|
Gisteren was het dus zover, mijn eerste triathlon, na de marathon van enkele weken geleden zat ik toch met de nodige vragen.
Hypernerveus was ik, mede door het feit om extreem op mijn voeding te letten en het feit dat ik dit nog nooit gedaan had
en met vele vraagtekens zat leek me dit dus meer dan logisch.
Bij aankomst te geel bleek dat de kussens van mijn opzetstuur onderweg een andere afrit genomen hadden dan mijn fiets zelf want ze zaten er niet meer op. Nog meer stress.
Dan de inschrijving die hopeloos verliep, en de controle van fiets en helm waarbij ik mijn helm beter moest afstellen
was de lont van deze levende bom bijna ten einde.
aan het water moesten we dan nog eens een dikke tien minuten wachten, hetgeen met dit pak aan geen zaligheid was
want ik was al kletsnat en had nog geen water gevoeld. daar ging mijn vochtopname.
het zwemmen:tijd 13,09
In 1 woord: hopeloos. De dicipline waar ik mij vooraf het best in voelde vooraf sloeg ongelooflijk hard tegen.
de eerste honderd meter heb ik aan het snakken geweest naar adem, dacht ik dat ik zou verdrinken, nooit meegemaakt.
spartelen en boksen langs alle kanten. daarna ben ik tot rust gekomen en heb ik proberen te denken aan al mijn trainingen
en aan de techniek maar al bij al heb ik nooit het gevoel gehad dat ik juist aan het zwemmen was.
probleem was ook dat er zwemmers waren die schoolslag begonnen te zwemmen en dat was heel moeilijk om voorbij te geraken.
Fietsen:59:57
Toen ik aan mijn fiets kwam en mijn zwempak uitdeed, ben ik beginnen draaien als zot. Dacht dat ik van mijn sus zou gaan, mijn bloeddruk was duidelijk nog aan het zwemmen.
Christian had mij nog wat extra squeezekes bezorgd voor het fietsen en lopen en deze deden wel degelijk hun werk.
Het fietsen ben ik zeer tevreden over, aan een gemiddelde van 29.024 heb ik dit onderdeel degelijk afgelegd zonder mij dood te rijden. ik had het gevoel dat ik nog wat overschot had toen ik aankwam. Enkel de plaatsen waar veel wind staat en waar het bergop gaat ondervind ik nog altijd zeer veel last om een tempo er in te krijgen of aan te houden.
de stukken waar het windstil was haalde ik makkelijk meer dan 35 km/u.
Lopen:33:45 8.89KM/U
De eerste 200 meter had ik blijkbaar een paar billiardballen in mijn kuiten zitten. Een squeezeke genomen en even verder was het voorbij. ik heb mijn eigen tempo genomen en na een tijdje gingen er mij
nog enkel mensen voorbij. Toch waren er twee die enkele honderden meters verder een hamerke tegenkwamen en zo zijn we met zen drietjes verder gegaan, rustig praatje gevoerd, beetje reclame gemaakt
voor fm team. eentje van die gasten moest toch stoppen nadat hij krampen had, en zo ben ik dus met die andere overgebleven om rustig verder te lopen en samen over de meet te gaan. Moest het erom gegaan hebben ik zou hem nog gemakkelijk kunnen weggespurt hebben. Aangekomen was ik toch tevreden dat ik alles gedaan had en niet helemaal leeg was.
Vandaag heb ik van niks last, nergens geen melkzuur, niks stijfheid, dus op dit vlak is het een volledige voltreffer.(na de marathon was dit wel even anders)
voor de toekomst weet ik dat ik zoiso nog veel moet werken aan mijn uithouding, zo dat zeker het lopen nog veel progressie kan maken. Voor het fietsen wil ik ook nog meer power krijgen in mijn benen,
iets dat ik altijd gehad heb als ik voetbal speelde. Het zwemmen kan beter en dat weet ik zelf ook, hier is veel vooruitgang geweest sinds mijn start bij het team, alleen moet ik het nu ook nog tijdens wedstrijden
kunnen laten zien.
Op naar brugge nu op 21 juni waar ik weer een stapje verder ga zetten. ik weet nu dat dit kan zeker met het feit dat er nog meer dan een maand getraind kan worden.
12-05-2008 om 00:00
geschreven door mike 
|
