INDIGENOUS RESISTANCE - HUMAN RIGHTS - ECO ACTIVISM - FREEDOM FOR LEONARD PELTIER INJUSTICE ANYWHERE IS A THREAT TO JUSTICE EVERYWHERE
(Martin Luther King)
21-04-2014
OBAMA'S 50 WOUNDED KNEES?
OBAMA'S 50 WOUNDED KNEES???
BOODSCHAP VOOR PRESIDENT OBAMA VAN DE GREAT SIOUX NATIE EN VELE ANDERE INHEEMSE VERWANTEN EN BONDGENOTEN
Vertaald in het Nederlands door A.Holemans voor de NAIS
Gazette : www.bloggen.be/natam
De dappere mensen van Arivaca, Arizona, zijn eens te meer
opgestaan tegen het bezettende leger van de grenspatrouilles. Sommigen onder u
zullen zich nog herinneren dat de mensen van Arivaca vliegers opgelaten hebben
rond de US spionnentorens om ze te saboteren. De spionnentorens stonden op hun huizen gericht. Er waren veel artiesten bij betrokken.
De grenspolitie heeft dan uiteindelijk gezegd dat de
spionnentorens toch niet werkten. Maar het materiaal heeft meer gedaan dan schade toe te
brengen aan vleermuizen, vogels en bestuivers. De grenspatrouille kon het verschil tussen een coyote, koe
en een mens niet uitmaken met hun spionnentoren -materiaal die waardeloos was
daar de massieve woestijnbergen hun zicht op de zuidelijke grens totaal
afdekte.
De spionnentoren- flopheeft zomaar eventjes 1 miljard dollar gekost!
Foto Brenda Norrell : de US spionnentoren in Arivaca die deel uitmaakt van de 1 miljard dollars - flop
De rechten van
fotografen komen in het gedrang tijdens de opstand van de Arizona gemeenschap
tegen het bezetters -leger van agenten van de grenspatrouilles
Door Jay Stanley
De ACLU van Arizona heeft vandaag een brief letter
gezonden naar de US Border Patrol waarin zij eisen dat het agentschap
onmiddellijk stopt met zich te bemoeien met het recht van de inwoners van
Arivaca, zoals opgenomen is in het eerste artikel van de grondwet. Het recht dat hen toelaat om te protesteren en overheidsactiviteiten te fotograferen die openlijk
in hun straten plaatshebben.
Het dispuut maakt deel uit van een groter verhaal in Arivaca
dat op het moment eenbijna
ongelofelijk verhaal is van burgers die als één man opstaan tegen het misbruik
en repressie door de overheid in hun eigen gemeenschap.
James Lyall, een staff Attorney voor de ACLU van Arizona
beschrijft de situatie:
Arivaca is een gemeenschap van ongeveer 700 mensen dat op
50 mijl ten zuidwesten van Tucson ligt. Het is een kleine stad, in een prachtig deel van de Sonoran
woestijn.
Maar wanneer je er komt lijkt het alsof je in een heel ander
land komt . Een land waar de krijgswet heerst en dat komt door deoverweldigende aanwezigheid van de
grenspatrouilles.
Er is een ongelofelijk groot aantal gewapende federale
agenten het lijkt alsof een op de twee autos en mensen die je ziet agenten van de grenspatrouille zijn- en ook door het grote aantal surveillance torens, surveillance
towers,drones en helikopters.
Op ons kantoor komen er geregeld telefoons binnen over
mensen die tegengehouden, vastgehouden en verhoord worden in een
checkpoint,of over grenspatrouilles die hun omheiningen doorknippen en hun
eigendom binnendringen. Residenten voelen zich alsof ze in een politiestaat of
in een door het leger bezet gebied wonen. Agenten snauwen inwoners toe: Hier
hebben jullie geen rechten en Je bent sowieso verdacht omdat je hier woont.
Begrijpelijk dat de mensen kwaad worden door dit extreem
militariseren van hun gemeenschap.
