We zijn nog 4 weken verwijderd van het echte werkt, maar op training begint alles toch duidelijk te worden. De vorm is niet ver meer weg, het is alleen nog wat extra werken aan de snelheid en dan gaan we met een goed gevoel kunnen starten.
De zenuwen zullen er nog wel zijn, maar nu weten we toch al wat we allemaal mogen verwachten en dat zal toch wel een rustiger gevoel geven bij de start.
Uiteindelijk als we elk jaar wat kunnen verbeteren dan is dat al meer dan voldoende, en wie weet misschien kunnen we ooit nog eens een volledig triathlonneke doen ook he!!
we starten op 10 mei met een 1/4 triathlon. Dan gaan we weer naar Brugge om ook daar een 1/4 te doen,maar nu toch al zeker met 2.30 als streefdoel. In Antwerpen moet het ook vlotter gaan dan vorig jaar, 7 uur was teveel van het goede,zou er liefst 2 uur willen afdoen maar of dat dit haalbaar is, dat weet ik nog niet. Daarna gaan we nog voor de triathlon in knokke en de zwemloop van het fm team.
En dan kunnen we hopelijk nen betere winter tegemoet!!
In de maanden november en december is het hier muisstil geweest. Het zware labeur van het eerste jaar triathlon is me fataal geworden.
klierkoorts,toxoplasmos,te weinig cholesterol heeft me in de wintermaanden zwaar ten val gebracht.
Nooit eerder was ik zo ziek geweest, 4 keer op 1 maand tijd naar de dokter,bloedtesten, allerlei rommel in mijn lijf maar niets dat hielp.
Uiteindelijk besloten om een ozonkuur te volgen en dit heeft er mij uiteindelijk doorgeholpen.
Maar ondanks deze tegenslag is er toch nog een goede zijde aan dit verhaal. Door de ziekte mocht ik nog wel trainen maar met een maximum hartslag van 115, degene die weten wat sporten is weten ook dat dit het tempo is van een 80 plusser. Met alle respect maar daar doe je het niet voor. Hierdoor heb ik wel een goede basis kunnen leggen voor het ganse seizoen!!!
De eerste maand van trainingsarbeid is weeral voorbij. Het gaat goed vooruit, de trainingen worden goed verteerd. Het zwemmen is met momenten wel zwaar, zeker als je gewoon was van een 3 km per training te zwemmen en nu over te gaan na meer dan 4. Ik voel de vooruitgang wel en dat is heel motiverend, hier moet ik mijn doel zeker kunnen behalen dit jaar.
het lopen is op de moment nog steeds geen hoogvlieger, zeker na de technische training, waarna ik drie dagen niet meer heb kunnen gaan, toch bouwen we rustig verder en er zal wel een dag komen dat het eens zal vlotten he!!
het fietsen gaat al wel beter,alhoewel de blessure aan mijn hamstrings blijft opsteken. Dit heeft te maken met de zadelstand van mijn fiets, maar dit gaan we zo snel mogelijk in orde laten maken. Voor het fietsen gaan we ook wekelijks spinnen. Dit heeft mij al wel een boete van 23 euro gekost, omdat de zeikerds in't stad het blijkbaar nodig achten om de mensen tot 22.00 te laten betalen voor een parkeerplaats waar er geen kat woont alleen maar werkt. Soms vraag ik mij af of politiekers echt wel leven of dat zij in een andere wereld zitten dan wij. De wereld van de zakkenvullerij!!
op naar de volgende training, in de kou en in de regen maar ja das het leven van een sportmens he!!
Gisteren weer begonnen aan het beulwerk, om ons voor te bereiden op hetgeen weer zal komen in 2009.
We kennen nu onze tekortkomingen, en weten dus perfect waar we moeten op trainen. Het lopen zal nog beter moeten, de souplesse helemaal, het fietsen moet veel meer op getraind worden en het zwemmen daar gaan we trachten om de techniek helemaal onder de knie te krijgen en de snelheid naar boven te brengen.
De zwemtrainingen gaan we zoiso verhogen van 2 naar 3 keer per week, de looptraingen blijven op 3 en de fietstraining toch naar 2 per week,eventueel vervangen door een spinning sessie.
