INDIGENOUS RESISTANCE - HUMAN RIGHTS - ECO ACTIVISM - FREEDOM FOR LEONARD PELTIER INJUSTICE ANYWHERE IS A THREAT TO JUSTICE EVERYWHERE
(Martin Luther King)
04-03-2012
TURKSE ZANGERES DRIJFT DE SPOT MET AMERIKAANSE INDIANEN
TURKSE
ZANGERES DRIJFT DE SPOT MET AMERIKAANSE INDIANEN
De
Nederlands/Turkse zangeres AYTEN KALAN , die onder de artiestennaam Joan Franka
werkt,zal op het Eurovisiesongfestival 2012 Nederland verdedigen.
Deze
dame heeft er niets beter op gevonden dan zichzelf uit te dossen met een, zij het
zeer gesofisticeerde, Indiaanse hoofdtooi.
Als
Turkse vrouw zou zij beter moeten weten dan de doorsnee Nederlander.
Indiaanse
hoofdtooien hebben voor de Amerikaanse Indianen een religieuze en
betekenisvolle achtergrond. Nét zoals de sluiers voor de Moslimas, en het
keppeltje e.a. voor de joden.
Wat
zij doet getuigt van een totaal gebrek aan respect voorandere culturen.
Naar
verluidt is de Turkse gemeenschap opgetogen over haar deelname.
Zou
zij haar gemeenschap niet beter eren door zich te tooien in traditionele Turkse
kledij?
Niemand ,die over een weinig zelfrespect beschikt, wil zich toch tonen aan dat grote
publiek als een cultuurloze Barbie?!?
Ayten Kalan, wees trots op uw Turkse afkomst
en laat dat ook blijken!
Zélfs
kinderen tussen 8 en 14 jaar, die een minicursus Amerikaanse Indianen gevolgd
hebben weten, dat wat Ayten Kalan doet zeer beledigend is voor de traditionele
Indiaanse gemeenschappen.
Het
protest tegen het Hollywood imago van Amerikaanse Indianen heeft al enkele decennia geleden zijn vruchten afgeworpen.
Alleen
schijnt dat nog niet in Nederland te zijn doorgedrongen.
Op 6 februari 1976 werd Leonard Peltier gearresteerd in Canada. Hij werd door Canada uitgeleverd op basis van beëdigde verklaringen (Affidavits) ondertekend door Myrtle Poor
Bear, een Indiaanse vrouw waarvan bekend was dat zij mentale problemen had.
Valse Affidavits
Poor Bear beweerde dat zij Leonard Peltiers vriendin was ten tijde van
het vuurgevecht en dat zij aanwezig was en de moorden heeft zien plegen.
2.19.76 Affidavit Myrtle Poor Bear,
being first duly sworn, deposes and states:
1. I am an
American Indian, born February 20, 1952, and reside at Allen, South Dakota, one
of the United States of America.
2. I first met
Leonard Peltier in Bismarck, North Dakota, during 1971. During March, 1975, I
again met Leonard Peltier at St. Francis, South Dakota, United States of
America. During April, 1975, I went to North Dakota to see him as a girl friend
of his. About the last week of May during 1975 I and Leonard Peltier went to
the Jumping Bull Hall near Oglala, South Dakota, United States of America.
There were several houses and about four or five tents. When Leonard arrived,
he gave orders on what was to be done. I was his girl friend at this time.
About a week after we arrived, about the second week of June, 1975, Leonard
Peltier and several others began planning how to kill either Bureau of Indian
Affairs Department, United States Government police or Federal Bureau of
Investigation, United States Government, agents who might come into this area.
Leonard Peltier was mostly in charge of the planning. All persons involved in
the planning had special assignments. There was also a detailed escape route
planned over the hills near the Jumping Bull Hall area. I was present during he
planning. Leonard Peltier always had a rifle and usually had a pistol near him.
The pistol was usually under a car seat. About one day before the Special
Agents of the Federal Bureau of Investigation were killed, Leonard Peltier said
he knew the Federal Bureau of Investigation or the Bureau of Indian Affairs
were coming to serve an arrest warrant on Jimmy Eagle. Leonard Peltier told
people to get ready to kill them and he told me to get my car filled with gas
to be ready for an escape. I left Jumping Bull Hall at this point and did not
return. During August, 1975, I met Leonard Peltier again at Crow Dog's Paradise
on the Rosebud Indian Reservation, South Dakota, United States of America. We
talked about the killing of the two Federal Bureau of Investigation agents near
Jumping Bull Hall. Leonard said it makes him sick when he thinks about it. He
said that one of the agents surrendered, but he kept shooting. He said it was
like a movie he was watching but it was real, he was just acting right in it.
He said he lost his mind ad just started shooting. He said he shot them and
just kept pulling the trigger and couldn't stop.
