INDIGENOUS RESISTANCE - HUMAN RIGHTS - ECO ACTIVISM - FREEDOM FOR LEONARD PELTIER INJUSTICE ANYWHERE IS A THREAT TO JUSTICE EVERYWHERE
(Martin Luther King)
09-10-2011
SACAJAWEA VROUW EN TOLK
Met dank aan Annmarie Sauer Sacajawea ,meer dan een
zilveren dollar
Een van de best bekende levensverhalen van een moedige vrouw en tolk,
is het verhaal van Sacajawea. Haar leven verliep zeer stormachtig. Op zeer jeugdige leeftijd werd in 1800het Shoshoni meisje dat Graskind heette geroofd door de
Minnetaree Indianen, een vijandige stam. Het roven van paarden van een vijand werd niet beschouwd als stelen,
maar als een krachtmeting van moed en slimheid.Het roven van kinderen en vrouwen om ze als slaven te gebruiken laadde
daar en tegen een ontzaglijke bloedschuld op de daders. Ze zag hoe haar moeder werd gedood en ontdekte de scalp van haar vader
aan de kolf van het geweer van de man wiens slavin ze werd. Ze vervulde haar taken snel en nauwgezet en leerde stilaande taal van de Minnetaree: eerst de
gebruikelijke bevelen als" vlug wat", "sta op", "daarginds", "wees stil", "kom terug" ... Hoewel zij de taal moeilijk vond, vol keelgeluiden en rollende rs was
ze toch vastbesloten om te leren verstaan wat er gezegd werd. Na enige tijd erkent men dat ze een bijzonder iemand is en wordt niet
langer als een Shoshoni beschouwd. Men geeft haar een nieuwe naam: Vogelvrouw: Sacajawea.Zij leert de gebruiken en de
verschillende eetgewoonte van de Minnetarees kennen. Zij sluit vriendschap met een grote zwarte hond die haar
beschermt. Wanneer de hond gedood wordt, is ze zo verdrietig dat men beslist dat
dit gedrag onaanvaardbaar is en zij wordt met een Metaharta krijger geruild
tegen een oude zwarte kraai. In het gezin van deze man wordt ze als een dochter geadopteerd en goed
behandeld. Later wordt ze ingezet in een gokspel en wordt zij gewonnen door de
ruwe Charboneau die een Frans Canadese vader heeft en een Sioux moeder. Zij wordt de derde vrouw van Charboneau en trekt met hem naar het
Mandan dorp waar de kapiteins Lewis en Clark de winter doorbrengen om hun
expeditie naar de westkust van Amerika voorbereiden. In opdracht van president Jefferson moeten zij het onbekende Amerika in
kaart brengen. Charboneau wordt als tolk en gids aangeworven en Lewis en Clark
beslissen ook één van de Shoshoni vrouwen van Charboneau mee te nemen. Zij wensen immers bij de Shoshonis paarden te ruilen en informatie te
krijgen over het verder verloop van de weg.De keuze was tussen Ottervrouw en Sacajawea. De keuze valt op Sacajawea omdat ze spirit heeft en niet zomaar een squaw
is die slaafs alles doet wat haar gezegd wordt. Zij heeft een goed geheugen en lef. Bovendien zou ze voor het vertrek
van de expeditie op het einde van de winter bevallen. Het reizen met een jonge
moeder met een papoose zou zeker de stammen die ze passeren overtuigen van hun
vreedzame bedoelingen zodat men niet denkt dat de expeditie een troep krijgers
is. Zij kent inmiddels ook al wat
Frans dat ze van Charboneau heeft geleerd.
Een tolk werd toen 25 $ per maand betaald.
Drouillard was verkenner en jager en tolk voor Lewis.Hij kon behoorlijk schrijven en kende
de gebaren-taal die de lingua franca van de vlakten en de Rocky Mountains
was.Zijn moeder was Shawnee en zijnvader Pierre een vriend van Clarks broer.Lewis vond het loon dat hij hem uitbetaalde het beste bedrag dat hij
ooit had uitgegeven.