Gisteren was het dus zover; mijn laatste wedstrijd van het seizoen, en wat voor één?? In onze eigen stad, met veel bekend volk en veel toeschouwers, enorm plezant. Voor deze wedstrijd is er maar 1 woord: afzien!! Vandaag heb ik nog 1 ding over dat geen pijn doet, dat zijn mijn vingers!! Men had mij vooraf verwittigd dat ik alles zo goed mogelijk moest doseren en niet te hard van stapel lopen!!
het zwemmen in het galgenweel, temperatuur was 22.6 maar een zalig temperatuurtje met het pak aan. als je te water kwam was je net een sardientje in een grote bokaal. duwen trekken, veel te veel volk op ne vierkante meter. Het zwemmen ging redelijk goed, maar ik denk wel dat ik 2.5 km gezwommen heb ipv 1.9 km. Van links naar rechts, dan weer de juiste baan zoeken,nog eens verkeerde richting uit, het was heel moeilijk om een goed lijn te volgen. Uiteindelijk aangekomen in 44 minuten.(het eerste zware slachtoffer was spijtig genoeg toen al gevallen,een 39 jarige man die nu nog steeds aan het vechten is voor zijn leven)
rustig de tijd genomen om mijn fietske te nemen en dan rustig de 90 km aan te vatten. zoals gezegd zijnde, niet te hard rijden in het begin, ik heb het me op het einde niet beklaagd!! Na ongeveer 25 km, kregen we een stortbui, typisch belgisch, een hele week goed weer en dan als ge op uw fietske springt is naar de vaantjes.Ondanks het overtollige water, zijn mijn schouders en nek toch verbrand!!Het eerste stuk tot in Berendrecht city was nog goed, het terugkomen tot aan de keerpunt was verschrikkelijk, wind wind en wind, ze hadden die containers precies op de weg gezet!! De matten die voorzien waren voor de sporen te bedekken waren levensgevaarlijk, heb er heel veel zien vallen, en niet zachtjes ook niet!! Daarna terug naar Berendrecht dat weer vlotjes ging en eigenlijk tot km 60 zat ik nog steeds op mijn schema om 3 uur te rijden over mijn totaal van 90km. Maar vanaf ongeveer een 70km ging het bergaf. En dan krijg je nog een aantal brugeskes die er echt teveel aan zijn. Op die van de noorderlaan, viel mijn ketting er ook nog eens af dus stoppen en repareren die handel. Aangekomen heb ik gewandeld om rustig mijn fietske weg te zetten want op die kinderkoppen is het niet mogelijk om te lopen met fietsschoenen aan.(tijd:3.20.01)
Dan rustig beginnen lopen, een tempo genomen dat ik met veel downs en af en toe een up gevolgd heb. De eerste ronde verschrikkelijk veel last gehad van mijn maag, weet hier niet wat het kon zijn want ik had niets gegeten dat ik nog niet getest had. Tijdens het lopen heb ik wel vele momenten gekend waarbij ik het niet meer zag zitten, maar altijd heb ik deze de kop kunnen indrukken, wetende dat ik al zoveel afgezien had en dat de finish wel zou komen.
En na 7.01.11 was het dan zover,mijn eerste 1/2triathlon zat erop!!2 kilo minder dan gestart, 4140 kcal verbrand en twee gigantische blaren op mijn voeten was het verdict. Maar mentaal ben ik weeral gesterkt!!
Aanstaande vrijdagavond is het zover, eindelijk na meer dan een jaar nog eens twee weken vakantie.
We trekken naar Spanje, Miami Playa, om te genieten van zon, zee en strand.
Stilzitten met twee bengels en een trainingsschema om u tegen te zeggen zal er dus niet echt inzitten maar daar gaan we zeker niet over klagen.
Op 3 augustus staat de 1/2 triathlon in de schoonste stad van ons landje op het programma. Voorlopig sta ik nog op de wachtlijst maar daar zal wel nog verandering in komen. Dit wordt voor het allereeste seizoen als triathleet ook de laatste wedstrijd,daarna gaat er even de rem op om dan vanaf september rustig terug te beginnen opbouwen naar volgend seizoen toe.
