Hier vanuit de kliniek een klein berichtje. Moetje heeft een redelijke nacht gehad, tot 4u geslapen vertelt ze me, nadien kwakkel slaapje.
Veel last van fluimen... Ambetant, gisteren enorm in ademnood gekomen door pil die bleef zitten,man benauwelijk... Zo lastig voor mama niet te beschrijven
De zenuwen beginnen ook beetje parten te spelen in de zin van wat de dokter morgen zal meedelen, moetje beseft ook dat er "iets" moet gebeuren want op die manier ademen is niet te doen. De kunst is om rustig te blijven,maar we zijn zoveel mogelijk bij haar om het draaglijk te maken, kijken wat tv, vertellen, en rusten
Twee gouden harten vormen een geheel Al 50 jaar brengen ze bijeen Jaren van kalme zee tot woeste baren Daar hebben ze een mooie koers gevaren Nu vieren ze feest met goud om hen heen We wensen jullie proficiat van ons getween
Tante en Nonkel van harte proficiat met jullie gouden bruiloft we hadden niets liever gehad om er te kunnen bij zijn op het feest, jammer maar langs deze weg willen we jullie proficiat wensen en nog vele jaren vanwege Johan en Nicole xxxx
Nooit de moed opgeven Ook al is het even soms zwaar Durven verder te leven voor en met elkaar Nooit zomaar accepteren laat een uitdaging niet staan Huilen, lachen, knokken, leren om toch weer verder te gaan Nooit? Probeer het maar geef niet snel gewonnen Iemand staat altijd ergens klaar bij elkaars levenbronnen
dikke knuffels xxJurgenxx
graag willen we jullie danken voor jullie hartverwarmende attenties, het brengt dat zonnestraaltje dat nodig is om te schijnen.
hier mijn verslagje van het verloop van gisteren van moetje
Moetje had een lastige dag, in de zin dat ze iets meer moest vechten om te ademenen of de afgelopen dagen... Smorgens was er kinesist gekomen om wandeling op de gang te doen! Die mensen bedoelen dat wel goed, versta me niet verkeerd, maar moetje doet dit al geruime tijd niet meer zelfs toen er van slecht ademenen geen sprake was, ze was versleten... Nu zij zullen wel weten wat er goed is voor haar maar we hebben moetje gezegd dat ze zich niet moet laten doen, als het niet gaat om zich te verkleden en te wassen op tijdstip dat ze zeggen, niet doen, liever wachten tot lobke ter plaatse komt.
Gisteren vele korte bezoekjes gehad waar ze van genoten heeft in de zin, ze slaapt maar ze zegt ik luister mee naar hetgeen er wordt gezegd en dat is het ook eens iets anders of over de ziekte. Vandaar als er bezoek komt dat ik of lobke altijd zorgen dat we er bij zijn.
Gisterenavond kwam verpleging (trouwens wel super mensen die goed zijn voor moetje, ze kennen haar ook al jaren, je zou ze beter niet kennen, maar alé) binnen om te melden dat er een vaste afspraak is om 14u45 maandag bij dokter Dick voor het kijken van die stent. toch een vast puntje om naar uit te kijken, nu hadden we "maandag" we hebben al een uur nu
hopelijk vandaag terug een betere dag, straks om 9u bel ik haar, deze avond heb ik verplichtingen en kan ik jammer genoeg vandaag niet gaan, maar Lobke neemt de volledige "schift", Papa komt trouwens ook iedere avond, is wel nog gezellig in deze tijd dat we allemaal samen zijn bij moetje, je ziet dat ze daar van geniet. Stomweg samen Familie kijken.... (ik heb wel liever Thuis sssssttttt maar ja, ik toon mijn volle interesse in Familie, na 5 jaar niet meer gevolgd te hebben ben je na 3 dagen direct weer mee, na de nodige toelichting van papa en moetje hihihi)
voor iedereen een leuk weekend gewenst, het weer hier aan de kust is gene vetten, amai
even klein verslagje over gisteren, mama had een rustige dag, veel geslapen, ze hebben een luchtbevochtiger in haar kamer gezet, die het haar gemakkelijk maakt om te ademen.
plus ook, een matras gekregen om doorligwonden te vermijden, zelfde zoals ze thuis heeft. dus ze begint meer en meer geinstalleerd te geraken ons moedertje zoals tante Carine schrijft in gastenboek hoop ik eigenlijk ook meer en meer dat die chemopillen uit haar lichaam verdwijnen, alé de stoffen ervan ik ben ook geen dokter, maar ik beeld me dat in dat die vuiligheid nu nog allemaal uit mama haar lichaam moet, zal beetje tijd vragen.