Subscribed and
sworn to before me this 19th day of February, 1976. /a/ Deputy Clerk United
States District Court District of South Dakota
Affidavit 1.
Hierin laten Special Agents
David Price en William Wood Myrtle Poor Bear vertellen hoe zij de planning van
de Northwest AIM groep om de agenten Coler en Williams in een hinderlaag te
lokken en te doden had afgeluisterd.
Hier wordt NIET gezegd dat
zij getuige was van de schietpartij, maar
dat zij eerst hoorde dat Leonard Peltier het bevel gaf de agenten dood te
schieten en dat hij het later aan haar heeft opgebiecht.
February 23, 1976 Affidavit 1. I am an
American Indian born February 20, 1952, and reside at Allen, South Dakota, one
of the United States of America.
2. I first met
Leonard Peltier in Bismarck, North Dakota, during 1971. During March, 1975, I
again met Leonard Peltier at St. Francis, South Dakota, United States of
America. During April, 1975, I went to North Dakota to see him as a girl friend
of his. About the last week of May during 1975 I and Leonard Peltier went to
the Jumping Bull Hall near Oglala, South Dakota, United States of America.
There were several houses and about four or five tents. When Leonard arrived,
he gave orders on what was to be done. I was his girl friend at this time.
About a week after we arrived, about the second week of June, 1975, Leonard
Peltier and several others began planning how to kill either Bureau of Indian
Affairs Department, United States Government police or Federal Bureau of
Investigation, United States Government, agents who might come into this area.
Leonard Peltier was mostly in charge of the planning. All persons involved in
the planning had special assignments. There was also a detailed escape route
planned over the hills near the Jumping Bull Hall area. I was present during he
planning. Leonard Peltier always had a rifle and usually had a pistol near him.
The pistol was usually under a car seat. About one day before the Special
Agents of the Federal Bureau of Investigation were killed, Leonard Peltier said
he knew the Federal Bureau of Investigation or the Bureau of Indian Affairs
were coming to serve an arrest warrant on Jimmy Eagle. Leonard Peltier told
people to get ready to kill them and he told me to get my car filled with gas
to be ready for an escape, which I did. I was present the day the Special
Agents of the Federal Bureau of Investigation were killed. I saw leonard
Peltier shoot the FBI agents.During August, 1975, I met Leonard Peltier again
at Crow Dog's Paradise on the Rosebud Indian Reservation, South Dakota, United
States of America. We talked about the killing of the two Federal Bureau of
Investigation agents near Jumping Bull Hall. Leonard said it makes him sick
when he thinks about it. He said that one of the agents surrendered, but he
kept shooting. He said it was like a movie he was watching but it was real, he
was just acting right in it. He said he lost his mind ad just started shooting.
He said he shot them and just kept pulling the trigger and couldn't stop.
Subscribed and sworn to
before me this 23rd day of February, 1976. /a/ Deputy Clerk United States
District Court District of South Dakota
Affidavit 2. In deze
Affidavit laten Price en Wood Myrtle Poor Bear zichzelf voorstellen als
vriendin van Peltier en als afluisteraar van de plannen voor de hinderlaag.
En hier wordt ze voorgesteld
als zou zij gezien hebben dat Peltier de agenten doodde.
De details over een
ontsnappingsroute werden er duidelijk bijgevoegd om het gezicht van de
aanwezige ordehandhavers te redden die er niet in geslaagd waren de verdachten
ter plaatse te arresteren.
UNITED STATES OF AMERICA
STATE OF SOUTH DAKOTA
COUNTY OF PENNINGTON
In
THE Matter of The Extradition Act. R.S.C. 1970 Chaps. E-2] and in the Matter of
Leonard Peltier, also known as Leonard Little Shell, Leonard Williams, John
Yellow Robe, Erwin Yellow Robe,
Leonard
John Peltier
Affidavit
Myrtle Poor Bear,
being first duly sworn, deposes and states:
1. That I am
Myrtle Poor Bear, of Allen, South Dakota, United States of America, who was the
deponent in an affivadit sworn the 23rd day of February, 1976. This affidavit
is sworn by me to give further information.
2. Attached hereto
and marked Exhibit "A" to this, my Affidavit, is a photograph marked
February 12, 1976, and I testify and depose that the person show on the said
photograph is a person known to me as Leonard Peltier and is the person I spoke
of in my disposition of February 23, 1976, and the person referred to herein as
Leonard Peltier.
3. I recall the
events of June 26, 1975, which occurred at the area of Jumping Bull Hall near
Oglala on the Pine Ridge Indian Reservation in the State of South Dakota,
United States of America.
