Toen we hier aankwamen in Beinti, kwamen onze drie uitgehongerde magere katten, 3 rosse katers direct aangelopen. En ze waren vlugger binnen dan wij, zodra de deur openging. Wij laten altijd wel kattenbrokjes achter, als we hier vertrekken, maar toch zijn die altijd zo mager als we terugkomen. Mijn schoonzusjes houden niet van katten en daar mogen ze niet, dus als wij niet hier zijn, krijgen ze geen melk en geen vers vlees...alleen wat brokjes en wat brood met olijfolie en water misschien.. Getto is meer dan 12 jaar oud, want dat was de kat van mijn schoonvader eigenlijk, maar die heeft zich ook een plekje in ons huis veroverd en komt nu ook elke keer dat we hier zijn, onmiddelijk naar ons. Dat is eigenlijk bompa lawaai van de katten, want die hoor je al van ver aankomen, als die op komst is. Ook als die honger heeft miauwt die de hele tijd tot hij iets krijgt en dan zegt hij nog "dank u", want hij moet altijd nog het laatste woord hebben. Verder is dat een gemakkelijke kater, altijd slank en sterk, gevaarlijk voor andere katten, want hij is de baas. Je moet hem altijd eerst eten geven, want anders slaat hij met zijn poot naar de anderen en blaast gevaarlijk en bijten durft hij ook naar die andere katers. Vriendelijk voor de mensen om zich heen. Hou je hand een 40 cm boven zijn kop, dan springt hij omhoog, zodat je zijn hoofd streelt. En hij slaapt graag in een zetel op ons terras, liefst in de schaduw. 's Avonds moet je wel controleren of hij buiten is, of hij slaapt de hele nacht op ons terras, en dan kom ik 's morgens wel eens voor onaangename verassingen te staan. Minouche is 4 jaar oud. Zijn moeder heeft die voor ons deur afgezet toen die nog maar amper op zijn pootjes kon staan. Hij paste juist in de palm van mijn hand, zo klein en zo lief, dat kun je toch niet buiten gooien? Dus heb ik dat katertje met melk grootgebracht en met wat brood enzo. In een doosje van een lamp zo van 10cm op 20cm, heb ik dan een oud stuk handdoek gelegd en dat diende toen in 2004 als zijn bedje. Maar het liefst lag hij in mijn nek of met zijn snuitje in de vouw van elleboog op mijn arm te slapen. Toen we na die zomer weggingen en dat kleine katje bij mijn schoonvader moest achterlaten, had ik wel hartzeer, maar mijn schoonvader heeft hem goed verzorgd en hij is zo groot en sterk geworden. Maar toch als we hier zijn, komt hij altijd terug. Maar dat is echt een sauvage, een wilde kat...raak hem niet aan zijn poten of de aanzet van zijn billen, want hij bijt hoor! Eender wie, zelfs mij, ik die hem heb grootgebracht, als hij baby was. Maar hij komt wel alle dagen eten en goeiendag zeggen. Soms als het regent of in de winter komt hij bij ons in de salon op de zetel liggen. Maar dat mag hij eigenlijk niet, maar doet het toch! Dus heb ik maar een sjaal voor hem op de zetel gelegd en nu gaat hij gehoorzaam op die sjaal liggen. Maar het is een rare kater, hij eet heel graag gele meloen en cavaillonnekes!!! Heb je al eens een kat gezien die meloen eet Wel ik heb er een Ja en dat is zijn lievelingskost...als hij meloen ziet...springt hij bijna in de ijskast of tegen je op als je het in je hand hebt...en als hij ervan eet kan hij toch zo genieten...dan veranderen zijn ogen helemaal. En slapen doet hij in de garage, ofwel op de quad ofwel op de auto. Stranger is eigenlijk de braafste kater. Dat is de jongste van allemaal en ik denk dat het een zoon is van onze Minouche. Het is er in ieder geval een uit een nest die geboren is, in de paasvakantie van 2005, van mijn schoonvaders kattin. Die nu dood is. Die kater is weggeven geweest aan een andere familie. Maar die is teruggekomen. Hij mocht niet binnen, maar heeft zich toch binnengewerkt. We hebben hem wel duizend keer de weg versperd, maar toch geraakte hij binnen. De aanhouder wint hé! En sindsdien komt hij ook altijd. Maar die vraagt nooit niks. Als wij eten komt hij onder de tafel zitten, krijgt hij iets dan is het goed, krijgt hij niks dan is het ook goed en gaat hij brokjes eten en melk drinken. Als ontbij eet hij het liefst brood met olijfolie. Hij slaapt graag op de dvd-speler, die net een verdiep onder de tv staat. Of buiten gaat hij ook op het plateau liggen, tussen de poten van de tuintafel. Hoog en droog, waar niemand hem stoort.
Zo dat was het over onze katten.
In de winter kwam er een vink op bezoek...brokjes van de kat stelen in de keuken...en daar heb ik foto's van hoor! Ja die zitten altijd op de electriciteitskabels, die spijtig genoeg boven over ons terras lopen. Maar blij zijn we niet met deze vinken, want die eten ons fruit allemaal kapot.
Dan is er nog een rode waterjuffer die dikwijls boven ons zwembad vliegt en dan op de rand gaat zitten. Dat is onze helicopter, die komt ook al een paar jaar na elkaar altijd terug.
Nu is het al drie dagen overtrokken weer . Zwaarbewolkt met af en toe regen...de zon krijgt geen kans om er door te komen...Spijtig...maar het is nog steeds warm...rond de 30°C.