Wanneer zij bij Sacajawea's stam de Shoshonis aankomen en de Mensen
terugvindt, verliest ze hen eigenlijk ook weer meteen omdat zij dingen doet en
een positie in neemt die geen vrouw eerder heeft bekleed.Zij wordt door de blanken gevraagd deel te nemen aan de
raadsvergadering, waar normaler wijze enkel mannen op aanwezig zijn.Zij moet dit aan de andere vrouwen
uitleggen: Het is niet omdat ik een squaw ben en zij krijgers zijn.Het is omdat ik de taal van de
Shoshonis spreek en de blanke mannen niet.Ik kan uit hun naam tot de Mensen spreken.En hoewel de vrouwen dat begrijpen,
vinden ze toch dat Sacajawea zich niet gedraagt als het hoort. Zij doet dingen
anders dan de andere vrouwen en ziet de plaats van de vrouw ook heel
anders.Men vindt eigenlijk dat
zij zich als een man gedraagt.
In het reisdagboek van Captain Clark staat geboekstaafd dat Sacajawea
vertaalde van het Shoshoni in het Minnetaree, Charboneau van het Minnetaree in
het Frans, als hij de Engelse equivalenten niet kon vinden en Labiche vertaalde
dan weer van het Frans naar het Engels.Men schrijft daarover: "Het ging zo wel heel langzaam, maar het was de
enige manier waarop iedereen kon begrijpen wat er werd gezegd.
Later waren er ook rechtstreekse gesprekken tussen kapitein Clark en
haar broer, het opperhoofd van de Shoshoniswaar zij met gebarentaal en de paar woorden Engels die ze
inmiddels kende de problemen die ze zouden tegenkomen bij hun verdere tocht
naar het westen vertolkte.Voor haar vertrek van bij de Shoshonis samen met de expeditie geeft
zij volgende verklaring:Ik ben een rollende steen, een rusteloos iemand, die wordt
aangetrokken door elk nieuw ding dat aan gene zijde van de bergen ligt.
Tijdens de barre en uitputtende tocht over de bergen redt zij meer dan
eens het leven van de expeditieleden door altijd wel wortelen of iets anders
eetbaars te vinden.
Haar aanzien groeit vooral bij Captain Clark die haar belooft voor de
opvoeding van haar zoontje in te staan zodat hij kan lerenlezen en schrijven.
In het dorp van de Walla Wallas was een Shoshoni gevangene. Die vrouw
en Sacajawea werden dus gevraagd aan de vergadering deel te nemen.De kapiteins Lewis en Clark legden uit wie ze waren en waartoe de tocht
diende.De gevangene vertaalde de
Shoshoni-vertaling van Sacajawea in de taal van de Walla Wallas;
Het is duidelijk dat zij steeds meer Engels begrijpt en dat het tolken
ook steeds vlotter ging.
Bij de Nez Percés kwamen 4 opperhoofden en 3 onderhoofden en dus werd
er door de kapiteins een vergadering belegd. Lewis legde daar uit wat de Verenigde Staten waren en hoeveel macht ze
hadden. Op een leren lap werd met houtskool door een van de opperhoofden een
ruwe kaart geschetst waarop de pas over de bergen was aangegeven.Over deze vergadering kan je lezen:Doordat er steeds op de tolken moest worden gewacht, duurdede vergadering een halve dag.Sacajawea vertaalde wat de kapiteins zeiden in het Shoshoni en Schaduw
vertaalde dat weer in het Nez Percés.
Men vertelt bovendien dat de Nez Percés heel goede politici waren. Ze
lieten pannen met voedsel maken. De opperhoofden riepen Ai! toen ze de ideeën
van de blanken hoorden over vrede tussen alle Indiaanse naties en betoonden hun
instemming met deze ideeën door aan het eten te beginnen.Wie tegen wilde stemmen kon dat doen door niet te eten.Naar verluid was er geen enkele
tegenstem.
