Ik ben Nancy De Meulenaer
Ik ben een vrouw en woon in Oostende (België) en mijn beroep is Medische pedicure, Permanente make up.
Ik ben geboren op 10/11/1961 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen, Water aerobics, Muziek en lezen.
Hierbij verwijs ik naar de rubriek, Voorbereidingen voor vertrek, daar er bij een vertrek meer komt kijken dan men denkt
Een interessant adres?
Vertrek van Doha, Qatar naar Singapore
30-10-2014
Halloween
Eenmaal per maand komen de Vlaamse dames en heren samen voor " Tussen pot en pint " een gezellig samenzijn onder Vlamingen, dit telkens bij iemand thuis, waar een pintje gedronken wordt en een hapje geserveerd wordt. De vorige keer en eigenlijk de eerste keer van het nieuwe seizoen, was het bij Ilse die samen met Yolande hun jaarlijks terugkomende Frietjes met stoofvlees serveerden. Dus werd onder de leden de vraag gesteld wie het samenzijn van Oktober zou organiseren.
Daar wij op een appartement wonen en niet zoveel personen kunnen herbergen, konden wij dit niet organiseren, een andere kandidate Kim heeft een klein meisje van acht maanden en woont wel in een groot huis, maar zag het niet zitten om dit alleen te organiseren, dus besloten Kim en Ik om de handen in elkaar te slaan en het in de loop van de week eens samen te bespreken wat en hoe wij iets konden in elkaar steken. Dit is ook één van de redenen dat ik niet veel tijd gehad heb om onze blog bij te houden, want ik ben enkele malen naar de andere kant van Doha moeten gaan om de voorbereiding van ons thema, wat uiteindelijk het Halloween feest geworden is, mee te helpen treffen. Hier in Qatar is het niet zo simpel om een Halloween decoratie of iets anders te vinden, ze kennen dat hier namelijk niet, en als er dan iets in de winkels ligt, moet je er als de kippen bij zijn, want het is zo uitverkocht, aan de andere expats. Maar met een beetje goede wil en veel winkels aflopen hebben we toch het een en ander gevonden. Je ziet hier namelijk geen Arabieren die zich verkleden in monsters, zombie of spook, laat staan dat ze zich eens gaan laten schminken, een beetje van het goede teveel. Op de compounds wordt er wel voor de kinderen trick and threat georganiseerd, maar dat is dan ook een stuk westerse wereld. Er zijn zelfs expats voornamelijk UK en USA die hun versieringen van thuis meebrengen, om dit feest op te luisteren, zo hebben we gevels gezien die als een waar kerkhof versierd waren, met grafzerken en de hele rimram. In de winkels vindt je in plaats van Halloween decoratie, al volop kerstgerief, dat doen en kennen ze hier dan wel. Stel je de kerststal met al zijn attributen inclusief de kunstmatige sneeuw voor in een omgeving waar het overdag nog vlotjes dertig graden wordt.
Wij besloten dus via Madam Google eens te gaan zien wat wij allemaal konden doen en maken, want onze drijfveer was, alles zelf doen en maken met verse producten van broodjes en hapje, en niet te vergeten de traditionele Pompoensoep, via onze Google madam hebben wij mooie versieringen voor eitjes, cakes, worstjes en dergelijke meer gevonden, teveel om op te noemen, je vind er werkelijk zeer mooie dingen. Alleen spijtig dat we geen droogijs te pakken konden krijgen, want dat is ook zo'n specialleke.
De voorbereidingen nam heel veel tijd in beslag, voor mij was het telkens een behoorlijke verplaatsing die ik met onze driver moest maken, gelukkig is dit een zeer correcte man, en op Dinsdag 28 Oktober hadden we alles in huis en besloten om een deel te verdelen zodat op Woensdag Kim de Soep kon maken, kippen kon koken voor onze bouillon en kipsalade en de appelcake kon bakken en de tonijnsalade kon klaarmaken. Want met een klein kindje is het niet allemaal zo simpel. Ik van mijn kant had mij verbonden aan de krabsalade, preparé, de eieren koken, Mayonaise maken ( zelfs dat moet vers zijn ), Tiramisu ( Met alcohol ), cupcakes en gewone cakes bakken, daar ben je wel een Woensdagmiddag mee zoet.
Op Donderdag staan we er niet alleen voor, Kim haar Stefaan en mijn Harry, hebben speciaal vandaag een extra vrije dag genomen om ons te helpen alles af te werken, de groenten nog te snijden, een eiersalade te maken, de broodjes te smeren en de nodige versieringen aan te brengen, zowel aan het eten als aan het huis, voor de duidelijkheid, het feestje heeft plaats in de tuin van Kim en Stefaan. Je stat versteld van de tijd die een goede voorbereiding en organisatie in beslag neemt. Dan komt het orgelpunt, onszelf versieren, een opgave waar Stefaan geen moeite mee heeft, maar Harry des te meer. We hebben hem voor de gelegenheid een Indisch pak gekocht, maar dat maakt het plaatje niet compleet, de schmink moet en zal erop. het resultaat is schitterend, en tegen 18u30 zijn we klaar en de eerste gasten kunnen komen vanaf 19u00, dus meer dan op tijd. De vraag was gesteld om het thema te respecteren, en zoveel mogelijk verkleed te komen, maar daar is nogal wat tegenkanting op gekomen, dus wisten wij niet goed wat wij moesten verwachten.
Het is een schitterende avond geworden, bijna iedereen had zich voor de gelegenheid in een passende outfit gestoken en de mannen hadden zich niet ontzien van een laagje make up. wij hadden een prijs voorzien voor de mooist verklede en die prijs is naar een Captain Jack Sparrow gegaan. Zeer geslaagd.
Wij hebben over onze organisatie hele goede commentaren gekregen, wij maren met een twintigtal deelnemers, en de afwezigen hadden volgens de voorzitster op de Facebook pagina van de Vlaamse dames en heren in Qatar, veel gemist, één van de betere organisaties. wij vieren zijn zeer tevreden over de commentaren, het heeft veel bloed zweet en tranen gekost, maar het was de moeite waard. Met dank aan Kim en haar man Stefaan, onze mede organisatoren.
Weeral een tijdje geleden dat van ons nog iets gehoord hebben, dat komt ervan als je een redelijk druk sociaal leven hebt opgebouwd. In één van onze vorige artikels kon je lezen dat ik lid ben van de Tuesday Ladies Group, afgekort TLG, de afkorting die ik hier voortaan voor ga gebruiken. Samen met een groep dames zijn we op 22 Oktober op bezoek geweest naar het Islamitic Museum of art. Het museum is een recentelijk gebouw ontworpen door een Fransman en meet een klein beetje verbeelding zie je hier een Qatari vrouw in gekleed in de traditionele Habaya.
De binnen architectuur is heel modern dit in tegenstelling tot het museum van Sjeik Faisal dat we onlangs bezocht hebben wat meer in de traditionele Arabische stijl gebouwd is. Het Museum of Islamitic Art herbergt een ware schat aan kunstvoorwerpen, die ieder op zich te maken hebben met de Arabische cultuur. Het Museum is gelegen aan de Corniche, zowat de bekendste weg in Doha, die van begin tot einde langsheen de baai loopt. Het museum in gebouwd op een schiereilandje en geeft een prachtig zicht op de stad en de Arabisch Golf.
Vanaf de parking waar je aan je wagen wordt opgepikt met een golfkarretje ( Vrij normaal in Doha ) gaat het met een lift omhoog, waar je op een soort brug terecht komt die volledig over het water is gebouwd, in de tuinen van het museum vindt je dan ook heel veel vijvers met fonteinen en andere waterpartijen. Elke eerste Zaterdag van de maand is er op het domein van het museum een markt, dit enkel van Oktober tot Mei, wegens de hoge temperaturen tijdens de zomermaanden.
In dit museum vind je dan ook de kleinste en grootste Koran ter wereld, het verhaal volgens de overlevering gaat over een man die naar de koning ging met een minuscuul boekje als geschenk, waarin hij de volledige Koran geschreven had. toen de Koning zijn geschenk in ontvangst nam, werd hij zo kwaad op de man omdat die het aandurfde met zoiets minuscuul naar zijn koning te gaan, dat hij hem wou laten onthoofden. De man kreeg echter nog een tweede kans, en toen hij later opnieuw naar de koning trok, had hij van iedere bladzijde van de Koran en dat zij er zo'n 6000, een schilderij gemaakt. Zo is de kleinste en grootste Koran ter wereld ontstaan, in dit museum hangt er één van die schilderijen en is ook het kleine boekje te bewonderen.
Ook kan je een zeer mooie Perzische tapijten te bewonderen, zoals bidtapijten, tapijten waar je niet op mag lopen die normaal dienen als muurdecoratie en ook het ( althans de Qatari claimen dit ) het grootste tapijt ter wereld.
Zo krijg je een idee dat elk stuk dat hier hangt een traditionele waarde heeft, dat de uitrustingen en sierraden nog door koningen en sjeiks zijn gedragen, dat er een binding is met Iran en Irak, door de vele kunstvoorwerpen uit beide landen, en door de gidsen die ons door het museum en de kunstcollectie loodsen, waarvan één een Qatari vrouw is ( Want een man mag in een officieel staatsgebouw geen vrouwelijke groep gidsen ), en waarvan de andere een Iraki is.
Wij gaan nog niet teveel uitweiden, daar onze eerste bezoeker die een trouwe volgster is van onze blog, op komst is en wij met haar zeker dit museum gaan bezoeken.
Zoals gewoonlijk als je iets zoekt wat in het boek staat, dat er zou moeten zijn, dan is het in Qatar er weer niet ,ze zeggen dat er veel te doen is in Qatar maar dat je goed moet zoeken, zoek maar wat als het er niet is .Dus weer geen kasteel en we zitten bijna zonder benzine, volgens Harry is er in elk stad een pomp ,ik zie er geen en de meter gaat altijd maar lager en ik ga niet duwen hoor. Volgens het boek moet er eentje in Al Ruwais zijn , maar in de boek staat ook dat er een kasteel of fort moet zijn en dat is er ook niet. Dus een stukje terug en daar in dat klein stadje moet het zijn, dus wij er rond gereden en hoe kan het anders, niets gezien dat op een tankstation lijkt .
