INDIGENOUS RESISTANCE - HUMAN RIGHTS - ECO ACTIVISM - FREEDOM FOR LEONARD PELTIER INJUSTICE ANYWHERE IS A THREAT TO JUSTICE EVERYWHERE
(Martin Luther King)
16-06-2014
OPENDEUR-WEEKEND BIJ KRISJE VAN TONGEL IN MERKSPLAS
OPENDEUR-WEEKEND BIJ KRISJE VAN TONGEL IN MERKSPLAS
NAIS , ACTIEGROEP LEONARD PELTIER, VLAANDEREN WAS ERBIJ!
Fotos: Sabrina Adams
Krisje Van Tongel met Lyle Toledo Yazzie (Dine).
Zilversmid Lyle Toledo Yazzie bracht behalve zijn zilver - kunstwerken
ook een aantal werken van Amerikaanse indianen met zich mee. Het is zijn
bedoeling om de mensen in Europa bewust te maken van de werken van hedendaagse
indiaanse kunstenaars. Ik probeer ook ogen te openen. Veel Europeanen hebben nog steeds een geromantiseerd en
stereotiep beeld van ons volk. Maar de realiteit is dat er onder de Navajo
Indianen hoge werkloosheid heerst en de strijd tegen alcoholisme is moeilijk.
Dit stereotype beeld van de indianen werd naar Europa
gebracht door o.a. Buffalo Bill, met zijn rondreizend circus, Karl May, die als
antwoord op de indiaan als wilde, het even onrealistische beeld van de
nobele indiaan in het leven riep. En de grootste misleider aller tijden :
Hollywood!
Krisje Van Tongel:
De indianen worden nog altijd onderdrukt. Sommigen kunnen zich eruit werken,
zoals Lyle die zich als kunstenaar heeft kunnen profileren. Er zijn ook
indianen die de mogelijkheid krijgen om verder te studeren en kunnen het
schoppen tot advocaat , maar dan moeten ze wel een groot deel van hun traditie
inleveren.
NAIS , actiegroep voor Leonard Peltier, Vlaanderen- kreeg
van Krisje de hele tuin ter beschikking waar de stand kon opgezet worden.
De LP-stand werd een succes. De belangstelling was groot .
Wij kregen hier de mogelijkheid om de bezoekers die nog
nooit of ergens vaagweg over Leonard Peltier gehoord hadden, duidelijk te
informeren.
De steunbetuigingen waren warm en diepgemeend.
NAIS dankt iedereen die van dit weekend een warme,
vruchtbare en gezellige boel gemaakt hebben.
SPECIAL THANKS
Voor Krisje, voor haar enorme gastvrijheid, liters koffie en
bakken koekjes en haar warme hart.
Voor Lyle Toleda Yazzi. Blij dat wij als activisten hem
mogen kennen. Wij wensen hem alvast een veilige thuisreis naar New Mexico
toe.
Voor Sabrina Adams, die over het weekend een knappe foto -reportage
gemaakt heeft.
COWBOY EN INDIAAN SPELEN IS POPULAIR IN DUITSLAND.
Native Amerikanen vinden het niet leuk
Foto: Jennifer Osborne/Globalpost
Bron: Jason Overdorf Globalpost
RADEBEUL, Duitsland
Een blozende man, gekleed in buckskin en een tot op de grond
hangende hoofdtooi met arendsveren tuurt trots in de verte met een nep war
club in de hand .
Dit is niet Amerika of zelfs geen film set, maar de site van
het jaarlijkse festival ter ere van de Western romansgeschreven door Karl May, een geliefde auteur in dit land.
Geïnspireerd door zijn pulp romans en de films die daaruit
voort vloeiden werden vele Duitsers gefascineerd door het Wilde Westen en het
geromantiseerde stereotype van de Indianen.
Maar met tienduizenden Duitse hobbyisten, uitgedost met
veren en in de weekends kamperend in teepees, beginnen de echte Amerikaanse
Indianen zich af te vragen of de liefde van sommige Duitsers voor hun cultuur niet
teveel van het goede is.
Norman Jimerson, Onondaga Nation ,die ook in de stad was en
de man met de warclub observeerde zei: Je
kan perfect zien hoe die man zich nu machtig voelt .
Net zoals Civil War re- enactors zijn vele blanke indianen
geobsedeerd met authenticiteit en worden ze meer indiaans dan de Amerikaanse
indianen zelf. Zij zingen Native songs, doen Native dansen en beoefenen zelfs
religieuze rituelen. En ze weigeren steevast te aanvaarden dat hun imitaties
niet welkom zijn bij de Native Amerikanen.
Red Haircrow, een Appache- dichter die in Berlin woont zei
dat de liefde van hobbyisten voor Winnetou , de Apache chief in Mays roman en
een klassiek voorbeeld van het etnocentrisch idee van de nobele wilde verder reikt dan goed is;
Het is alsof hun
kennis hen een soort van autoriteit geeft over ons en onze cultuur.
Geboren en getogen in Radbeul heeft May het meeste van zijn
boeken hier geproduceerd. Tussen1874 en 1912 schreef hij hopen verhalen en
romans. Ongeveer 200 miljoen boeken werden van hem verkocht.
En net zoals bij Edgar Rice Burroughs, de Amerikaanse schepper
van Tarzan, hadden de Wild West verhalen van May weinig met de realiteit te maken.
Maar het spreekt boekdelen over dat wat zijn laat-19eeuwse
lezers, die fantaseerden over een terugkeer naar de natuur te midden de
vervreemding die de industrialisatie meebracht, bezighield.
De fantasie is gebleven en niet alleen over de natuur.
Op sommige weekend- kampen die georganiseerd worden op
afgelegen plaatsen en niet publiekelijk toegankelijk zijn, zijn seksuele
liaisons dagelijkse kost. En het motto is
wat in het indiaanse kamp gebeurt, blijft in het indiaanse kamp, aldus een
waarnemer.
In Radebeul echter, zijn de bezoekers geen hobbyisten, maar
ouders met kleine kinderen.
Bezoekers stappen aan het treinstation over op een old-style
trein die getrokken wordt door een stoom locomotief en worden zo naar het
festival terrein gebracht dat enkele kilometers verder ligt. Jongens met nep -geweren schieten vanuit de ramen. Sommige
kinderen dragen hoofdbanden en veren en een paar volwassenen dragen cowboy
hoeden en sporen.
Op het terrein, met opzet afgescheiden van de ersatz - stad
Little Tombstone hebben de organisatoren voor een culturele performance
gezorgd met rondreizende leden van de Oneida Natie. Aan verschillende
stalletjes kunnen kinderen zich laten beschilderen met oorlogskleuren en leren
boogschieten.
Alhoewel Oneida performers, zoals Dale Rood van de Turtle
Clan zegt dat de belediging afgezwakt wordt door de 'goede bedoelingen' en dat
de interactie hen de kans geeft om de Duitsers te leren hoe zij in de moderne
tijd leven, blijft het een ongemakkelijke toestand om als echte indiaan oog in
oog komen te staan met blanke mannen in war paint.
De Canadese Leela Gilday, een zangeres van de Dene natie,
zei dat ze versteld stond toen ze een van de hobbyisten zag. Het is beslist
een vreemde situatie, aldus Leela Gilday.