Pech dit jaar, ongelooflijk... de auto, de quad, de warmwaterboiler en nu weer de plastiek scharnieren van de skimmers van het zwembad. De deurtjes van de skimmers werken niet meer, want de scharnieren zijn kapot, wat maakt dat de dode insecten terug in het zwembad komen in plaats van dat ze in de skimmers blijven. En natuurlijk zijn die onderdelen niet te krijgen, wel volledige skimmers. Maar wie koopt er nu 3 volledige skimmers als je alleen maar de scharnieren van de deurtjes nodig hebt Dus probeerden we zelf maar een oplossing te zoeken. Eerst geprobeerd met de plastiek randen van een ijskreemdoosje, maar da lukte niet: te dun en te flexibel. Dan geprobeerd met grote lucifers: niet buigbaar, te hard... Dan is Mohamed takjes gaan knippen van wilde olijfbomen. Die op maat gesneden en wat dunner gemaakt, en ja het lukte de deurtjes van de skimmers werken terug. Dus ik zei dat hij da heel goed had opgelost, zoals Mac Gyver dat zou doen. En hij antwoordde : "Mac-kak Gyver" En gelachen dat we hebben... dat zal hij nog lang moeten horen ... Mac-kak Gyver
Dus nu kan ik weer volop genieten van een heerlijk proper zwembad. Als de zon erop schijnt, schittert het als diamanten. De temperatuur 24°C is een heerlijke afkoeling als het te warm is, en 's avonds bij zonsondergang of als het donker is, is dat een heerlijk afkoeling. Het water is warm en de lucht is fris, en dan ben je juist goed afgekoeld om goed te slapen, zonder dat je heel de nacht zweet omdat het te warm is. (28°C)
De boiler is ondertussen vervangen door een reserveboiler, zodat we terug warm water hebben. En de logeerkamer boven is ook in orde gebracht, zodat we boven voorlopig een extra logeerkamer met badkamer hebben, met een groot terras, todat we boven een volledig appartement bouwen.
Vorige maandag, dus de 2e dag dat we hier waren, ging de boiler niet meer aan. Ik dacht dat de gasfles leeg was en waarschijnlijk was die ook zo goed als leeg, want mijn man ging onmiddelijk een andere gasfles kopen. Maar na het wisselen van de gasflessen wou de boiler het nog steeds niet doen. Dan maar vlug een koude douche elke dag, maar een koude douche hier is wel echt ijskoud, want het water zit in een grote waterput onder de hall in ons huis, waar 1000 liter water in kan. Dat is goed voor een paar dagen, maar nu zit ik dus al bijna een week met ijskoude douches. Leuk is anders. Maar wij hebben nog een douche op ons terras, daar is alleen maar koud water om te douchen, omdat dat water van de watertoren komt tussen het huis van mijn schoonvader en ons huis. Die leidingen liggen maar net onder de grond, dus door de zon wordt het water dat in de leidingen zit opgewarmd. Dus de eerste 2 minuten heb je dan wel warm water. Die douche is eigenlijk maar gebouwd om voor en na het zwemmen te douchen, om het teveel aan zonneprodukten van je lichaam te wassen, zodat het zwembadwater altijd zuiver blijft. Donderdag waren Aljosja en Rachid met de quad naar de zee gegaan in Imzouren, zo'n 20 km van hier. Mohamed was hier niet blij mee, want hij wou eigenlijk met de quad naar de bergen vijgen gaan halen. Maar ja ik had aan Aljosja toestemming gegeven om naar zee te gaan met de quad, hij had er tenslotte ook benzine in gedaan. Mohamed moest toch nog naar Beni Boyage om inkopen te doen, want die ging vrijdag voor 2 dagen naar Tanger vertrekken. Ik had geen zin om mee te gaan, want van die 2 dagen zouden we 2 x 7 uur in de auto zitten, dus geen interessante uitstap. Dus Aljosja was weg, later was Mohamed . ook naar de souk (= markt). Dus ik nog was van de zon en een zwempatijtje genoten en daarna dacht ik: "Ik ga lekker mijn haar wassen met het eerste warm water uit die douche op het terras". Ik had de voordeur op slot gedraaid en ging dus onder de douche. Ik had mijn haar net ingezeept met shampoo of ik hoor Mohamed met de auto de garage inrijden. Ik spoel mijn haar met het laatste warm water uit de leidingen en er wordt met geweld op de duer gebonsd. Mohamed had natuurlijk geen sleutels op zak en had al 2 keer gebeld, wat ik niet kon horen onder de douche op het terras. Dus ik nog nat en in mijn blootje de deur gaan open doen. Hij was in alle staten, want Aljosja stond onderweg in panne met de quad. Dus hij kwam de afstandsbediening van die katrol van de quad halen, die we dan nog niet direct vonden, want Aljosja had die ergens op zijn kamer onder de stoel gegooid. En natuurlijk was het allemaal mijn schuld want ik had Aljosja toestemming gegeven om met die quad naar zee te gaan. En Aljosja moest het aan hem vragen en niet aan mij, maar ja op het moment dat Aljosja wou vertrekken, was Mohamed een siësta aan het doen en ik wou hem niet wakker maken. Enfin, Dus heeft Mohamed Aljosja met de quad achter de mercedes naar Beinti naar de garage getrokken, en wat blijkt, de bougiekop was alleen maar los gekomen. Dus als een van de 2 eens onder de quad gekeken hadden, hadden ze het euvel zelf kunnen verhelpen. Dus weeral storm in een glas water, voor niets. Aljosja en Rachid kwamen thuis met de auto, dus ik was heel verbaasd Mohamed bleef met de quad in een cafe in ons dorp en de kinderen mochten met de auto naar huis komen. Vandaag, had ik geen zin in een koude douche en mijn man ook niet, dus heb ik de soepketel maar vol water gedaan en water gekookt. Een beetje kokend water in een emmer gedaan en aangevuld met koud water en zo hebben we dan maar op een primitive manier toch met warm water gedoucht, door met een maatbeker warm water over ons te kappen. De meeste mensen hier in de bergen, douchen zo op deze primitieve manier, want zij hebben nog geen warm water in huis. Wat zijn wij Europeanen toch verwend hé
