Hier zijn we dan! Kurt, Evi en Kobe Cools Trotse ouders en grote broer van Marie Yanit
We proudly present... Marie Yanit 27-10-2007 officieel onze dochter op 08-05-2008
"Marie's corner"
"Marie's place"
Marie, ons langverwachte prinsesje
zus van Kobe - dochter van Kurt&Evi
24-10-2008
de beloofde fotootjes...
Ik WEET dat ik stoef met mijn kinderen... Ik WEET dat iedereen vindt :eigen kind, schoon kind...
MAAR, ik kan het niet laten... Ik loop gewoon over van trots en liefde als ik mijn kinderen bekijk... Ik ben een gelukzakje!
SCHOON ZIJN laat van buiten zien wat er van binnen zit Bij Marie is dat absoluut humor & pit, Terwijl er binnen bij Kobe het gevoeligste & trouwste hartje zit. Mijn bloedjes, zo anders en toch zo "één" !
Allé, gedaan met al dat poëtisch gezwets! De fotootjes dus...
Inderdaad, dat was waar het de afgelopen week om draaide : "alleen" staan en "bravo" klappen in de handjes... en liefst nog allebei tegelijk! Ze straalde gewoon als het lukte, keischattig natuurlijk. Ze ging er zo in op dat ze zelf nog in haar handjes aan het klappen was tijdens het inslapen!
Voor de rest blijven de tandjes hun werk doen, maar tandje drie wachtte blijkbaar op nummer vier om "samen" door te drukken en ja hoor, sinds deze middag "voel" je ze allebei. Kan ze op haar verjaardag zonder gêne breeduit lachen ;o)
Ik heb het slaapritueel ook een beetje strikter gemaakt, nu de nachtmerries toch alweer een tijdje verdwenen zijn en ik de indruk krijg dat ze er een gewoonte van begint te maken enkel in te slapen met mijn vinger in haar hand. Na een korte protestbui van een vijf à tiental minuten geeft ze zich al over en valt ze in een diepe slaap. Vooral in de namiddag lijkt ze zich meer te verzetten tegen de vermoeidheid, ik vond het daarom opportuun om haar een duidelijk ritueel aan te leren: tutje,liedje (en ja, ze vindt mijn geza(a)(n)g nog altijd top ;o) ,knuffel en kus, onderstoppen en dodo-doen.
Voor de rest is Marie een heel braaf en gemakkelijk kindje. Ze kan zich echt al heel lang in haar eentje amuseren, terwijl ik aan het werk ben. Ze "leest", ze speelt met de ringen en de blokken, maakt muziek en danst. Voor de rest is ze graag bezig met haar "mobiliteit". Ik denk dat ze snel zal lopen en dan... is het hek van de dam en de rust ver zoek vrees ik...
Ik probeer deze week nog een paar foto's te posten en ik ben van plan volgende week in schoonheid af te sluiten met een fotoreportage van haar "1" verjaardag.
Marie, ons langverwachte prinsesje
