Bron: Jason Coppola : http://www.aljazeera.com/humanrights/2013/04/201341584134250902.html?goback=%2Egde_77265_member_233672120

Op de verjaardag van de veroordeling van de Native Amerikaanse activist Leonard Peltier wordt er een nieuwe poging ondernomen om er bij President Obama op aan te dringen clementie te verlenen aan de man die door Amnesty International erkend werd als een politieke gevangene in de US.

“ Wij moeten de wereld niet langer van zijn onschuld overtuigen ”, zei Peltier’s advocaat John Privitera tegen Al Jazeera op een persconferentie die in december ll. gehouden werd in New York City.

“ Je moet enkel maar de  gerechtelijke geschiedenis van zijn veroordeling en opsluiting lezen om de gerechtelijke dwaling te zien”.

De gerechtelijke geschiedenis van de Peltier zaak is doorspekt met racisme, valse bewijsstukken, afgedwongen getuigenissen, controverse en meineed.

Het is een vlek op het rechtssysteem van de Verenigde Staten van Amerika .

Reign of Terror

In het midden van de jaren 1970 was er een periode dat de hoogste per capita moord cijfers in het land zag. De meeste moorden werden niet opgelost. Er werden er slechts enkele onderzocht.

Richard Dick Wilson, voorzitter van de tribale raad werd verkozen in 1972.

Wilson , een corrupte beheerder die tribale fondsen afvoerde naar zijn eigen zak terwijl de jobs naar zijn bondgenoten gingen, keerde zich tegen de traditionele mensen in Pine Ridge; zij die meer waarde hechten aan hun inheemse cultuur, taal , dan aan de geamerikaniseerde westerse waardesystemen.

Wilson die een enthousiaste voorstander was van: Native land overmaken aan  mijnindustries, organiseerde een private militie die hij de “Guardians of the Oglala Nation “ (GOONS) noemde om zijn politieke tegenstanders te intimideren.

In die tijd groeide de American Indian Movement (AIM) doorheen het land fors aan. Zij kwamen op voor  Native Amerikaanse rechten, waaronder het respecteren van de verdragen die aangegaan werden door de US regering met de Lakota Natie.

Op 27 februari 1973 bezetten 200 leden van het AIM en hun Oglala Lakota supporters het stadje Wounded Knee, de site van het bloedbad in 1890 waar de 7^de cavalerie driehonderd ongewapende indianen, meestal vrouwen en kinderen afgeslacht hadden.

Het AIM protesteerde tegen de onrechtvaardigheden en condities op het reservaat en wou zo de aandacht trekken op de verdragen die door de US regering verbroken werden.

De bezetters van Wounded Knee kwamen tegenover het machtsvertoon door het FBI, US Marshals en Tribale politie te staan. Militaire APC’s (Armoured Personnel Carriers) donderden over de reservaat wegen, en de bezetting eindigde na een 71 dagen durende impasse die 2 doden achterliet.

Frank Clearwater en Buddy Lamont, gedood door geweervuur.

De periode die volgde op de bezetting werd door diegenen die het aan de lijve ondervonden gekenmerkt als “The Reign of Terror” (Het schrikbewind)

Dick Wilson’s GOON’s begonnen een gewelddadige campagne tegen iedereen waarvan ze nog maar dachten dat hij of zij een AIM supporter of een traditionele Oglala Lakota was. Hele buurten werden beschoten, huizen werden afgebrand en ten minste 60 AIM leden of hun supporters werden vermoord teruggevonden in het reservaat.

De traditionele Indianen op het reservaat riepen de hulp van AIM in om hen te beschermen tegen Wilson’s bende.

Leonard Peltier was een van hen die naar Pine Ridge kwam om de gemeenschap te beschermen tegen de golf van geweld die hen overspoelde.

Oglala Tribal Vice President Tom Poor Bear vertelde Al Jazeera : 

“Onze mensen leefden onder terreur. Het FBI kwam naar het land van de Oglala’s en schonk wapens en kogels aan Indianen om andere Indianen te doden.”