In de maand mei hadden wij ons zwembad gevuld, omdat het mooi weer was hier en ik wilde zwemmen. Tenslotte heb ik maar één keer gezwommen want toen sloeg het weer om en hebben we eigenlijk 14 dagen slecht weer gehad, toch geen weer om te zwemmen. En toen we hier aankwamen op zondag 29 juni zag het water groen en waren er piepkleine visjes in aan't zwemmen, precies dikkopjes...vies Dus ik dacht we gaan een nachtje filteren en morgen is het water weer proper. Verkeerd gedacht Je denkt toch zeker niet dat mij man dat vuile groene water vol beestjes nog ging filteren, nee hoor, we hebben het water toch gratis, van de bronnen in de rivier. We hebben toch niet voor niks een electrische pomp daar gezet om proper water naar ons zwembad te brengen. Oké, laat het water dan maar weglopen hé... weer verkeerd gedacht Nee, nee dat kan toch niet. We kunnen dat water toch niet verloren laten gaan. We zullen dat groene water aan onze bomen geven en aan de landbouw hier, die hebben dat nodig... dus morgenvroeg Een volledige dag, de maandag dus, om het water te laten weglopen naar de bomen, planten en groenten...En tot overmaat van ramp krijgen we een serieus omweer met veel regen, dus voor niks een dag gewacht om het water te laten weglopen, want het regende pijpestelen, dus we hadden het net zo goed 's nachts kunnen laten weglopen naar de rivier. Maar ja.... Natuurlijk is de bodem dan ook vuil met het zand en zo dat erin zat. Dus dinsdagmorgen het zwembad poetsen, gelukkig moest ik dat niet doen, maar een jongere broer van Mohamed. Heel de voormiddag gepoest tot het zwembad blonk en er geen korreltje zand meer lag. Propere jongen Rond 16uu zijn we dan begonnen met het vullen van het zwembad met proper water, constant aan een stuk door, en woensdagmiddag rond 13u was het vol. De temperatuur van het water was 22°C, dus aangenaam fris. Nog wat cloor en antikalk in het water water gedaan en we konden na de middag zwemmen.... Heerlijk Buiten is het rond de middag gemiddeld 34°C en het water is 24°C, dus een heerlijke verkoeling is ons zwembad wel ! Dus met een beetje geduld hebben we weer heerlijk proper, koel water in ons zwembad en kunnen we genieten van een lange warme zomer Wie zich geroepen voelt om langs te komen, geef mij een seintje. Strikt voorbehouden aan vrienden en familie
Vanaf 1 juni telt ook het zomeruur in Marokko, wat maakt dat het tijdsverschil met Belië nog maar 1 uur is, in plaats van 2 uur. En het blijft een uur langer licht 'savonds, want het is hier al (oud uur 20u) om 21u donker. Wat in België 22u is. De officiële instanties hebben dus het zomeruur ingevoerd, MAAR de mensen hier in het Rifgebergte, willen het uur niet veranderen. De moskee verandert het uur niet, dus de mensen ook niet. Ze begrijpen het nut ervan niet. Ze denken dat alleen het land er maar profijt mee doet en de ambtenaren want die moeten een uur minder werken !!! Ik begrijp het wel niet, maar alé! Je kan die mensen hier niet aan hun verstand gebracht krijgen, dat ze elke avond een uur electriciteit uitsparen. Zelfs mijn man niet, die toch al 40 jaar in België woont en gewoon is met zomer en winteruur om te gaan. Over houten koppen gesproken Dus volgens het nieuwe uur sta ik op om 7u (6u oude tijd), wordt ons middageten gebracht om 14u, het vieruurtje om 19u en het avondeten om 22u en dan ga je een uur of 2 uur later slapen. Over ongezonde gewoontes gesproken. Dus krijgen ze het gemakkelijk, onze kokkinnen (mijn schoonzusjes). Ze moeten alleen nog maar 's middags koken, want ik eet niet meer om 22u, want dan heb ik er heel de nacht last van. En zeker geen warme maaltijd, zoals tortilla of charmilla met gehakballetjes of een rijstschotel of couscous. Dus hebben wij het vieruurtje afgeschaft en eten we 's avonds om 7u een broodmaaltijd of iets licht verteerbaar. Ik zeg hier al 10 jaar lang dat ik 's avonds na 8 uur niet meer wil eten, want dat ik dan heel de nacht ziek ben. De eerste dagen brengen ze dan het eten rond 8uur, maar na een paar dagen is het even vrolijk 9u à 9u30 (oude tijd), dus nu is dat 10u of 10u30. Die mensen moeten wel een heel sterke maag hebben, om zo laat nog te eten en dan twee uurtjes later te gaan slapen. Maar een houten kop hebben ze zeker, want hun gewoontes kan je niet veranderen, zelfs de staat kan dat niet Dus de officiële instanties hebben het uur veranderd, maar de mensen niet. De winkeliers niet, en de soeks hanteren ook nog het oude uur. Ik weet niet hoe het in de rest van Marokko gesteld is, maar hier in Al Hoceima veranderen de mensen het uur dus niet.
