Moetje heeft een goede nacht gehad, Lobke belt me dit juist Ze is rustig en laten we hopen op een rustige dag Dokter liet weten aan Lobke dat we haar niet teveel mogen belasten met bezoek, ze moet echt krachten sparen. Maar indien goed nieuws wilde ik jullie dit allemaal leten weten. Het goede nieuws= een goeie nacht Een mens is nu toch vlug content met een klein iets
Xxxxx Ps deze avond post ik meer nieuws Mieke
Dikke pluim voor me lieve zus Lobke die al zo vroeg bij moetje is vandaag, ikzelf was niet "sterk" genoeg vandaag
Wat een paniekdag... (zaterdag) We hebben echt gevreesd dat we moesten afscheid nemen deze namiddag
Deze morgen was Lobke bij moetje, het ademen ging zeer moeizaam met paniekaanvallen tot gevolg, surplus op de pijnpomp heeft moetje sedert een dag een extra pomp die haar schots geeft bij paniekaanvallen. Het kwam te erg en ze hebben moetje een hoge dosis toegediend waardoor ze in diepe slaap ging. We hadden in eerste plaats verwacht dat die stent moetje tijdelijk ging redden, het zou moeten vlug keren maar de euforie bij moetje rond die stent is weg... De eerste 48 u kon er zwellingen optreden omdat dit een vreemd voorwerp is voor het lichaam. We zijn die uren voorbij, er wordt terug "getrokken" om adem te hebben. Moetje gaf deze morgen aan Lobke te kennen dat het allemaal niet meer hoeft, de pijn ondraaglijk... Deze uitspraak doet pijn bij ons maar wij 3 verstaan haar en gaan moetje steunen in alles wat ze beslist... Ze verdient nu al een standbeeld naar vechtlust toe, zo'n langdurige ziekte zo waardig dragen zonder 1 minuut te klagen, steeds klaar staan voor papa, haar kinderen en kleindochters... Chapeau!!!!
We wisten dus niet hoe komt moetje hier uit die "slaap". ik en Lobke gesproken tegen verpleger, positief was het niet, te beter dat ze eerlijk zijn, we kunnen tegen een duw
wie komt er wakker om 17u, ons moetje versuft maar een lach op haar gezicht. Terug veel pijn, maar rustig, iedereen van ons was bij haar.
Deze nacht gingen ze terug de 2de pomp verhogen dat ze zeer vast slaapt, ze is trouwens oververmoeid en vandaar dat ze er niet meer tegen kan. Is dit een leven, je plat laten leggen met morfine... En hiervan is moetje zich ook bewust van. Het enige dat we kunnen hopen dat ze een kalme en goeie nacht zal hebben om er morgen helderder over na te denken. Kan ze het nog aan om terug chemo op te starten, 1 Vraagteken...
We steunen haar in alles, ze moet het nog aankunnen ook... Ik vraag hulp aan de engeltjes hierboven geef haar nog eventjes een pijnloze tijd bij ons
verslagje van gisteren toch beetje een baaldag geweest voor moetje veel veel pijn, niet in de keel, maar aan de linkerarm, waar die tumor op de schouder zit, duwt waarschijnlijk tegen zenuw of zo ongemakkelijk voor haar om comfortabel te liggen
ook de fluimen komen terug, het ophoesten gaat, maar hiervoor zijn ze nu terug antibiotica opgestarte het verhaal van het goed ademen is nu ook niet 100% door die fluimen... alles begint ook door te wegen voor haar, op gemoed (het zou voor minder) beetje down in de zin dat alles ging blijven zoals het was kort na het plaatsen van de stent de dokter langs gekomen en gezegd dat het ook een vreemd "voorwerp" is in de keel, je moet het lichaam de tijd geven om dat te aanvaarden
wij aanvaarden die uitleg allemaal wel maar wij voelen de pijn en de ongemakken niet het moet zwaar zijn toch een week achter de rug van weinig slaap waardoor we denken dat gemoed ook daalt, logisch net smsje gekregen van haar dat ze nu wel goede nacht achter de rug heeft van slaap, als er zo enkele nachten zouden volgen, zou het moetje veel deugd doen.
spijtig dat de lach van haar gezicht beetje weg is na de euforie van donderdag
laten we hopen dat het weekend draaglijk wordt voor haar
en aan iedereen een goed weekend gewenst, geniet van de zon, wij proberen het ook zodanig dat we de zon bij moetje kunnen binnen brengen in haar kamertje dikke knuffel Mieke xxxxx
Ik ben juist toegekomen bij moetje Zalig Dat ademenen lukt. Niet te beschrijven te zien dat ze niet meer moet "trekken" om lucht binnen te krijgen, Zo stil dat het ook is in de kamer...