4. Sometime during
the early part of that day, at approximately 12:00 Noon, Leonard Peltier came
into the residence of Harry Jumping Bull which is located in the area of
Jumping Bull Hall and said, "They're coming." I understood this to
mean that police or agents of the Federal Bureau of Investigation were in the
immediate area. A short time later, I saw a car which I recognized to be a
government car near Harry Jumping Bull's house. I went down to the creek bottom
a couple of hundred yards from the house. I heard shooting. I left the creek
bottom area and walked approximately 50 yards to where I saw two cars, both of
which I recognized to be government cars, because of the large radio antennaes
[sic] mounted on the rear of these cars and I had previously seen many cars of
a similar type driven by government agents in the same area. When I got to the
car, Leonard Peltier was facing a man which I believed to be a special agent of
the Federal Bureau of Investigation. This man was tall with dark hair. This man
threw a handgun to the side and said something to the effect that he was
surrendering. Leonard Peltier was pointing a rifle in the direction of this
man. The man was holding his arm as if he was wounded and was leaning against
the car previously mentioned. There was another man who I believed to be a
special agent of the Federal Bureau of Investigation lying face down on the
ground ad there was blood underneath him. I started to leave and was grabbed by
the hair by another person and could not get away. I turned again and saw
Leonard Peltier shoot the man who was standing against the car. I heard a shot
come from the rifle that Leonard Peltier was holding and I saw that rifle jump
up still in his hands. I saw that man's body jump into the air and fall to the
ground. The man fell face down on the ground. This happened in an instant. I
freed myself from the person who was holding me and ran up to Leonard Peltier
just as he was aiming his rifle at the man who had just fallen to the ground. I
pounded Leonard Peltier on the back. He yelled something at me which I cannot
recall. I turned, ran and left the area. As I was running away, I heard several
more shots from the area which I had just fled.
Subscribed and
sworn to before me this 31st day of March, 1976. /a/ Deputy Clerk United States
District Clerk District of South Dakota
Affidavit 3.
Deze 3° Affidavit werd
uiteindelijk bij het Canadese gerecht neergelegd. Hierin wordt helemaal NIET
meer gesproken over het afluisteren van de plannen door Poor Bear. In de plaats daarvan zorgden
ze voor een gedetaillieerd ooggetuigenverslag. Bemerk ook dat er van die
zogenaamde biecht geen sprake meer is.
Leonard Peltier werd door Canada uitgeleverd aan de US.
Nu, jaren later heeft de regering toegeven
dat Myrtle Poor Bear Leonard Peltier niet
kende en dat zij niet
aanwezig was ten tijde van de schietpartij.
Myrtle Poor Bear heeft later toegegeven dat zij valse verklaringen had
ondertekend nadat zij onder druk gezet en geterroriseerd werd door FBI agenten.
Myrtle Poor Bear wou dit getuigen tijdens het Leonard Peltiers proces. Haar getuigenis werd echter door de rechter verworpen op grond van haar mentale ongeschiktheid.
Leonard Peltiers rechten werden geschonden.
De US regering pleegde fraude op het gerecht tijdens de
uitleveringsprocedure en schending van de soevereiniteit van Canada.
De US regering heeft nog geen enkele poging gedaan om dit onrecht goed
te maken.
Darelle Dino Butler en Bob Robideau kregen een afzonderlijk
proces daar Leonard Peltier, die er
van overtuigd was dat ze geen rechtvaardig proces zouden krijgen , naar Canada
gevlucht was. De verdediging slaagde erin om het proces uit het racistische Zuid
Dakota te laten verplaatsen, naar Cedar Rapids, Iowa. Maar hoe dan ook, Cedar Rapids was overwegend een blanke stad en de
bezorgdheid over de rechtvaardigheid van het proces bleef.
Onmiddellijk kwam het FBI in actie om de publieke opinie tegen de
beklaagden te manipuleren. FBI agenten waarschuwden de lokale politie dat er wagenvolle AIM terroristenop weg waren naar de stad. Op 11 mei, 1976 liepen US Marshals de Federal Building,het gebouw waar
het proces gehouden werd door en vertelde iedereen die het horen wilde dat ze
zich moesten voorbereiden op vuurgevechten en dat er gijzelingen zouden plaatshebben.Het beste zou zijn om
politie die de plunderende Indianen zouden zien aankomen, op het dak
plaats te laten nemen. Wilde geruchten over activiteiten van afvalligen deden de ronde. Een rapport , vermoedelijk van de inlichtingendienst van de Connecticut
Police stelde dat een terroristen groep die banden zouden hebben met het AIM
een plan zou hebben opgevat om een agent per dag te doden. Op 22 juni verspreide het FBI een Telex aan alle
rechtshandhavingorganen van het land. Zij waarschuwden ervoor dat 2.000 AIM Dog Soldiers die opgeleid waren
in de Northwest Territory zich zouden verspreiden over Zuid Dakota die van plan
waren om ontvoeringen, bommen leggen, brand te stichten en vanuit hinderlagen
mensen te beschieten, om de viering van tweehonderd jaar US te verstoren.
