Alhoewel ik eigenlijk geen deel uitmaak van de Commissie ad hoc van het Vlaams Parlement besloot ik toch collega Van Dijck - die wel zetelt in deze vergadering -  te vergezellen en te gaan luisteren waarom de oppositie een maand voor de regeringsverklaring al om een interpellatie van de regering had gevraagd. Na wat er allemaal in de pers gesuggereerd, gespeculeerd en verzonnen werd over de begroting van de nieuwe Vlaamse regering of  over welke bedragen er in welke sectoren zouden worden bespaard, vermoedde eigenlijk iedereen waar het op uit zou draaien. Persoonlijk vond ik het een triest schouwspel van Rood en Groen met enkel demagogische kreten als “ u maakt het middenveld kapot “ of “ de gezinnen gaan de prijs van de besparingen in de nek krijgen” tot en met “ de leiders van de jeugdbeweging zijn beschaamd om hun das te dragen omdat het inschrijvingsgeld voor de ouders zou gaan opslaan”. En nog : ” het verenigingsleven wordt kapot bespaard”.  Allemaal uitspraken op basis van een “gelekte nota” in De Morgen. Van wanneer die tekst zou dateren en van wie of door wie speelde geen rol. Het was allemaal de pure waarheid wat er in stond. Aldus de oppositie.

Nu de waarheid is vrij simpel. De Vlaamse regering moet bij de volgende begroting 1,4 miljard besparen op een totaal budget van 40 miljard om de rekening niet het rood te laten gaan, en om tegelijkertijd de ruimte te laten om 500 miljoen extra in de zorg- en welzijnssector te investeren en daarnaast een zelfde bedrag in de economie en tewerkstelling te pompen. Dit is 4% besparen. Niet weinig maar ook niet onoverkomelijk.

Dat is de realiteit en alle andere bedragen zijn tot nader order niet gestaafd. Er wordt druk aan gewerkt om zoals het hoort tegen 22 september een regeringsverklaring in het parlement te kunnen afleggen en de eigenlijke begroting voor te stellen op 21 oktober.

Dat de burgers ongerust zijn zoals de oppositie stelt is vooral te wijten aan een gestuurde campagne door de Vlaamse oppositie om het besparingsplan van Bourgeois 1 al van te voren onderuit te halen. Een besparingsplan dat noodzakelijk is om de boel op de rit te houden. Het is dat of nieuwe schulden-opbouw. En de beslissing dat niet doen, terug een put graven, die stond duidelijk in het verkiezingsprogramma van N-VA. Een programma wat bij vele kiezers in Vlaanderen een “Ja” kreeg.

De linkse oppositie probeert de Vlaamse burgers zand in de ogen te strooien door de Vlaming te vertellen dat de schulden van vandaag niet de belastingen van morgen zullen zijn. We kennen ondertussen de staat van dit land door deze manier van werken Na de besparingsronde van Dehaene regeerde paars-groen en later paars sinds 1999 met de geldbeugel volledig open. Het resultaat is een giga tekort van 101,5% BBP en een belastingdruk die de hoogste is in Europa en ver daarbuiten. Aan de pensioen-tsunami die op ons afkomt, aan een gebrekkig Justitie aan de economische uitdagingen die de mondialisering meebracht werd ondertussen niets gedaan.

En dan zijn het net de mensen zoals ex-minister Lieten,  die de huidige financiële toestand komen aanklagen. Een financiële toestand die door 15 jaar slecht beleid van vooral haar politieke familie onze welvaartmaatschappij op het randje van failliet heeft gebracht. Het aanklagen van de besparingen, dat kan men  de taak van de oppositie noemen, maar de mensen blijven wijsmaken dat er niet moet bespaard worden is een gewezen minister van de Vlaamse regering onwaardig.

Het feit dat deze regering behoedzaam wil omgaan met het hele besparingsplan en de normale timing respecteert tot de vooropgestelde septemberverklaring, duidt erop dat alles zorgvuldig zal worden afgewogen en dat er naar een optimale en faire spreiding van de inspanningen wordt gewerkt.

Met mijn eedaflegging werd ik lid van een ploeg die zijn verantwoordelijkheid voor de gezondheid van de staat en de maatschappij waarin we leven NIET naast zich zal neerleggen. Die de burger NIET zal zeggen dat de overheid alles wel zal regelen of dat het gratis is. Deze ploeg zegt de mensen waar het op slaat en wat er moet gebeuren om het schip op koers te houden. Dat het géén fijne boodschap is om brengen is duidelijk, maar ze niet brengen of nog erger de ernst van de situatie ontkennen zoals  SP.a, bewijst nog maar eens dat de socialistische familie totaal niet inzit met de samenleving van vandaag, laat staan die van morgen. Het is  haar vooral te doen is om de tegenstelling politiek links en rechts verder te polariseren met enkel het zelfbehoud in het politieke landschap tot doel. Dat de burger daarvoor moet worden bedrogen lijkt hen allerminst te storen.

Als Crombez dit weekend in De Tijd de ondernemers die hij vroeger als fraudeurs omschreef wil opvrijen is dat zijn zaak maar als hij daarnaast nog even droogweg vertelt dat Di Rupo1 “22 miljard op 2,5 jaar saneerde” dan is het een zoveelste flagrante leugen die zijn partij de laatste dagen de wereld instuurt.