En ze moet nog 3 dagen zwijgen voor de bevordering van genezing van de stembanden
Er bestaat dan toch een engel die voor moetje zorgt.... Ze verdient dit!
Voor iedereen een grote knuffel En morgen toon ik al jullie lieve reacties en steun aan moetje want de laatste 2 dagen speelden de zenuwen haar teveel parten Bedankt trouwens voor jullie mooie tekstjes
Een hel eigenlijk, mooier kan ik het niet verwoorden, moetje is enorm angstig Voor operatie, het ademen gaat zo moeizaam. We zijn zoveel mogelijk bij haar, vorige nacht heb ik daar geslapen, ze wil niet meer alleen zijn.
Lobke is er gans de dag bij, Johan gaat er nu in de vooravond naar toe en ik blijf terug bij haar deze nacht. Meer kunnen we momenteel niet doen.
De pijn hebben ze nu anders aangepakt met pijnpomp, hierdoor verliest ze nu haar pijnpleisters, daarmee heeft ze het ook moeilijk het vertrouwde die verdwijnt.... Maar wie weet helpt die pomp.
Allemaal duimen voor morgen en het beste hopen Xxxx
Aan T Carine, ik heb sla olie gevraagd hoor, de deur piept niet meer, hij staat al op een kier xxx Dikke proficiat van ons allemaalo voor Charline, tot straks voor de woensdaggroet x
hier was het een zenuwslopende dag(en). De namiddag bij de dokter gegaan, al bij al toch goed nieuws.
Nu donderdag gaan ze moetje opereren, ze plaatsen een stent in de luchtpijp en ze gaan een stukje van een stemband wegbranden,
dit allemaal om het ademen te verbeteren, de dokter heeft er vertrouwen in dat ze moetje hier terug een eindje mee vooruit kan helpen.
Moetje is een heel andere na de afspraak van deze namiddag, in de positieve zin, veel rustiger, een geluk
en voor ons ook natuurlijk. Voor haarzelf had ze al gedacht stel dat ze niets meer kunnen doen, wat dan???
Dus dit mogen we efkes achter ons laten en uitkijken naar donderdag. Naar revalidatie van de operatie mogen we een dag of 3 rekenen zei de dokter, zal wat pijn gegeven van die stemband, en proberen een dag of 3 te zwijgen. Maar we zullen haar in de watten leggen.
Het is zo zalig om nu naar haar te kijken en te zien dat ze veel rustigere is, ze kan nu goed uitrusten naar donderdag toe.
merci allemaal om te duimen voor ons, het zal geholpen hebben
dikke knuffel allemaal
Mieke en Lobke
xxxxx
ps: oma haar kleindkindjes zijn goed gestart op school, de 2 kleinste naar 1ste leerjaar, en Emily naar internaat Hotelschool Koksijde. dag 1 zit er al op....
Hier vanuit de kliniek een klein berichtje. Moetje heeft een redelijke nacht gehad, tot 4u geslapen vertelt ze me, nadien kwakkel slaapje.
