De grootte is continu maar de tijd zorgt voor fragmentering, de rest geeft u een nobelprijs fysicum. En dan pas krijgt men poen voor de zever op papier. Ziever in pakskes, zegge maar.