We belanden in een soort van industriepark of iets dat er op moet lijken en vragen het aan een man die net de straat oversteekt om naar de moskee te gaan, op de autoradio was het juist de " call to prayer " en dan heb je kans mensen op straat aan te treffen. O ja, zegt hij, kijk daar waar die bus staat geparkeerd, daar moet je zijn, dus wij kijken en ik zie in de verte een paar containers staan, als dat een tankstation moet voorstellen. Dus rijden we er naar toe, en ja, je kan er benzine krijgen in een container je kan het zo zot niet bedenken hoor, of het is hier, nu ik geef er niet om zolang ik maar niet moet stampen.
Volgetankt voor een tien Euro, en we vragen ons af wat nu we gaan doen, we besluiten langs de kust terug rijden, en proberen een mooi plaatsje te vinden wand ik heb de picknick weer bij dan kunnen we eten ,zo gezegd zo gedaan ,op de weg langsheen de kust steekt ons een auto voorbij, en ik zie dat er een valk op de schouder van de man zit ,dus ik zeg tegen Harry hier moet dat dorp zijn waar we van gehoord hebben ,dus wij achter die man de woestijn in, eerst iets dat op een baan moet lijken en dan zand en stenen ,geen dorp maar wel veel Arabieren die hier hun valk uitlaten. Dus wij maar verder en verder en nog meer stenen en stenen mijn hart zit in mijn keel als ik er aan denk dat je hier maar een paar banden kapot moet rijden, wat dat is hier in de middle of nowhere . Dus ik kan je we zeggen dat Harry zeer voorzichtig rijd en dat ik zeer blij ben dat we er uit zijn en de baan terug op rijden hoor ,nu naar een stukje strand . En ja hoor daar wat verder is het dan een mooi strand aan een resort je zou zeggen wat komen mensen hier zoeken, misschien de rust ik weet het niet hoor ,nu met de auto het strand op en tot naast de laatste parasol, als er dan straks een Arabisch gezin moest komen hebben die geen last van ons, onze tafel en stoelen opgezet en op ons gemakje gegeten en dan wat lezen en lekker lui zijn tot de zon onder gaat en het te donker word ,ik moet echt een lanp hebben hoor, het kaarsje alleen is niet genoeg, dan naar huis en het weekend is weer voorbij.
Woensdag ga ik met de Tuesday ladies group ( afgekort TLG ) naar het Museum of Islamic Art. dus volgende keer gaan we het daar eens over hebben.
Het oktoberfeest is hier een grote traditie dat elk jaar terugkomt ook omdat er hier in Qatar veel Duitse firma's gevestigd zijn en zo ook veel Duitse mensen wonen. Het feest op zich is zoals je zou zeggen eten en drinken zo veel je binnen krijgt ,veel van die firma's betalen dan ook alles, en anders zoals wij betaal je een vaste prijs voor je eten bij het bestellen van de plaatsen. Wij hebben dat gedaan via de Nederlands groep, wij dachten dat zou wel eens leuk zijn om eens mee te maken , drinken daar kan je binnen bonnetjes voor kopen maar je moet weten dat voor 1 glaasje wijn in een plastieken beker kost het 50QR dus dat is 10 en voor een halve liter bier 60QR dat is dan zo'n 13.5 . Zo heb je een idee, de alcohol is hier niet toegelaten alleen in de internationale hotels dus en het is wel zeer duur .
Van dat het duur is daar niets van te merken hoor , zie ze maar drinken het kan niet op ,later op de avond zie je ze ook een voor een afvallen of zelf ruzie maken over dit hun pint nu wel of niet,is wel zeer grappig om alles zo af te zien ,maar je moet wel zeggen de band is een zeer goede Duits groep is en die kan wel wat zingen hoor en de zaal meetrekken ,het is dan ook de eerste keer dat ik terug op de bank sta om mee te dansen ,a ja op de tafel mag niet ,het is ook de eerst keer dat we tot 00.30 zijn uitgegaan ,ik vroeg zelf aan de taxi of hij ooit wel sliep maar ik denk dat die mannen het deze avond wel druk hebben ,het is hier ook verboden om te rijden ook al heb je maar een pintje op en daar zijn ze zeer streng om. Gepakt worden wegens rijden onder invloed is gegarandeerd de gevangenis in.
We hebben een zeer fijn avond ook al pasten we niet in de groep we kunnen nog altijd op ons twee plezier maken als het moet .
We zijn vorig week met mijn nieuwe Engels vrienden iets gaan eten ,en het was dat ook voor Harry de eerste keer dat hij deze mensen zag en daar waren we meer welkom dan bij de groep waarmee we naar het Oktoberfeest gegaan zijn,ik zal daar ook een paar foto s van bij zetten. Ik weet wat velen onder jullie denken, amai die doen daar niets anders dan eten en drinken ,maar als je weet dat Harry elke dag om 4 u op staat om, om 5 u te vertrekken en om 6 u te begingen tot 18 u en dan nog een uur rijden, dan is het 19 u als hij thuis is, dan eten en de dag is gepasseerd, en als je dan in het weekend eens iets anders wilt doen, dan ontdek je dat er hier niet zo veel te doen is, of het is in een Internationaal hotel en dan ga je daar dan maar heen ,ik heb mijn sociaal leven uitgebouwd en ik wil ook dat hij daar bij hoort ,dus dat is dan ook de reden om af en toe te gaan eten .
Nu het in de avond aangenaam word om eens buiten te komen kunnen we terug een avondwandeling maken en je kan zien dat de mensen terug buiten komen ,de terrasjes worden terug buiten gezet en het word echt aangenaam .Soms is de vochtigheidsgraad nog tot 80%, overdag maar tot 40%, ja het kan in de avond soms wel terug naar boven gaan en dan is het niet te doen om buiten te komen je bent direct nat ,maar er is hoop , het zal nu snel voorbij zijn de hitte. Je ziet in de winkels al het zomergerief aan solden prijzen, en de winterkledij naar boven komen. Overdag is het nog lekker warm, maar schijn bedriegt, want in tegenstelling tot overdag kan het in de avond wel zeer snel afkoelen zodat je een jas kan verdragen. Een jas, ja, daar kan ik nog inkomen maar botten met wol, maar jassen en nachtkledij met wol en mutsen en sjaals, daar kan ik niet bij .
Ik wou nog eens kijken naar nieuw badgerief maar zelfs dat vind je niet meer, alle het word nu goed maar voor de lokale bevolking word het te koud , daar er geen nieuwe bad kledij meer te verkrijgen is, heb ik in de plaats maar twee lange jurken gekocht, een mens kan toch niet met lege handen naar huis komen he.
Dus nu gaan we dan in de avond buiten en het begint nu ook al om 17.30 donker te worden dus Harry vertrekt in het donker en komt terug in het donker ,ik vind het wel gezellig met de lichtjes aan en de terrassen buiten ,ook de boten en het water zijn dan verlicht,je kan zien wij wonen wel zeer mooi en gezellig, al zeg ik het zelf, dus mooie avond wandelingen .
We zijn ook op woensdag avond terug gestart met dansen, er is hier een professionele danseres die hier les geeft en ik heb ons laten inschrijven ,het was iets dat we alle twee in België zeer graag deden ook al is het nu al weer een paar jaar geleden, we zullen wel zien of we het nog kunnen en anders leren we het opnieuw .Het dansen was zeer leuk en ja, je herinnert je dansen terug en de pasjes. Ook al is het wel terug een beetje aanpassen maar het doet toch goed dat je terug samen iets kan doen. Dit is terug voor elke week hoor .
Vrijdag gaan we naar het oktoberfeest, dit is hier een groot bierfeest op zijn Duits, elke avond twee weken lang .
Zondag gaan we nog eens op zoek naar een kasteel, het zo de richting van Zekreet moeten zijn waar we als eens naar een fort gingen kijk dus een beetje verder in die richting van het noorden we zullen zien ,ik heb de picknick bij .
Daar er blijkbaar af en toe problemen zijn met de server van onze blog, worden sommige artikels later op zijn plaats gezet. dus vergeet ok eens af en toe in het archief, links op het scherm te kijken.
Gisteren zijn we meer dan twee uur bezig geweest met het schrijven van twee artikels, die niet geplaatst geworden zijn, dus hebben we deze vanavond dan maar opnieuw geschreven en geplaatst.
De oprichtster van de Vlaamse dames en heren in Qatar, Ilse, heeft voor Dinsdag een uitstap met een geleid bezoek naar Souq Waqif gepland, zij woont hier al een tiental jaar en is dus goed op de hoogte van wat er reilt en zeilt in Qatar. wij hebben afgesproken aan de eenzame boom aan de Souq, om negen uur. de Souq is geopend van negen uur in de ochtend tot het middaguur om dan te sluiten tot vier uur in de namiddag. er blijken twee eenzame bomen te bestaan aan de souq en mijn chauffeur zet mij natuurlijk af bij de verkeerde, waardoor ik nog een eindje moet lopen om bij de juiste aan te komen, en dat in een hitte van rond de veertig graden, ja zelfs zo vroeg in de ochtend kan het hier nu nog zo warm zijn.
De Souq was vroeger de marktplaats, waar de lokale bevolking hun inkopen kwamen doen, er waren niet enkel winkels, maar je vond er ook venters die allerlei goederen te koop aanboden, je vind hier echt alles, want de traditie leeft nog verder hoofdzakelijk voor de toeristische sector, alhoewel de lokale bevolking nog regelmatig een bezoek aan de Souq brengt omdat je hier een groot aantal kruidenwinkels en kleermakers vind. Omdat de Souq een markt was vind je er ook dieren, zoals honden, katten, vissen en noem maar op. Echt geen prettig gezicht hoe de dieren gehuisvest zijn, voor zij een nieuw baasje vinden, dit in grote tegenstelling tot de nationale trots van de Qatari, hun valken en paarden, die verzorgt worden op het hoogste niveau, De paardenstallen zijn kraaknet en ze beschikken zelfs over een paardendouche. 's avonds word er elke dag een paardenshow gegeven in de Souq, dit hebben we zelf nog niet gezien en hier komen we later op terug.