Toen uiteindelijk de 2.000 Dog Soldiers niet kwamen opdagen in Zuid
Dakota en het duidelijk werd dat de hele paniek campagne een grote leugen
bleek, begonnen de Cedar Rapid inwoners met andere ogen te kijken naar de groep
AIM leden, die vredevol bijeengekomen waren voor het proces .De machinaties van de overheid werden op scepticisme onthaald.
Bewijzen gehoord
Het proces werd voorgezeten door Judge Edward McManus en begon op 7
juni 1976. De beklaagden gaven toe dat zij aanwezig waren tijdens het vuurgevecht
en teruggeschoten hadden op de FBI agenten om hun vrouwen en kinderen te
verdedigen.
Op zoek naar de waarheid liet rechter McManus een grote hoeveelheid bewijzen naar voor
brengen, meermaals over de felle bezwaren van de aanklager. Dit verschafte de jury een uitstekend beeld van hoe het eraan toe
gegaan is en waarom de beklaagden reageerden op de beschieting. Getuigenissen over de Reign of Terror (schrikbewind) en van het hoofd
van het FBI, Clarence Kelly zelf ,over de Cointelpro activiteiten en tactieken
werden gehoord. Getuigenissen aangevoerd door de advocaten voor de verdediging brachten
ook een patroon van wangedrag van het FBI in andere vervolgingen van AIM leden,
in het bijzonder na Wounded Knee II, aan het licht.
Tijdens het proces gaf een getuige à charge , Mr.Draper, toe dat hij
werd bedreigd door het FBI en zijn getuigenis had veranderd volgens de
instructies van de FBI agenten. Een andere getuige van de aanklager werd ook ontmaskerd als leugenaar.
Het vonnis
Het was duidelijk dat de bewijzen die aangehaald werden tijdens het
proces voldoende waren om de jury te overtuigen. Verder had het wangedrag van de overheid de geloofwaardigheid van het
FBI terdege aangetast. In juli besliste de jury dat er helemaal geen bewijs geleverd werd dat
Butler en Robideau in verband bracht met de fatale schoten.
Meer nog, de schoten die op afstand afgevuurd werden werd geklasseerd
als een daad van zelfverdediging!
Twee agenten van het FBI, Mr.Jack Coler en
Mr.Ron Williams reden de Jumping Bull Ranch , een privaat eigendom in het Pine
Ridge reservaat binnen. Zij reden in een wagen zonder kentekens,
droegen burgerkledij en identificeerden zich niet als politie.
De verklaring was dat zij in volle achtervolging
waren van Jimmy Eagle ,een jonge Indiaanse man die een paar versleten cowboy
botten zou gestolen hebben.
Op dat moment hadden leden van het AIM
(American Indian Movement) hun kamp opgeslagen op het land van Jumping Bull. Zij waren daar op uitnodiging van de
ouderen die om bescherming gevraagd hadden tegen het extreme geweld dat
toen heerste in het reservaat. Ook veel mensen die geen lid waren van het AIM
waren aanwezig.
Plots begon zonder gekende reden ,het vuren.
Een familie met kleine kinderen zat gevangen
in het kruisvuur. Mensen schreeuwden dat zij aangevallen werden
en de aanwezige mannen spoeden zich het vuur te beantwoorden.
Toen de schermutseling voorbij was waren de
twee FBI agenten dood. (De US regering beweerde dat zij gewond waren en van
dichtbij in het hoofd geschoten werden.)
Een jonge Indiaan Joe Stuntz Killsright (zie: in Memoriam) lag ook dood.
Hij was in het hoofd geschoten door een
sluipschutter. Zijn dood werd nooit onderzocht!
In een minimum van tijd werden 30 mannen,
vrouwen en kinderen die aanwezig waren op de ranch omsingeld door 150 FBI
agenten, SWAT (SpecialWeapons and Tactics, BIA en Lokale
vigilantes (GOONs) en het vuur werd geopend. Zij konden met moeite ontkomen
onder een hagel van kogels.
NASLEEP
Het FBI begon onmiddellijk zijn onderzoek naar
het vuurgevecht, het zogenaamde RESMURS onderzoek, en lanceerde meteen de
grootste mensenjacht in de geschiedenis.
Woedende agenten namen het huis van Jumping Bull
onder vuur en lieten niets heel. In de daaropvolgende dag voerden FBI agenten
in SWAT uitrusting terreur acties uit ophuizen van willekeurige bewoners van het Pine Ridge reservaat.
Zij gingen verder met hun lange traditie van media- manipulatie ; lieten artikels plaatsen die het bureau in een positief
daglicht stelden en bemoeide zich met publicatie van artikels vandissidenten zoals Rev.Martin Luther
King,Jr en het verspreiden van artikels die hele leugens en halve waarheden
bevatten over het schietgevecht.
