Sinds zaterdag is Marie erg onrustig. Ze is snel ontevreden en kijkt dan met een hééél nukkig gezichtje om zich heen. Ze roept en zeurt vanaf het ogenblik dat ze even wordt neergezet in stoel of park. Hoewel ze goed slaapt, merk ik dat ze ook bij het inslapen meer gespannen is. Waarschijnlijk zijn het de naweeën van de prikken die ze deze week heeft gehad of weer een tandje dat zich aanmeldt?
Ik tracht haar zoveel mogelijk af te leiden en als ze echt gaat "petten" dan zet ik haar kordaat op haar plaats, maar ja, zo'n klein weerspannige pruts de les spellen, is misschien nog een beetje voorbarig ;o))
Ik heb haar deze namiddag een uur in de draagdoek gestopt en daarna hebben we liedjes gezongen en gespeeld op de mat. Toen leek ze een beetje te ontspannen en heeft ze een goede dut gedaan. Bij het ontwaken was er ook weer haar glimlach, hoor, maar na het vieruurtje begon het knorren al snel weer.
Ach, gewoon een fase waar ze door moet,hé. Ik hou haar reacties wel heel scherp in de gaten, maar uiteindelijk komt ze ook alleen bij mij weer tot rust, dus ik maak me maar geen zorgen.
Deze avond ging ons madame volledig relax haar bedje in, kraaide het uit van contentement, smeet me klapzoentjes toe en zwaaide uitbundig "dada". 't Is echt een patheke, die dochter van mij!
Benieuwd wat de dag me morgen weer brengt :o))
15-09-2008 om 22:22
geschreven door Evi
|