Toen we in Marrakech waren, lokten die besneeuwde bergen mij en ik moest en zou er naartoe gaan. Misschien een beetje nostalgie uit mijn jeugd en heimwee naar de besneeuwde Alpen in Zwitserland, waar ik met mijn ouders ging skiën vroeger. Het was niet eens zo ver, 74 km de bergen in tot op een hoogte van 2700 m. De weg was zeer goed en zeker breed genoeg, hoewel je best wel claxoneert als je een bocht neemt, want die monovolumewagens, die toeristen van Marakech naar de bergen brengen en terug, snijden gewoon de bochten af. Het is er wel niet zo druk op die weg, maar toch... Je komt eerst langs de Ourikavallei, wat een heel mooi landschap geeft, met de huizen in de kleur van de natuur. Heb je rode bergen, dan heb je rode huizen en heb je een grijskleurige natuur, krijg je grijskleurige huizen. Je moet soms echt wel goed kijken om de huizen te kunnen zien staan tegen de bergflanken. De Ourikarivier kronkelt zich door de vallei en is een mooie, maar gevaarlijke rivier. Ze kan soms met geweld uit zijn oevers treden en de hele vallei blank zetten. Zo ongeveer 10 jaar geleden was dat een serieuze ramp, want de rivier sleurde de huizen ook met zich mee en toen waren er ook 600 doden heb ik mij laten vertellen. Maar mooi is het er wel. Er staan enkele hotelletjes naast de weg naar boven en je vindt er ook vanalles naast de weg; men verkoopt er handgeknoopte tapijten, tagines, lantaarns, edelstenen, toeth (= stekelbessen),...je kan het gekste niet bedenken. Zo zag ik een jongen staan met een touwtje in zijn hand en daar bengende een beestje aan. Later zag ik er zo nog een paar, en toen zag ik ineens wat het was: eekhoorntjes. Ocharme, die worden gevangen en verkocht...maar ja van wat moeten die mensen daar leven in die bergen, dat vraag ik me ook wel af. En wie koopt die beestjes, misschien Fakirs die op het Jemaa el Fnaplein staan met slangen en eekhoorntjes. Gelukkig hebben die mensen al wel elektriciteit, hoewel er nog steeds gebieden in Marokko zijn waar nog geen elektriciteit is en waar men gaslantaarns gebruikt voor de verlichting. De mensen wassen hun kleren in de rivier en leggen ze op de grond of op de struiken om te drogen. Wij kunnen ons dat hier niet meer voorstellen om zo te leven. Dat moet je echt meegemaakt hebben. Maar het heeft zijn charmes, met de wasmand aan een ezeltje en naar de rivier een kilometer verderop gaan wassen in de rivier! Ik heb het ook ooit gedaan in 1984!!! Bij het dorpje Arhbalou op een hoogte van 1500m wordt de vallei smaller en splitst de weg. De ene weg gaat naar de Ourikavallei en de andere naar het skigebied Oukaïmeden. De weg slingert daar door een rotsachtig gebergte en hoe hoger je komt, hoe meer je denkt dat je aan het einde van de wereld gekomen bent, want er staan geen huizen meer en de weg kronkelt maar verder de hoogte in, tot je opeens voor een bareel komt te staan, voor je het dorp binnen kan rijden. Je moet al direct betalen om binnen te rijden, ik denk 1 euro of zo. Er staat een groot Kenzi hotel, en nog twee kleinere Franse hotelletjes die stinkend duur zijn (90 euro per persoon, kamer met ontbijt). Het grote hotel was volzet, en de Franse te duur, dus zijn we maar terug naar Marrakech gegaan. Er zijn wel veel huisjes met terrasjes, waar je in tagines bereide maaltijden kan eten. Er ligt in dat kleine skicentrum meestal wel sneeuw van december tot april, en dan gaat er een stoeltjeslift naar de top van de Jbel (=berg) Oukaïmeden, die 3273m hoog is. Van daaruit moet je een prachtig zicht hebben over de Hoge Atlas, maar het was al laat in de namiddag en we moesten nog een hotel gaan zoeken in Marrakech, dus zijn we niet naar boven geweest. Er zijn 2 of 3 kleiner skiliften, en het lijkt me leuk om daar eens te gaan skiën, maar ja ik heb een man die meer van de zon houdt dan van de sneeuw, dus of dat er ooit van komt is maar de vraag! Vanuit Oukaïmeden kan je in de zomer ook bergtochten doen, voor de sportievelingen die graag in de bergen klimmen of wandelen! Want met de auto kan je niet verder...dus je zit echt op het einde van de wereld, je moet terug bergaf, langs de weg die je gekomen bent...Maar het was een prachtige tocht.
Ifrane is een van mijn favoriete stadjes in Marokko. Waarom weet ik eigenlijk niet, misschien het Europese karakter van het stadje met zijn witte huizen met rode schuine pannendaken of zijn het de ooievaars, die in de zomer hun nest gebouwd hebben op de schoorstenen, die het stadje zo aantrekkelijk maken. Ifrane ligt op een uurtje rijden ten zuiden van Fés, op een hoogte van 1650 m. In de zomer is het er lekker fris terwijl het in Fés misschien 40°C is of meer. In de weekends is het er zeer druk, want de inwoners van Fés zoeken er de koelte op in de zomer en in de winter kunnen ze er van de sneeuwpret genieten. Het is een opvallend schoon en proper stadje met enkele hotels en veel restaurantjes. Veel winkels heb ik er niet gezien, enkel wat soevenierwinkeltjes en er is ergens een wekelijkse markt, waar je alles kan kopen. Er is een kleine Galerij waar schilderijen en tapijten tentoongesteld worden, die je dus ook kan kopen. En er is een prachtig park met vooral veel cederbomen en een vijvertje, waar je mooie wandelingen in kan maken en waar je in de koelte onder de bomen kan picknicken. In de verte kan je er de zomerresidentie van Koning Hassan II tussen de cederbossen zien staan. Het heeft groene dakpannen en het was het lievelingszomerverblijf van Koning Hassan II, die er veel kwam om te jagen. Hij opende er in 1995 de Al Akhawaya-universiteit, die ook kan bezocht worden. De universiteit heeft een internationale bekendheid en heeft een goede reputatie en werkt ook mee aan uitwisselingsprogramma's met Engeland en andere landen uit Afrika en het Midden Oosten. Op 17 km van Ifrane, ligt een klein skigebied, Mischliffen. Het is eigenlijk een ondiepe kom, de krater van een dode vulkaan, omgeven door cederbossen, waar een skilift is en waar ook een hotelletje staat. Er is naast de kom een grote parking waar in de winter ook kamionnetjes staan die skimateriaal verhuren: ski's, sleeën, enz. Het skigebied ligt op 2000m hoogte en van december tot maart ligt er meestal voldoende sneeuw om te skiën, maar dit jaar lag er in jamuari eigenlijk redelijk weinig sneeuw. In de zomer wordt de kom door de schaapherders gebruikt om hun schapen te laten grazen en ze zetten er dan ook hun tenten op. Het is in de zomer ook een uitvalsbasis om trektochten te doen door de mooie cederbossen in de buurt rond Ifrane, Mischliffen en Azrou. En geloof het of niet in die cederbossen zitten de echte Makaken en ik heb ze gezien. De apen zijn in de winter hongerig en komen dan naar de weg waar ze waarschijnlijk van de voorbijgangers wel eten krijgen. Maar op het moment dat wij er passeerden, waren er tegenliggers en de weg is daar zo smal dat je amper een tegenligger kan passeren, laat staan stoppen om die apen wat van dichterbij te gaan bekijken. Maar ik heb mij laten vertellen, dat als je gaat picknicken in de bossen, de apen dichterbij komen en mee komen eten, maar dan moet je wel heel veel geduld hebben, denk ik, want ze zijn bang van de mensen. Hopelijk ga ik er nog eens terug naartoe, want die ervaring wil ik wel eens meemaken, zo apen die komen meeëten in de wilde natuur van de cederbossen.