Het FBI beweerde dat de agenten Coler en Williams vermoord werden in een koudbloedige
hinderlaag door goedgetrainde guerrillas die zich verschanst hadden in
geraffineerd ontwikkelde bunkers en vestingen,nadat ze Willams hadden laten smeken voor hun leven uit naam van Colers vrouw en kinderen.
Andere verslagen zegden dan weer dat de
lichamen van de agenten doorzeefd
werden met kogels.
Deze berichten werden later door directeur
Clarence Kelley teruggetrokken toen de reporters -die tot twee dagen na het
schietgevecht niet op Jumping Bull mochten komen- de waarheid begonnen te
ontdekken.
SELECTIEVE
VERVOLGINGEN
Al heel vlug richtte het FBI zijn onderzoek op
belangrijke AIM-sters waarvan ze wisten dat zij aanwezig waren tijdens de
schietpartij, Leonard Peltier in het bijzonder.
Het onderzoek kwam in een stroomversnelling,
onderzoekers manipuleerden bewijsstukken, namen er stukken en beetjes uit en
deden er alles aan om hun zaak hard te maken.
Op korte tijd werden aanklachten uitgevaardigd
tegen Leonard Peltier en zijn twee vrienden Dino Butler en Bob Robideau,
die ook ter plaatse waren tijdens het gevecht.
De aanklacht tegen een vierde man ,Jimmy
Eagle, die geen AIM lid was werd later ingetrokken.
(De aanklagers gaven later ,tijdens Peltiers
proces toe dat Jimmy Eagle zelfs niet in de buurt van het reservaat geweest was
op de dag van de schietpartij.
Hoe dan ook, BFI documenten brachten later aan
het licht dat de regering beslist had om die aanklacht te laten vallen zodat de federale overheid het volle gewicht van
de aanklacht op Leonard Peltier kan richten
Ondanks de aanwezigheid van vele anderen op
Jumping Bull tijdens de bewuste dag, werd niemand anders grondig onderzocht
tijdens het RESMURS onderzoek, zelfs niet diegenen die beweerden erbij geweest te zijn en pochten
dat zij de agenten hadden doodgeschoten.
Niemand anders werd beschuldigd voor de dood
van de twee FBI agenten.
The Global Exchange Human Rights Awards streeft naar erkenning van
personen en groepen die een blijvend verschil kunnen maken ,waaronder diegenen wiens inspanningen tot dusver niet erkend zijn.
Leonard Peltier werd dit jaar genomineerd voor de Peoples Choice
Award.
LEON L. SWIFT
BIRD- AIM lid - gedood door de GOONs in Pine Ridge . Onderzoek: nog steeds open
LYDIA CUT GRASS- AIM lid - gedood in Wounded Knee door de GOONs. Geen onderzoek geopend
EDWARD J.MEANS - AIM lid - gevonden in Pine Ridge Alley: doodgeslagen. Geen onderzoek geopend
BYRON DE SERSA- Organisator van de Oglala Sioux burgerrechten organisatie en AIM
supporter - vermoord door de GOONs in Wanblee. Onderzoek resulteerde in de arrestatie van 2 GOONs die tot 5 jaar
gevangenis veroordeelt werden voor doodslagmaar er slechts 2 van uitzaten. De aanklachten tegen GOON leiders Manny Wilson en Chuck Richards werden
verworpenop basis van zelfverdediging
daar waar DeSersa ongewapend was toen hij gedood werd.
ANNA MAE PICTOU AQUASH- AIM organisator - vermoord op Pine Ridge land. FBI betrokken in een
poging om de doodsoorzaak te verbergen. Nog steeds probeert men de schuld op
het AIM te schuiven. Geruchten gingen (en gaan nog) rond dat Aquash samenwerkte met de
regering en een FBI informant was. Deze geruchten zijn NIET waar. De Aquash moord werd nooit opgelost!
LENA R.SLOW BEAR - AIM supporter- gedood in Oglala door GOONs. Geen onderzoek geopend
EDWARD STANDING SOLDIER- AIM lid - gedood nabij Pine Ridge door onbekenden.Geen onderzoek
MARTIN MONTILEAUX - Gedood in een Scenic, South Dakota bar.AIM leider Richard Marshall werd later valselijk beschuldigd voor de
moord. Russell Means werd ook aangeklaagd maar vrijgesproken.
HOBART HORSE- AIM Lid- afgeranseld, beschoten en herhaaldelijk overreden met een auto
in Sharps Corner. Geen onderzoek.
STACY COTTER-Doodgeschoten in een hinderlaag in Manderson.Geen onderzoek
EDITH EAGLE HAWK EN HAAR TWEE KINDEREN- AIM Supporter ,gedood in een auto ongeval nadat zij van de weg gereden
werd door Albert Coomes, een blanke vigilante . Coomes zelf werd ook gedood.