Het leven van Sacajawea werd minder prettig na het einde van de
expeditie.Charboneau was een bruut en zijn geweld werd nu niet meer getemperd
door het respect van Lewis en Clark voor Sacajawea. Toen haar zoontje reeds op
school was en ze vreselijk geslagen werd door Charboneau, verliet ze hem.
Na dagen dwalen door de dorre prairie wordt ze gevonden door een
Commanche die haar verzorgt en redt van een gewisse dood.25 jaar lang heeft zij een gelukkig leven met hem geleid.Hij noemde haar Verdwaalde
vrouw.Na zijn dood, voelt
zij zich echter ook bij de Comanches als een buitenstaander en besluit zij op
zoek te gaan naar haar eerstgeboren zoon. Zij zou veel goeds over hem horen, maar hem nooit meer zien.Hij had Europa bezocht, voor Hertog
Paul van Duitsland gewerkt, sprak Duits, Engels, Frans en tenminste 3 Indiaanse
talen.Hij stierf aan bergkoorts
in 1866 op weg naar Montana.
Haar laatste jaren brengt zij door op het reservaat van haar eigen volk
de Shoshonis.Haar neef is er
inmiddels opperhoofd.Zij genietveel respect
omwille van haar grote kennis en ervaring, haar kennis van verschillende
geneeswijzen en haar bijzondere kijk op het leven.Zij er wordt er Porivo genoemd wat Opperhoofd Vrouw betekent.
Men wist dat zij een groot personage was, niet alleen omwille haar
aandeel in het welslagen van de expeditie, maar als symbool voor alle Indiaanse
Naties.
De eer van het volk ligt in de mocassinsporen van de vrouwen!
KIM BASINGER SPREEKT ZICH UIT TEGEN 'WOLF TRAPPING'
bron: Howling for Justice
OPGELET HET FILMPJE BEVAT SCHOKKENDE BEELDEN.
HET WOLF - STRIKKEN SEIZOEN START OP 15 NOVEMBER IN IDAHO EN GAAT DOOR TOT 31 MAART 2012. Het strikken zal worden toegelaten in de Lolo, Selway, Panhandle, Sworshak-elk city en Middle Fork zones.
"Dieren die in de strikken terechtkomen wacht een langzame en folterende dood! Sommigen kauwen hun poten af in een wanhopige poging om te ontsnappen. Anderen bevriezen of bloeden dood voor de trapper terugkomt. Die worden niet doodgeknuppeld of gewurgd. De strikken die gebruikt worden doden niet enkel hun 'bedoelde' slachtoffers maar verwonden en doden ook andere bedreigde diersoorten en gezelschapsdieren."
De schuld voor deze tragedie ligt geheel en al bij de 81 seantors die gestemd hebben om de wolven uit hun begrotings clausule te schrappen en de president die de wet heeft goedgekeurd.
8 oktober 1672 De Soto vecht vandaag met de Caddo Indianen in Tula, Arkansas
1758 (tot 26 oktober) Iroquois & Delaware treaty: De "council of Easton" begint vandaag in Philadelphia, Pennsylvania. Uiteindelijk zullen vredesverdragen getekend worden en de zo gehate Albany Treaty zal worden afgeschaft.
Alhoewel Noord Carolina ten oosten van de Mississippi rivier, de grootste Amerikaans Indiaanse bevolking kent zijn er maar een paar honderd van hen te vinden op de Campus. Daarom spannen de leden van de a cappella groep "Unheard Voices" zich in om het culturele bewustzijn van de Indianen aan de universiteit aan te moedigen. "Unheard Voices" hield dinsdag ll.audities en kon de groep uitbeiden van 6 naar 12 leden. De groep brengt Native American Folk music afgewisseld met gesproken woorden. Whitney Bullard, een junior "psychology major" en lid van "Unheard Voices" zegt dat de groep wil groeien zodat ze meer impact kunnen hebben op de campus. "Onze stemmen zullen dan luider klinken waardoor we iedereen kunnen laten horen dat: jawél, Indianen bestaan nog steeds en we zijn met velen" sprak zij. De groep werd in de jaren1970's opgericht als een sub-groep van de Carolina Indian Circle, een studenten organisatie die mensen bewust wou maken van de Native Amerikaanse cultuur op de campus. Candice Locklear, lead zangeres en drummer van "Unheard Voices" zei dat meer en meer studenten interesse beginnen te krijgen. Bullard zegt dat de groepsleden een uitlaatklep vinden om hun cultuur uit te dragen. Elena Hunt schreef in een é-mail dat : "het is een prachtige manier om uiting te kunnen geven aan mijn indiaanse cultuur in een respectvolle manier en hierdoor ook andere Indianen te leren kennen". Groepslid Amber McDowell zei dat Unheard Voices haar de kans gaf om leden van andere naties te leren kennen. "Ik ben grootgebracht in mijn gemeenschap maar ik heb nooit de gelegenheid gehad om leden van andere stammen te kunnen ontmoeten."