Een aantal van Arivaca residenten zijn samengekomen om de
organisatie People Helping People People Helping Peopleop te
richten.
Het is een ware grassroots inspanning, dat geleid wordt door
de leden van de gemeenschap, en verleden jaar hebben zij een campagne
gelanceerd waarbij ze de verwijdering van de Arivaca Road checkpoint eisten.
Deze checkpoint is slechts een van drie checkponts die de stad omringen en die
een diepe kwalijke impact hebben op de gemeenschap. Inwoners hebben jaren van
routineuze pesterijen en schendingen van mensenrecht ondergaan aan de Arivaca
Road checkpoint, dat op 25 mijl ten noorden van de grens ligt.
Zij verklaren tevens dat de waarde van hun eigendom en het
toerisme met grote schreden achteruit gaat. decline in property values
Een lokale winkelierster heeft haar deuren moeten sluiten
vanwege het verval van het toerisme - resultaat van de Checkpoint- die er reeds
meer dan zeven jaar opgericht staat, daar waar men in het begin sprak van een
tijdelijke checkpoint.
Zij verzetten zich ook tegen het feit dat het checkpoint
deel uitmaakt van een bredere ordehandhaving -strategie om migranten in demeest barre delen van de woestijn te
drijven met het resultaat van ontelbare doden.
De Rosebud Sioux Tribe in Zuid Dakota heeft de eerste
megalading kunnen tegenhouden en heeft een resolutie goedgekeurd, om de verkoop van
benzine aan alles dat materiaal vervoerd in verband met de TransCanada XL
teerzanden pijpleiding te verbieden!
Vertaald in het Nederlands door A.Holemans voor de NAIS
Gazette: www.bloggen.be/natam
Dringende actie is nodig om de straffeloosheid van de
daders, het beschermen van burgers en de oorzaken van de milieucrisis aan te
pakken.
Volgens een nieuw rapport van Global Witness is het doden
van milieu- en landrechten activisten tussen 2002 en 2013 dramatisch gestegen
toen de competitie voor natuurlijke bronnen toenam.
Uit de meest uitgebreide geregistreerde globale analyse van
het probleem blijkt dat de campagne groep gevonden heeft dat er tenminste 908
mensen gedood zijn in die korte tijd.
Disputen over het industriële houthakken , mijn- en
landrechten zijn de sleutelfactoren, en Latijns Amerika en Asia-Pacific worden
bijzonder hard getroffen.
In het jaar van de 25ste herdenking van de moord
op de Braziliaanse rubbertapper en milieu- activist Chico Mendes, belicht Deadly Environment het
ernstige tekort aan informatie of controle over dit probleem .
Dat betekent dat het dodencijfer waarschijnlijk nog hoger
ligt dan in het verslag vermeld, maar dat zelfs de bekende schaal van geweld op
gelijk niveau ligt met de stijging van journalisten die gedood werden in dezelfde
periode.(1)
Dit gebrek aan aandacht voor misdaden tegen milieu- en
landactivisten werken straffeloosheid in de hand. Slechts iets meer dan één
percent misdadigers werden veroordeeld.
Dit toont duidelijk
aan dat het meer dan ooit belangrijk is om het milieu te beschermen, en het is
nooit dodelijker geweest dan nu, zei Oliver Courtney van Global Witness. Er kunnen geen sterkere en meer voor de
hand liggende symptomen zijn van de globale milieucrisis dan een dramatische
stijging van het doden van gewone mensen die hun rechten en hun milieu
verdedigen. Toch gaat die snelle verslechtering van het probleem aan de
aandacht voorbij, en diegene die verantwoordelijk zijn kunnen er meestal mee
weg. Wij hopen dat onze bevindingen de wake-up call zal zijn die nationale
overheden en de internationale gemeenschap duidelijk nodig hebben.
De hoofdbevindingen in Deadly Environment zijn de volgende:
Ten minste 908 mensen werden in 35 landen gedood terwijl ze land
en milieu beschermden tussen 2002 en 2013, met het dodental rijzend in de
laatste vier jaar tot een gemiddeld van twee activisten per week.