Triathlon vergt heel veel fysieke en mentale inspanning. Zware trainingen, gezonde voeding, goed materiaal, er komt heel wat bij kijken.
Het blijft dan ook een interessante sport, omdat je telkens een nieuwe uitdaging kan vinden.
Daarom ben ik ook,net zoals onze club fm team, op zoek naar sponsors. Iedereen die een steentje wil of kan bijdragen is altijd welkom. Het moet trouwens ook niet altijd financieel zijn want er zijn mogelijkheden genoeg om mij op een andere manier te helpen ook. bv een fietsenzaak die materiaal ter beschikking stelt, een sportdietist die zijn dieten wil promoten, een sportclub die wil samenwerken enz.
Zegt het zwemmen u niet zoveel dan kan u zich bij de club nu ook aanmelden als duathleet.
Tevens sta ik er ook op dat er een wederdienst is, niet zoals bij vele clubs waar het enkel maar van de sponsor komt en dat er geen reactie is van de sporters naar de sponsors toe. Alles en iedereen zal mee op de persoonlijke blog of de club site verschijnen en ook op de kleding zal dit vermeld worden. Daar er toch 6 dagen per week getraind wordt zal dit ongetwijfeld voldoende zichtbaar zijn.
Kent u zo iemand of bent U zelf geinteresseerd, u mag gerust contact opnemen!!
het was net het tegenovergestelde als in geel.niks stress voor de wedstrijd,had een hartslag van rond de 100 net voor ik in het vuile ijsbakje van brugge sprong. jongens was dat koud zeg,zelfs met pak aan sloeg dat goed tegen. mijn zwemstart was heel goed,was direct snel vertrokken maar na een tiental meter kwam weer dat gevoel van shit ik krijg geen adem ik ga verdrinken, maar omdat ik dat reeds kende ben ik rustig blijven zwemmen,proberen te concentreren op mijn stijl. was rechts in het water begonnen maar ben al snel helemaal naar links gegaan,zonder het te beseffen.
Toen ik aankwam met het zwemmen,en uit het water moest klimmen, keek ik op mijn horloge en daar stond 18.00min, ik heb eens goed geroepen van tevredenheid,want dit had ik zelf als doel vooropgesteld.(in geel was het nog 13 minuten over 500 meter)
dan moesten we toch een stukje lopen tot aan onze fietsen maar van de overgang had ik totaal geen last, alleen was ik totaal mijn orientatie kwijt en heb ik even naar mijn fiets moeten zoeken.
het fietsen begon fantastisch,de eerste 10 km constant tussen de 35 en de 37 km/u, er passeerdenaf en toe van die tgv's maar al bij al viel het nog mee. tot een km of 20/25 kwamen we op een stuk waar veel wind was,gevolg: cadans kwijt,snelheid nog 25 a 26km/u en toen stormde een heel peloten voorbij. stayeren was niet toegelaten maar daar heb ik bij velen weinig van gezien!!op de terugweg ben ik constant rond de 30 blijven rijden,meestal erboven maar niet veel.De laatste 5 km begon de last van de onderug en de verveeling toe te slaan, het fietsen had mij serieus wat energie gevraagd.
om tijd te winnen had ik voor het lopen speciale veters in mijn schoenen gestopt om ze in eenkeer aan te trekken en te starten maar had ik ook geen sokken meer aangetrokken.Na een paar km kreeg ik dus last van blaren op mijn voeten,wat water over mijn voeten gekapt en toen viel het heel goed mee. Omdat ik toch al moe was heb ik vanaf het begin mijn eigen tempo genomen waar ik mij goed bij voelde en dit heb ik altijd blijven aanhouden. ook hier geen last van opgeblazen kuiten zoals in geel.
Het podium,nog een hellingske,was gelukkig het allerlaatste want de pijp was echt uit.
Onderweg was ik mijn chip nog verloren waardoor er nog geen officiele tijdsregistratie!
Gisteren was het dus zover, mijn eerste triathlon, na de marathon van enkele weken geleden zat ik toch met de nodige vragen.
Hypernerveus was ik, mede door het feit om extreem op mijn voeding te letten en het feit dat ik dit nog nooit gedaan had
en met vele vraagtekens zat leek me dit dus meer dan logisch.