7 Oktober 1672 White Mountain Apaches overvallen de Zuni pueblo van Hawikum en doden de priester Pedro de Abila y Ayala.
1701 In een afscheids toespraak gericht aan William Penn vraagt Susquehannah chief Oretyagh, samen met andere Shawnee chiefs nog eens uitdrukkelijk dat traders zouden verboden worden om alchol te verkopen aan de locale Indianen. Penn verzekerd hem dat dàt nu net is wat de Pennsylvania assembly doet.
"Howl Across America", "Friends of Animals", en "Predator Defense", organiseren op 14 oktober 2011 een protest rally in Helena, Montana. Zij protesteren tegen de wolvenjacht die enkel maar tot doel heeft de irrationele bloeddorst te stillen van diegenen die de dieren uigeroeid willen zien. Geen enkel wetenschappelijke data die de jacht ondersteund bestaat er. De wolvenroedels in Montana wachten totale uitroeing! De rally is een belangrijke gebeurtenis en andere acties zullen georganiseerd worden doorheen het land.
6 oktober 1539 Vandaag bereikt de Soto de Apalachee stad van Iniahica (nabij het tegenwoordige Tallahassee). Hij zal hier zijn winterkamp opslaan. Het kamp wordt opgebroken op 3 maart 1540.
1598 Juan de Onate zal vandaag zijn basis verlaten in San Juan Pueblo. Hij is onderweg om de Pueblo's in het westen te gaan "bezoeken".
De
Hualapai indianen zijn de Hoeders van de Canyon en noemen zichzelf in hun
taal Hwal bay: Het Volk van de Hoge Dennen.
Het
reservaat, dat ten noordoosten van Kingman ligt langs de oude Route 66 in
Arizona, werd door een uitvoeringsbesluit van 1883 opgericht.
Peach
Springs is de hoofdstad waar je de gebouwen van de stammenraad , de school, de
sporthal en een medisch centrum zich bevinden.
Jammer
genoeg ook een Safehouse voor geplaatste jongeren en een gevangenis.
Het
reservaat is zoals altijd veel kleiner dan het oorspronkelijke gebied dat
gebruikt werd om te jagen, te vissen en te verzamelen.
Landbouw,
werkte niet echt goed in het verleden, hoewel de tuinen van de Havasupai mooi
en beroemd zijn.
De
Havasupai, zijn het Volk van het Blauwe water van bij een waterval van de
Grand Canyon.
Oorspronkelijk
maakten ze deel uit ze van de Hualapai maar door de blanke regeling werden ze afgesplitst
van de natie.
Het
Hualapai reservaat is één miljoen acre groot: 400.000 hectare en vormt met zijn
160 km lang de oever van de Colorado.
Kennismaking
met Frank Mapatis tussen de grote dennen.
Zijn
grootouders aan beide kanten waren allemaal medicijn mensen. Grootmoeder Elnora
was de laatste medicijnvrouw van de Hualapai.
Een
vrouw mag geen man opleiden.
Frank
had altijd al dromen gehad en dit was tegen zijn zin..
Hij
begon te drinken om die dromen weg te houden of ze tenminste te vergeten.
Het
was echter al vroeg duidelijk dat hij de gave had.