Marrakech is in de winter prachtig. het is er nog aangenaam warm, zo tussen de 25° en de 30°C. En door de palmbomen heen zie je de besneeuwde Hoge Atlas. Kan je je voorstellen dat het in Marrakech 30°C is en dat er 74 km verder in Oukaïmeden, een klein skigebied op 2700 meter hoogte, sneeuw ligt? Wel het is ongelooflijk mooi om te zien! Er zijn heel mooie parken in Marrakech, die echt de moeite waard zijn om te bezoeken. De Jardin Majorelle, aangelegd door de in Frankrijk geboren schilder Jacques Majorelle (1886 - 1962) is een prachtige tuin met exotische planten, zoals 1800 verschillende soorten cactussen, 400 verschillende palmsoorten, yucca's bamboe, laurier en andere exotische planten die hij verzamelde op zijn vele reizen doorheen de wereld. Hij liet er in 1931 ook een prachtige artdecostudio bouwen met pergola's en felblauwe muren. Het huis werd later opgekocht door Yves Saint-Laurent, die de studio ombouwde tot een klein museum. Het Museum van Islamitische Kunst ligt achteraan in de tuin en bevat werken van Jacques Majorelle, evenals antieke tapijten, koper- en keramiekhandwerk en houtkunstwerken. Inkom 30 Dh of 3 Euro. Het Cyberpark Arset Moulay Abdessalam is ook een prachtig park om in te wandelen en vrij groot met palmbomen, sinaasappelbomen en veel zitbanken en fonteinen. In het park staan ook overal Computers op palen met touchscreen, waarmee je op internet kunt surfen. Hier mag je gratis rondwandelen en de computers gebruiken. Aan de hoofdingang van het park is ook het kantoor van Maroc Telecom en in het park is ook nog een cybercafé. De Koutoubia Moskee werd in 1162 gebouwd door de Almohadische sultan Abn el-Moumen en is een van de grootste moskeeën in de westerse moslimwereld. De Minaret die 70m hoog is en in roze Guelizsteen werd gebouwd, door de kleinzoon van Abn el Moumen is een echte blikvanger. Elke kant van de minaret heeft een andere decoratie. En s'avonds is de minaret prachtig verlicht. De gebedsruimte biedt plaats aan 20000 gelovigen, maar spijtig genoeg mocht ik niet binnen in de moskee. Deze moskee is alleen toegankelijk voor moslims. Spijtig van vanuit de toren van de Minaret moet je een ongelooflijk mooi zicht over de stad hebben. Het paleis La Bahia is ook de moeite waard om te bezichtigen. Dit is paleis dat op het einde van de 19e eeuw werd gebouwd, bestaat uit 2 delen. Het oudste gedeelte werd door Si Moussa, de vizier van de sultan, gebouwd en nieuwere gedeelte door zijn zoon Ba Ahmed. Alle plafonds, muren, bogen, deuren, ramen zijn beschilderd of bewerkt. Het is prachtig. Het heeft ook een prachtige tuin met jasmijnbomen en sinaasappelbomen en fonteintjes en een grote binnenplaats. 10Dh inkom wat ongeveer overeenkomt met 1 euro. La Menara, is een koninklijk park van ongeveer 90 ha groot, met vooral heel oude olijfbomen. Er wordt gezegd dat is bomen staan die 700 jaar oud zijn. Midden in het park werd in de 12e eeuw een enorme vijver gegraven, waar het water van de gesmolten sneeuw van de Hoge Atlas in werd opgevangen en waarvan de bomen water krijgen. In de 19e eeuw bouwde moulay Abderrahman er een paviljoen in met een groen pannendak. Het is een sober gebouwtje, maar als je boven op het terras staat het je een mooi uitzicht op Avenue La Menara en de Koutoubia Moskee op de achtergrond. Als je rond de vijver wandelt heb je een wondermooi uitzicht op de besneeuwde toppen van de Hoge Atlas. In het park en rond de vijver kan je gratis wandelen, maar om het paviljoentje te bezichtigen moet je weer 10Dh inkom of 1 euro betalen. Er is nog heel veel te zien in Marrakech, zoals het paleis El Badi, het Museum van Marrakech en het Museum Dar El Bacha en Dar Si Saïd, de Saadische graven, de mausoleums Zaouia van Sidi bel Abdés en Zaouia van Sidi Ben Slimane el-Jazouli, de Chrob ou Chouffontein, de Médersa Ben youssef, het park La Palmerai, het is teveel om op te noemen... Dus ik moet zeker nog eens terug gaan. De oude stad van Marrakech is ommuurd door een 19 km lange muur die 9m hoog is en 2m dik, met diverse inganspoorten. Je kan de stad verkennen met paard en koets. Voor een rondrit van een uur vragen ze al gauw 15 euro of meer. Maar er staan heel veel koetsen langs het Jemaa-el-Fna plein, dus afbieden en onderhandelen is de boodschap. Als naar een of andere afgelegen plaats wil gaan, kan je beter met een Petit-Taxi