Poor Bear die sinds 1972 bij het AIM is ,was nog onlangs in New York City om zijn steun te geven aan de vrijlating van Peltier.

“Tijdens het schrikbewind hebben velen van ons, zoals Leonard kampen opgetrokken om onze ouderen, onze kinderen en onze geestelijken te beschermen .

Leonard Peltier droeg de verantwoordelijkheid van onze voorouders”, aldus Poor Bear.

Het was in deze sfeer dat op 26 juni 1975 twee FBI agenten die undercover waren binnenreden in het private eigendom van Jumping Bull , waar AIM leden hun kamp hadden opgeslagen.

Vlak daarna brak er een schietpartij los waarbij vrouwen en kinderen in paniek vanonder het kruisvuur probeerden weg te komen. Hierbij werden de

FBI Special Agents Jack Cooler en Ronald Williams gedood.

Bijna onmiddellijk was het kamp omsingeld en onder een hagel van kogels probeerden mensen te vluchten.

De dood van de Native Amerikaanse Joe Stuntz die door het hoofd werd geschoten door een sluipschutter moet nog steeds worden onderzocht!

Na een van de grootste mensenjachten in de geschiedenis van het FBI werd Leonard Peltier, die op die dag aanwezig was in het kamp ,gearresteerd in februari 1976 in Canada en beschuldigd van de moord op de 2 agenten.

Dino Butler en Rober Robideau, die gearresteerd werden in de US, werden ook aangeklaagd voor de moorden. Maar beiden werden vrijgesproken door de federale jury in Cedar Rapids, Iowa op grond van “zelfverdediging”.

De jury besliste dat,indien zij aanwezig waren bij de zowat 30 personen die betrokken waren bij de schietpartij en zij de agenten hadden doodgeschoten dat ,gezien de sfeer van angst en  geweld die in de tijd in de gemeenschap heerste , hun daden gerechtvaardigd waren.

Maar de FBI was vastbesloten om iemand te laten bloeden voor de dood van hun agenten en richtten zich nu op Peltier.

Peltier werd door Canada uitgeleverd aan de USA op basis van een affidavit ondertekend door  Myrtle Poor Bear ,een jonge Native Amerikaanse vrouw die verklaard had dat zij Peltier’ vriendin was en getuige is geweest van de moorden.

Myrtle Poor Bear, waarvan bekend was dat zij mentaal onstabiel was trok haar getuigenis later in. Zij gaf toe dat zij Leonard nog nooit ontmoet had maar dat ze bedreigd werd door het FBI om deze getuigenis te onderteken.

Het hof dat Peltier’s zaak behandelde verwierp haar getuigenis tegen het wangedrag van het FBI op grond van haar “onbekwaamheid”.

Het hof verbood Peltier om zelfverdediging te pleiten.

Bangmakerij tactieken.

Tijdens het Peltier proces trilden de radiogolven door media verslagen die mensen bang maakten met dreigende terroristen aanvallen en kidnappings die zouden uitgevoerd worden door AIM groepen. Jury leden werden naar en van het gerechtsgebouw begeleid door SWAT teams in bussen met zwartgemaakte ramen.

Deze angstpsychose kwam de  openbare aanklager goed van pas.

Ondanks men er niet in slaagde om ook maar één getuige tegen Peltier aan te brengen, haalde de aanklager op 19 april 1977 zijn slag thuis.

De geheel blanke jury in Fargo, Noord Dakota veroordeelde Leonard Peltier tot tweemaal levenslange gevangenisstraf.

Jaren later kwam tijdens een Freedom of Information Act - rechtsgeding een ballistisch verslag op de proppen waarin duidelijk en onweerlegbaar stond dat het wapen dat de aanklager tijdens het proces toeschreef aan Peltier niet overeenkwam met de kogelhulzen die ter plaatse gevonden werden.

Dit verslag werd tijdens het proces achtergehouden.

Maar toch heeft het 8th Circuit beroepshof het vonnis niet ongedaan gemaakt ondanks US aanklager Lynn Crooks toegegeven had dat : “niemand met zekerheid wist wie de fatale schoten gelost had”.