GOON Mark Clifford die bij Coomes in de auto zat kon ontsnappen. Het onderzoek werd afgesloten zonder Clifford te ondervragen.
CLEVELAND REDDEST-AIM lid,gedood in Kyle door onbekend(e) persoon of personen. Geen onderzoek geopend.
JEANETTE BISSONETTE- AIM supporter, gedood door een sluipschutter in Pine Ridge. Poging om
AIM-sters te linken aan de moord niet gelukt.Geen ander onderzoek.
RICHARD EAGLE- Kleinzoon van AIM supporter Gladys Bissonette werd gedood terwijl hij
speelde met het wapen dat in huis lag als bescherming tegen de aanvallen van
GOONs
HILDA R. GOOD BUFFALO-AIM supporter- doodgestoken in Pine Ridge door GOONs.Geen onderzoek.
JANCINTA EAGLE DEER- AIM lid afgeranseld en overreden door auto. Laatst opgemerkt in
gezelschap van federaal agent-provocateur Douglas Durham. Geen onderzoek.
PRISCILLA WHITE PLUME- AIM supporter gedood in Manderson door GOONs.Geen onderzoek
FRANK CLEARWATER- AIM lid- gedood door zwaar machine geschut in Wounded Knee. Geen onderzoek
ROXEINE ROARK- AIM- supporter- doodgeschoten in Porcupine door onbekende daders.Onderzoek open nog steeds hangende.
BUDDY LAMONT- AIM lid Getroffen door een M-16. Doodgebloed terwijl hij onder vuur
gehouden werd. Geen onderzoek
BETTY JO DUBRAY- AIM supporter Doodgeslagen in Martin, Zuid Dakota. Geen onderzoek
MARVIN TWO TWO-AIM supporter doodgeschoten in Pine Ridge. Geen onderzoek
JULIA PRETTY HIPS-AIM supporter gedood in Pine Ridge door onbekende belagers.Geen onderzoek
BEN SITTING UP- AIM lid gedood in Wanblee door onbekende belagers.Geen onderzoek
SAM AFRAID OF BEAR- AIM supporter doodgeschoten in Pine Ridge.Onderzoek nog steeds open.
KENNETH LITTLE- AIM supporter gedood in Pine Ridge door GOONs. Onderzoek nog steeds hangende
KEVIN HILL- AIM supporter- gedood in Pine Ridge door onbekende belagers. Onderzoek nog steeds open.
LEAH SPOTTED ELK- AIM supporter gedood in Pine Ridge door GOONs
CLARENCE CROSS- AIM supporter doodgeschoten in een hinderlaag van GOONs. Ondanks de
aanvallers herkend werden door ooggetuigen werd er een poging gedaan om zijn
broer,Vernal Cross, die gewond werd in de hinderlaag, verdacht te maken. Geen verder onderzoek.
JOSEPH STUNTZ KILLSRIGHT-AIM lid gedood door FBI sluipschutter tijdens het Oglala vuurgevecht.Geen onderzoek.
BETTY MEANS- AIM lid gedood in Pine Ridge. Geen onderzoek
JAMES BRIGG YELLOWS- Hartaanval veroorzaakt door een luchtaanval op zijn huis uitgevoerd
door het FBI. Geen onderzoek
ANDREW PAUL STEWART- Neef van AIM geestelijke leider Leonard Crow Dog, gedood bij the GOONs
in Pine Ridge
JULIUS BAD HEART BULL - AIM supporter gedood in Oglala door "onbekende persoon of personen".Geen onderzoek
SANDRA WOUNDED FOOT- AIM supporter gedood in Sharps Corners door onbekende belagersGeen onderzoek
RANDY HUNTER-AIM supporter gedood door onbekende groep(en).Onderzoek nog steeds open
DENNIS LECOMPTE- AIM lid gedood in Pine Ridge door GOONs .Geen onderzoek
HOWARD BLUE BIRD-AIM supporter gedood in Pine Ridge door GOONs.Geen onderzoek.