TACOMA HONGERSTAKERS WEGGEBRACHT IN HET HOLST VAN DE NACHT
Foto: Andrew Ironshell, Lakota
In het holst van de nacht werden twee
busladingen vol gedeporteerden weggebracht uit het Northwest Detention Center
, zes volgden bij dageraad; ten minste vijf hongerstakers bevonden zich onder
diegenen die gedeporteerd werden
Vertaald in het Nederlands door A.Holemans
voor de NAIS Gazette: www.bloggen.be/natam
14 april, 2014
TACOMA, Wash. Onder het oog van de
demonstranten werden in de nacht ongeveer 130 gevangenen van het Northwest
Detention Center weggebracht. Dit maakt deel uit van het wekelijkse deportatie
beleid.
Volgens een advocaat die de gevangenis zondag
bezocht heeft waren er minstens vijf hongerstakers bij.
Een demonstrant die buiten het centrum een
wake hield heeft om 3 uur twee bussen de gevangenis zien uitrijden. Demonstranten
die bij dageraad arriveerden hebben zes bussen GEO Transport, (vijf bussen en
een van) het centrum zien verlaten.
In een poging om te voorkomen dat de
demonstranten de bussen met gedeporteerden zouden tegenhouden zoals tijdens de
actie van 24 februari 2014, gebruikten zij nu de bussen als blokkade zodat de
demonstranten de gevangenen die geketend buiten gebracht werden niet zouden
kunnen zien.
Ondanks deze inspanningen hebben de
demonstranten postgevat langs de kant zodat zij oogcontact konden maken met de
gevangenen onder het scanderen van jullie staan niet alleen en de strijd
gaat voort!
Vertaald in het Nederlands door A.Holemans
voor de NAIS Gazette: www.bloggen.be/natam
14 april 2014
Vannacht zijn een klein aantal van Sicangu
Lakota tribale leden opgestaan tegen de megaladingen die door het reservaat
land rollen.
Lakota Voice arriveerde nadat ze
voorbijgestoken waren door een megatruck die noordwaarts trok over Highway 83,
een publieke doorgangsweg voor kleine trucks die van Nebraska reizen.
Gary Dorr, die deel uitmaakt van de Oyate
Whancanka Woecun Shielding the People, en lid van de Nez Perce, was ter
plaatse aan het Rosebud Casino gas station. Darwin Spotted Tail, Dustin Running
Horse en andere leden van de Sicangu Lakota Oyate bleven stand houden tot de
Rosebud Sioux Tribal Politie arriveerde.
Vertaald in het Nederlands door A.Holemans
voor de NAIS Gazette: www.bloggen.be/natam
TUCSON
Hoe zou
u levenskwaliteit definiëren?
Voor een groep Navajo waterrechten -activisten
betekent kwaliteit van het leven : respect, gelijkheid, gezondheid ,
overweging.
Echter, voor de vertegenwoordigers van de
steden in centraal en zuidelijk Arizona, had deze uitspraak een heel andere
betekenis, dat bleek op de jaarlijkse conferentie van het Water Resources
Research Center (WRRC) dat op 7 april ll. gehouden werd in Tucson.
Hun steden zijn het reeds lang gewoon dat zij
overvloedig water krijgen door het Central Arizona Project (CAP), een 336 mijl
lang kanaal dat water trekt uit de Colorado rivier, en dat door centraal en
zuid Arizona geleid wordt. Het blijft het duurste waterproject dat in de
Verenigde Staten aangelegd is.
Samen met een groep Navajo grassroots mensen
was ik aanwezig op de conferentie. Wij begrijpen dat respect voor water respect
voor het leven is, water wordt echter schaamteloos misbruikt in steden zoals
Phoenix, Tucson, Scottsdale, en Fountain Hills, voor verspillende en
buitensporige luxe.