gaan, want die zijn goedkoop en hebben een teller in de wagen. En je kan met 2 euro gemakkelijk van het ene uiteinde van de stad naar het andere gaan. De beroemde Place Jemaa-el-Fna is echt enorm boeiend. s'Morgens vanaf 10u beginnen de slangenbezweerders al te komen en verzamelen de toeristen rond hem. Ze vragen ook al vlug 5 euro om een foto met een slang te maken. Maar het is wel boeiend om zien hoe ze die slangen laten dansen. Ook vrouwen die henna schilderen op je handen en benen vragen eigenlijk veel te veel, 10 tot 15 euro om één hand te beschilderen. Maar kan kan beter onderhandelen en de prijs op voorhand afspreken, want er wordt echt wel van de toeristen geprofiteerd. Ik heb mijn beide handen en onderbenen laten beschilderen voor 20 euro, en dat is nog te duur betaald, als je weet dat een kilo henna in de soek 2,5 euro kost!!! s'Avonds bruist het plein van leven! Als het er dampt van het eten, waar brochettes, schapenkoteletjes, enz gegrild worden. Een kommetje harira kost 0,30 en couscous en tajines zijn er ook aan spotprijzen te verkrijgen. Er staan heel de dag ook sinaasappelkraampjes waar je lekker sinaasappelsap kan drinken voor 0,30 per glas. Nergens kan je s' avonds zo goedkoop eten als op het plein. En er is veel te zien: dansen, muziek, fakirs die flesjes en glazen laten bewegen, bokswedstrijden, een fakir die kokend water drinkt, vertellers (spijtig dat ik niet genoeg Arabisch versta om het te kunnen volgen). je kan het gekste niet bedenken of je vindt het daar op het Jemaa-el-Fna plein. De soeks die ten noorden van het Jemaa-el-Fnaplein liggen zijn interessant om door te wandelen, maar om er iets te kopen, kennen ze de prijzen wel. Als ik die prijzen vergelijk met wat ze bij ons in Al Hoceima vragen, dan vragen ze hier wel 5 tot 10 keer meer voor hetzelfde product. Dus ofwel moet je zeker minstens de helft afbieden ofwel niks kopen, want alles is er véél te duur. Er wordt nog maar eens veel van de Europese toeristen geprofiteerd. Diegenen die graag mijn on-line fotoalbums bekijken sturen mij maar een mailtje en dan stuur ik jullie een uitnodiging om erin te kijken. Op 74 km van Marrakech in de Hoge Atlas, (aan het einde van de wereld) ligt een mooi klein skigebied Oukaïmeden, maar daar vertel ik jullie meer over in mijn volgende bericht.
De politie is zeker veelvuldig aanwezig in het straatbeeld van Marokko. In de zomer zeker, om het verkeer in goede banen te leiden. Ook op de autosnelwegen kan je er op rekenen dat er minstens elke 50 km een radarcontrole is, en dit zomer en winter! Dus je aan de maximumsnelheden houden is de boodschap: 120km per uur op de snelwegen, 40km in de centra en 100km op de lokale wegen, indien niet anders vermeld. Dikwijls mag je ook maar 60 of 80 rijden, maar dan staat het wel aangegeven. Ze richten de radar op je wagen, en als je over de snelheid zit gaat de politieagent in het midden van de autosnelweg staan om je aan de kant te zetten. Onmiddelijke boete van 400 Dirham, wat iets minder is dan 40 euro, als je weet dat de wisselkoers gelijk is aan 1 euro = 11 dirham. Hier kan je je niet voorstellen dat een politieagent in het midden van de autosnelweg gaat staan om een wagen tegen te houden, maar daar is er nog niet zoveel verkeer dan hier, dus daar kan dat nog wel... Bij het begin van of het einde van een provincie of een grote stad, zie je ook dikwijls haltes van de "Gendarmerie Royale", ontsnappen is onmogelijk want ze zetten langs weerskanten van de weg staketsels met pinnen op de weg, zodat je je banden kapot rijdt als je zou willen ontsnappen aan de controle. Dus zodra je mag doorrijden moet je slalommen om de staketsels te ontwijken. Als er een tegenligger met zijn lichten flikkert kan je een halte van de gendarmerie verwachten of een radarcontrole! Dus hou er dan rekening mee dat je niet te hard rijdt. Ik ben al dikwijls moeten stoppen, maar ben er tot hiertoe altijd met een waarschuwing vanaf gekomen "Limité votre vitesse, Madame!" Dat is het voordeel van vrouw te zijn zeker!!! Aan de invalswegen van grote steden, zoals Marrakech en waarschijnlijk ook andere grote steden, staan er tegenwoordig ook al flitspalen. Hey, Marokko is modern hé! Maar die worden meestal wel aangekondigd door platen met "Radarcontrole". Dus jullie zijn gewaarschuwd als je met de auto naar Marokko gaat.