JIM LITTLE -AIM supporter doodgetrapt door GOONs in Oglala.Geen onderzoek
JACKSON WASHINGTON CUTT- AIM lid,gedood in Parmalee door onbekende individuenOnderzoek nog steeds open
ROBERT REDDY- AIM lid doodgeschotenin
Kyle. Geen onderzoek
MELVIN SPIDER- AIM lid gedood in Porcupine, Zuid Dakota .Geen onderzoek
PHILIP BLACK ELK- AIM supporter omgekomen bij explosie van zijn huis. Geen onderzoek
ALOYSIUS LONG SOLDIER- AIM lid gedood in Kyle door GOONs Onderzoek : afgedaan door de BIA als zelfmoord
PHILIP LITTLE CROW- AIM supporter doodgeranseld door GOONs in Pine Ridge. Geen onderzoek
PEDRO BISSONETTE - AIM supporter en organisator van OSCRO vermoord door BIA
politie/GOONs. Lichaam weggehaald uit het reservaat voor autopsie. Geen onderzoek
OLIVIA BINALS (BIANAS)- AIM supporter gedood in Porcupine door onbekende personen. Onderzoek nog steeds open
JANICE BLACK BEAR- AIM supporter gedood in Manderson door GOONs.Geen onderzoek
MICHELLE TOBACCO- AIM supporter gedood in Pine Ridge door onbekende personen.Geen onderzoek
DELPHINE CROW DOG- Zuster van geestelijke AIM leider Leonard Crow Dog- afgeranseld door de
BIA politie en achtergelaten in een veld om te sterven. Geen onderzoek
ELAINE WAGNER- AIM supporter gedood in Pine Ridge door onbekende persoon of
personen.Geen onderzoek
ALLISON FAST HORSE- AIM supporter doodgeschoten nabij Pine Ridge door onbekende
belagers. Geen onderzoek
JOHN S.MOORE- AIM supporter- 20 jaar oud en doodgestoken in Lincoln, Nebraska. Onderzoek: Met diepe steekwonden in nek en aangezichten over het hele lichaam steken en
verwondingen werd de zaak geklasseerd als zelfmoord
CARL PLENTY ARROWS, Sr- AIM supporter doodgeschoten nabij Pine Ridge door onbekende persoon of
personen Geen onderzoek
FRANK LA POINTE- AIM supporter gedood in Pine Ridge door GOONs Geen onderzoek
FLOYD S. BINALS- AIM supporter gedood in Pine Ridge door GOONs .Geen onderzoek.
YVETTE LORAINE LONE HILL- AIM supporter gedood in Kyle door onbekende persoon of personen.Geen onderzoek
Gedurende drie jaar na de bezetting van Wounded Knee in 1973 oefende het FBI een waar
schrikbewind uit.
AIM leiders en hun aanhangers werden intensief geschaduwd, herhaalde
arrestaties werden zonder reden uitgevoerd enpesterijen waren dagelijkse kost.
Het FBI werkte nauw samen met Dick
Wilson; een lid van de tribale raad. De machtsgeile en corrupte Wilson oefende ,samen met zijn vigilantes ,
de Guardians of the Oglala Nation
(GOONs) met veel plezier het vuile werk van het FBI uit.
Tegelijkertijd voerde Cointelpro
(*) een regelrechte oorlog tegen de American
Indian Movement (AIM) compleet met doodseskaders, verdwijningen en moorden, vergelijkbaar met de praktijken in landen zoals El Salvador en Guatemala.
Tijdens dit schrikbewind werden 64
lokale Indianen vermoord en 350 werden,
niet -dodelijke maar ernstige lichamelijke schade toegebracht.
Zo goed als alle slachtoffers waren aanhangers van het AIM of van hun
bondgenoten ,de traditionele stamleden.
Het FBI was bevoegd om de misdaden te onderzoeken,maar nooit werd er
een moordzaak grondig onderzocht of opgelost.
Het FBI deed ook geen moeite om het geweld in te tomen dat hun
bondgenoten ,de GOONs ten toon spreiden.
Tegen die tijd steeg de spanning langs alle kanten hoog op en het zaad
voor het Incident at Oglala op 26 juni
1975, werd gezaaid.
(In mei
2000, toen de campagne voor Clemency voor Leonard Peltier op een hoogtepunt
kwam heeft het FBI hun zogenaamde verklaringen (accounting)
voor de onopgeloste moorden vrijgegeven.Ward
Churchill heeft na een analyse de verklaringen weerlegt.)
(*)
COINTELPRO : Een letterwoord voor Counter Intelligence Program,
was een serie van geheime en illegale projecten uitgevoerd door het FBI om
politieke organisaties te controleren,
te infiltreren en schade toe te brengen.
Na de belegering van Wounded Knee 1973 diende
de FBI 542 aparte aanklachten in tegen hen die zij identificeerden als de
belangrijkste AIM leiders.
Dit resulteerde in slechts 15 veroordelingen
voor kleine of vermeende misdaden zoals het bemoeien met een federale agent
tijdens het uitoefenen van zijn ambt.
Het patroon van wangedrag door de overheid in
de zaak Peltier kwam hier reeds aan de oppervlakte tijdens deze vervolgingen.
Bijvoorbeeld, het langdurig proces van Dennis
Banks en Russel Means in 1974 voor aanklachten tijdens de bezetting werden
gekenmerkt door de ontdekking dat het team van de verdediging geïnfiltreerd werd door een informant
van de overheid , meinedige getuigenissen werden afgelegd en bewijzen werden achtergehouden
door de aanklagers.
Rechter Alfred Nichol bekritiseerde de
regering om meer geïnteresseerd te zijn in veroordelingen dan in
rechtspraak.