Veel gebouwen worden besproeid met water dat
verdampt in de woestijnhitte. De stad Fountain Hill is bekend voor zijn
fontein die meer dan 170 meter hoog spuit en dit om het uur voor 15 minuten
lang.
Een luchtfoto toonde het grote aantal zwembaden
in de achtertuinen en irrigatievelden. Dit en nog veel meer speelt zich af in de
Sonora woestijn.
Hoe kan deze infrastructuur en levenswijze
duurzaam zijn? Hoe lang kan dit nog verder gaan, vooral nu de voorspellingen
spreken van een nog droger klimaat door de klimaatwarming?
Een interessante opmerking werd gehoord
tijdens de conferentie.
Iemand gaf toelichting over hoe westelijke staten
minder regenval krijgen en Oostelijke staten zien een toename van sneeuw en
neerslag, dus zou zuidelijk Arizona misschien meer water kunnen verkrijgen van
die staten.
Deze commentaar illustreert hoe gemakkelijk de
centrale en zuidelijk Arizona bevolking denkt over het water af te leiden van
ergens anders.
CAP heeft deze bevolking onverantwoordelijk
gemaakt voor zijn omgeving.
Hier bleek een algemeen tekort aan bewustzijn
over de impact die het niet duurzaam invoeren van water op anderen hebben. Consideratie voor andere mensen en
gemeenschappen was hier totaal niet aanwezig.
Er waren een paar uitzonderingen, sommige
deelnemers aan de conferentie drukten hun bezorgdheid uit en pleitten voor
water- conservatie en duurzaamheid?
Maar er moet nog veel gebeuren voor echte
gelijkheid en voor sociale en milieu gerechtigheid.
Bijvoorbeeld: al van bij het begin van de
conferentie werd het door vele sprekers duidelijk gemaakt dat de winst op water
de eerste prioriteit moest zijn.
Al de rest was minder belangrijk.
Water voor mensen, water voor onze gezondheid
en het milieu komt allemaal na het winsten maken uit water.
Bedrijven zoals energiecentrales hebben alvast
gegarandeerd waterverbruik. Er kwam geen discussie over hoe deze
entiteiten en andere industries hun waterconsumptie konden verminderen.
Er was slechts een korte discussie over
conservatie en recyclage methoden.
Een groep vertegenwoordigers van Navajo grassroots reisden
naar Tucson om de 1 dag - durende conferentie die $125 per persoon gekost
heeft, bij te wonen. Zij wilden over de grote ongelijkheid van het toewijzen en
gebruik van het water spreken.
Deze Navajo groep heeft al hun
overtuigingskracht uit de kast moeten halen om tenminste één Dine waterrechten
-activiste in het panel te krijgen. Uiteindelijk kreeg zij op het einde het woord .
Zij sprak over de water realiteit in haar
gemeenschap aan de westkant van het Navajo reservaat, alhoewel hetzelfde zich
afspeelt in het hele reservaat.
De gemeenschappen van het Black Mesa gebied
zijn reeds lang getuigen van het opdrogen van de natuurlijke bronnen die het
resultaat zijn van het massieve leeghalen van de Navajo aquifer door Peabody
Coal Mining operaties.
Deze mijn voorziet het Navajo Generation
Station van kolen, die doorgesluisd worden naar het Central Arizona Project.
Dat betekent dat Navajos tweemaal de prijs
betalen voor goedkoop water. De rechten op de Colorado rivier van de Navajo
worden genegeerd, dan worden het Navajo land en het grondwater verlaagd om
goedkope energie te voorzien dat nodig is om dat water over de bergen heen te
pompen. De Navajo hebben geen enkel voordeel van CAP.
Tijdens de lunch kregen vier andere Diné
activisten de kans om hun commentaren te geven.
De eerste spreker beschreef het extreme
verschil tussen de levensomstandigheden in Centraal en Zuid Arizona, en in de
Navajo natie. Hij vroeg aan de deelnemers van de conferentie
of het een levensnoodzaak was dat er in bijna iedere achtertuin een zwembad
was.