Meer
dan acht jaar geleden ging hij bij de AA en keerde terug naar de cultuur van
zijn ouders en leerde werken met de clanhelpers langs vaders en moeders kant.
Dat
is Hlo- konijn in het Hualapai
en Nya de zon.
De
zon maakt dat je goed met vuur kan werken, dus ook met de sweatlodge . Daar
werkt hij nu mee om te genezen.
De
cottontail, een konijntje met een witte ,op de katoenbloem lijkende staart,
kent de planten en tabak.
Hij
leerde bidden met de pijp en begreep wat de clans hem leerden, wat hun doel is
en wat ze doen.
Na
het overlijden van zijn grootmoeder verscheen ze in zijn dromen om hem op te
leiden.
Hij
droomt ook de medicijn zangen.
Soms
kent hij een lied na één keer, bij andere doet hij er een jaar over, er steeds
weer over dromend tot hij ze heeft begrepen en kent.
Dat
begrijpen is niet eens zo eenvoudig, want hij droomt ze in de oude taal.
Is
Frank bizar?Neen.
Hij
leeft in deze moderne wereld en werkt in de Music Mountain School.
Hij
legt uit:
" Werken,
maïs planten, jagen, ik moet het allemaal doen. Het is alsof je twee levens
leeft.Je moet geld gaan
verdienen, maar je moet ook in evenwicht geraken met je zelf.
De
meeste mensen, vergeten de oude tradities, want het is erg veel werk.
Je
moet altijd maïs bij de hand hebben.
Als
we bidden, sprenkelen we een beetje maïs op de grond voor ons zodat het ons de
weg kan wijzen.
Zo
deden we dat voor de Europeanen kwamen.
Dan
kwam het Christendom in ons leven en andere dingen, en dan lijken we wel twee
mensen te zijn.
Het
gaat niet goed met de wereld.De
bomen en planten sterven. De mensen zouden weer bij zonsopgang en bij
zonsondergang moeten bidden en een goed en zuiver leven leiden, zonder alcohol
en drugs, want dat is de dood van veel van de Native Americans.
Het
gaat eigenlijk niet om de alcohol, het gaat om het kunnen uitdrukken van je
gevoelens, je woede.
Vroeger
dacht ik ze hebben ons alles afgepakt: ons land, ons water, onze traditie en
cultuur.
Ze
willen dat wij blanken worden.En
dan voelde ik mij een loser alsof ik elke dag opnieuw de oorlog met de VS
verloor.
Ooit
was ik een dronkaard, de mensen moesten over mij stappen om de drankwinkel
binnen te kunnen.
En
dan, plots was ik nuchter, ontmoette mensen in Washington en begreep ik de
geest van het land en de bomen.
Nu
help ik Snow Mountain te beschermen en help ik mensen genezen in the zweethut."
Een
Hualapai zweethut is anders dan een zweethut in de Plains.
Het
is een lage koepelvormige aarden structuur, uiteraard met een opening naar het
oosten.
Je
gaat achteruit binnen, terug naar de aarde waarin je dan zit.
Het
oosten vertegenwoordigt het vuur en vertegenwoordigt je emoties, zoals vulkanen
en branden, veroorzaakt door slechte emoties als woede, afgunst en hebzucht.
Deze
energie vernietigde de eerste wereld.
Naast
de deur in het zuiden, liggen de stenen voor de warmte ( en niet in het midden
zoals bij vele andere naties).
Zij
vertegenwoordigen de aarde energie, ons lichaam en vernietigde de tweede wereld
door aardbevingen.
In
het Westen naast de rotsen staat het water.
Daarin
kan je planten en kruiden om te genezen in onderdompelen. Dit vertegenwoordigt
onze spiritualiteit en de overstromingen die de derde wereld vernietigden.
De
noordkant is de leegte: de hemel, de lucht en ons verstand. Er is zoveel
verontreinigde lucht en de klimaatveranderingen zijn zo groot dat het duidelijk
is dat de vierde wereld vernietigd zal worden door het gat in de ozonlaag.
Het
vierde element is de lucht.