Onze eerste stop is een winkel waar valken zitten, of die te koop zijn weet ik niet, maar de accessoires voor de valken in ieder geval wel, wat meteen in het oog springt is het groot assortiment kapjes die ze over de dieren hun kop zetten, wanneer de vogels op de arm zitten, of wanneer zij niet vliegen, de kapjes worden met de hand gemaakt en de prijzen lopen op tot een slordige 2000 QAR ( toch ongeveer een 400 euro ), veel van de kapjes worden verkocht als souvenir aan toeristen, die er dikwijls een houten valkenkopje bijkopen, om thuis het kleinood mooi tot zijn recht te laten komen. Er is hier in de Souq in Doha, de grootste en meest bekende valkenkliniek ter wereld, menig valkenier komt van overal ter wereld hier naartoe met zijn valken, het is daarom dat sommige valkeniers, vooral Arabieren, een redelijk grote som bijbetalen om met de valk op de arm in het vliegtuig te kunnen, dit om de vogels toch maar niet in kooien te moeten vervoeren.
Wij lopen door de kleine en smalle straatjes van de Souq, en Ilse legt ons uit waarvoor de reuze kasserollen die overal in de winkels verkocht worden, waar een plaatselijk gerecht in bereid wordt dat soms tot zeven uur lang moet garen. het heeft een beetje weg van een Tajine uit Noord Afrika.
Verderop zijn er een aantal kleermakers die traditionele Arabische kleren maken, dit zowel voor mannen en vrouwen, als je zin hebt om een uit te pakken op een feestje en eens speciaal gekleed te gaan, koop typisch Arabisch hoofddeksel, en laat je gewaad op maat maken, daaronder met je blote voeten in open sandalen en je bent gegarandeerd de blikvanger van het feest.
We lopen verder en komen voorbij enkele winkels waar ze handgeknoopte Arabische en Berber tapijten en matten verkopen, Matten en tapijten zijn niet hetzelfde, een mat ligt op de vloer, een tapijt hangt aan de muur.
Ook zijn er in de Souq talrijke kruidenwinkels te vinden, waar alle soorten, zelfs voor ons, onbekende kruiden te verkrijgen zijn, ook kan je hier stenen en kruiden voor de shisha pijp vinden. wij stappen het bekendste winkeltje binnen, je ziet op de foto een mand met allemaal verschillende kleuren, dit zij gewoon allemaal curries die in je potje gemengd zijn en waardoor je een veel krachtigere curry krijg dan degene die wij kennen, ook liggen er veel soorten noten en gedroogde vruchten.
Het hoogtepunt van het bezoek aan de Souq is het bezoek aan het kleine winkeltje van de laatste parelvisser die Doha rijk is, heden ten dage wordt er niet meer op parels gevist. met de komst van de gestimuleerde parel, met name de zoetwaterparel, die veel goedkoper is dan de enige echte zoutwaterparel. Het parelvissen was vroeger een niet ongevaarlijke beroep, het ging dikwijls al mis voor de duikers nog maar in het water waren, hun oren werden dichtgemaakt met warme was, om hen tegen de druk van het water te beschermen, dan werd er een touw rond hun middel gedaan om ze later terug op te trekken, en dan kregen ze een zware steen rond hun onderbenen gebonden, die ervoor moest zorgen dat ze zo snel mogelijk op de zeebodem terecht kwamen, ze kregen een mandje mee en dan konden ze er aan beginnen. ze werden niet betaald per oester of parel die ze vonden, maar per duik, dus hoe meer je naar beneden ging op een dag en met een volle mand naar boven kwam, hoe meer je verdiende.
Aan het eind van de dag, bij het invallen van de duisternis, was de dagtaak nog niet ten einde, dan was het tijd om de oesters open te maken en de buit van de voorbije dag te bekijken. op de foto's in dit artikel, welke ik normaal niet mocht nemen zie je duidelijk de steen die de duikers rond hun benen gebonden kregen en die menige verminking heeft veroorzaakt, en zie je hen ook op dek de oesters opensteken. in het winkeltje kan je nog steeds souvenirs krijgen en ook mooie parelkransen kopen, natuurlijk zijn dit zoetwaterparels. Voor alle duidelijkheid, de duiken gebeurden zonder enige vorm van ademhalingstoestel, adem inhouden tot je terug boven was, of anders verzoop je.
Het volgende bezoek aan de Souq zal op een avond zijn, zodat wij ook eens de paarden en valken shows kunnen bekijken in hun volledige traditionele outfit, dit lijkt ons ook eens de moeite, nu het wat koeler wordt, kunnen we er terug aan beginnen.
Daar Qatar een schiereiland is, heeft het ook maar één landgrens, en dat is die met Saoedi Arabië, de weg daar naartoe is een mooie maar verlaten autoweg, je waant je op bepaalde momenten in niemandsland, wel veranderd het landschap onderweg. het landschap wordt minder rotsachtig en de zandpartijen nemen toe. je komt aan de grens zonder er eigenlijk besef van te hebben, plots is ze daar als een goed omheinde vesting, uit het niets, geen dorp, enkel een tankstation en een paar huizen, of die bewoond zijn valt te betwijfelen. Dus niets te zien, voor de zoveelste keer, het lijkt wel of wij altijd naar het verkeerde rijden, of is er echt zo weinig?. Naar Saoedi ( zoals het hier genoemd wordt ) kunnen we vandaag niet omdat Harry zijn Qatari ID binnen is voor vernieuwing en voor het verlengen van zijn werkvisum, dus zal dit waarschijnlijk voor een andere maal zijn. Saoudi verschilt echter redelijk veel van Qatar, in de zin dat dames hier in het openbaar met bedekte armen en benen moeten lopen, ook moeten zij een sjaal of hoofddoek dragen, het is in Saoedi redelijk wat strenger dan in zijn oostelijk buurland Qatar
Na een koffie besluiten we richting Dukhan uit te rijden, ditmaal vanuit zuidelijke richting, gisteren kwamen vanuit het Oosten, onderweg trekt een groep tenten die in de verte staan onze aandacht, daar de autowegen hier omheind zijn kunnen we zo direct niet dichterbij en Harry steekt de autosnelweg over naar de middenberm om een paar foto's te nemen, er is toch weinig of geen verkeer. vrij normaal hier de autosnelweg te voet oversteken, doe je dat bij ons, heb je geheid problemen. hier zit je rustig te wachten op de vangrail tot er een groot genoeg gat is om over te steken. hierna zetten we onze weg verder naar Dukhan, hier rijden we duidelijk door olieland, het landschap wordt doorkruist met pijpleidingen, die van boortoren naar pompstation en vandaar naar de raffinaderijen gaan. Plots zien we voor ons een kleine vrachtwagen rijden, met in de laadbak een viertal kamelen, hoe ze die erin gekregen hebben, ons een raadsel, maar de dieren zijn het blijkbaar gewoon, want ze zijn opvallend rustig, de chauffeur van het vrachtwagentje krijgt het in de gaten dat wij hiervan een paar foto's willen maken, hij vertraagd zodat wij de tijd krijgen om een paar unieke foto's te nemen, die we U niet gaan besparen.
In Dukhan was het de bedoeling te gaan picknicken op het strand, maar door het begin van de EID, wat hier goed is voor een aantal dagen verlof, is het ontzettend druk op het publieke strand, maar van de westerlingen is er geen enkel spoor, die zitten dus elders, daarop besluiten we even verder te rijden naar Zekreet, om daar te picknicken, het is ondertussen al vrij laat in de namiddag, en de maag begint toch stilaan te protesteren. In Zekreet nestelen we ons op het strand, vlak aan de branding, ditmaal is het niet meer op de grond dat we moeten eten, want zoals eerder geschreven, hebben we geïnvesteerd in een campingtafeltje. Enkel de fles wijn ontbreekt nog ( dat is hier ondenkbaar ), want voor de rest is het een prachtige afsluiter van een mooie namiddag en het begin van een prachtige avond, wij genieten van de ondergaande zon, en houden de andere bezoekers een beetje in het oog, eentje die sukkelt met het rechtzetten van zijn tentje dat moet dienen als kleedkamer voor de madam, een vijftal arbeiders die na de dagtaak, met de vrachtwagen van de firma, gauw nog even in zee komen baden, om daarna naar hun accommodatie te rijden, en rond een uur of acht ouden we het ook voor bekeken en zetten we koers richting Doha.
Deze avond en nog tot Dinsdag, is er elke avond vuurwerk vanop Katara, wat wij hier vanop de Pearl kunnen zien, en dus genieten we tijdens een kopje koffie of thee op het terras van Havana Café, van het prachtige vuurwerk op Katara.
Daar we beperkt zijn in het aantal foto's die wij in een artikel kunnen toevoegen, namelijk 18, en wij de jullie de foto's van het museum niet wilden onthouden, was er geen mogelijkheid om de foto's van de woestijn rond Zekreet en de film set in het artikel te plaatsen.
Daarom plaatsen wij in dit apart artikel de foto's van Zekreet en de film set. vergeet het voorgaand artikel niet te lezen om te weten waarover dit gaat.
Tijdens één van de bijeenkomsten van de " Tuesday Ladies group " waar telkens een ander Qatari onderwerp behandeld wordt, is het ditmaal een medewerker van een onbekend museum in Qatar die ons het museum komt voorstellen, Dr Nabil Arafa van het Sjeik Faisal Museum is onze spreker, Dr Arafa is lektor in de Arabische geschiedenis. Het museum herbergt een private collectie kunst en antieke voorwerpen, ook zijn er meer hedendaagse zaken te vinden zoals een zeer indrukwekkende collectie voertuigen en antieke vaartuigen die tentoongesteld staan. Er wordt een uitstap gepland met de groep naar dit museum, op 15 November, waarvoor ik mij laat inschrijven, samen met Harry en onze eerste Belgische bezoeker, Linda.