Dorothy Ninham,van de Oneida nation zei dat :

” het hof, bij gebrek aan bewijzen Peltier er op wees dat hij eigenlijk niet werd in de gevangenis zat voor de moord maar voor “Aiding and abetting” (medeplichtigheid); een misdaad waarvoor hij niet uitgeleverd , aangeklaagd of veroordeelt werd."

De Geest van Crazy Horse

De details van de Peltier zaak en het belang van zijn historische context werden het best beschreven in het book “In the Spirit of Crazy Horse, the Leonard Peltier Story” door Peter Mathhiessen. Ook in de documentaire van Robert Redford : “Incident at Oglala”.

Deze context kan niet duidelijker zijn voor Dorothy Ninham die Al Jazeera vertelde:

“Dit gaat niet over een dag in Pine Ridge en het gaat niet over twee FBI agenten die vermoord zijn. Dit gaat over veel meer en gaat meer dan honderd jaar terug sinds wij in strijd waren met de regering.

Zij houden Leonard vast voor twee mensen, maar wat met de 60 moorden die gepleegd werden in dat reservaat tijdens het schrikbewind? Wie werd daar voor aangehouden en in de gevangenis gestopt? Wie werd er zelfs verantwoordelijk gesteld voor die moorden? Waarom zijn er geen ballistische testen uitgevoerd om te weten wie Joe Stuntz vermoord heeft? Wat met de agenten die in Wounded Knee in de kerk vuurden en Frank Clearwater gedood hebben?

Het is gewoon onvoorstelbaar hoeveel onrechtvaardigheden er zijn gebeurt met Leonard. Ik ken Leonard ,Ik weet hoe hij is als mens, ik heb met hem gewerkt .Ik weet dat hij niet in staat is tot moorden.

Wij willen mensen van alle rassen hierbij betrekken. Wij willen de mensen eraan herinneren dat zolang Leonard niet vrij is dat niemand van ons vrij kan zijn. Ik begrijp niet hoe de Verenigde staten met deze zwarte vlek schaamteloos kan praten over mensenrechten in andere landen terwijl ze hun eigen kwesties nog niet kunnen aanpakken.”

Van Turtle Mountain Indian Reservation, dan in een Indiaanse kostschool als kind, Peltier die  Anishinabe en Lakota is ,werd door iedereen die hem kent beschouwt als een gewone jongen met een sterk verlangen om zijn volk te helpen, van opkomen voor Treaty rechten tot auto’s opknappen.

Peltier, het symbool is sinds zijn veroordeling uitgegroeid en wordt regelmatig vergeleken met grote leiders zoals Crazy Horse en Sitting Bull, twee legendarische Lakota leiders wiens levens nog steeds inspireren.

Het idee

Volgens Lenny Foster ,Peltier’s spirituele raadgever vertegenwoordigd het idee Peltier de inheemse strijd en verzet van de inheemse volkeren van over de wereld.

“Hij zit opgesloten en zo voelen wij ons ook. Zo lang hij een politieke gevangene is, voelen wij inheemse volkeren ons ook zo.

Onze treaty rechten en onze soevereine rechten en onze vrijheid van geloof worden niet erkend. Ik denk dat Leonard Peltier dat alles vertegenwoordigd. Hij is een symbool van dit alles. En daarom wil men hem straffen”.

Foster , Dine/Navajo ,is een spirituele raadgever voor Native Amerikaanse veroordeelden in staats en federale gevangenissen.

Hij was een sterke voorvechter van traditionele ceremonies voor de meer dan 2000 Native Amerikaanse gevangenen waarmee hij in contact kwam tijdens zijn bezoeken om zweethut en pijp ceremonieën te leiden.

“ Ik begon Leonard Peltier te bezoeken in de Leavenworth gevangenis en volgde hem naar Lewisburg, Pennsylvania” zei Foster .

“Ik ken hem als een eerwaarde oudere en een spiritueel persoon. Hij is niet een of andere gangster of bendelid. Dat is wat men ons wil doen geloven.”

