Dat levert problemen op: - taal verandert voortdurend, en wat vroeger perfect volgens regels verklaarbaar was, is nu een uitzondering geworden - de toekomstige regels zijn niet voorspelbaar, zodat het niet mogelijk is te voorspellen welke van de nieuwe uitzonderingen later regels zullen worden
Dat heeft gevolgen: - er zullen altijd uitzonderingen op de regels zijn, m.a.w.: er zullen altijd taalvormen zijn waarvoor het niet mogelijk is om er regels voor te maken- het heeft ook effecten op de spelling: een deel van de spelling kan dus niet in regels worden gegoten. Het huidige gedrag van de Taalunie lijkt dan ook erg op een zoektocht naar de Heilige Graal: de ideale spelling. Die is echter totaal onmogelijk. Je merkt dan ook dat de huidige Spellingcommissie taalvormen in regels probeert te gieten, terwijl dat eigenlijk nog niet kan. Voorbeeld: 1995 compactdisc, 2005 compact disc. Waarom? In 1995 ging men ervan uit dat het woord was ingeburgerd, en nu niet meer. De verandering aan compactdisc is daardoor een goed voorbeeld van te kort op de bal willen spelen.
Het schandaal: de leden van de Spellingcommissie zouden genoeg van taal moeten weten, om te beseffen dat je taal niet volledig in regels kunt persen, ook niet iets tamelijk eenvoudigs zoals spelling. Dat ze het dan toch proberen, bewijst veel, maar niets goeds. Het is dan ook niet verwonderlijk dat ze na tien jaar sommige regelsterugdraaien. De onvoorspelbaarheid van taalontwikkelingen kan niet anders dan daartoe leiden. De voorkeur is dan ook vaak niet meer dan de persoonlijke voorkeur van de commissieleden. Aangezien die commissie om de tien jaar verandert, mogen we dus verwachten dat ze over tien jaar weer andere voorkeuren hebben. Het is dus best mogelijk dat er de volgende keer weer beslissingen worden teruggedraaid. En daardoor voert de commissie inderdaad zomaar willekeurig veranderingen in, al beseffen ze het zelf niet.
Reacties op bericht (2)
04-02-2006
Re: De onmogelijkheid van de ideale spelling
Samen staan we sterk. De voorstaanders van de nieuwe spellling stellen zichzelf graag voor als mensen die het pleit al hebben gewonnen, omdat ze zo ongelooflijk gelijk hebben. Nou ja, ze hebben wel de Staat aan hun kant...
