Vandaag ging Chris voor de eerste keer mee. Ons mama past vanaf nu, iedere maandag op Louise.
Ocharme, Laura haar eerste werkdagje na drie maanden thuis.
Eens toegekomen in het ziekenhuis prikten ze bloed maar nadien was het wel lang wachten. Ineens kwamen de verpleegsters binnen met mijn voorbereidende medicatie. "Ik krijg mijn chemo!!" We moesten er allemaal om lachen, ik was zo blij dat ik chemo kreeg!!
Oké hier gaan we weer...
Na het ziekenhuis zijn we de kindjes van school gaan halen en bij ons mama blijven eten. Thuis nog wat met de kids bezig geweest en den dag was weer voorbij.
Vandaag is het woensdag en die zijn het ergste... Ik voel me grieperig en zo futloos. Donderdag net hetzelfde gevoel. Lang leve de dafalgannekes 💊💊💊
Vrijdag voelde ik mij beter, het was mijn verjaardag en het zonneke scheen. Cas kwam bij me liggen en gaf mij 34 zoenen, of toch ongeveer want hij is ergens zijn tel kwijtgeraakt. Luïs riep van beneden "gelukkige verjaardag mama" ik zei "seg kom eens tot hier!!" Hij kwam dan een beetje verlegen op mijn schoot zitten en gaf mij een kus. Dat is Luïs, geen knuffelaar maar ook zo'n lief kind. Eens dat de kids naar school vertrokken waren ben ik me gaan klaar maken. Ik ga shoppppen vandaaaaagg!! Ik ben met Lies naar Primark in Luik gegaan en dat was de moeite, ik heb toffe kleren gevonden voor weinig geld. Het deed mij deugd om er eens tussen uit te zijn, om mijn gedachten te verzetten. Nadien ben ik heel even met Natalie en Joeri iets gaan drinken. Ik heb mijn nieuwe kleren aangedaan en voelde mij eindelijk nog eens goed. Ik voelde mij terug vrouw voor enkele uurtjes.