Veel last van fluimen... Ambetant, gisteren enorm in ademnood gekomen door pil die bleef zitten,man benauwelijk... Zo lastig voor mama niet te beschrijven
De zenuwen beginnen ook beetje parten te spelen in de zin van wat de dokter morgen zal meedelen, moetje beseft ook dat er "iets" moet gebeuren want op die manier ademen is niet te doen. De kunst is om rustig te blijven,maar we zijn zoveel mogelijk bij haar om het draaglijk te maken, kijken wat tv, vertellen, en rusten
Twee gouden harten vormen een geheel Al 50 jaar brengen ze bijeen Jaren van kalme zee tot woeste baren Daar hebben ze een mooie koers gevaren Nu vieren ze feest met goud om hen heen We wensen jullie proficiat van ons getween
Tante en Nonkel van harte proficiat met jullie gouden bruiloft we hadden niets liever gehad om er te kunnen bij zijn op het feest, jammer maar langs deze weg willen we jullie proficiat wensen en nog vele jaren vanwege Johan en Nicole xxxx
Nooit de moed opgeven Ook al is het even soms zwaar Durven verder te leven voor en met elkaar Nooit zomaar accepteren laat een uitdaging niet staan Huilen, lachen, knokken, leren om toch weer verder te gaan Nooit? Probeer het maar geef niet snel gewonnen Iemand staat altijd ergens klaar bij elkaars levenbronnen
dikke knuffels xxJurgenxx
graag willen we jullie danken voor jullie hartverwarmende attenties, het brengt dat zonnestraaltje dat nodig is om te schijnen.
hier mijn verslagje van het verloop van gisteren van moetje
Moetje had een lastige dag, in de zin dat ze iets meer moest vechten om te ademenen of de afgelopen dagen... Smorgens was er kinesist gekomen om wandeling op de gang te doen! Die mensen bedoelen dat wel goed, versta me niet verkeerd, maar moetje doet dit al geruime tijd niet meer zelfs toen er van slecht ademenen geen sprake was, ze was versleten... Nu zij zullen wel weten wat er goed is voor haar maar we hebben moetje gezegd dat ze zich niet moet laten doen, als het niet gaat om zich te verkleden en te wassen op tijdstip dat ze zeggen, niet doen, liever wachten tot lobke ter plaatse komt.
Gisteren vele korte bezoekjes gehad waar ze van genoten heeft in de zin, ze slaapt maar ze zegt ik luister mee naar hetgeen er wordt gezegd en dat is het ook eens iets anders of over de ziekte. Vandaar als er bezoek komt dat ik of lobke altijd zorgen dat we er bij zijn.
Gisterenavond kwam verpleging (trouwens wel super mensen die goed zijn voor moetje, ze kennen haar ook al jaren, je zou ze beter niet kennen, maar alé) binnen om te melden dat er een vaste afspraak is om 14u45 maandag bij dokter Dick voor het kijken van die stent. toch een vast puntje om naar uit te kijken, nu hadden we "maandag" we hebben al een uur nu
hopelijk vandaag terug een betere dag, straks om 9u bel ik haar, deze avond heb ik verplichtingen en kan ik jammer genoeg vandaag niet gaan, maar Lobke neemt de volledige "schift", Papa komt trouwens ook iedere avond, is wel nog gezellig in deze tijd dat we allemaal samen zijn bij moetje, je ziet dat ze daar van geniet. Stomweg samen Familie kijken.... (ik heb wel liever Thuis sssssttttt maar ja, ik toon mijn volle interesse in Familie, na 5 jaar niet meer gevolgd te hebben ben je na 3 dagen direct weer mee, na de nodige toelichting van papa en moetje hihihi)
voor iedereen een leuk weekend gewenst, het weer hier aan de kust is gene vetten, amai
even klein verslagje over gisteren, mama had een rustige dag, veel geslapen, ze hebben een luchtbevochtiger in haar kamer gezet, die het haar gemakkelijk maakt om te ademen.
plus ook, een matras gekregen om doorligwonden te vermijden, zelfde zoals ze thuis heeft. dus ze begint meer en meer geinstalleerd te geraken ons moedertje zoals tante Carine schrijft in gastenboek hoop ik eigenlijk ook meer en meer dat die chemopillen uit haar lichaam verdwijnen, alé de stoffen ervan ik ben ook geen dokter, maar ik beeld me dat in dat die vuiligheid nu nog allemaal uit mama haar lichaam moet, zal beetje tijd vragen.
wij allemaal kunnen jullie niet genoeg bedanken omdat jullie een klein berichtje nalaten op de blog, zalig bij mama toekomen en zeggen je hebt "post" en mama te zien lachen. dikke merci allemaal xxxx
voor iedereen een mooie dag gewenst dikke knuffel Mieke
veel "nieuw" nieuws hebben we nog niet, het was terug een dag met vraagtekens gisteren, al onze hoop is gesteld op dokter die maandag mama zal ontvangen betreft die stent. Mama heeft al een assistent gezien van de dokter, al beetje uitleg gekregen in de zin dat het geen zware operatie is als dit zou worden gestoken bij mama.......