Maar omdat ik mijn enthousiasme eigenlijk niet kan bedwingen, plannen we toch eerst een zelf te gaan kijken of dit weer niet overdreven is. Volgens hetgeen we op internet hierover vinden, is er geen woord gelogen, maar toch even zelf polshoogte nemen. Dus zijn we dit weekend, de eerste dag van de Eid, het traditionele islamitisch offerfeest, samen met een Brits koppen, Geoff and Janet, het museum gaan bezoeken. In één woord, indrukwekkend.
Het museum is gehuisvest in een nagebouwd Arabisch kasteel, ontzettend imposant, en nog steeds aan het uitbreiden. Momenteel is men bezig een tweede kasteel aan het bouwen, naast het bestaande om de collectie oude en moderne voertuigen in onder te brengen, buiten de collectie die nu tentoongesteld staat heeft hij nog een 640 voertuigen van allerlei slag, die hij nu niet kan laten zien, dit is ons verteld door D. Arafa, die wij tijdens ons bezoek op het lijf liepen, ons herkende en ons opwachtte aan de uitgang van het museum na ons bezoek. Tijdens de Eid, zijn er in tegenstelling tot anders geen geleide bezoeken, nu is het vrij te bezichtigen en de toegang is gratis. De Sjeik is een verwoed verzamelaar van allerlei dingen, je vindt in zijn museum prachtige collecties wapens, gebruiksvoorwerpen, deuren, tapijten, waar je trouwens op loopt doorheen het ganse museum, en zoals gezegd een indrukwekkende verzameling voertuigen tot zelfs één van zijn oude privé vliegtuigen staat in het museum tentoon. zelfs de vloot oude Dow schepen ( dit zijn de schepen van de oude parelvissers ) die toebehoorde aan zijn vader staat hier tentoon in het museum, je leest het goed " in " het museum, buiten drijft er een Dow op de vijver buiten het museum. Echt een aanrader en teveel voor één bezoek, dus zal het geleide bezoek van 15 November zeker niet teveel zijn. ( Bekijk zeker de foto's )
Na het museum bezoek is het kort na de middag en Geoff zou graag eens op zoek gaan naar Film city in de Zekreet desert. omdat wij hier vroeger al eens naartoe geweest zijn en dit echter niet gevonden hebben, lijkt ons dit geen slecht voorstel, wij rijden met de terreinwagen van Geoff en Janet richting zekreet, duiken de woestijn in, en na een uurtje off road rijden bereiken we iets wat op een filmset moet lijken, een aantal stenen hutten tegen de wand van de rotsen gebouwd, het zal wel voor iets gediend hebben, en weten ook niet welke films hier opgenomen, zijn, maar het landschap laat vermoeden dat dit waarschijnlijk de Star War fimls kunnen geweest zijn, ze zullen waarschijnlijk afgewisseld hebben tussen hier en de Tunesische woestijn, waar we ooit naar de filmset van Satr Wars in de woestijn geweest zijn. hierna krijgen we toch echt wel honger, want we zijn al op weg van negen uur, en het is toch al rond drie in de namiddag, besluiten we verder te rijden naar Dukhan, ze zouden die stad beter Qatar Petroleum genoemd hebben. Dukhan is niet meer dan een paar restaurants, één Indisch en een Mc Donalds, een warenhuis en voor de rest niks dan raffinaderijen. we komen terecht in een Indisch restaurant, met twee zeer uitgebreide menukaarten, De lieve ober die wij nauwelijks verstaan, trekt een smoel alsof hij in een citroen bijt, elke keer wij iets bestellen van de kaart " No have, only chicken " is steevast zijn antwoord. dus de starter wordt " Chicken loly^pops " en de main coarse wordt een " Grilled chicken with patatoes " de patatoes blijken frieten te zijn, en de beloofde salade komt met het voorgerecht, gelukkig is de kip uitgebeend en zeker niet slecht klaargemaakt, voor ons dames een beetje te pikant, maar klagen kun je altijd. Naar een dessert hebben we niet meer durven en kunnen vragen, negen van de tien keer zou het dessert ook wel iets met kip of ei geweest zijn, maar zelfs dan lag de rekening al op tafel nog voor wij hier naar konden vragen, ook geen koffie, betalen en eruit. voor de prijs moest je het zeker niet laten, we hebben voor een twintig euro met vier redelijk goed gegeten en elk twee consummaties gedronken, pak daar maar eens mee uit in België. de koffie zijn we dan maar in een tankstation gaan drinken terwijl Geoff zijn benzinetank vulde wat hier zo goed als gratis is, 8 Eurocent de liter, ja, je leest het goed, Eurocent.
Dan zijn we stilletjes aan naar huis gereden, omdat Geoff naar de Premiere legaue wou kijken en de dag eigenlijk al vrij vermoeiend maar zeer leuk geweest, weeral twee aardige mensen leren kennen. wij maken er nog een rustige avond van, wat er morgen op het programma staat, dat zien we morgen wel.
Het einde van de zomer is in aantocht, althans dit is hoe ze het hier noemen. De temperaturen blijven nog altijd rond de veertig graden hangen en tijdens de nacht draait het nog altijd rond de dertig graden, maar dit maakt dat een mens weer eens op een normale manier kan buiten komen, zonder als een kreeft op zeer korte tijd gekookt te worden. Ik ben de fitness een beetje beu en daarom heb ik, zoals de meeste van mijn vriendinnen het opgevat om rond de Pearl te gaan wandelen, niet kuieren, maar doorstappen, om de conditie op te bouwen voor onze wintersport vakantie. mijn vriendinnen doen dit tussen vijf en zes in de ochtend, maar dat is voor mij veel te vroeg, ik ben niet de ideale ochtendmens.
Ik neem mij voor tegen tien uur te vertrekken en tegen het middaguur terug thuis te zijn, de afstand is een achttal kilometer, en voor de eerste keer moet dit op een drietal uur af te stappen zijn, dus gewapend met een flesje water, walkman en goede stapschoenen begin ik aan mijn onderneming, wonder boven wonder lukt het vrij aardig, ik bouw de nodige stops in en halverwege waar de paardenmolen staat, ja zelfs de nostalgie van de kermis vindt je terug in Qatar ( zo ver waren we eigenlijk nog nooit geweest ), stel ik mezelf de vraag wat ik ga doen, het hier bij houden en terug naar huis gaan of verder gaan tot het einde en de tocht volledig afmaken, ik besluit voor het laatste en stap dus door. Aan de andere kant van de Pearl, dus eigenlijk maar halfweg en recht tegenover onze appartementsblok, een viertal kilometer van huis ( doe je het al zwemmend is het slechts enkele honderden meter ), kom ik tot de conclusie dat mijn water op is, ik neem een paar foto's die het bewijs voor de ongelovigen vormen dat ik hier echt geweest ben en ga terug op zoek naar water. Op het laatste gedeelte van de Pearl is echter nog niet veel uitgebaat en dus moet ik wachten tot ik voorbij halfweg en bijna terug ben voor ik iets te drinken kan kopen in de " Spinney's ", gelukkig heb ik een beetje geld bij. Dit zal mij een volgende keer niet meer overkomen en ik zal voldoende water meenemen van thuis. Maar al bij al, kan ik fier zijn op mezelf, acht kilometer wandelen in twee uur, want ik ben rond het middaguur thuis, had ik zelf niet verwacht.
Tijdens het volgende weekend hebben ik en Harry dit nog eens over gedaan, maar omdat er juist tijdens dat weekend de halfjaarlijkse generator test plaatsvond, werkte de lift niet op het moment dat wij vertrokken, en zijn we de 26 verdiepingen langs de trap naar beneden gegaan, we hadden beter een half uur gewacht, want de trappen zijn echt een kuitenbijter, en dat heeft zich een paar dagen laten voelen, een beetje moeilijk te been, en vooral opstaan en gaan zitten was niet echt gemakkelijk. dit is echter verleden tijd en reeds vergeten, want ondertussen heb ik de tocht in mijn eentje nog al eens gedaan, en dit op anderhalf uur met twee ingebouwde stops, het kan dus nog sneller, iedereen verklaard mij stapelzot dat ik dit in 40° doe, maar dit is echt geen belemmering, als je maar genoeg te drinken hebt. al bij al kan ik alweer in een broek waar ik een paar maanden geleden eens naar kon kijken. ook al heb ik een druk sociaal leven met al de diners en lunches waar ik naartoe ga.
Vorige week Dinsdagochtend de Tuesday ladies group met ontbijt, Wednesday bussines lunch met een groep nieuwe vrienden ( zie hiervan ook de foto's en de mooie zichten vanop het zestiende verdiep ), die ik zowel op Zondag als Dinsdag zie ( allemaal Engelstalig ), Donderdag avond tussen pot en pint met de Vlaamse dames en heren in Qatar ( dit is onze maandelijkse bijeenkomst ), nu mocht Harry mee, voor de heerlijke frietjes met stoofvlees. En vrijdag een buffet diner van Harry zijn werk. dus lieve volgers een druk bezette week en daarom moet ik iets van fitness of beweging doen, anders hou je dit leven niet vol. Hahaha. ( Het leven van een expat vrouw is niet altijd rozengeur en maneschijn ), tussendoor vinden we zelfs nog de tijd om zelf een restaurant te gaan bezoeken. Onder meer een nieuw Spaans restaurant dat uitgebaat wordt door een Fransman ( Parijzenaar ), lekker eten en een heerlijke alcohol vrije Sangria gedronken. Want nog eens, hier op de Pearl is een alcoholverbod. Ook is een ander nieuw restaurant, Shakespeare genaamd met een heel mooi typisch brits interieur, waar we enkel een koffie gedronken hebben op het terras, met een zeer vriendelijke bediening. Waar vanaf nu ook de wekelijkse samenkomst op Zondagochtend van de Ladies of the Pearl is. Er begint hier zo één en ander te bewegen in de horeca op de Pearl, wat maakt dat we regelmatig iets nieuws kunnen proberen.
