Vrijdag 7 november, Brussel - Vlaams Parlement, 9.34u
24 uur nadat de vakbondsbetoging vertrok aan het Noordstation
in Brussel ruimen de ploegen van de stadsdiensten nog steeds puin in de straten
van de hoofdstad. De beelden op het journaal, de fotos in kranten, de getuigenissen op de
sociale media spraken boekdelen. Dit was geen betoging meer, dit was een
regelrechte veldslag tussen de politie en een zootje ongeregeld. Hoe moeten we
die laatste groep anders omschrijven ?
De commentaren van de toekijkende burger logen er niet om.
Althans bij de Vlaamse burger toch. Op alle media en op de sites van de
dagbladen, bleek vooral een grote
verontwaardiging omtrent deze vernielingen en al dat geweld tegenover de politie.
Een schril contrast met de triomfantelijke houding van ABVV kopman De Leeuw en
PVDA-er Merckx. Beide heren hadden het enkel over het grote succes en het
signaal naar de regering toe en dat de ganse bevolking achter hen zou staan.
Als er gevraagd werd hoe eigenlijk heel de veldslag was ontstaan werd laconiek
geantwoord dat de politie het had uitgelokt. Of dat het agitatoren van buiten
de betoging waren. Later kwamen de eerste - meer doordachte- reacties binnen
van onder andere ACV en ACLVB, die duidelijk elk vorm van geweld en vernieling
veroordeelden en stelden dat er in hun vakbeweging geen plaats was voor
dergelijk gedrag.
En op de ochtend dat de Brusselse straten werden
schoongeveegd moeten we dan lezen :In
onze thuishaven Antwerpen zal de confrontatie harder zijn dan in Brussel,
aldus havenarbeider Marc Mouzicos Van de centen van de havenarbeiders blijven
ze af of het is hard tegen hard. De toon is dus gezet. En wat gezaaid wordt door PS,SP.a en hun
vakbonden zal worden geoogst. Een hoop geweld, vernielingen en gewonden
En dat er mensen veel ernstige kwetsuren opliepen wordt the
day after meer dan duidelijk. Meer dan 120 gewonden bij de Brusselse politie.
Een kwart van de mensen die werden ingezet. En hun baas, Yves Mayeur de Brusselse
burgemeester stapte vrolijk mee op in de betoging terwijl zijn stad werd ondergedompeld
in straatgevechten en vandalisme. Onbegrijpelijk dat een burgemeester zijn team
niet leidt op een moment dat 120 000 mensen in zijn stad betogen. Onvergeeflijk ook.
Als we iets hebben geleerd van donderdag 6 november is het
wel dat de vakbonden dringend een rechtspersoonlijkheid moeten krijgen zodat
het straffeloos vernielen van andermans eigendommen en het verwonden van
agenten beter kan worden ingedijkt. En daarnaast is het plan van Jan Jambon,
kersverse minister van Binnenlandse Zaken, om de nultolerantie in te voeren voor
geweldpleging op politie en tegen andere mensen met een openbare functie, zoals
postbodes, buschauffeurs en treinconducteurs, een maatregel die geen dag te vroeg komt.
24 november lijkt een zwarte dag te worden in Antwerpen. Dat de burgemeester hier niet mee gaat stappen in de betoging staat vast, spijtig genoeg staat het alles behalve vast dat er geen zwaardere menselijke drama's gaan gebeuren dan in de hoofdstad.
|