Onderzoeksjournalistiek over ophefmakende gerechtszaken in België
Op zoek naar de volledige waarheid achter het nieuws Informatie die je nog niet wist over belangrijke gerechtelijke dossiers in België. Feiten die nauwelijks of niet aan bod kwamen in de mainstream media.
12-09-2016
Het mysterie rond de verdwijning van Tamara Morris
Tamara Morris (26) werd op vrijdag 17 maart 2006 het laatst gezien door haar vriend Frank Verbiest, toen die rond 8.40 uur 's ochtends de gezamenlijke woning in Aarschot verliet. De jonge vrouw had een dag vrijaf genomen zodat ze boodschappen kon doen ter voorbereiding van het weekend en het koppel had voor de lunch afgesproken in een café in de buurt van de woning. Daar kwam Tamara nooit opdagen. De toestand van het appartement deed vermoeden dat ze halsoverkop was vertrokken, maar enig ander aanknopingspunt was er niet.
Het Leuvense gerecht nam de verdwijning onmiddellijk zeer ernstig en organiseerde verschillende zoekacties, die allemaal zonder resultaat bleven. Het laatste signaal van haar gsm werd opgevangen in de buurt van Linden, een deelgemeente van het Vlaams-Brabantse Lubbeek op zowat 20 kilometer van haar woonplaats. Maar behalve dat er een logistiek magazijn van haar vroegere werkgever in de buurt van het gsm-signaal ligt, konden geen andere sporen gevonden worden.
Zeven maanden na haar verdwijning vonden wandelaars de portefeuille van de jonge vrouw in het Chartreuzenbos in Holsbeek. Onderzoek wees uit dat de portefeuille er maar een dag had gelegen, maar ook dat leverde geen verdere aanwijzingen op.
Nog enige tijd later, net een jaar na haar verdwijning, werd de gsm van Tamara herkend op het netwerk in de regio Namen, weliswaar met een andere simkaart. De nieuwe eigenaar kon aantonen dat hij het toestel op een tweedehandsmarkt had gekocht zodat ook dit spoor doodliep. Sindsdien was het stil rond de verdwijning, ook al probeerde haar vriend Frank Verbiest de aandacht gaande te houden via zijn website zoektamara.be.
Stoffelijke resten gevonden na 3 jaar
Het was de hond van een lerares die op dinsdag 10 maart 2009, laat in de namiddag in het bos van Forkechamps, in Tinlot (bij Hoei), op de stoffelijke resten van Tamara Morris botste. Volgens de vrouw lag er een skelet, half verscholen tussen bladeren en braamstruiken. Naast de beenderen lag een beha, precies opgevouwen. De vrouw belde de politie. De speurders kamden het terrein uit en vonden een rits en enkele juwelen: een armband en twee oorbellen. Eentje daarvan met een kruisje als hanger. Tamara's vriend Frank herkende het juweeltje. Ook Betty Aerts, de moeder van Tamara, bevestigde dat het juweel van haar dochter was: "Het was een cadeau voor haar plechtige communie. Ze deed het nooit uit. Mijn zoon van 19 draagt het andere kruisje." Een dag later bevestigde DNA-onderzoek formeel dat het effectief om de vermiste Tamara Morris ging.
Hoe Tamara Morris om het leven is gekomen en hoe haar lichaam in Hoei is terechtgekomen, blijven echter tot de dag van vandaag onbeantwoorde vragen. "De lijkschouwing heeft geen duidelijk waarneembare sporen van geweld aangetoond," verklaarde Patrick Vits, woordvoerder van het Leuvense parket. Verder konden de deskundigen ook niet met zekerheid zeggen of Tamara Morris werd misbruikt voor haar dood. Maar het feit dat haar beha naast haar lag, laat vermoeden van wel. Op haar lichaam zijn verder geen sporen gevonden van messteken of schotwonden. Wurging is wel mogelijk, maar het strottenhoofd bleek niet beschadigd. Verder vermoeden de speurders dat Tamara kort na haar verdwijning in maart 2006 gestorven is.
Kwaad opzet
Tamara's vriend Frank is er altijd van overtuigd geweest dat er kwaad opzet in het spel was. "Sommige mensen gaan er van uit dat ze is weggelopen of dat ze zich van het leven beroofde. Maar iedereen die Tamara goed kent, weet dat dat onzin is. Er waren geen relatieproblemen. We stonden op het punt een huis te bouwen, hadden net onze zomervakantie gepland", vertelde hij enkele weken na haar verdwijning. Ook de moeder van Tamara zegt dat ze nooit heeft geloofd dat haar dochter was weggelopen om een nieuw leven te beginnen. "Ze was zo niet: weglopen zonder iets te zeggen. We hebben dat nooit normaal gevonden. Plots was ze weg. Zonder geld. En ze had haar bed niet opgemaakt. Dat was niets voor Tamara. We hebben haar écht overal gezocht. Vergeefs."
Ook het gerecht gaat nu uit van kwaad opzet. "Alleen al door de afgelegen locatie waar ze is gevonden", zegt Patrick Vits van het parket in Leuven. Tamara had geen enkele link met Hoei, waar haar lichaam werd gevonden. Een jaar na haar verdwijning werd haar gsm gevonden in Andenne, dat is niet zo ver van Hoei. Wellicht is dat geen toeval. Daar had iemand haar toestel verpatst op een rommelmarkt.
Het telefonieverkeer van Tamara werd onderzocht. Behalve haar broer en haar vriend Frank heeft niemand Tamara die vrijdag gebeld. De dader moet dus iemand geweest zijn die aan haar deur heeft gestaan. Er zijn geen sporen van geweld gevonden. Tamara moet die persoon dus gekend hebben, want ze is vrijwillig meegegaan. Het hele huis lag er wanordelijk bij. Ze is dringend voor iets weggeroepen en was niet van plan om lang weg te blijven.
Na de arrestatie van seriemoordenaar Ronald Janssen begin 2010, werden alle onopgeloste moorden van de voorbije jaren nog eens van onder het stof gehaald. Maar al vrij snel werd duidelijk dat Janssen niet de moordenaar van Tamara Morris kon zijn.
Het is nu al meer dan 10 jaar geleden dat Tamara verdween. Frank Verbiest heeft ondertussen een nieuw leven opgebouwd. Hij woont ook niet meer in hun vroegere stek. Toch blijft hij het onderzoek van nabij opvolgen. "Elk jaar ga ik het dossier inkijken en hoop ik dat er een nieuw element opduikt", zegt hij. Maar vermits het om een lopend gerechtelijk onderzoek gaat, waarin nog steeds onderzoeksdaden worden verricht, is het parket bijzonder karig met informatie. "Ergens loopt er nog steeds iemand rond die de moord op Tamara op zijn geweten heeft. We weten ook nog altijd niet waarom ze dood moest. Dagelijks passeer ik wel een aantal keer aan onze vroegere woonst. Maar op een gegeven moment moet je verder, anders ga je er zelf onderdoor", besluit hij.
Bronnen: Het Laatste Nieuws, Het Nieuwsblad, De Standaard, Gazet van Antwerpen
