“224.000 jobs en 700 € extra per jaar per gezin”. Daar pakt CD&V mee uit in aanloop naar 25 mei. Die 700 € ligt kort bij de 60 € per maand van de SP.a,  die bij monde van Vande Lanotte en Van der Maelen  nieuwe banen en extra lastenverlagingen aankondigt. Ook de Franstaligen met CDH en MR kondigen samen extra banen aan en klokken op 100.000 en 140.000 af.  De laatste dagen proberen de traditionele partijen mekaar dood te knuppelen met het ene opbod na het andere als het op extra jobs en extra inkomen aankomt. Die nieuwe banen zullen met honderdduizenden ineens worden gerealiseerd en ze zullen de lasten eens verlagen waar de burgers versteld van zullen staan. Althans volgens de traditionele partijen toch.

Wat ik me dan afvraag is waarom dat diezelfde partijen dit niet gedaan hebben in al die jaren dat zij beslissingsrecht hebben gehad hebben  over die tewerkstelling en het fiscale beleid. Al die jaren in de federale regering hebben zij de kans gehad om te proberen iets te verwezenlijken, maar zij  hebben het nagelaten.  En nu plotseling met verkiezingen voor de deur,  komen zij met het ene na het andere lucratieve voorstel op de proppen.

Op de ochtend waar het nieuwe trieste record van faillissementen van de afgelopen maand wordt bekend gemaakt door UNIZO, namelijk 984, blijven zij zich op de borst kloppen dat het goed gaat en dat er plannen op stapel staan die het allemaal nog eens gaan verbeteren. OP dezelfde ochtend dat VDAB bekend maakt dat er 20 000 werklozen méér zijn in Vlaanderen in vergelijking met februari 2013. "3000 banen zijn verloren gegaan door herstructureringen en 4500 door faillissementen. " stelt studiebureau Graydon. En op dat moment komen de meerderheidspartijen uit de federale regering met dergelijke uitspraken. Onverantwoord.

Twee  grote hinderpalen verliezen CD&V, SP.a en Open VLD namelijk uit het oog.  Zolang de fiscaliteit in het federale bestuur zit gebetonneerd zit is er een probleem. Er zal er altijd het gevaar bestaan dat je met de PS een nieuwe regering moet vormen. En met de PS regeren betekent : “demandeur de rien” en “ de staatsschuld is er vanzelf gekomen en zal vanzelf verdwijnen” en “ geen besparingen anders verliezen wij onze kiezers” . Dus waarom nu denken dat het na 25 mei allemaal wel zal kunnen is een utopie,  of die confederale staatsstructuur moet er komen. Dan kan Vlaanderen zelf beslissen welke maatregelen het neemt.

Naast die fiscaliteit is ook tewerkstelling een federale bevoegdheid. Ook dit beleidsdomein zou dringend naar de gewesten moeten worden overgedragen om adequaat te kunnen reageren. Volgens gegevens van de FOD Economie of bijvoorbeeld VDAB, zitten we in Vlaanderen vooral met oudere werklozen en in Wallonië en het Brussels Gewest vooral met jongeren.  In dat Brussels Gewest loopt de werkloosheid op tot bij 22% wat beduidend hoger is dan in de ander gewesten. Dat zijn geen staatsgeheimen. Dit document uit 2013 van VDAB duidt dit heel goed.

https://www.vdab.be/trends/soceco/gewesten.pdf

Hier dringen de maatregelen “op maat” voor Vlaanderen en “à tête du client” voor de andere regio’s zich op. Men kan hier niet met één groot plan zoals de socialisten dat altijd graag zien de immer stijgende werkloosheidsgraad aanpakken. Dit MOET aan de gewesten worden overgedragen willen wij een efficiënt beleid op poten kunnen zetten.