Nichol sprak heftig over de FBI Het is zo
moeilijk voor mij om te bevatten dat de FBI, die steeds mijn hoogachting had,nu
zo laag gevallen is.
Tijdens de rechtszaak sprak hij: "Het feit dat daden
van wangedrag een patroon vormen doorheen heel deze zaak overtuigd mij ervan
dat dit proces niet in goede trouw of in de geest van de rechtvaardigheid
gevoerd werd. De waters van justitie zijn bevuild en
onontvankelijk verklaren van deze zaak is niet meer dan gepast om de waters te
zuiveren."
Alle aanklachten tegen de beklaagden werden
afgevoerd.
Reeds voor de Trail of Broken Treaties (Het
spoor van de verbroken verdragen) bespeurde het FBI (Federal Bureau of Investigations)
een nieuw radicalisme onder de Indianen.
In Februari 1972 werd Raymond Yellow Thunder,
een 51 jarige Oglala uit Pine Ridgevoor de kick ineengeslagen door twee blanken , zij trokken zijn broek
uit en paradeerden met de halfnaakte en zwaar gewonde man voor de deelnemers aan een patriottistische bijeenkomst van de American Legion Dance,
in Gordon, Nebraska. De gewonde man werd op de straat gegooid en
vervolgens in een autokoffer gestopt. Nadat zij met hem de stad hadden
rondgereden werd hij uiteindelijk aan een wasserette gedumpt.
In de daarop volgende week werd het lichaam
ontdekt , zijn beulen gearresteerd en vrijgelaten zonder borgtocht!
De familie van Yellow Thunder riep de hulp in
van de leiders van de American Indian Movement (AIM). Zij leidden een grote karavaan (200 wagens)
over de Nebraska grens naar Gordon.
Een grote macht van hulp sheriffs ,
staatspolitie en FBI- agenten moesten toegeven aan de eis van de Indianen dat
de twee mannen die verantwoordelijk waren voor de dood van Raymond Yellow
Thunder ,zouden vervolgd en gestraft worden. Deze geslaagde actie won voor altijd het
respect van de Pine Ridge traditionalisten.
De spanningen in Pine Ridge stegen toen in
Januari 1973 een jonge man, Wesley Bad Heart Bull brutaal werd neergestoken. Net zoals de moordenaars van Raymond Yellow
Thunder kwam zijn moordenaar weg met een veroordeling voor onvrijwillige
doodslag!
De overheid begon zich ongemakkelijk te voelen
toen ze vernamen dat het AIM begon te mobiliseren en bracht een grote
politiemacht op de been bij een vergadering met de Indianen in het
gerechtsgebouw in Custer.
Op 6 februari kregen de meer dan 200 Indianen
die samengekomen waren voor de open vergadering te horen dat deze was
uitgesteld. Enkel de woordvoerders ,Russell Means, Dennis
Banks, Crow Dog en een jonge Choctaw Indiaan David Hill mochten het gebouw betreden
om te praten met de overheid.
Toen Sarah Bad Heart Bull, moeder van het
jonge slachtoffer probeerde binnen te gaan werd zij gegrepen en afgeranseld
door twee politieagenten op de trappen van het gerechtsgebouw. De Indianen die tussenbeide kwamen werden met
traangas bewerkt en ineengeslagen.
Oproer brak uit in het gerechtsgebouw. Niemand
werd gedood maar het oproer in het gerechtsgebouw in Custer was een historische
gebeurtenis, het eerste gewelddadige treffen tussen blanken en Lakota sinds het
bloedbad bij Wounded Knee in 1890.
Op 27 februari 1973, begonnen leden van het
AIM , samen met een aantal lokale en traditionele Indianen hun 71 dagen durende
bezetting van Wounded Knee in Zuid Dakota.
Dit deden zij uit protest tegen de
onrechtvaardigheden die hun stammen ondergingen, schendingen van de vele
verdragen met de US overheid, en de mishandelingen en onderdrukking van hun
volk.
Er werden geen radicale eisen gesteld. Al wat
er van de regering gevraagd werd was dat zij hun eigen wetten zouden
eerbiedigen.
Het antwoord...
De US regering diende de bezetters van Wounded
Knee Manu Militari van repliek . Twee dappere krijgers , Buddy Lamont en Frank
Clearwater werden doodgeschoten.
Er werden meer dan 200.000 kogels afgevuurd op
de bezetters.
Het gebruik van dit militair geweld door de
federale overheid werd later als onwettig bestempeld.
Om een einde te maken aan de bezetting hebben
verschillende ambenaren beloofd hoorzittingen te houden om de lokale toestanden en
verdrag - schendingen te onderzoeken.
Deze hoorzittingen zijn er nooit gekomen.
Klik op link in bijlage voor film: WE SHALL REMAIN