In het vorig artikel is Charly, de hond van een collega van Harry, die wij een paar dagen bijgehouden hebben omdat zijn baasje dringend voor familie aangelegenheden terug naar België moest ter sprake gekomen, in dit artikel vindt je ook de foto's van deze haarbol terug, het beestje voelde zich goed thuis bij ons, maar we zijn toch tot de conclusie gekomen dat een grote hond niet meer bij ons past.
Het is weer eens weekend, en wat gaan we dit keer uitvreten, om lange uitstappen te doen is het eigenlijk nog te warm, dus ga ik eerst op de koffie bij de zondag Ladies of the Pearl, en na de middag vertrekken heeft weinig zin, daar het slechts na drie uur begint af te koelen.
Dus hebben we het idee opgevat om na de middag, zo rond een uur of drie naar het strand in Sumaysima te gaan, ongeveer een half uurtje noordelijk van Doha, we zijn hier al eens geweest voor de zomer, het is een rustig familiestrand met eigenlijk alle voorzieningen die je nodig hebt, er wordt ook niet moeilijk gedaan over de westerse badkledij. natuurlijk hoor hier een BBQ bij. Dus rond de middag is de koffie van de Ladies gedaan en zijn we vertrokken naar Spinney's op de Pearl voor wat inkopen, je moet per slot van rekening toch een stukje vlees op het vuur kunnen leggen. en rond een uur of twee vertrokken naar het strand. een heerlijk rustige namiddag, en met valavond begonnen aan onze BBQ, hier en daar een paar andere strandbezoekers, maar over het algemeen rustig. het tafeltje ontbreekt nog en voorlopig eten we op zijn Arabisch, dus op de grond. Een passend tafeltje hebben we nog niet gevonden, en daar moeten we echt wel eens prioriteit van gaan maken.
De Donderdag avond is er de maandelijkse bijeenkomst van de Vlaamse dames en heren in Qatar " Tussen pot en pint ", ditmaal is de gastvrouw Ilse de Bruycker die in een villa wonen in de Green Village compound op Al Waab street. Belgisch stoofvlees met frietjes staan op een het menu, en ook een paar lekkere pintjes, kortom een zeer gezellige avond met Vlamingen in Qatar. Vrijdag staat er voor Harry een seminarie van het werk ( het zoveelste ) over veiligheid op het programma, dus al te fris moet hij niet zijn, en s'avonds zijn ook de echtgenotes en vriendinnen uitgenodigd, dit vindt plaats in hetzelfde hotel als waar ik om de twee weken op Dinsdag de bijeenkomst volg van de Tuesday ladies group.
Zondag is het traditionele dagje vrij, we gaan wat boodschappen doen, want de koelkast raakt leeg, en gaan eens een kijkje nemen in het " Aspire " park, Aspire is de grootste sportfaciliteit in Qatar, een onwaarschijnlijk groot atletiek stadion, en allerhande ultra moderne sporthallen voor zaalsporten, natuurlijk zijn er sporthallen zowel voor mannen als voor vrouwen, wat gemengde sporten zijn niet toegelaten. Buiten de sport accommodaties, is er ook een aangelegd park, dat volgens hetgeen we op internet gezien hebben wel eens de moeite waard is om te bezoeken. geen goed idee dit te doen rond vier uur in de namiddag, het verkeer op Al Waab is verschrikkelijk druk op dat moment van de dag, omdat Zondag is hier een normale werkdag is, en de werkuren in dit land van zeven uur in de ochtend tot drie uur in de namiddag liggen, komt bijna iedereen rond deze tijd naar huis, dus drukke toestanden in en uit Doha.
Aspire is een mooi aangelegd park, maar wat wij het meeste missen in dit park, is de begroeiing weinig of geen bomen, banken staan er daarentegen wel genoeg, maar dit is in contrast met de borden die overal in het park opgesteld staan, die je erop wijzen dat je op de banken niet mag gaan zitten. Omdat ik moe ben en ik wat wil gaan zitten, en dit blijkbaar niet op de banken mag, zet ik mij er maar voor een bank op de grond.
Na het parkbezoek, stoppen we even in de Hyatt mall, dit is een moderne mall, die echter meer bezocht wordt door Oosterse expats dan door westerlingen, hier is ok een grootwarenhuis, waar we wat inkopen doen en waar we eindelijk vinden waar we al lang naar op zoek zijn, namelijk een camping tafeltje en een camping koffer met borden en bestek, dit is precies wat we nodig hebben, dus gedaan met BBQ op de grond.
Volgende week plannen we onze eerste road trip na de zomer, want volgens de metrologie is het nu officieel herfst, al zou je dat volgens de temperaturen niet zeggen.
Ja het is nog steeds te warm , normaal is er op de eerst zaterdag van de maand een marktje aan het museum maar zelf dat is er nog niet ,we zijn de zaterdag gaan kijken ik hop op volgende maand . Wel voel je dat de vocht graad minder word , het word avonds terug beter en je kan terug buiten zitten zonder dat het zweet van je af druipt , wat doet een mens dan al de hele dag zou je denken ,nu ja je moet je wel bezighouden hoor of je word zot ,dus ik heb me ook laten aansluiten in een paar groepen zoals , Belgen in het buitenland , Vlaamse Heren en Damens in Qatar , English speaking Expat Ladies in Doha , The Pearl Ladies Networking Page , Vlamingen in het buitenland , en zo zijn er nog een paar ook heb ik mijn eigen aloe vera ook terug op gebouwd en een eigen pagina gemaakt en ook mijn pedicure begint te lopen ,zo er is wel altijd iets te doe de Engels Ladies komen om de twee weken op dinsdag samen is een grootte meting waar je je ook kan laten inschrijven voor allerlei activiteiten zoals golf ,bowling, kaarten ,koken ,juwelen maken enz... Ook vrij Wilgers werk voor bv bijschool les voor kids of zo ik heb me ook laten inschrijven ineen nieuw project live kids in het ziekenhuis om met het te spelen en zo na een zware operatie of gemo of zo het is maar twee uur per week maar het maakt een groot verschil voor de kids ook voor de ouders om eens iemand te hebben die eens met je een kop koffie of zo gaat drinken terwijl je wacht ,ze zouden er bij ons een lesje van moeten nemen ,ook heb ik me laten inschrijven in het leren van Arabisch ik zit wel in de tweede groep en die start pas in Februari ik zal wel zien of het iets voor mij is. Zo zie je dat je hier van alles kan doen , de Pearl ladies komen elke zondag morgen samen voor koffie en te praten ik ga daar nu on de 14 dagen naar oe Harry heeft er zijn zondag speciaal voor verzet ,de Vlaamse Damens en heren is er een keer per maand een drink bij iemand thuis en daar zijn dan ook de manen bij .
Zo je ziet dat ik me hier niet verveel straks moet ik in mijn agenda gaan kijken of ik nog tijd heb ,maar het is fijn zo nu heb ik ook een goed sociaals leven en je leert zo ook veel mensen kennen uit alle hoeken van de wereld ook i de groepen op fb die je niet kent of ziet je krijgt er ook een band mee ,en daar ik gans de dag mensen om me heen had was het hier in het begin ook eenzaam ,ik dank dan ook de Damens die me mee op touw genomen hebben ik had de eerst zet nodig ,ik kan wel een grootte mond hebben ,zelf de eerste keer is voor mij moeilijk hoor ook al zou je dat niet denken ik ben een verlegen type.
Ik heb je ook verteld dat ik een Amerikaanse vriendin heb waar zei verbleef haar vrienden daar kwam onverwacht de familie op bezoek en nu had zei geen plaats meer dus ze slaap nu bij ons tot ze op haar eentje kan gaan wonen is hier niet zo gemakkelijk je moet eerst werk hebben nu dat heeft ze gevonden ze gaat de nieuw school leiden dus dat zit goed ,dan moet de school haar papieren in orde maken en dan pas kan zij iets gaan huren is hier echt niet normaal hoor hun regels en wetten daar kunnen ze bij ons nog wat van leren , ook heb ik een hond op logies zo een braaf beest ,is wel niet zo goed voor mij wand ik zou terug gehecht geraken aan een hond en ben er nog niet klaar voor .
Zo dat was het voor vandaag een beetje ,je ben nu toch een beetje terug bij .
Ja het is nog steeds veel te warm om buiten te gaan en iets te bezoeken ,ook zijn nog veel dingen gesloten en vanaf half september begint het normale leven hier zo een beetje terug ,daarom is het hier ook een beetje rustig op de blog ,en toch probeer ik wel wat te doen en dat lukt wel een beetje ,ook voor mijn sociaal leven gaat er op vooruit ,ik het al wat dames leren kenen ,maar ik ga begingen bij het begin . Donderdag ben ik gaan eten met een nieuwe vriendin een Amerikaanse toffe dame die hier bij ons op de blok woont ,en daar het zelf te warm is voor aan het zwembad zijn we samen gaan lunchen in een Libanees restaurant wat zeer lekker is ,en het is ook goed voor mijn Engels .
