 |
|
|
Nous sommes tous clandestins
|
|
| 07-01-2010 |
 Censuur |
Censuur
We staan sinds mijn boek "Geeuwende Eeuwen" tien webpagina's vol boeken verder bij unibook.com, op zowat 150 000 voorgestelde boeken en 3000 webpagina's Heb zowat mijn 'loon' (royalties) van paybal zonet binnen gekregen voor de eerste maand van publicatie (december). Het bedrag is 1,74 euro. Ik stel mij de vraag wat ik nu zou doen zonder uitkering van de ziekenkas. En die 1,74 euro moet waarschijnlijk overeenkomen met de twee boeken van mij die ik zelf bijbesteld heb. Het verwondert mij niet veel hoor. Was het niet Voltaire en Baudelaire, die ooit meldden dat Brusselaars analfabeten zijn. Na een maand honderden mails, kaarten en folders met voorstel aankoop boek naar boekenwinkels, ministeries, bibliotheken, pers, universiteiten, etc. etc. constateer ik via paybal dat ik juist geteld NIETS verkocht heb. Voor de rest "werk" ik zelf met een paar tiental mensen met paranoïa voor de Gestapo (cfr. die tatoeages op de arm op één van die boeken bij unibook), meestal gepensioneerden trouwens. Is dat de moeite waard voor zo'n schoon boek, en is dat niet om te wenen, vraag ik u beleefd. Ik was ooit bij Antwerps uitgeverij toen ook met o.m. Hugo Claus. Unibook verkoopt 'Het Verdriet van België' als bestseller nu. Is dat niet te laat? Doch horen ze nog van mij want ik wil een honderdtal doeken van mij (van de 800) publiceren in boekvorm en vind bijna natuurlijk geen uitgever hiervoor. En ik vind ook geen sponsoren en voor de lay out via computer vraagt men mij te veel geld. Ik ben pessimistisch. Maar de democratie is nu eenmaal zo dat men verder kan, ook ik met mijn (vrij?) onderzoek. Zo is het te Brussel maar mogelijk om nu op één radio te geraken, en dat is radio judaïca (rechts zionistisch). Ik dus, met mijn egocentrische verhalen want is er daar een heer in de studio (ondertussen vertrokken naar zijn afspraak met zijn maîtresse) die verantwoordelijkheidsfuncties draagt in Elsene (met 10% inwoners uit Frankrijk wegens de belastingen). Wel ik vertelde aan die radio deze morgen dat na 25 jaren intrede in het historische huis te Flagey ik daar niet meer welkom ben vanwege een musulmaanse receptioniste, die bevelen kreeg van een pretentieuse snul van redactie van BDW, en ze van hem betaald is, zo zegt ze. Ik was daar voor mijn nieuw boek, en ik mocht dat niet afgeven aan journalist. Wel, wat stond er in dat boek, vraagt de journaliste van de radio, die nota bene emails binnengekregen had met presentatie van het boek. Wel euh, zei ik, het gaat over macht, seksualiteit en kunst. Altijd mijn egocentrisme dus. Ik vertelde dat ik door de jaren kontakt had met die musulmaanse vrouw, het had over onze Marokkaanse kinderen, dat het goed is dat extreem-rechts daar niet meer binnen kan, over haar zwangerschapsverlof (ervoor en erna), etc.. Waarop de journaliste van de radio begon zenuwachtig te worden. Wat wilt u eigenlijk zeggen, vroeg ze. Welja, zei ik, hoe de media functioneren. Richt u tot de Raad van Beheer, zei ze. Mevrouw, zei ik op die radio, ik heb mij gericht (via email) tot zelfs de minister, niks kan baten. Waarop de journaliste steeds zenuwachtiger werd en abrupt het gesprek eindigde daar er andere (optimistischere) thema's waren en ze dus geen tijd hadden. Ik mocht dus mijn zin niet afhandelen want werd abrupt afgehaakt op die radio. Mijn laatste zin herinnerde hen aan Paul Nothomb, maar dat werd nu juist onmogelijk gemaakt dat uit te zenden. Paul Nothomb streed in Spanje, was secretaris van Internationale Rode Hulp, en in 1943 heeft hij het Verzet verraden door de namen vrij te geven van communisten, joden en anderen aan Gestapo. Hij kreeg na de oorlog twee jaar gevangenis hiervoor. Ik wou alleen maar melden dat er in mijn familie joden, orthodoxen, musulmanen, atheïsten,... zijn en mijn vader oudstrijder was want soldaat in het belgisch leger in 1940. Hoe komt dat ik, zijn zoon, nergens mijn boek kwijt kan, en Amélie Nothomb, van die àndere familie dan, de enige is die kan pronken op alle (mediatieke) niveau's aangaande haar boeken, en ik niet. Rare vraag nietwaar, maar weeral kon ik ze niet stellen op die radio. Stel ik dan vragen zonder micro aan universitairen uit Leuven, Gent en Brussel aub, en de schrijvers die ze kennen zijn meestal katholieke 'De Standaard'-exponenten en van hedendaags franstalig belgisch intellect kennen ze maar Amélie Nothomb (familie van), en voor sommigen Pierre Mertens, en dat is dan ook alles voor intellectueel (?) België. Raar dan ook dat een simpele Hollandse (of Parijse) huisvrouw over meer vocabularium beschikt dan een vlaamse politicus, die meestal (mislukte?) advocaat is op de koop toe..
http://www.unibook.com/nl/Patrick-Pitteman/Geeuwende-Eeuwen
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