Het is afwachten en rusten voor mama zelf hebben we hoop dat we zeggen die vuile chemopillen moeten nog uit mama haar lijf verdwijnen ... ze heeft het zelf zeer moeilijk, is logisch als je voelt dat je geen lucht krijgt in momenten
maar er is altijd iemand bij haar van ons, dat maakt al haar gerustiger
ze heeft de laptop bij haar en kan dus jullie reacties volgen via de blog, dit breekt beetje de dag.
vele groetjes van ons allemaal en dikke knuffel mieke
terug een "rare" dag vandaag. Deze morgen toen Lobke toe kwam bij mama in de kliniek BRUGGE was mama volledig in paniek, Ze hadden een ambulance opgebeld om mama naar GENT te voeren voor een scanner te laten nemen .... Hetgeen mama niet wilde is naar Gent gaan en daar liggen. Waarom Gent, omdat de recentste gegevens in GENT liggen van mama, nu mama sprak door als je me naar Gent voert leg ik ALLES stil!!!! en twas gemeend weet ik achteraf van Lobke
Aan een kant dat ze gelijk heeft, mama is nu aan een moment gekomen dat ze niets meer tegen haar zin moet doen. Op de middag scanner genomen die ze morgen gingen nemen in Gent. Deze hebben ze in Brugge nu genomen. Het nieuws weten we ook al , geen goed nieuws de tumoren in de hals zijn toegenomen in grote.... Wat staat er ons nu verder te doen. een arts die we nodig hebben in Brugge is in verlof en zij komt maandag terug, Deze dokter, die mama al eens geholpen heeft met haar stembanden opspuiten met vetcellen, zullen ze vragen om na te zien of ze kunnen een stent in de keel van mama plaatsen, meer ruimte om te ademen die dokter moet wel bepalen als dit mogelijk is. (door alle vroegere operaties is dit ook al geen normale doorgang mee in de keel)
Het zouden die groep tumoren in de keel zijn die drukken op de luchtpijp en mama daardoor in ademnood komt, dus alle hoop wordt nu verlegd naar maandag.
Hoe reageert mama? valt mee, de fluimen zijn ook enorm verminderd door de antibiotica te nemen en ze is in euforie (haar woorden) dat Gent voorbij is, ze zei me "Mietje ik moest mij daar naar toe slepen, en werd er alleen maar zieker van" Is te verstaan; voor ons (thuis) allemaal is het efkes slikken, het is zeker te verstaan want wij kunnen niet voelen wat mama voelt en zeker niet meespreken over het gevoel van chemo krijgen Je legde daar je hoop in die studie.... wat nu?? vele vraagtekens in ons hoofd natuurlijk
mama is nog zeker in de kliniek tot en met maandag, een bezoekje mag zeker maar mag ik jullie vragen om eerst lobke of ik te verwittigen aub. (dit om te weten hoeveel er op een dag komen) Jullie zijn zeker welkom maar mama kan maar 5 minuutjes aan een stuk babbelen, merkte ik nu deze avond toen ze tegen de dokter sprak, en dat is ze versleten en begint die kortademigheid
Het klinkt een beejte onbeleefd maar is zeker niet zo bedoeld als jullie een bezoekje brengen om dit te beperken tot een kwartiertje. Ik en Lobke kennen mama en zij zal zeggen het gaat hoor, maar de weerbots krijgt ze dan nadien Merci dat jullie ons hierin verstaan. We vinden het zeer fijn dat jullie zoveel warmte, liefde en steun geven naar onze mama, dikke merci daarvoor
We verleggen ons hoop een weekje verder, en genieten van dag tot dag met ons allen
Reeds enkele dagen is het ademen bij Nicole moeilijk geworden. Ze heeft precies het gevoel dat ze in ademnood geraakt. Ook doet het inademen pijn. Deze nacht was de pijn zeer hevig. Deze morgen heeft Lobke de dokter opgebeld. Hij vreesde voor een longonsteking en wilde dat we liever naar spoed gingen in het AZ te brugge. Halsoverkop zijn we naar de spoedafdeling in Brugge gereden. Lobke kon hen duidelijk inlichten over alle zaken die ze momenteel inneemt qua medicatie.
