Een van de grootste en belangrijkste projecten is het plaatsen van watertanks waar regenwater in opgevangen kan worden.
Via dakgoten wordt het regenwater opgevangen in een grote stenen tank. De tank vult zich bijna elke dag met regenwater.
1 tank van 5000 liter kan in het regen seizoen zon 10 tot 12 gezinnen voorzien van schoon drinkwater en in het droog seizoen zon 5 tot 6 gezinnen.
Het watertankproject is een samenwerking met de community opgezet.
In totaal zijn er 5 jongeren gekozen die werden opgeleid tot watertankbouwers.
Ze werden getraind om ronde stenen te maken met een speciale machine en daarna de watertank te construeren.
Het hele bouwproces neemt ongeveer 2 weken in beslag.
De community bepaalt zelf waar de tank zal komen te staan.
Zij dragen minimaal 10% van de kosten door cash en non-cash bijdragen, zoals het verzamelen van zand voor de stenen, arbeidsuren, onderdak en eten voor de tankbouwers .
Voila, nu kunnen jullie lezen wat elk individueel project inhoudt. Ik zal in de toekomst steeds een update proberen geven van elke initiatief. Momenteel moet ik de info nog halen van vorige vrijwilligers. Eens ik tr plaatste ben, zal ik mijn eigen bijdrage kunnen toevoegen en zal ik het project zo veel mogelijk opvolgen, zodat jullie steeds geinformeerd worden.
De blog is nu nogal chaotisch maar dat komt wel goed. Is helemaal nieuw voor mij en ik ben niet zo'n computergenie maar men roeit met de riemen die men heeft hé.
Wat heb ik al in orde gebracht, wel enkel praktische zaken zoals: - mijn vlucht: ik vertrek op 12 februari 2011 van Brussel naar Cairo en van Cairo naar Entebbe. Ik kom terug langs dezelfde weg op 11 maart 2011 - nieuwe reispas is in orde - afspraak voor mijn inentingen, gebeurt op 15 oktober.
Eigenlijk heb ik nog niet veel gedaan, rekening houdend dat ik al van 20 april weet dat ik vertrek.
Wat met mijn dochter????? Mijn huisdieren, mijn huis??????
Ik ga een maand weg, is op zich niet lang maar toch moet er vanalles geregeld worden. Heb daar eigenlijk nog niet veel over nagedacht.
Ik wil dus ook geld inzamelen. Tijdens mijn verblijf mag ik namelijk 50% van het donatiegeld investeren in een bestaand of nieuw initiatief binnenin het project.
Ideeën heb ik al, een blog opstarten was er één van, dus bij deze. Ik heb een persbericht opgemaakt en zou daarmee graag in de regionale krant willen komen. Tegen het einde van het jaar, zal ik ook een statiegeld collecte organiseren aan supermarkten.
Laat mij eerst zeggen ik tot voor 2 jaar, ik een zelfstandige pittige vrouw was, met een eigen idealisme en goeie portie assertiviteit. Desondanks dat ik een gewoon leven leidde deed ik alles wat ik wou, alles verliep op rolletjes, ik moest nooit moeite voor iets doen, het geluk stond volledig aan mijn zijde. Een knappe gezonde dochter, een eigen huis, een goeie job en een mooie relatie. Ik had geen zorgen, lag van weinig dingen wakker.
Tot 2009......Een rotjaar eigenlijk, veel emoties, veel veranderingen, wanhoop, teleurstelling, leugens, bedrog...
Het jaar begon met een relatiebreuk, een relatie waar ik alles van mezelf gegeven heb. Maar ook een relatie waar ik mezelf verloor. Ik nam een besluit en gaf m'n relatie op. Door de breuk dacht ik ook na over m'n werk waar ik me eigenlijk ook niet 100% meer voelde, ik veranderde halsoverkop van werk.
Het verwerken van de breuk en het aanvaarden van mijn beslissingen, deden mij al veel nadenken, over wat ik eigenlijk met m'n leven wil.
en dan juni 2009, geheel onverwacht, m'n zusje, 42 jaar, zware hersenbloeding, diepe coma, dokters die haar overlevingskansen zeer klein achtten. 7 weken coma, hersenfuncties bijna nihil. Ik was al in rouw, had me voorbereid op haar sterven tot ze plots toch wakker werd. Desondanks de schade die ze opgelopen heeft en het feit dat zij zichzelf niet meer kan zijn door haar gebreken, omarmt zij het leven, ze vecht, revalideert heel langzaam en probeert toch zo veel mogelijk uit het leven te halen. Deze 2 gebeurtenissen en de opvolging van verschillende emoties die ik ervaarde gedurende 2009, hebben mij intens veranderd, meer dan ooit was ik mezelf kwijt.
Begin 2010, mezelf nog steeds kwijt, maar het besef dat het zo niet verder kan, en ga dus op zoek naar wat ik voor de toekomst wil.
In mijn zoektocht naar een antwoorden, stuit ik op vrijwilligerswerk en kom ik zo bij de organisatie Be More terecht. Zij bieden de mogelijkheid om als vrijwilliger te helpen. Een ontwikkelingsproject in Uganda genaamd. Pelido trekt mijn aandacht. Een project waar ik back to basics kan gaan en waar ik ondertussen mensen kan helpen die minder geluk hebben als ik. Ik hoop daar tot bezinning te komen, te kunnen helpen en zo mezelf terug te vinden.
Op 12 februari 2011 vertrek ik dus voor één maand naar Uganda.
