|
Nicole was niet zomaar iemand. Ze was een moeder, een dochter, een oma. Maar het allerbelangrijkste is dat ze een goede vriendin was voor iedereen die ze kende.
Elke dag steunden ze ons. Elke dag wilde ze luisteren wat wij meemaakten.
Ze had 3 kleinkinderen: Iluna, Manon en mezelf.
Dat waren haar 3 trotse oogappels.
Maar nu is zij onze trots. De eerste schooldag van iluna en Manon had ze nog meegemaakt,en dat wilde ze ook.
Ze wou mijn eerste schoolweek meemaken, en dat is ook gelukt. Ik weet nog toen ze mij kwam halen in het lager. Dat was elke vrijdag. Ze kwam samen met mémé. Mooi moment.
Wat ik me nog goed herinner is dat wanneer ze de eerste keer Niko zag. Dat was pas grappig. Je had hem graag.
En wij hebben jou ook graag.
Al die mooie momenten zijn goeie momenten. Niemand zal die ooit vergeten.
Toen ze stierf zei ik tegen mama: Oma is niet dood, oma zit in ons hart. En daar komt ze niet meer uit want oma had ook een groot hart voor iedereen.
En liefste oma van mij, hopelijk heb je het goed in de hemel en waak je over ons. Wij zullen waken over jou in onze gedachten.
Je hebt een zware ziektetijd gehad en chapeau dat je bleef vechten. Jij verdient een standbeeld.
Oma we zullen je missen en je nooit vergeten. Love you Oma
Veel liefs Emily, Iluna en Manon
22-09-2012, 21:57 geschreven door mieke 
|