Salaam aleikum (letterlijk : vrede zij met u) of gewoon goedendag,
Hier ben ik weer! Het heeft een tijdje geduurd, maar ja veel werk en zo... je weet wel zo de dagelijkse dingen... Wel, ik ga het vandaag hebben over Al Hoceima, de parel van de Middellandse Zee, gelegen in het Marokkaanse Rifgebergte, op 40 km van ons dorpje Beinti. Het stadje heeft ongeveer 65.000 inwoners en het is gelegen in een prachtige baai van een bijna perfecte halve cirkel tussen twee rotsen. De oude vissershaven dateert van de Middeleeuwen. s' Morgens vroeg en s'avonds bij zonsondergang kan je in de vissershaven lekkere versgevangen vis kopen, rechtstreeks bij de vissers die hun vangsten in de haven ten toon spreiden. Er zijn ook talrijke visrestaurantjes in de haven, met dagelijks verse zeevis op het menu. De haven is ondertussen uitgebreid om de grote ferry's te kunnen laten aanmeren, die de velen Marokkanen die in Europa wonen, in de zomermaanden terugbrengen naar hun geboortestreek. De meesten gaan met de auto in Almería op de ferry voor een 10-uur durende boottocht naar Al Hoceima. Wij daarentegen kiezen ervoor om de fastferry te nemen in Tarifa die ons op 35 minuten naar Tanger brengt. Het is dan wel een goeie 500 km verder over de weg, maar ja mijn man zit niet graag op de boot, want hij wordt nogal gemakkelijk zeeziek. Dan moeten we natuurlijk nog wel 7 uur over 350 km door de bergen rijden van Tanger naar Al Hoceima, maar het is een prachtige weg door de bergen, wel vrij smal en soms met gevaarlijke bochten en een versleten wegdek, maar wel te doen. Ze zijn volop bezig de wegen te repareren en de kustweg tussen Tanger en Al Hoceima die dan ook nog verdergaat via Nador naar Saïdia zou volgend jaar klaar moeten zijn. En leuk is dat de kinderen langs de weg in de bergen, naar je roepen "Haloewa, haloewa", dat wil zeggen snoep. Soms neem ik dan een grote zak snoep mee, en gooi snoepjes naar de kinderen, zoals de strooiwagens hier met canaval De stad ligt boven op een berg en kijkt uit op het strand "Plage Quemado" wat de Marokanen ook het toeristenstrand noemen. Er komen natuurlijk ook veel toeristen, meestal Marokkaanse jeugd die in Europa wonen. Het is wel een strand waar je inkom moet betalen. Als ik me niet vergis is dat 3 dirham (Marokkaanse munt) = 0,30 . Je kan er ook waterfietsen, kano's en jetski's huren en ik geloof dat je er in de zomermaanden ook kan waterskiën, maar goedkoop is dat niet. Ik geloof dat je 30 betaalt voor een kwartiertje jetskiën. Maar wij kiezen voor de strandjes langs de zeeweg aan het uiteinde van de stad. Daar is het nog ongerepte natuur met prachtige strandjes en inhammen, zoals het kleine zandstrandje van Hermoet, dat in een inham ligt. Veel is daar niet te krijgen want het is niet uitgebaat. Er is wel iemand die er muntthee maakt en wat frisdrank verkoopt tijdens de zomermaanden. Er zijn ook kinderen die van strand tot strand lopen om er koekjes, gekookte eieren en pipa's ( = zonnebloempitten) te verkopen. Ook mannen lopen over het strand met plateau's oliebollen, amandelnotengebakjes, en zoembies (= geroosterde maïskolven). Dus van de honger zal je er niet omkomen Aan het einde van die zeeweg is er nog een lang kiezelstrand Talla Youssef, waar helemaal teneinde, over een paar jaar terug een nieuw hotel tegen de rotswand gebouwd is, Chafarina Beach. Ik ben er nog niet geweest, want het is er vrij duur weet ik van horen zeggen, maar het ziet er wel mooi uit zo vanop het strand gezien met zijn kleine chaletjes tegen de rotsen gebouwd. Op Talla Youssef zijn er verschillende terrasjes in riet met tafeltjes en stoelen op het strand. De frisdranken zijn er nog goedkoop 0,60 voor halve literflesjes coca-cola, fanta, enz.. Ook worden er altijd verse sardientjes geroosterd op houtskool, die dan met een salade van sla, tomaten, ajuin en komkommer met frietjes worden geserveerd. Vanuit de stad zijn er in de zomer taxibusjes, die niks anders doen dan het traject van de stad naar de strandjes langs de zeeweg tot op het laatste strand Talla Youssef. De prijs per persoon 0,70 voor een enkele rit. De stad zelf ligt op een berg. Je kan via trappen afdalen naar het strand of via een steile weg, langswaar ook de auto's naar het strand of de haven rijden. Juist boven het strand, in de stad is een er nieuw terras gebouwd waar je een prachtig zicht heb over het strand en de haven. Je kan er ook lekker eten, alle soorten fruitcoctails (zonder alcohol) en milkshakes drinken. Maar in de zomer is het er overdruk en heb je moeite om op de drukste momenten een plaatsje te veroveren en moet je lang wachten op de bediening. Want al het personeel is in paniek door de drukte. Misschien is het volgende zomer beter, want het was dit jaar voor de eerste keer open. Er is ook een speeltuin met ballenbad en allerlei speeltuigen voor de allerkleinsten, zodat de ouders rustig kunnen genieten van hun drankje of etentje of van het prachtige uitzicht over de baai. Ik denk dat dat het énige vrouwvriendelijke terras is in de mannenwereld van café's in heel Al Hoceima (uitgezonderd de stranden !?). En daarom is het er misschien ook zo druk! Onderaan in de stad is er een groot plein, waar het s'avonds tussen 19u en 22u krioelt van de vrouwen. Dan komen de vrouwen die op een appartement of in een huis in de stad wonen ook eens buiten onder de lucht. Dan kunnen ze ook afspreken met andere vrouwen en zitten gewoon op de trappen op het plein te babbelen. De stad telt twee grote hoofdstraten ( enkele richting) met winkels, hotels, banken,cybercafé's, internet en gsmwinkeltjes met ook in de zijstraten soevenierwinkels of de typische Marokkaanse Bazaars. Bovenaan in de stad is er de Soek of Markt, waar ze eigenlijk alles verkopen: groenten en fruit, levende kippen en konijnen, allerlei etenswaren en allerlei kleding (nep) van merken zoals Versace, Dolce Gabana, Hugo Boss, enz... Ook sportmerken zijn er in overvloed, Nike, Adidas, Fila's, enz...Je vind er van de