In het schijnbaar negeren van de American Indian Freedom Religion Act die getekend werd door President Jimmy Carter in 1978, een act die de rechten van Indianen om hun geloof te belijden waarborgde, zelfs in de gevangenissen, zijn de bezoeken van Foster aan Leonard sinds zijn overplaatsing naar Coleman in Florida (2011) niet meer toegestaan.

De reden?

Omdat Foster een “vriend” van Peltier is.

“ Ik heb de kwestie besproken met de aalmoezenier” zei Foster.

“ Wanneer een priester, dominee of rabbijn 30 jaar lang een gevangene bezoekt en bijstaat is het dan niet normaal dat er een vriendschappelijke relatie zou ontstaan?”

Maar de aalmoezenier hield de lippen stijf opeen. Als je er even op nadenkt dan weet je dat het US gevangenissysteem ontworpen is om je geest, je wil, jezelf te breken tot je het opgeeft.

Zij hebben 37 jaar lang geprobeerd om Leoanrd’s geest te breken, maar het is hen niet gelukt”

Maar het  opsluiten van Leonard Peltier was voor de US regering nog niet genoeg.

Hij werd herhaaldelijk afgeranseld en in eenzame opsluiting gehouden.

Hij heeft ook suikerziekte,hoge bloeddruk, hij heeft een hartaanval gehad en zijn advocaten zeggen dat hij niet de voldoende medicatie krijgt.

Voorbeeld van recht?

Als de Verenigde staten zichzelf als wereldleider voor mensenrechten opwerpt kan de vrijheid voor Leonard niet van de tafel geveegd worden, zegt Peter Grant, een der advocaten van Leonard.

“Ik wil dat men zich realiseert dat er miljoenen mensen over de hele wereld  zich bewust zijn van de onrechtvaardigheid in de zaak Peltier.

“Iedereen , iedere diplomaat, iedere wereldleider weet dat dit een smet werpt op de bevoegdheid van de president om over mensenrechten te spreken. Het tast zijn geloofwaardigheid aan. Wij moeten opnieuw de aandacht vestigen op het onrecht dat Leonard wordt aangedaan.

Niet enkel mensen uit de US, mensen van dit continent, mensen uit Indian Country maar ook mensenrechten organisaties van over de hele wereld moeten druk uitoefenen op deze president omdat hij niet geloofwaardig is zolang hij de smet niet eigenhandig reinigt.”

Op de New York persconferentie deed Privitera een beroep op President Obama.

“Mr.De President,

Wij beroepen ons rechtsreeks op u.

Als juridisch wetenschapper weet je dat artikel 2, sectie 2 van onze grondwet een der steunpilaren is van ons rechtssysteem. Het is een verantwoordelijkheid ontstaan door de uitvoering.

Het omvat de macht om recht  en genade te verlenen, en om wijs te handelen.

Dit is een historische kans, Mr de President om uw legaat met bezieling en wijsheid te doordringen.

Het enige dat wij u vragen is om Leonard Peltier’s straf te verminderen.

U hebt de macht om dit te doen na 37 jaar gevangenis, en wij vragen u: doe het nu!

Het is tijd dat Leonard terug naar huis gaat, terug naar zijn gemeenschap om te werken en te sterven op Turtle Mountain.”

Peltier, die zelf meermaals genomineerd werd voor de Nobel prijs voor de vrede moet hopen dat de Nobel prijs winnaar Barack Obama luistert.

De hoogdringendheid benadrukkend ging Privitera verder :

” Mr. De President, deze zaak schreeuwt om genade. Het is tijd om uw macht en wijsheid te tonen en wij vragen u vandaag wees barmhartig. Wees wijs. Gebruik uw macht.

Breng Leonard Peltier thuis !”

Nota van NAIS

Het dossier Leonard Peltier (in het Nederlands) is nog steeds bij ons te verkrijgen.

De films :Incident at Oglala, Warrior, The Life of Leonard Peltier e.a. worden getoond aan de Leonard Peltier Awareness Table waarmee we zoveel mogelijk rondtrekken in Vlaanderen en omstreken.