Salaam aleikum (letterlijk : vrede zij met u) of gewoon goedendag,
Hier ben ik weer! Het heeft een tijdje geduurd, maar ja veel werk en zo... je weet wel zo de dagelijkse dingen... Wel, ik ga het vandaag hebben over Al Hoceima, de parel van de Middellandse Zee, gelegen in het Marokkaanse Rifgebergte, op 40 km van ons dorpje Beinti. Het stadje heeft ongeveer 65.000 inwoners en het is gelegen in een prachtige baai van een bijna perfecte halve cirkel tussen twee rotsen. De oude vissershaven dateert van de Middeleeuwen. s' Morgens vroeg en s'avonds bij zonsondergang kan je in de vissershaven lekkere versgevangen vis kopen, rechtstreeks bij de vissers die hun vangsten in de haven ten toon spreiden. Er zijn ook talrijke visrestaurantjes in de haven, met dagelijks verse zeevis op het menu. De haven is ondertussen uitgebreid om de grote ferry's te kunnen laten aanmeren, die de velen Marokkanen die in Europa wonen, in de zomermaanden terugbrengen naar hun geboortestreek. De meesten gaan met de auto in Almería op de ferry voor een 10-uur durende boottocht naar Al Hoceima. Wij daarentegen kiezen ervoor om de fastferry te nemen in Tarifa die ons op 35 minuten naar Tanger brengt. Het is dan wel een goeie 500 km verder over de weg, maar ja mijn man zit niet graag op de boot, want hij wordt nogal gemakkelijk zeeziek. Dan moeten we natuurlijk nog wel 7 uur over 350 km door de bergen rijden van Tanger naar Al Hoceima, maar het is een prachtige weg door de bergen, wel vrij smal en soms met gevaarlijke bochten en een versleten wegdek, maar wel te doen. Ze zijn volop bezig de wegen te repareren en de kustweg tussen Tanger en Al Hoceima die dan ook nog verdergaat via Nador naar Saïdia zou volgend jaar klaar moeten zijn. En leuk is dat de kinderen langs de weg in de bergen, naar je roepen "Haloewa, haloewa", dat wil zeggen snoep. Soms neem ik dan een grote zak snoep mee, en gooi snoepjes naar de kinderen, zoals de strooiwagens hier met canaval De stad ligt boven op een berg en kijkt uit op het strand "Plage Quemado" wat de Marokanen ook het toeristenstrand noemen. Er komen natuurlijk ook veel toeristen, meestal Marokkaanse jeugd die in Europa wonen. Het is wel een strand waar je inkom moet betalen. Als ik me niet vergis is dat 3 dirham (Marokkaanse munt) = 0,30 . Je kan er ook waterfietsen, kano's en jetski's huren en ik geloof dat je er in de zomermaanden ook kan waterskiën, maar goedkoop is dat niet. Ik geloof dat je 30 betaalt voor een kwartiertje jetskiën. Maar wij kiezen voor de strandjes langs de zeeweg aan het uiteinde van de stad. Daar is het nog ongerepte natuur met prachtige strandjes en inhammen, zoals het kleine zandstrandje van Hermoet, dat in een inham ligt. Veel is daar niet te krijgen want het is niet uitgebaat. Er is wel iemand die er muntthee maakt en wat frisdrank verkoopt tijdens de zomermaanden. Er zijn ook kinderen die van strand tot strand lopen om er koekjes, gekookte eieren en pipa's ( = zonnebloempitten) te verkopen. Ook mannen lopen over het strand met plateau's oliebollen, amandelnotengebakjes, en zoembies (= geroosterde maïskolven). Dus van de honger zal je er niet omkomen Aan het einde van die zeeweg is er nog een lang kiezelstrand Talla Youssef, waar helemaal teneinde, over een paar jaar terug een nieuw hotel tegen de rotswand gebouwd is, Chafarina Beach. Ik ben er nog niet geweest, want het is er vrij duur weet ik van horen zeggen, maar het ziet er wel mooi uit zo vanop het strand gezien met zijn kleine chaletjes tegen de rotsen gebouwd. Op Talla Youssef zijn er verschillende terrasjes in riet met tafeltjes en stoelen op het strand. De frisdranken zijn er