Bij aankomst te geel bleek dat de kussens van mijn opzetstuur onderweg een andere afrit genomen hadden dan mijn fiets zelf want ze zaten er niet meer op. Nog meer stress.
Dan de inschrijving die hopeloos verliep, en de controle van fiets en helm waarbij ik mijn helm beter moest afstellen
was de lont van deze levende bom bijna ten einde.
aan het water moesten we dan nog eens een dikke tien minuten wachten, hetgeen met dit pak aan geen zaligheid was
want ik was al kletsnat en had nog geen water gevoeld. daar ging mijn vochtopname.
het zwemmen:tijd 13,09
In 1 woord: hopeloos. De dicipline waar ik mij vooraf het best in voelde vooraf sloeg ongelooflijk hard tegen.
de eerste honderd meter heb ik aan het snakken geweest naar adem, dacht ik dat ik zou verdrinken, nooit meegemaakt.
spartelen en boksen langs alle kanten. daarna ben ik tot rust gekomen en heb ik proberen te denken aan al mijn trainingen
en aan de techniek maar al bij al heb ik nooit het gevoel gehad dat ik juist aan het zwemmen was.
probleem was ook dat er zwemmers waren die schoolslag begonnen te zwemmen en dat was heel moeilijk om voorbij te geraken.
Fietsen:59:57
Toen ik aan mijn fiets kwam en mijn zwempak uitdeed, ben ik beginnen draaien als zot. Dacht dat ik van mijn sus zou gaan, mijn bloeddruk was duidelijk nog aan het zwemmen.
Christian had mij nog wat extra squeezekes bezorgd voor het fietsen en lopen en deze deden wel degelijk hun werk.
Het fietsen ben ik zeer tevreden over, aan een gemiddelde van 29.024 heb ik dit onderdeel degelijk afgelegd zonder mij dood te rijden. ik had het gevoel dat ik nog wat overschot had toen ik aankwam. Enkel de plaatsen waar veel wind staat en waar het bergop gaat ondervind ik nog altijd zeer veel last om een tempo er in te krijgen of aan te houden.
de stukken waar het windstil was haalde ik makkelijk meer dan 35 km/u.
Lopen:33:45 8.89KM/U
De eerste 200 meter had ik blijkbaar een paar billiardballen in mijn kuiten zitten. Een squeezeke genomen en even verder was het voorbij. ik heb mijn eigen tempo genomen en na een tijdje gingen er mij
nog enkel mensen voorbij. Toch waren er twee die enkele honderden meters verder een hamerke tegenkwamen en zo zijn we met zen drietjes verder gegaan, rustig praatje gevoerd, beetje reclame gemaakt
voor fm team. eentje van die gasten moest toch stoppen nadat hij krampen had, en zo ben ik dus met die andere overgebleven om rustig verder te lopen en samen over de meet te gaan. Moest het erom gegaan hebben ik zou hem nog gemakkelijk kunnen weggespurt hebben. Aangekomen was ik toch tevreden dat ik alles gedaan had en niet helemaal leeg was.
Vandaag heb ik van niks last, nergens geen melkzuur, niks stijfheid, dus op dit vlak is het een volledige voltreffer.(na de marathon was dit wel even anders)
voor de toekomst weet ik dat ik zoiso nog veel moet werken aan mijn uithouding, zo dat zeker het lopen nog veel progressie kan maken. Voor het fietsen wil ik ook nog meer power krijgen in mijn benen,
iets dat ik altijd gehad heb als ik voetbal speelde. Het zwemmen kan beter en dat weet ik zelf ook, hier is veel vooruitgang geweest sinds mijn start bij het team, alleen moet ik het nu ook nog tijdens wedstrijden
kunnen laten zien.
Op naar brugge nu op 21 juni waar ik weer een stapje verder ga zetten. ik weet nu dat dit kan zeker met het feit dat er nog meer dan een maand getraind kan worden.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Ik ben Mike
Ik ben een man en woon in BORGERHOUT () en mijn beroep is ZELFSTANDIGE.
Ik ben geboren op 21/10/1975 en ben nu dus 49 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: THRIATHLON.