Vorige week vrijdag zijn we met de Vlaamse dames en heren ,dat is hier in Doha een groep via fb maar die organiseren elke maand wel iets voor een samenkomst ook proberen ze het ook met" tussen pot en pint " dat is een bijeenkomst bij een van de koppels die hier wonen de ganse avond een hapje eten en drinken ,en je betaald een kleine bijdragen voor het eten en drank een zeer gezellig boel hoor ,maar in de vakantie gaat dat niet omdat er dan ook veel mensen naar huis zijn op vakantie ,dus doen ze iets anders ,een ontbijt in een van de hotels en zo kunnen de achter blijver ook nog eens samen komen ook is dat zeer fijn in de ramadan omdat er in de ochtend dan toch niets open is ,en je zit daar dan toch van een uur of 9 tot een uur of 12 dus je morgend is ook gepasseerd en het varieert dan ook van mensen ,nu ik ben er de eerst keer alleen naar toe geweest omdat Harry moest werken en ook dat was leuk het is niet zo dat je er niet bij hoort nee zeker niet de week daarop was Harry thuis en zijn we samen geweest en daar had ik gezegd waarom doen we niet eens een brunch ,en ja hoor ik kreeg te horen " ja hoor maar regelt jij het dan eens " ok nu moet ik dat doen ha ha ,dus wij die middag een paar hotels afgedaan voor de prijzen en er eentje uitgehaald dat te doen was ,en het was dan ook de laatste keer wand iedereen is zo een beetje aan het terug kommen vanaf september is er dan terug tussen pot en pint ok zo gezegd gedaan ,ik heb het dan op de fb gezet e we zijn dan vorige week gaan brunchen ,samen gekomen om 12.30 en terug buiten om 5uu wat hebben we ij gebabbeld en gegeten iedereen was al buiten alle tafels stonden al klaar voor het avond eten ze stonden aan de tafel ,je kent dat wel he zo van alle wanneer gaan jullie nu ,de tafel was ook al leeg er stond niets meer op we zijn dan toch maar doorgegaan ,was een zeer leuke middag , wij zijn nog wat bootschapen gaan doen en naar huis nog iets gaan drinken op de Pearl ,en neen geen eten meer vandaag ,.
De zaterdag hadden we afgesproken met een van de dames wand die vertrekt en verkoopt haar platen ,dus wij daarna tot en wat planten gekocht ,nu is mijn terras is nu ook mijn tuintje toch een beetje groen ,ik hoop maar dat ze het ook overleven wand in de warmte weet je nooit ,bij haar staan ze op een koertje hier in de zon op het terras ,dus hopen maar , voor de rest van de dag aan het zwembad gaan afkoelen ,maar zelf het water is warm .
De zondag is Harry terug gaan werken en ik heb afgesproken met Mari de Amerikaanse dame zei gaat voor het eerst naar de samen komst "van de ladies op de Pearl " is hier een groep van de dames die hier wonen en een maal samen komen per week op zondag en daar ik ook nog niet geweest ben heeft ze gevraagd of ik mee ga ,normaal is Harry thuis op zondag maar vandaag niet omdat hij vrijdag vrij genomen had om mee te gaan naar de brunch ,en dus ga ik ook eens mee ,en o wat is dat ook een leuk groep ik ben er de enige Belg maar dat geef niet ik versta Engels en begin het nu ook redelijk te spreken ,dus dat valt mee en ze zijn ook zeer vriendelijk er zijn er bij van de UK, Australië, Amerika ,Schotland, Ierland, en zo voord een leuke boel ik vind het wel spijtig dat ik maar een keer kan gaan ,ik kan Harry toch niet alleen laten op zijn vrije dag ( maar het zou mijn ventje niet zijn als hij er geen oplossing op zo vinden ,hij gaat nu zijn dag verlegen zodat ik de week dat hij maar een dag heeft kan gaan en de week dat hij er twee heeft is hij de zondag thuis ,dus dan kan ik om de 14 dagen op de koffie goed he ,ik heb toch een toffe man he ) ,dus zondag ga ik terug ,het was wel weer zo warm en het is toch een paar km te voet niet dat dat zo ver is maar we kwamen er nat aan en voor mij dus geen koffie maar een ijs smoothy hoor zeer verfrissent ,we mochten terug meerijden maar nu wou Mari terug te voet ,en dus ik dan ook samen uit samen thuis ,het is nu wel weer middag wand het is zo van 10 tot 12 uur dus zijn we samen nog eens gaan lunchen ,en zo is de zondag ook weer gepasseerd.
De maandag hebt ik om 9u30 mijn taxi laten komen om een van de Vlaamse dame op te halen die had gevraag of er niemand met haar naar de souqs wou gaan omdat ze naar een trouw feest gaat en nog wat souvenirs moest hebben ,dus ik had ja gezegd ik wou daar toch nog eens naar toe ,dus ik haar opgehaald zei woont in blok negen ,en wij weg , straatje in straatje uit zei wist wel de weg in de souqs, ik heb er nu ook de valken gezien er is zelf een kliniek voor deze dieren en het hoedje op hun hooft is het enig dat nog betaalbaar is , ook mooie paarden en een klein vuiltje er is ook zelf een paarden douche ,hier moet ik met Harry nog eens terug komen ,we zijn ook kruiden gaan kopen o wat ruikt dat goed ,en ook naar de nieuwe goud souq ik heb daar een foto van je moet maar eens kijken het dier is helemaal in het goud ,en dan zijn we hoe kan het ander gaan eten weer in een Libanees restaurant het is ook omdat je een paar dingen kan bestellen en dan daar samen uit eten ,hier eet je niet gouw een bord maar bestel een paar dingen die je lekker vind en iedereen eet dan van die borden heel ander als bij ons maar wel leuk zo is het ook wel gezellig ,en daar de souq toch om 12 uur dicht gaat is dit ook weer zo lijn om de middag te delen ,als je wilt de souq gaat terug open om 4 uur kan je nog terug ,ik wil dat wel eens mat Harry doen zo s avonds gaan er is dan ook van alles te doen zeker de vrijdag avond is hier zondag weet je nog ,maar wij blijven niet zo lang en gaan nu stilletje naar huis dus ik bel de taxi terug om ons te komen halen en wij gaan op een bankje zitten wachten waar we afgesproken hebben en zitten zo wat te vertellen en ons foto s laten zien ik denk dat de taxi er is en zit bijna in de verkeerde auto ha weer eens goed gelachen ,nu onze taxi is er en wij er in ik zeg haar da ik de eerst keer betaald heb zei zegt o geen probleem ik betaal nu wel en ze wilt haar handtas pakken maar o wat is dat ze heeft ze niet bij ,ik zeg het tegen de driver en hij verstaat wat ik bedoel hij geeft gas wand je kan je hier niet zo maar keren ,we zitten nu in een reeswagen zo gas geeft hij ,wij zijn zeer ongerust zei vertrekt moren naar België en je weet als een dame haar tas verliest alles zit daar in he ,alles behalve haar reis pas ,dus je moet je voorstellen hoe zei haar voelt we zijn terug aan het bankje eeeeeen wat staat daar haar tas met alles er in nu moet je weten naast ons licht een man te slapen op de bank ernaast er staat een bank automaat die wel veel gebeukt word ,maar zo zie je maar hier kan je alles laten staan diefstal word hier zo streng aangepakt dat moet je thuis eens proberen je handtas ergens een half uur wand dat was het ook laten staan ,een geluk dat zei haar gerief heeft het was me een middag wel hoor ,we hebben de man dan ook extra gegeven hoor dus nu op ons gemak naar ons huis.
Zo je zie dat mijn sociaal leven er op vooruit gaat als ik zo verder blijf eten ha ha is hier wel niet vettig hoor dat is ook al goed en ook niet duur ,de dame is nu naar België en gaat mijn pakje dat mijn zus wou opsturen meebrengen als dank voor de middag en voor mij is het ook goed hoor wand een pakje opsturen kosten wel wat geld en dan weet je nog niet eens of het wel aankomt dus ook voor mij goed .
Ik heb nu ook Stevie op tv dat was ook weer iets niemand zegt je dat je er dan ook nog een apparaat moet hebben om appel tv te hebben en het kost zo 80 ok nu kunnen we wel terug naar iets anders kijken dan Arabisch tv en dat is het dan wel waart ,vanaf maandag is het ook gedaan met de werk out dat wil zeggen dat ze terug moeten doorwerken over dag en geen onder breking voor de warmte krijgen ,dus het leven gaat zo stilletjes terug zijn gang gaan ook al is het nog zeer warm ,toch ondervind je dat er s avonds een beetje wind komt o dat is een beetje afkoeling ,is wel nog warm maar de vocht graad is zeer stilletjes aan het dalen.
Zo dit was het zo weer een beetje, toch nog de zeer warme groetjes
Als je al de ongemakken en nadelen van de heilige maand voor de Moslim cultuur, de Ramadan wegdenkt, is er ook een zeer groot voordeel, er is namelijk bijna geen verkeer. wat het een stuk sneller laat opschieten en tegelijk ook een stuk veiliger maakt. hiermee is het echter ook gezegd, want normaal rijden ze hier als gekken, maar voor de rest is er geen enkel voordeel aan.
De ganse dag hoor je op de radio aangepaste muziek programma's die tussendoor onderbroken worden, voor Islamitische programma's die je de geschiedenis van de Islam proberen te leren kennen en het schiereiland dat Qatar is het enige lichtpunt in de programmatie zijn " The Gypsum makers " een radio stuk voorgedragen op een typisch Britse manier, die het leven in Qatar weergeeft voor er van olie sprake was, voor alle duidelijkheid echt leuk gebracht en geeft een duidelijk beeld dat het hier niet altijd rozengeur en maneschijn geweest is.
Dit jaar valt de heilige maand echt wel in een slechte periode, namelijk midden in de zomer, als je weet dat een Moslim zich onthoud van eten en drinken en andere geneugten, vanaf zonsopgang tot zonsondergang, en met het besef men het uur van zonsopgang en zonsondergang van Mekka waar het twee uur vroeger is dan hier hanteert, besef je dat het lange dagen zijn, tijdens de heilige maand is het hier licht rond vier uur en donker rond zeven uur. juist voor zonsopgang wordt er nog gegeten en gedronken, deze eerste maaltijd voor zonsopgang wordt Soghur genoemd, en de eerste maaltijd na zonsondergang noemen ze de Eftar. Het zijn echter niet alleen de Moslims die de vasten beleven, tijdens de heilige maand zijn er ook voor de expats speciale regels van toepassing, Eten mag je wel kopen, de Carrefour is wel open, voor de rest zijn alle winkels en restaurants gesloten overdag, maar het gekochte eten en drinken mag je niet in het openbaar, ook niet snel een koek of iets dergelijks opeten op de parking, zelfs niet in je eigen auto, als je wordt betrapt dan riskeer je een celstraf van een maand, zelfs al ben je een expat. Harry heeft zich hier niet veel van aangetrokken, een papier van de dokter dat hij niet zonder drinken kan voor de gezondheid kan, zal dat wel oplossen, want je mag niet aan de vasten deelnemen als het een risico voor je gezondheid oplevert.