wij allemaal kunnen jullie niet genoeg bedanken omdat jullie een klein berichtje nalaten op de blog, zalig bij mama toekomen en zeggen je hebt "post" en mama te zien lachen. dikke merci allemaal xxxx
voor iedereen een mooie dag gewenst dikke knuffel Mieke
veel "nieuw" nieuws hebben we nog niet, het was terug een dag met vraagtekens gisteren, al onze hoop is gesteld op dokter die maandag mama zal ontvangen betreft die stent. Mama heeft al een assistent gezien van de dokter, al beetje uitleg gekregen in de zin dat het geen zware operatie is als dit zou worden gestoken bij mama.......
Het is afwachten en rusten voor mama zelf hebben we hoop dat we zeggen die vuile chemopillen moeten nog uit mama haar lijf verdwijnen ... ze heeft het zelf zeer moeilijk, is logisch als je voelt dat je geen lucht krijgt in momenten
maar er is altijd iemand bij haar van ons, dat maakt al haar gerustiger
ze heeft de laptop bij haar en kan dus jullie reacties volgen via de blog, dit breekt beetje de dag.
vele groetjes van ons allemaal en dikke knuffel mieke
terug een "rare" dag vandaag. Deze morgen toen Lobke toe kwam bij mama in de kliniek BRUGGE was mama volledig in paniek, Ze hadden een ambulance opgebeld om mama naar GENT te voeren voor een scanner te laten nemen .... Hetgeen mama niet wilde is naar Gent gaan en daar liggen. Waarom Gent, omdat de recentste gegevens in GENT liggen van mama, nu mama sprak door als je me naar Gent voert leg ik ALLES stil!!!! en twas gemeend weet ik achteraf van Lobke
Aan een kant dat ze gelijk heeft, mama is nu aan een moment gekomen dat ze niets meer tegen haar zin moet doen. Op de middag scanner genomen die ze morgen gingen nemen in Gent. Deze hebben ze in Brugge nu genomen. Het nieuws weten we ook al , geen goed nieuws de tumoren in de hals zijn toegenomen in grote.... Wat staat er ons nu verder te doen. een arts die we nodig hebben in Brugge is in verlof en zij komt maandag terug, Deze dokter, die mama al eens geholpen heeft met haar stembanden opspuiten met vetcellen, zullen ze vragen om na te zien of ze kunnen een stent in de keel van mama plaatsen, meer ruimte om te ademen die dokter moet wel bepalen als dit mogelijk is. (door alle vroegere operaties is dit ook al geen normale doorgang mee in de keel)
Het zouden die groep tumoren in de keel zijn die drukken op de luchtpijp en mama daardoor in ademnood komt, dus alle hoop wordt nu verlegd naar maandag.
Hoe reageert mama? valt mee, de fluimen zijn ook enorm verminderd door de antibiotica te nemen en ze is in euforie (haar woorden) dat Gent voorbij is, ze zei me "Mietje ik moest mij daar naar toe slepen, en werd er alleen maar zieker van" Is te verstaan; voor ons (thuis) allemaal is het efkes slikken, het is zeker te verstaan want wij kunnen niet voelen wat mama voelt en zeker niet meespreken over het gevoel van chemo krijgen Je legde daar je hoop in die studie.... wat nu?? vele vraagtekens in ons hoofd natuurlijk
mama is nog zeker in de kliniek tot en met maandag, een bezoekje mag zeker maar mag ik jullie vragen om eerst lobke of ik te verwittigen aub. (dit om te weten hoeveel er op een dag komen) Jullie zijn zeker welkom maar mama kan maar 5 minuutjes aan een stuk babbelen, merkte ik nu deze avond toen ze tegen de dokter sprak, en dat is ze versleten en begint die kortademigheid
Het klinkt een beejte onbeleefd maar is zeker niet zo bedoeld als jullie een bezoekje brengen om dit te beperken tot een kwartiertje. Ik en Lobke kennen mama en zij zal zeggen het gaat hoor, maar de weerbots krijgt ze dan nadien Merci dat jullie ons hierin verstaan. We vinden het zeer fijn dat jullie zoveel warmte, liefde en steun geven naar onze mama, dikke merci daarvoor
We verleggen ons hoop een weekje verder, en genieten van dag tot dag met ons allen
