Het aanbod is groot. Dat is wat elk nu zowat kan constateren. Elk in een overproductie rond het egocentrisme mits voor sommigen duiding naar wat moet overkomen alszijnde de wortels van de mensheid want nog enigszins herinnerd aan wat vorige eeuwen geschiedde aan loonmatigingen tegenover de toonbaarheid van zijden refreinen tussen het weefsel van de klasse waartoe ze behoorden. Ondergeschikt onder het zog van de zekerheid en roemruchtig leger van/voor hun kerkleiders. Zeker te reutelen op tijd en stond, zeker te zuipen en te wreten op tijd en stond, zeker te wringen tussen haar billen als de nachtklok lonkt en haar handschoenen hen behoeden voor de onzachte klacht naar nog meer macht. Zo prachtnatzat tekeer in een logica van de kracht. Men moet nu minstens negen webpagina's tellen vooraleer men aan mijn boek geraakt via een webwinkel. Pagina één van webwinkel geeft ons cijfers op een getatoeerde huid. De schrijver ervan werd tijdens de oorlog verklikt richting Gestapo. Als u mij niet gelooft, tik dan op uw internet unibook, en daar vindt u een kleine 'bibliotheek' van hedendaagse schrijvers. Het zou me verwonderen dat de professionele intellectuelen, -noem ze professoren of journalisten want zij worden ervoor betaald-, het zou me verwonderen dus dat deze mensen zo een boek kopen. Het aanbod is groot, meldt mij ook nog de Pvda-fractie uit een Hollandse gemeente als excuus voor de stalinistische Inquisitie die erin bestaat steeds dezelfden voor te stellen en de anderen te verbieden zelfs. Eigenlijk is een kunstenaar een manager in deze contreien, en een manager die lukt erin media-aandacht te krijgen want hij kan dan ook journalisten en dus publicaties betalen, maar het aanbod dus. Daartegenover is er een vraag, maar die vraag is klein omdat elkeen eigenlijk geproletariseerd is zonder dat hij of zij dat weet met die schermen. De ene aan het stoefen op een Blog, de andere aan het opvallen door inmiddels afwezige libido terzake. Is er tv, maar daar ook is er een aanbod dat trouwens niet tegen te houden is. Op uw zakcomputer krijgt u dus miljarden beelden vooruitgeschoven en dat is dan kiezen als er geen toeval meer overblijft. Maar daar is eigenlijk geen keuze meer aan, want het beste krijgen ze nooit te zien en zijn ze nooit bewust dat dit of dat het beste is in elk opzicht want handelen ze tenslotte als geblaseerde verlengstukken van reclamebureau's. Zo is één van de strategieën dat ze het zappen omzeilen in de dictatuur van het consumisme door stelselmatig publiciteit in te stampen tussen de kinderprogramma's op die tv. Kwestie dat die kinderen (als meest 'kwetsbaren' van manipulatie) nu al kleurloos handelen. Is er oppositie (daartegen)? Nee, want de lobby's hebben nog geen budgetten nodig om zogenaamde tegendraadse reklame, met name die die bijvoorbeeld zou ijveren voor minder kanker door sponsering van een sigarettenconcern tussen de dagbladen die elk hetzelfde melden want is alles koopwaar in die toonbaarheid, en is er een aanbod... Want moeten wij dat dus aanhoren. Raar toch dat ze nooit tegen een Picasso gemeld hebben dat er een teveel aanbod in kunst is, of aan een Hans Lodeizen, Tristan Tzara, Rimbaud, Pessoa, Baudelaire, ... te melden dat er een te veel aan innerlijkheid is in de poëzie. Moet men zich een plaats weten te veroveren, zegt men. En heeft men geen tijd meer om te blijven staan bij doden want er zijn reeds zes miljoen mensen die staan te trappelen om hun plaats in te nemen. Zowel hun woonst, hun bed als hun parkingplaats. Zo gaat dat met dit aanbod zonder vraag meer aan want geen oesters tijdens kerst, geen tomaten tijdens de zomer en geen vliegtuigramp tijdens de vakantie maar cultuur waar er geen geld voor is tegenover woekerwinsten want overproductie aan luchtkastelen.