nog goedkoop 0,60 voor halve literflesjes coca-cola, fanta, enz.. Ook worden er altijd verse sardientjes geroosterd op houtskool, die dan met een salade van sla, tomaten, ajuin en komkommer met frietjes worden geserveerd. Vanuit de stad zijn er in de zomer taxibusjes, die niks anders doen dan het traject van de stad naar de strandjes langs de zeeweg tot op het laatste strand Talla Youssef. De prijs per persoon 0,70 voor een enkele rit. De stad zelf ligt op een berg. Je kan via trappen afdalen naar het strand of via een steile weg, langswaar ook de auto's naar het strand of de haven rijden. Juist boven het strand, in de stad is een er nieuw terras gebouwd waar je een prachtig zicht heb over het strand en de haven. Je kan er ook lekker eten, alle soorten fruitcoctails (zonder alcohol) en milkshakes drinken. Maar in de zomer is het er overdruk en heb je moeite om op de drukste momenten een plaatsje te veroveren en moet je lang wachten op de bediening. Want al het personeel is in paniek door de drukte. Misschien is het volgende zomer beter, want het was dit jaar voor de eerste keer open. Er is ook een speeltuin met ballenbad en allerlei speeltuigen voor de allerkleinsten, zodat de ouders rustig kunnen genieten van hun drankje of etentje of van het prachtige uitzicht over de baai. Ik denk dat dat het énige vrouwvriendelijke terras is in de mannenwereld van café's in heel Al Hoceima (uitgezonderd de stranden !?). En daarom is het er misschien ook zo druk! Onderaan in de stad is er een groot plein, waar het s'avonds tussen 19u en 22u krioelt van de vrouwen. Dan komen de vrouwen die op een appartement of in een huis in de stad wonen ook eens buiten onder de lucht. Dan kunnen ze ook afspreken met andere vrouwen en zitten gewoon op de trappen op het plein te babbelen. De stad telt twee grote hoofdstraten ( enkele richting) met winkels, hotels, banken,cybercafé's, internet en gsmwinkeltjes met ook in de zijstraten soevenierwinkels of de typische Marokkaanse Bazaars. Bovenaan in de stad is er de Soek of Markt, waar ze eigenlijk alles verkopen: groenten en fruit, levende kippen en konijnen, allerlei etenswaren en allerlei kleding (nep) van merken zoals Versace, Dolce Gabana, Hugo Boss, enz... Ook sportmerken zijn er in overvloed, Nike, Adidas, Fila's, enz...Je vind er van de sportmerken ook wel echte, maar dan van een vroeger seizoen en je vindt ze dan maar in een paar maten. Zoeken in alle kraampjes naar de juiste maat is dus de boodschap. Afbieden ook, want aan de toeristen vragen ze zeker het dubbele van de prijs. Meestal zeg ik aan mijn zoon wat ik graag wil en dan gaat hij met een jongere broer van Mohamed de zaken kopen die ik graag wil hebben. Dan heb ik het meestal wel goedkoper dan dat ik het zelf zou kopen en afbieden. Aan Marokanen vragen ze al een lagere prijs en die bieden dan ook nog af, dus... In ieder geval vind ik het één van de gezelligste en mooiste stadjes die ik al gezien heb in Marokko. Niet te groot, niet te toeristisch (je ziet er bijna geen Europeanen) en de mensen zijn er heel vriendelijk. Er zijn ook vele mooie parkjes en fonteinen in de stad, gezellig om te wandelen of te zitten, meestal ook afspraakplaatsen voor jonge koppeltjes. De wegen naar Al Hoceima zijn ook breder gemaakt, want vroeger was het meestal file rijden naar de stad in de zomermaanden, als alle Marokanen die in het buitenland wonen terug naar hun geboortestreek komen. Nu is het beter omdat er vanuit Ajdir een 4-rijbanen weg aangelegd is. Ook de stad word helemaal vernieuwd. De nieuwe gouverneur heeft beslist dat alle gebouwen in wit en hemelsblauw moeten geschilderd worden. De overheidsgebouwen