Gisterenvoormiddag op ronde geweest voor het finaliseren van het geschenkenlijstje voor onze "bijna"dochter. Eerst naar Boom, het Land van Ooit, waar ik bijna 11 jaar geleden één van de eerste geboortelijstjes had voor Kobe en dan richting Antwerpen-Zuid naar de Prinses op de Erwt.Alleen al door die winkel binnen te stappen, krijg je al zin om een kind te krijgen. Super al die originele en kleurige spulletjes! Terwijl ik nog eens aan het rondsnuffelen was en natuurlijk hier en daar toch nog iets uit de rekken haalde, botste ik op een oma&mama met een Ethiopisch kindje in de buggy. Eerst probeerde ik mijn mond te houden, maar 't was natuurlijk sterker dan mezelf dus prompt feliciteerde ik haar met haar prachtige dochter. En...ze vond het helemaal niet erg ;o)) Het meisje is naar hier gekomen via bemiddeling van Ray of Hope en is in België sinds 26/2, net de dag van onze toewijzing! Ze doet het fantastisch en spreekt zelf al verstaanbaar Nederlands, dat voor een kind van 2.5 jaar en nog geen twee maanden hier...fenomenaal toch! Goed opgeleerd dat ik ben inzake benadering van adoptiekinderen (jaja, 'k heb echt opgelet), richtte ik me vooral naar de mama en keek ik enkel vanuit mijn ooghoek naar dit prachtige, vrolijke meisje. Alleen met de fotootjes van Marie heb ik haar aangesproken en ze vond het fantastisch. Ze werd helemaal wild bij het zien van haar kleine evenbeeldje, kei schattig! Het viel me ook op dat dit kind zich inderdaad enkel richtte naar haar mama en oma, dus die hechting daar komt wel goed.
Mijn fantasie sloeg hierdoor natuurlijk weer volledig op hol en ik zag me voor de rest van de dag weer rondhotsen met mijn prachtige meid dicht tegen me aan.
Met die mooie gedachte en vele euros armer snel naar huis vertrokken, want Kobe komt thuis van school.
's Middags de FIAC-foto's van Marie gaan afdrukken voor de familie en haar kamertje afgewerkt. Ik probeer nog een foto te plaatsen, maar blijkbaar lukt dat niet altijd helemaal op de blog.
Wees gegroet. Evi
17-04-2008 om 00:00
geschreven door Evi
|