Wa denk je Pol, nog ééntje ? vroeg de cafébaas al voor de derde keer.
Blijkbaar zat ik al enige tijd voor me uit te staren, want de sympathieke herbergier
had zelfs al eens met zijn hand voor mijn gezicht gezwaaid. Maar ik was nog
altijd niet bij mijn positieven. Nog
altijd K.O. van de uppercut die de ganse ploeg en ikzelf gekregen hadden op de
verkiezingsnamiddag van de 14de oktober.
Met 9 op 23 zetels waren we de grootste partij geworden en
je zou dan denken dat deelname aan het bestuur toch een garantie is. Niets
bleek minder waar. Niemand buiten Open VLD wilde met ons praten, maar die
hadden net een klap van 3 naar 1 verkozene gekregen en stonden aan de zijlijn
te kijken. Niemand wou in overleg met ons. Zelfs
niet de man die het een aantal dagen te voren nog had afgesproken met twee van
onze mensen. Het bleek allemaal toch al in kannen en kruiken.
Leo Nys van CD&V, Leo Van Miert van SP.a en Dirk Peeters
van Groen hadden in de wandelgangen van het gemeentehuis al lang de lijnen
uitgezet. Leo Nys was daar tenminste
eerlijk in: het uiteenvallen van het kartel en overkomen van twee mensen naar
onze groep was voor hem de drempel om te praten over een coalitie.
Waarschijnlijk zouden wij hetzelfde hebben gedaan in die situatie, wie weet.
Maar de twee anderen
Groen stelde voor de verkiezing op RTV nog dat zij
hoopten dat N-VA won want dan werd het verkiezingsprogramma van Groen in 2006
uitgevoerd . Maar eens praten daarover? Neen dat dan weer niet.
En SP.a ? Ja,
wat moet je daar over zeggen? Eerst
afspreken om zeker een gesprek te hebben alvorens iets te beslissen en na de
verkiezingsuitslag dat nog eens doen maar toch je kat sturen
gemeentepolitiek
op zijn smalst zeker? En voor mij vooral een persoonlijke klap. Het
spreekwoordelijke mes.
En nu, halfweg in deze legislatuur, is de
politieke ring in Oud-Turnhout te klein om de handdoeken die gegooid worden op
te vangen. De meerderheid wankelde enkele weken geleden al eens toen Groen bij
monde van Dirk Peeters dreigde er de stekker eruit te trekken. Blijkbaar een voorbode van wat ging komen.
Dirk kondigde deze week aan de politiek te gaan verlaten en hekelde in de pers nog
maar eens het huidige bestuur waar Groen zelf deel van uit maakt. Dat kan
tellen. Hij stapt uit de gemeenteraad na 25 jaar dienst.
En dan de burgemeesterskwestie. Het is al even bekend dat
Leo Nys de sjerp wil overdragen nog voor de verkiezingen van 2018. Maar dat het
allemaal zo snel zou gaan? Ondertussen is de hele heisa binnen CD&V
Oud-Turnhout ook op de hogere politieke echelons een gespreksonderwerp. En wat blijkt:
er gaat voor de opvolging nog naar een oplossing worden gezocht voor het
zomerreces zodat het nieuwe politieke jaar kan worden aangevat met een andere
burgervader. Of burgermoeder?
Met de vervanging van de Leo Nys zullen 2 van de drie
protagonisten van de 14de oktober 2012 hun post verlaten hebben. Het
resultaat van een meerderheid die elkaar enkel vond om N-VA af te blokken, niet
omdat hun beleidsplannen compatibel waren. En dat, dat is eigenlijk de kiezer
en de bevolking van Oud-Turnhout onrecht aandoen. Hoe je het ook draait of
keert.
Hier in Epen, in het mooie Nederlands Limburg heb ik tijd
gevonden om eindelijk eens te beginnen lezen in Het land dat nooit was. Een counterfactual
of tegenfeitelijke geschiedenis van België door toonaangevende
geschiedkundigen, die enkele sleutelmomenten uit de Belgische geschiedenis - wetenschappelijk verantwoord - verdraaien en zo tot een ander België
van vandaag komen. Een tegenfeitelijk
geschiedenis van Oud-Turnhout schrijven laat ik graag aan anderen en ik weet ook
dat teveel bezig zijn met Wat als" een
mens enkel gefrustreerd maakt. Maar af een toe eens tegenfeitelijk denken doet
je wel beter verstaan welke actoren en factoren aan de basis lagen van wat
gebeurde. En geeft je misschien meer inzicht om het geen tweede keer te laten
gebeuren.
De sympathieke cafébaas van die zondagavond is er niet, maar
ik ga toch zelf een wijntje ingieten en terug naar mijn boek. En het terras hierbuiten
aan de Winbergermolen. Niet meer om te denken van hoe het had kunnen zijn, wel om
waar de bevolking in Oud-Turnhout recht op heeft in de toekomst. En dat is zeker
betere beleidsmakers dan deze die nu aan het roer zitten.
|