en hotels zijn al in wit en blauw geschilderd. De rest van de huizen moet ook nog geschilderd worden, maar de inwoners krijgen wel de verf van de stad of de stad betaalt de verf. Dus tegen volgende zomer zal de stad helemaal in een nieuw kleedje gestoken zijn. Leuk toch?! Vanuit Brussel is er in juli en augustus een rechtsteekse 3-uur durende vlucht naar Al Hoceima met Royal Air Maroc of met het goedkopere Atlas-Blue. De voertaal is het Berbers, dan Arabisch en met Frans of Spaans kan je er ook terecht, en als ze je niet verstaan, dan schrijven ze de prijs wel op papier als je iets wil kopen. Ik denk dat ik zo ongeveer alles verteld heb, dat er te vertellen valt over Al Hoceima...een bezoekje waard denk ik... Groetjes en tot de volgende keer! Nicole
Ja, ja eindelijk heb ik besloten om een blog te maken over ons dorpje in Marokko, en ik zal mijn blog regelmatig aanvullen met de steden en streken in Marokko die we bezocht hebben. Ons dorpje Beinti staat niet op de kaart, maar het is gelegen in het Rifgebergte op 40 km van de stad Al Hoceima, aan de brug over de rivier Nekor, in het Noorden van Marokko. "Le Pont de Nekor" vind je misschien wel op de kaart. Ons dorpje ligt in een dal omgeven door prachtige bergen. We zitten echt midden in de natuur waar de rivier Nekor de grens vormt tussen de provincies Al Hoceima en Nador. Al Hoceima ligt aan de Middellandse Zee, op een uurtje rijden van ons dorp. Er is één hoofdstraat, waar 2 kleine winkels zijn met de hoogstnodige levenmiddelen en een paar café's die enkel bezocht worden door mannen. We leven in een moslimcultuur, een mannenwereld, waar de mannen boodschappen doen en de vrouwen thuis het huishouden doen. Dus je ziet geen vrouwen op straat. Als ik naar buiten ga om een wandeling door de natuur te maken, zorg ik wel dat mijn knieën en mijn schouders bedekt zijn. Soms draag ik een hoofddoek uit respect voor mijn schoonvader en om mijn haar te beschermen tegen de felle zon. Van mijn gasten verwacht ik dan ook, dat de vrouwen zich aan de regels van de plaatselijke cultuur houden en niet gaan wandelen in de hoofdstraat van het dorp en zich buiten de muren van ons huis en binnen ons dorp zich deftig kleden. Vermits er in ons dorp geen toeristen komen en ik samen met nog een andere Belgische vrouw die met een plaatselijke Marokaan gehuwd is, de enige buitenlanders zijn die ze daar ooit gezien hebben, lopen wij dus extra in de kijker. Als ik samen met mijn schoonzussen een berg in de buurt ga beklimmen, dan kan je er gegarandeerd zeker van zijn dat de buurvrouwen en kinderen ons staan op te wachten uit nieuwsgierigheid en om ons te groeten. Geloof me als ik dan nog vreemde mensen meeneem, ook al is dat mijn familie en vrienden, dan zullen we nog meer beziens hebben. In de rivier zie je dikwijls kinderen met een ezel beladen met bidonnetjes van 2 liter, die drinkwater gaan halen aan de natuurlijke bronnetjes. Dus het drinkwater is er gratis. Maar meestal kopen wij wel flessenwater "Sidi Ali", want ik heb geen kleine kinderen en een ezel om water te gaan halen. En ik vind Sidi Ali ook lekkerder. Het bronwater gebruik ik wel om te koken. In de zomer hebben wij overdag temperaturen tussen de 32° en de 38° en s'nachts tussen de 20° en de 30°. Maar vermits er op de warmste momenten van de dag een fris windje waait, zijn de temperaturen draaglijk. De meeste mensen doen na het middagmaal tussen 14u en 16u een siësta. Het vriest er vrijwel nooit, In de winter liggen de temperaturen overdag tussen de 16° en de 20° en s'nachts tussen de 10° en de 16°.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Beste Vrienden en Familie 