Het einde van de vasten wordt gevierd met een hele week feest, dit wordt de Eid genoemd, alle openbare instanties zijn de hele week gesloten, en je merkt onmiddellijk dat het leven terug zijn normale gang te gaan aan het toenemende verkeer. Tijdens de Eid worden er diverse festiviteiten georganiseerd en gaan er veel nieuwe zaken open, zoals hier op de Pearl, een nieuwe bioscoop, als je de reclame op de radio mag geloven, is deze de modernste van de hele regio, we zullen eens moeten gaan kijken of dit niet overdreven is. Iedereen vind dat Harry zoveel vermagerd is, misschien heeft hij in het geniep wel meegedaan aan de vastenmaand, ik had wel eten gemaakt voor de vier weken dat hij hier alleen was, maar er is natuurlijk geen enkele garantie dat hij het ook opgegeten heeft, of misschien heeft hij gewicht verloren omdat hij me zo gemist heeft, ik zal hem wel een beetje bijvoederen. Geen paniek. Toch wel fijn dat er bezorgde mensen zijn.
Over de Ramadan kan je uren en uren blijven doorschrijven, zoveel zijn we er over te weten gekomen, maar indien er interesse voor mocht zijn, er bestaan meer dan genoeg websites waar je relevante informatie over dit onderwerp kan vinden.
Na de heilige maand en de Eid, is het tijd voor het Qatar Summer Festival, dit van 4 Augustus tot 27 September, een familie festival waar veel georganiseerd wordt voor volwassenen en kinderen, dit voor de school eind September terug begint. Over de zomer kan je zeer kort zijn, het is hier niet warm het is gewoonweg heet, temperaturen rond en over de 50° Celsius overdag en niet onder de 35° 's nachts, doe daar een zeer hoge vochtigheidsgraad bij, dan heb je gewoon een zeer drukkend weer, dat zeer afmattende eigenschappen heeft, en op de luchtwegen werkt, zelfs ik die zo goed tegen de warmte kan, heb er last van. zelfs het water van het zwembad is op sommige momenten te heet om erin te gaan, je koelt niet echt meer af, daarom wordt dit water dan ook gekoeld in plaats van verwarmd, maar onder de 35° krijgen ze het nu niet meer.
We zijn naar de fountain fun op de Corniche geweest, voor hen die hun afvragen welk een beest dit is, een watershow met fonteinen, klank en lichtspel, waarvan op de mijn Facebook pagina een filmpje staat, zoals alles is het groots opgevat en gratis elke drie kwartier is er een voorstelling van een vijftal minuten, als je speciaal hiervoor komt afgezakt, er de problemen om de wagen kwijt te raken er voor over hebt, en dan de wandeling in de drukkende hitte van de parkeerplaats, naar de plaats van de voorstelling er voor over hebt, ben je gezien. Wij hebben het nuttige aan het aangename gepaard, doordat de voorstelling plaatsvind aan een Arabisch restaurant dat een voortreffelijke Libanese keuken heeft hebben wij omdat het toch Moederdag was, van de nood een deugd gemaakt. Gezeten aan een tafeltje, vlak aan de waterkant, hebben wij kunnen genieten van enkele voorstellingen vanop de eerste rij, voor alle duidelijkheid, het zijn nooit dezelfde voorstellingen.
Gisteren hebben we eindelijk de Oryx farm gevonden, hier hebben we een paar maanden geleden zo hard achter gezocht, dit wanneer we naar de Camel race track geweest zijn, toen niet gevonden maar er wel op vijfhonderd meter er vandaan gepasseerd zijn, als je een dergelijk ding gaat bekijken op een Vrijdag, kun je er donder op zeggen dat het gesloten is, ook al staat het in het boekje anders vermeld ( Normaal kun je hier aan een zeer schappelijke prijs planten en groenten kopen ), en omdat Harry geen groene vingers heeft en al mijn planten tijdens de maand die hij ze moest verzorgen kapot gegaan zijn, wou ik toch eens nieuwe planten hebben, het is maar om een beetje groen op je terras te hebben in dit toch zo dorre land. Dus op Vrijdag niet, maar volgens de Arabische portier, die met moeite het woord " closed " kan uitspreken en die wij voor de gelegenheid, met dank aan de enkele tanden in zijn mond, maar de naam kunstgebit gegeven hebben, is het op Zaterdag " no problem ", dus wij op Zaterdag terug, het is per slot van rekening maar 25 kilometer van de deur, maar je doet hier al snel een uurtje over. Op Zaterdag heeft kunstgebit zijn collega er blijkbaar meer zin in om de poort open te maken en ons binnen te laten, de weg is vrij simpel gebaart hij ons, altijd rechtdoor, zo komen we voorbij een reeks serres, waar geen levende ziel te bespeuren is. Na lang zoeken vinden we iemand die zo vriendelijk is ons alle kanten op te sturen, behalve de goede, en na een aantal keren in en uitstapen komen we terug uit waar we aangekomen waren, terug bij het begin, eindelijk is een ventje dat ons naar de " office " stuurt en waar we vernemen dat we nu alleen Eggplant en komkommer kunnen kopen, maar die ons wel de goede weg wijst waar we moeten zijn voor outdoor plants. Serre nummer negen is onze bestemming, daar aangekomen gaan we binnen en vallen we bijna dood van de hitte, hoe moeten deze mensen hier hun boterham verdienen in een constante temperatuur van boven de 40° met een vochtigheidsgraad van 40%, het ventje vertelde ons dat hij 1000 Qar verdient per maand, deel maar zelf door vijf, dan weet je het. Daar krijg je ze bij ons nog niet voor uit hun bed. Volgens hem is het geen goed seizoen voor platen en moet ik nog een maand wachten, maar omdat wachten niet in mijn boek vermeld staat en ik niet naar hier gekomen ben om met lege handen naar huis te gaan, neem ik een paar kleine planten, die volgens hem " no die" ( niet dood ) gaan, voor amper 10 Qar. heb ik toch iets, ik geef hem nog een fooi, want zijn dochter staat op trouwen, en hij kon het nogal goed uitleggen. Dus dan maar terug richting Doha, naar de Wholesale market om onze groenten, omdat we niet op de markt willen gaan vanwege de hitte, plannen we onze aankopen te doen in het winkeltje waar we de laatste keer onze prei gekocht hebben, omdat we de markt van een andere kant oprijden is het een beetje zoeken naar het juiste winkeltje, en wat zien we daar, niet één maar tientallen plantenwinkels en een plantenmarkt, moeten we daarvoor meer dan een uur rijden. we gaan eens kijken en komen terecht in een winkeltje, eigenlijk meer een door een ziel overdekte tuin waar ze mooi aardewerk verkopen, aan prijzen die in België meer dan het dubbele zullen bedragen, ik koop hier een schaaltje voor de Cactus die ik voor mijn Moederdag gekregen heb, en vraag de prijs van een palmboompje, wat mij een beetje te duur uitvalt, hier kom ik nog wel eens voor terug.
Een ander deel van de markt dat we nog niet gezien hebben heeft ook planten, hier kun je eigenlijk wat van alles kopen, en hier koop ik een palmboom voor de helft van de prijs. Nu nog even groenten en fruit voor de hele week kopen en dan naar huis, want we hebben genoeg gezweet voor vandaag en willen allebei wel naar huis, ook al is het maar een tiental kilometer naar de Pearl, we zullen er omdat het spitsuur begint er toch een uur over rijden.
Dit was het voor deze keer, al het iets minder warm en vochtig is beginnen we terug aan onze roadtrips, en in tussentijd zullen we in één van onze volgende verhalen jullie wat meer laten kennismaken met de staat Qatar en de speciale gewoonten.
Op 2/8 vertrek ik terug maar mijn ventje ,mijn vakantie is voorbij ,nu terug naar het warme land niet dat ik in België geen mooi weer heb gehad ik heb het zeer goed gehad aan de kust ze mogen zeker niet klagen vindt ik .
Nu mijn taxi komt me al halen om 6.45 dus vroeg uit mijn bed ,wand wie mij kent weet dat alles eerst nog piekfijn moet zijn ,ik heb gisteren al veel gedaan , maar mijn broer en dochter zijn nog geweest ,de dag ervoor ons yentl dus ik heb van de week nog niet veel kunnen doen hoor en alles moet proper zijn ik ga wel voor vijf maand weg , ja er kom wel iemand kijken en me helpen als ik iets niet klaar krijg dan doet zei het wel maar ik wil niet profiteren en toch alles zelf doe wie me kent weet dat dus maar voeg opstaan en dan is alles gedaan wat ik wil .
