Hier vanuit de kliniek een klein berichtje. Moetje heeft een redelijke nacht gehad, tot 4u geslapen vertelt ze me, nadien kwakkel slaapje.
Veel last van fluimen... Ambetant, gisteren enorm in ademnood gekomen door pil die bleef zitten,man benauwelijk... Zo lastig voor mama niet te beschrijven
De zenuwen beginnen ook beetje parten te spelen in de zin van wat de dokter morgen zal meedelen, moetje beseft ook dat er "iets" moet gebeuren want op die manier ademen is niet te doen. De kunst is om rustig te blijven,maar we zijn zoveel mogelijk bij haar om het draaglijk te maken, kijken wat tv, vertellen, en rusten