Een
nederige structuur met eiken palen voor de 4 windrichtingen en de 4
elementen.
Horizontaal
werd dit opgevuld met genezende Juniper.
De
geur reinigt lichaam en geest Een nederige structuur waarin de oude gebeden
hoofd en hart verheffen.
5 oktober 1675 'King Philip's War': Vandaag zullen Indianen Sprinfields in Massachusetts aanvallen. De dorpelingen zullen gewaarschuwd worden door een scout en kunnen naar 'versterkte' woningen vluchten. Twee kolonisten worden gedood en 30 woningen worden platgebrand.
1731 Vandaag overvallen Natchez krijgers, met Chief Farine een Natchitoches dorp in Louisiana. De Natchez nemen het dorp in. De Caddo's en de fransen onder leiding van Louis Juchereau de Saint Denis trekken zich terug in het nabije Fort St.Jean. Tijdens het 8-dagen durende gevecht zullen 6 dozijn Natchez gedood worden. De overigen vluchten het woud in en de stam zal nooit meer herstellen van de geleden nederlaag.
Bron: Los Angeles Times Door: Bryan Chan Foto: Mariah Tauger
Vader Earl Henley is het hoofd van de 'Native American Ministry' voor het bisdom van San Bernardino. Zijn parochie omvat zowel "de nieuwe rijken" die 'verdrinken' door hun casinowinsten ,als de armen die verscholen zitten in de plooien van de San Jacinto Mountains. Zijn parochianen zijn allen verbonden door 'verlies'. Het verlies van hun taal, thuisland en traditionele leven; de wrede behandeling door de katholieke kerk en de intolerantie voor hun spiritueele rituelen dat nog steeds doorging tot ver in de 20°eeuw. Ouderlingen vertellen nog steeds de verhalen over toen zij als kind werden weggerukt van hun families en ver weg werden gestuurd naar kostscholen. Sinds 10 jaar tracht vader Henley de wonden te verzachten en zijn kudde te vergroten. Maar het is hard werk!
4 oktober 1779 Vandaag varen 5 boten gevuld met munitie de Ohio rivier op. Wanneer zij de Licking rivier in Kentucky bereiken bemerkt kolonel David Rogers enkele indianen op de oever. Hij gaat met 4 dozijn mannen achter de Indianen aan. Maar 130Delaware, Mingo,Shawnee en Wyandot wachten Rogers op . Bijna allen vinden de dood in de hinderlaag. De Indianen tellen 2 verliezen.
1838 Elijah Hicks en 748 Cherokee verlaten vandaag het Tennessee Cherokee agentschap . Zij zijn de tweede groep die gedwongen worden naar Indian Territory Zij zullen aankomen op 4 januari 1839
foto: The Trail of Tears (olie op canvas) door Robert Lidneux,Woolaroc Museum, Bartlesville,Oklahoma
3 oktober 1763 'Pontiac's War' : Indianen overvallen een 5 dozijn rangers in Western Virginia. Vijftien soldaten worden gedood. Een groep van 150 militia en vrijwilligers onder leiding van Charles Lewis achtervolgen de Indianen en vinden hen aan de 'South Fork' van de Potomac rivier. De Europeanen doden 21 Indianen en lijden zelf geen enkel verlies.
Zondag 2 oktober 2011 28°nationale Kinderkankerdag in Planckendaal
Vandaag werd er officieel een punt gezet achter 10-jaar scouting. De NAIS-kids hebben, voor de 3° keer op rij, meegeholpen om kankerpatientjes en hun familie een fijne dag te bezorgen. Dit is echter niet het einde van NAIS. Wij gaan verder, zij het dan in een andere vorm. Onze website zal binnenkort verdwijnen maar op deze blog gaan we door met NAIS nieuws en Nieuws uit Indianenland.
foto 1 Laatste drum en zang foto 2 workshop foto 3 Wim Goiris (Hulpcomité Guatemala) trakteert op 'Fry Bread' foto 4 welverdiende rust na een lange en warme dag.
Met dank aan Annmarie Sauer
Howl Across America