Het werd een lange namiddag. wachten, wachten en wachten. Zo gaat dit tegenwoordig in het ziekenhuis. Doch de verpleging was zeer behulpzaam en vriendelijk. Na bloedafname en het nemen van foto's zagen we dat het ademen eigenlijk verbeterde, het hijgen verminderen en Nicole begon grapjes te maken. Doch ongeduldig dat we zijn, bleef het wachten maar duren.
De doktersassistent kwam ons verlossen met het nieuws dat alle resultaten bevredigend waren, geen longontsteking. Er zou een mogelijk ontsteking vormen op de bovenste luchtwegen, dit kan verholpen worden door het innemen van antibiotica. Maar gezien Nicole geen pilletjes kan slikken blijft ze in de kliniek, alwaar men de medicatie via baxter zal toedienen. Tevens kan men haar goed opvolgen omdat we allemaal bang zijn van haar manier van ademen.
Nu dit was deels geruststellend nieuws want we vreesden voor erger.
Eenmaal in de kamer werden we opgetogen, waarschijnlijk één van de mooiste kamers in het ziekenhuis, helemaal vernieuwd. Nicole kon dit wel apprecieren, de suite van de Hilton...
We hopen dat de pijn op de luchtwegen zeer snel verdwijnt en dat we niet lang moeten w a c h t e n voor ze terug is.
hopelijk hebben jullie allemaal genoten van het mooie weer de voorbije dagen.
Gisteren is mama naar Gent geweest op weekelijkse controle, veel nieuws is er niet Wel afspraken vast gelegd voor volgende week dinsdag een scan te nemen en de donderdag een routine hartonderzoek. 1 voordeel nu al aan die scan is dat mama binnen het uur het resulaat zal kennen of die bepaalde tumor verkleind is of niet.
Want lange wachttijden na een onderzoek is zenuwslopend, voor enkele onder jullie ook gekend. Dat het maar vlug dinsdag is...
Voorlopg geen nieuwe nevenwerkingen die bijgekomen zijn, enorm moe, gisteren was het lang wachten in Gent en mama was er gans de dag versleten van, vraagt veel van haar
Nicole is toch een mooie vrouw, zowel innerlijk en uiterlijk .... we hopen alle dagen uit de grond van ons hart dat het feest die gepland was nu eind augustus voor de 60ste verjaardag van Johan en Nicole dat we dit volgend jaar kunnen doen, waarom niet ....
Vrijdag 17 augustus 2012 "een extra verwen bericht
ter info mieke typt, de "auteur" is Nicole
Beste familie, vrienden, vriendinnen en dichte geburen,
Ik heb een goede dag vandaag, en daarom kruip ik eens zelf in de pen. Eerst en vooral moet ik jullie bedanken uit het diepste van mijn hart, voor de vele steun en de vele woorden van courage. Ik wist dat ik een goede familie band had en veel vrienden en kennissen maar zoveel mensen die reageren dat doet deugd. Zelfs nog veel die niet op de blog staan, maar die een kaartje schrijven met vele lieve woorden waaraan een mens zicht optrekt.
Ik heb ook veel steun aan Johan, Mieke, Lobke en mijn schoonzonen ook niet vergeten, want die springen ook in de bres waar ze kunnen helpen, en mijn drie schatjes van kleindochters.
Ik ben blij dat ik een goede dag heb, ge kunt dat niet geloven als je gans de dag in je bed ligt, welke lange dagen dat het zijn. Er zijn wel veel vrienden die een bezoekje willen brengen, maar er zijn dagen dat het zou gaan maar er zijn meer dagen dat ik te flauw ben om te spreken, en dat is allemaal door die chemopil, ik klaag niet hoor maar als het niet gaat ... Want ik mag nog niet klagen, want als ik iedere week de dinsdag naar Gent moet daar ziet een mens iets anders, want ikzelf kijk mijn ogen uit waar dat die mensen hun krachten halen, onbeschrijvelijk.
Beste familie, vrienden en vriendinnen en dichte geburen, nu zal ik maar afsluiten, een grote schrijver ben ik niet, maar het doet deugd dat ik jullie persoonlijk kan bedanken, ik hou van jullie allemaal en hopelijk tot volgende week
 "Rolling Eyes"){kind=icon}