Een andere grassroots activist sprak over de
uitsluiting van vertegenwoordigers van Native Amerikanen bij het Colorado
River Compact in 1922. De export van het water van onze regio was
reeds vastgelegd voor men ons rond de tafel toeliet.
Dan was het de beurt aan de vertegenwoordiger
van de Navajo overheid. Dit was Jason John, van de Navajo Department
of Water Resources. Hij werd voorgesteld door George Arthur,
voormalig afgevaardigde van de Navajo raad, nu lid van de Colorado Water Users
Association.
Terwijl deze individuen handelen als contactpersonen
voor de Navajo en de tribale interesses, sloeg hun presentatie nergens op.
Geen oplossingen of bevestiging van onze water
claims werden aangeroerd. Met zulke presentaties was het moeilijk om vertrouwen
te hebben in hun bekwaamheid als woordvoerders van ons volk.
Het vertrouwen was reeds geschokt nadat een
andere vertegenwoordiger van de Navajo overheid, Justice attorney Stanley
Pollack, een lezing gaf getiteld: Little Colorado River: Failure of the
Settlement and the Triumph of Social Media.
Pollack beweerde dat de recente poging om
Navajo waterrechten (SB2109) te minimaliseren gefaald heeft omdat grassroots
groepen misvattingen verspreid hebben langs de sociale media.
Dine vertegenwoordigers voor waterrechten drukten
er sterk op dat de deelnemers aan de conferentie, waaronder vele vertegenwoordigers
van nutsbedrijven, federale, staat en stads overheden, en iedereen die de $125
prijs kon betalen, dat zij de bevoorrechten zijn van de wereld.
Terwijl zij de Colorado river verdelen en
beslissen wie wat toebedeeld krijgt en met welke doelen en winsten, moet de
rest van ons het doen met het beetje dat we krijgen of niet krijgen.
Onze grassroots vertegenwoordigers herinnerden
de andere helft, de bevoorrechten eraan dat wij hier zijn en voor onszelf
spreken.
Wij zullen vechten voor onze rechten, onze
toekomst, en wij zullen ons blijven verzetten tegen de voortdurende exploitatie
en onrechtvaardigheden tegen ons land, water en het volk.
Zij kunnen van ons niet verwachten dat wij
blijven inleveren en toegeven terwijl zij verder gaan met hun extravagant
leven, blijven doorgaan met meer te nemen dan ze nodig hebben en daarbij de kwaliteit
van het leven van de Navajos en anderen opofferen voor hun genoegens.
MOHAWK ELDER MARC MARACLE : âAMERIKANENâ ZIJN DE INDIANEN MEER DAN $700 TRILJOEN SCHULDIG
MOHAWK ELDER MARC MARACLE : AMERIKANEN ZIJN
DE INDIANEN MEER DAN $700 TRILJOEN SCHULDIG
Bron: Voice of Russia
De genocide van de inheemsen van noord en zuid
Amerika gaat nog verder tot op vandaag en de Indiaanse naties moeten nog steeds
vechten voor hun bestaan.
De regering van de Verenigde Staten heeft de
doorlopende opdracht tot het volledige uitroeien van het indiaanse volk nooit
teniet gedaan, noch heeft ze ooit toegegeven aan de echte eigenaars van het
land dat de Amerikanen het land wederrechterlijk bewonen.
In financiële termen zijn de Amerikanen dus
$700 triljoen schuldig aan de indianen, toch gaan ze verder met het land, dat niet van hen is
te verkrachten.
Mark Maracle, een Elder van de Mohawk Natie,
Iroquois, sprak over deze kwesties en meer met John Robles van de Voice of
Russia.
Mr.Maracle verklaarde dat de Great Law of
Peace, die aan de Iroquois gegeven werd, tevens aan de hele wereld gegeven is.
Hij nodigt iedereen uit om te komen, te
luisteren en te leren.
Foto Brenda Norrell : de US spionnentoren in Arivaca die deel uitmaakt van de 1 miljard dollars - flop