Ok ik sta beneden en daar is de taxi wel zeer vroeg voor een vlucht om 11 u , maar ja ,is een zeer vriendelijke man en we zitten zo wat te vertellen over van alles en zonder verkeer zijn we op nog geen uurtje in Brussel dus mijn valies laten inpakken er staat al volk normaal niemand ,ze zijn al met drie van die machine bezig dus gaat snel ,de check in is ook al open goed zo wand ik heb honger nog niet gegeten was te vroeg en ook niets meer thuis ,dus mijn valies in checken en binnen gaan ,haha dat dacht ik de valies was geen probleem daar was niemand is nog zo vroeg ,maar naar de pascontrole daar staat een rij bijna terug tot buiten he was is dat gaat heel België op vakantie meer dan een uur aanschuiven om een je pas te laten zien en door te gaan ,dit heb ik nog nooit meegemaakt dan naar binnen en gaan we eerst nog wat schoppen en dan eten ,he wat is dat daar zo veel mensen o nee is weer zo rij nu voor de bagage controle weer meer dan e 1 uur wat een geluk dat die taxi er zo vroeg was ,er gaan vandaag vliegtuigen vertraging hebben dit kan niet anders ,ze hadden een zwart weekend voorspelt op de weg maar ze vergeten er ook bij te zeggen ook in de lucht dan was ik wel een dag later vertrokken hoor . Alle niet zagen maar aanschuiven ,ik beging ook een praatje met de mensen voor mij ,een ouder koppel die gaan een rond trip maken van drie maand door Amerika zie ik ook nog wel zitten .
Ja het is aan mijn alles op de band en erdoor oeps wat nu weer mijn handtas zon rugzak ik wou mijn grootte tas niet meedoen ik dacht dit gaat ook en is kleiner alles zit wel wat dichter op elkaar maar gaat ,dat dacht ik ,nu die vent dacht wel wat anders mijn tas gaat er drie keer in ,ik kan niet alles zien wat zit er in ,zeg die vent ,een bom denk ik , ik moet alles er uit doen of daar nu tijd voor is zoveel volk de mensen achter mij kijken boos maar ik kan er toch niets aan doen he , dus alles er ui en in de doos en er nog eens door ook mijn lege tas er moest nog eens iets inzitten he ,ik weer hoor ,alle ik mag door geen bom te vinden ook niets waar ik een vliegtuig mee kan laten stoppen ,nu wil ik wel iets eten en drinken hoor hoe laat is het eigenlijk ,o bijna 10.45 dus snel naar mijn vliegtuig ,weer geen eten ,ik heb honger ,
Om 11.15 vertrekken we dan maar 15 min vertraging hoe zal dat komen he wat een morgen ,nu maar hopen dat ze snel het middag eten brengen maar dat duurt nog twee uur dan maar tv kijken en wat lezen ,tegen twee uur brengen ze ons eten ik sterf bijna ben ook al van vier uur waker he ,het vliegtuig eten heeft me nog nooit zo gesmaakt als nu ,dan nog wat tv kijken en tegen zes uur gaan we landen .
Ik ben weer in Doha we zijn op tijd geland de kapitein heeft de vertraging ingehaald ,mijn ventje zal al staan wachten eerst hier door de controle wat zal me hier weer te wachten staan , o niets ik ga er zo door op nog geen 10 min wachten is het al aan mij en ben ik er al door ,wat goed ,ook mijn valies is er snel dus gauw naar buiten en ja hoor daar staat mijn ventje al o wat ben ik weer blij hem te zien en we geven elkaar een dikke knuffel en zoen en trekken ons niets aan dat je dat hier eigenlijk niet mag ,er kijken er wel een paar kwaad maar voor de rest ,dan maar naar de auto en de deur gaat open ,en O wat is dat dit was ik vergeten zo warm wat is dat hier een oven of zo ,zelf de airco in de auto kan dit niet aan is hier zo vochtig nu tot 80% niet te doe ,dus snel naar huis en uitpakken ,en gaat eten a.u.b. eten a.u.b. heb honger dus we gaan iets eten in Havana Café ik bestel een grootte maaltijd wat heeft tot resultaat dat ik het niet op krijg maar hier krijg je het mee naar huis ,thuis gekomen wil ik maar een ding nee niet juist gaan slapen ja .
Harry heeft het weekend vrij maar wij doen niet veel boodschappen er is niet veel meer in huis ,voor de rest is het op het gemak is te warm en te vochtig dus wat i het water en zo voor de rest niet veel ,
De ganse week is het warm je kan enkel in het water gaan liggen dat is alles wat je kan doen en dat is zelf al zo vermoeiend
dit was het zo beetje volgende weekend is Harry terug thuis en gaan we vrijdag gaan ontbijten met de Vlaamse Damens en heren ,en er is ook de water fontein wil ik ook wel een zie we .
De eerst twee weken was Harry er bij al moest die de eerst week op cursus en was het super druk ,fam. bezoek vrienden zien en een paar feestjes en de week is zo voorbij, en er staan een paar foto s op vorig pagina .
Harry is dan al terug vertrokken hij heeft nu niet veel verlof hij moest ook terug zijn om zijn collega af te lossen die ook in verlof gaat maar dan uiteindelijk nog een week blijft ,kom hij dat niet eerder zeggen dan konden we nog wat langer blijven ,maar ja dat zijn we al gewoon ,niet te veel zeggen of het moet er weer af .
Ik ben dan nog drie wekenallen geweest ,de eerst was het slecht weer en ik kom niets doen heb me dan ook nog nooit zo verveeld als dan ,maar de tweede kwam onze Quinten een ganse week bij mij o dat was leuk zo hem voor mij alleen ,volgende keer eens de zus alleen he ,we hebben naar het strand geweest bijna alle dagen gaan golven fietsen ,ik heb nog nooit zoveel in de zee gezeten als toen we hebben een zeer leuke week gehad ,in het weekend de zus en mama en papa erbij en dan op maandag moest papa gaan werken dus de zus en mama erbij ,terug ganse week naar de zee ,ik zie bruiner van de Belgisch zee dan van Qatar ,in het weekend terug met zijn allen ,ook mijn zus met de kids zijn geweest ,en onze Jill met de kleine baby en jan die bijna een jaar word en onze Yentl met haar vriend dus ze zijn allenmaal geweest o wat is het druk geweest .
Ik ben ook gaan eten met vrienden en leuke terrasjes met ander vrienden ,was een zeer leuke vakantie ,ook zijn er afspraken gemaakt voor mijn vrienden die mij komen bezoeken Katrien en haar dochter komen normaal met de school vakantie in de herfst en Linda komt in november ,dan gaan we van alles samen doen waar we jullie wel op de hoogte houden ,
Het minder van mijn vakantie was mijn papa eerst was hij terug beter en mocht naar huis maar ik heb hem op maandag de 21/7 weer via spoed naar het ziekenhuis gebracht ,mijn ma belde ons op en we waren juist terug van de zee ik was meegegaan met Helena naar huis was of het zo moest en daarom was ik ook snel bij mijn ma waarom dank aan mijn dochter voor haar altijd hulp ,dus wij de 100 gebeld en mee naar het ziekenhuis daar tot 4 uur in de morgen gezeten en mij pa moest weer blijven , nu hij mag niet meer naar his hij moet als hij beter is naar het rusthuis in ook een verluchting voor mij ma is voor haar ook niet meer te doen hoor ,het word te veel ,zei is ook niet meer de beste en ze heeft o zo haar best gedaan voor hem het toch te zorgen .
Ik ga toch een paar foto szetten van de goede dingen van de vakantie .
Na eerst terug naar Qatar et vliegen ben ik daar maar 1 dag geweest ,mijn echtgenoot ophalen en nu naar huis .
In België aangekomen o wat is het een verschil ,het is hier koud ook al is het hier nu 22° maar voor ons is dat wel een verschil ,van het vliegtuig naar huis ,maar eerst langs de winkel passeren er is niets in huis dus eerst boodschappen doen. Daarna naar huis en al direct de agenda raadplegen wand die staat al vol afspraken ook al nu direct ,en ook eerst onze vlag ophangen voor onze rode duvels ,morgen zondag is het uitpakken en uitrusten ,maandag moet Harry voor 3 dagen cursus ,ik rijd dan mee dan kan ik bij mij pa op bezoek gaan daar zit ik wel op te wachten na de spannend weken ,maar hij is nu weer beter hij word ook de 29/7 83 jaar dus een dikke proficiat en ik zet er een foto van mijn ma en pa bij , ze hebben mij altijd gezegd dat hij een sterk hard heeft ,en dat heeft hij ook ,ik hoop dat ik dat later ook zal hebben
Hier in Oostende een terrasje doen en voor het eerst in drie maand regen dit was erst voor ons een afkoeling maar dat ben je snel beu hoor ,geef mij de zon maar .
De komende dagen is het druk overal naar toe gaan op familie bezoek ,er zijn een paar feestjes en eetentjes en terug zien van vrienden , ook van Vlamingen in de wereld zeer leuk ,we blijven dan ook een paar dagen slapen in Antwerpen zo moeten we niet zo over en teweer rijden ,ook is er nog een leuk weer zien met mijn beste vriendin dat na twee jaar een goed weerzien was ,en dan op zaterdag ons gezellig samen komen met de kinderen lekker samen eten als afsluiter gaan we samen kijken naar de voetbal op groot scherm naar de Belgen ook al hebben ze verloren het was wel zeer leuk en ze hebben toch zeer goed gespeeld , op zondag avond dan terug naar huis wand morgen vertrekt Harry weer terug naar Qatar ,ik blijf hier nog tot 2/8 dan vertrek ik ook terug ,
Nu is Harry weer aan het werken ,en is het weer met de Skype ,ik heb al spijt dat ik niet mee ben is hier zo koud regen storm en in Qatar is het vo op zomer tussen de 50° en veel meer, maar ja volgende week komt mijn kleinzoon die van 10 jaar voor een week naar mij en regen of geen regen we gaan ons wel amuseren ,dan nog een week en dan terug naar mijn ventje .
hierbij krijg je wat foto s en ik heb er eentje gemaakt van mijn kleinkindjes hier zijn ze allemaal en ik ben er zeer trots op .
Ik hoor jullie dan weer na 2/8 voor meer uitleg en ons vervolg van ons leven in Qatar .
Ik ben Harry Van Stappen
Ik ben een man en woon in Oostende (België) en mijn beroep is Technical manager.
Ik ben geboren op 10/05/1960 en ben nu dus 64 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen.
Deze blog voor ons leven en werken in het buitenland.
forum
Druk op onderstaande knop om te reageren in mijn forum
Vertrek van Doha, Qatar naar Singapore