sportmerken ook wel echte, maar dan van een vroeger seizoen en je vindt ze dan maar in een paar maten. Zoeken in alle kraampjes naar de juiste maat is dus de boodschap. Afbieden ook, want aan de toeristen vragen ze zeker het dubbele van de prijs. Meestal zeg ik aan mijn zoon wat ik graag wil en dan gaat hij met een jongere broer van Mohamed de zaken kopen die ik graag wil hebben. Dan heb ik het meestal wel goedkoper dan dat ik het zelf zou kopen en afbieden. Aan Marokanen vragen ze al een lagere prijs en die bieden dan ook nog af, dus... In ieder geval vind ik het één van de gezelligste en mooiste stadjes die ik al gezien heb in Marokko. Niet te groot, niet te toeristisch (je ziet er bijna geen Europeanen) en de mensen zijn er heel vriendelijk. Er zijn ook vele mooie parkjes en fonteinen in de stad, gezellig om te wandelen of te zitten, meestal ook afspraakplaatsen voor jonge koppeltjes. De wegen naar Al Hoceima zijn ook breder gemaakt, want vroeger was het meestal file rijden naar de stad in de zomermaanden, als alle Marokanen die in het buitenland wonen terug naar hun geboortestreek komen. Nu is het beter omdat er vanuit Ajdir een 4-rijbanen weg aangelegd is. Ook de stad word helemaal vernieuwd. De nieuwe gouverneur heeft beslist dat alle gebouwen in wit en hemelsblauw moeten geschilderd worden. De overheidsgebouwen en hotels zijn al in wit en blauw geschilderd. De rest van de huizen moet ook nog geschilderd worden, maar de inwoners krijgen wel de verf van de stad of de stad betaalt de verf. Dus tegen volgende zomer zal de stad helemaal in een nieuw kleedje gestoken zijn. Leuk toch?! Vanuit Brussel is er in juli en augustus een rechtsteekse 3-uur durende vlucht naar Al Hoceima met Royal Air Maroc of met het goedkopere Atlas-Blue. De voertaal is het Berbers, dan Arabisch en met Frans of Spaans kan je er ook terecht, en als ze je niet verstaan, dan schrijven ze de prijs wel op papier als je iets wil kopen. Ik denk dat ik zo ongeveer alles verteld heb, dat er te vertellen valt over Al Hoceima...een bezoekje waard denk ik... Groetjes en tot de volgende keer! Nicole
Ja, ja eindelijk heb ik besloten om een blog te maken over ons dorpje in Marokko, en ik zal mijn blog regelmatig aanvullen met de steden en streken in Marokko die we bezocht hebben. Ons dorpje Beinti staat niet op de kaart, maar het is gelegen in het Rifgebergte op 40 km van de stad Al Hoceima, aan de brug over de rivier Nekor, in het Noorden van Marokko. "Le Pont de Nekor" vind je misschien wel op de kaart. Ons dorpje ligt in een dal omgeven door prachtige bergen. We zitten echt midden in de natuur waar de rivier Nekor de grens vormt tussen de provincies Al Hoceima en Nador. Al Hoceima ligt aan de Middellandse Zee, op een uurtje rijden van ons dorp. Er is één hoofdstraat, waar 2 kleine winkels zijn met de hoogstnodige levenmiddelen en een paar café's die enkel bezocht worden door mannen. We leven in een moslimcultuur, een mannenwereld, waar de mannen boodschappen doen en de vrouwen thuis het huishouden doen. Dus je ziet geen vrouwen op straat. Als ik naar buiten ga om een wandeling door de natuur te maken, zorg ik wel dat mijn knieën en mijn schouders bedekt zijn. Soms draag ik een hoofddoek uit respect voor mijn schoonvader en om mijn haar te beschermen tegen de felle zon. Van mijn gasten verwacht ik dan ook, dat de vrouwen zich aan de regels van de plaatselijke cultuur houden en niet gaan wandelen in de hoofdstraat van het dorp en zich buiten de muren van ons huis en binnen ons dorp zich deftig kleden. Vermits er in ons dorp geen toeristen komen en ik samen met nog een andere Belgische vrouw die met een plaatselijke Marokaan gehuwd is, de enige buitenlanders zijn die ze daar ooit gezien hebben, lopen wij dus extra in de kijker. Als ik samen met mijn schoonzussen een berg in de buurt ga beklimmen, dan kan je er gegarandeerd zeker van zijn dat de buurvrouwen en kinderen ons staan op te wachten uit nieuwsgierigheid en om ons te groeten. Geloof me als ik dan nog vreemde mensen meeneem, ook al is dat mijn familie en vrienden, dan zullen we nog meer beziens hebben. In de rivier zie je dikwijls kinderen met een ezel beladen met bidonnetjes van 2 liter, die drinkwater gaan halen aan de natuurlijke bronnetjes. Dus het drinkwater is er gratis. Maar meestal kopen wij wel flessenwater "Sidi Ali", want ik heb geen kleine kinderen en een ezel om water te gaan halen. En ik vind Sidi Ali ook lekkerder. Het bronwater gebruik ik wel om te koken. In de zomer hebben wij overdag temperaturen tussen de 32° en de 38° en s'nachts tussen de 20° en de 30°. Maar vermits er op de warmste momenten van de dag een fris windje waait, zijn de temperaturen draaglijk. De meeste mensen doen na het middagmaal tussen 14u en 16u een siësta. Het vriest er vrijwel nooit, In de winter liggen de temperaturen overdag tussen de 16° en de 20° en s'nachts tussen de 10° en de 16°.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Wel ik heb er een 
En sindsdien komt hij ook altijd. Maar die vraagt nooit niks. Als wij eten komt hij onder de tafel zitten, krijgt hij iets dan is het goed, krijgt hij niks dan is het ook goed en gaat hij brokjes eten en melk drinken. Als ontbij eet hij het liefst brood met olijfolie. Hij slaapt graag op de dvd-speler, die net een verdiep onder de tv staat. Of buiten gaat hij ook op het plateau liggen, tussen de poten van de tuintafel. Hoog en droog, waar niemand hem stoort.
. Zwaarbewolkt met af en toe regen...de zon krijgt geen kans om er door te komen...Spijtig...maar het is nog steeds warm...rond de 30°C.
Dan is Mohamed takjes gaan knippen van wilde olijfbomen. Die op maat gesneden en wat dunner gemaakt, en ja het lukte 
de deurtjes van de skimmers werken terug. 
want Aljosja stond onderweg in panne met de quad. Dus hij kwam de afstandsbediening van die katrol van de quad halen, die we dan nog niet direct vonden, want Aljosja had die ergens op zijn kamer onder de stoel gegooid. 
