|
10 november:
8u31: ik
draai het kerkplein op en zie niemand. A neen he hoor ik u denken, alweer
iemand die een verslagske schrijft over een solo rit. Niets is minder waar,
onder het afdakje aan de ingang van de sacristie, je weet wel : de
privéwijnkelder van de uitbater van de kerk, staat Yvan van rustig te wachten.
Als het,
zoals voorspelt, stopt met regenen, spreken we af niet al te veel modder te
zoeken en Yvan stelt een ritje richting Gent voor. Hij sukkelt een beetje met de knie waardoor
we aan een gezapig tempo de scheldedijk afrijden. We rijden doorheen een deel van
Gentbrugge waar oude fabrieksgebouwen in een mooi gerestaureerde wijk werden
getransformeerd en wat later rijden we over de fietsbrug die elk van ons wel
kent, maar dan van te aanschouwen vanuit de wagen op de Gentse ring. We rijden
langsheen de Gentse binnenwateren tot plots geen van ons twee nog echt weet
waar we zijn. Raar maar waar, maar op zo een momenten mist ge Danny om de weg
te wijzen doorheen bepaalde delen van onze provinciehoofdstad. Wat later doen
we een klein stukje van de Schepenenvijverstraat om via dezelfde binnenwateren
terug in Gentbrugge te komen.
Rechts van
ons ziet het plots donkergrijs en het tempo gaat een beetje de hoogte in. Als
het dan ook nog begint te hagelen houden we halt onder een brug. Aan de
overkant stoppen nog enkele bikers, waaronder Yvan denkt Rudy DC te herkennen.
Ikzelf meen de stem van Johan Van Hulle te horen. We besluiten het einde van de
regenbui niet af te wachten, drijven het tempo nog iets op en komen verkleumd
van de kou in de Beize toe.
11 november:
Den blog maakt gewag van 2 keuzes, Eksaarde of t Tonneke.
De vijf aanwezigen besluiten voor de rit van t Tonneke te gaan. Patrick R, Luc
K, Kenneth, Filip en ikzelf komen ter hoogte van de Colmanstraat ook nog Dirk
DB tegen en ter plaatse ook Jan W.
Inderdaad Jan W. Die beweert bij de
start dat als het snel zou gaan hij er dan wel als eerste zal afliggen. Op
minder natte dagen zou je dat zand in de ogen strooien kunnen noemen, vandaag
is het echter meer met modder smijten. Filip en Kenneth besluiten apart te
rijden en bij de andere vijf gaat de pees er al direct op. Dirk heeft er
blijkbaar zin in en houdt een strak tempo aan tot
de eerste modderstroken.
Hier is het Jan die vlot van iedereen afstand neemt. Het is bij wijlen echt
schaatsen, hier en daar ferm stoempen en
op de tussenstroken wordt er ook niet echt ingehouden. Wat verder heeft Patrick
een platte band. Luc geeft de voorkeur aan doorrijden zodat hij wat kan bekomen
maar nog even verder in een dun glibberig wegeltje blijft de opnieuw onfortuinlijke
Patrick aan een losgekomen stuk afsluiting hangen en maakt hij een lelijke val.
Het parcours voert ons voor de rest over, voor mij dan toch, redelijk wat onbekende
wegeltjes en baantjes en valt wat modderstroken betreft eigenlijk nog mee. We
krijgen het elk op toer wat lastig behalve
. inderdaad Jan. Op een lang
oplopend stuk naast de autostrade bezorgen we nog enkele andere bikers een verkoudheid
om daarna het bonnetje goed voor 1 tongerlo met veel plezier in te
wisselen. Enkele jonge coureurkes bewijzen hun motivatie door hun bonnetje aan
ons te geven, wij nemen het in dank aan, wensen hen veel succes in hun verdere
carrière en wisselen ook dat in. Zo moesten er wa meer zijn.
17 november:
Traditioneel
rijden we de mooie rit te Kalmthout maar door het weer en de flauwe opkomst van
de voorbije weken besluiten we plaatselijk te rijden. De talrijke groep, er was
een Judas bij, volgt het spoor van Rudy DC naar de alom geprezen Kloosterbossen
te Zelzate. Enkel in een klein stukje veldwegel in Wachtebeke was het echt
ploeteren in het doorgaan. Yvans Knie blijkt het te houden. Axel toont dat met
zijn knieën niets mis is door in korte broek uit te pakken. Steven DM zoekt nog wat extra trainingskilometers voor
een strandrace volgende week. Rudy R vertelt Jo R dat zijn nieuwe fiets binnen
is en hangt te wachten, niet Rudy hangt te wachten he, het gaat wel degelijk
over de fiets , waardoor deze plots verdacht veel op kop gaat rijden. Ikzelf
vertel Danny van ons ritje door de Gentse binnenstad van vorige week waarna we
prompt afspreken om een traditie te maken van de venten rit (was da zo ?) op
31 december ek. Dus noteer alvast 31/12 8u30: plaats maken voor kroketjes olv
Danny. Enfin zo al klappend komen we in de bossen waar links en rechts wat
verwarring ontstaat over het volgen traject, maar ik begin hier en daar opgezet
spel te vermoeden. Vermits Rudy wat ver zit is het Gert die het commando over
neemt en de lijnen uitzet. Plots zien Jan, Gert en ik, de rest van de groep
echter een 100 tal meter verder op een ander wegelken rijden en moeten we
achtervolgen. Eenmaal op de dijk langs de moervaart gekomen, rij ik even langs
Axel. Die vraagt me om een slagske door te geven. Beleefd als ik ben doe ik dat
ook. Ik herinner me een vorige passage van een gelijkaardige rit waarna we
langs het natuurleerpad te Eksaarde huiswaarts reden en dus volg ik hetzelfde
tracé. Het wordt even heel erg stil tot rechts rechts geroepen wordt. Mario,
Axel, Jo en ikzelf zijn echter net te ver en moeten opnieuw achtervolgen. Kwaad opzet? Lepe
trucken ? Wie zal het zeggen ? Op de Doorselaarse wegels neemt Mario opnieuw de
kop en probeert men de ademhaling van de hypergeconcentreerde man te beïnvloeden
door hem allerlei moeilijke vragen te stellen zodat de snelheid opnieuw zakt.
Zouden mannen dan toch kleine kinderen blijven? Het duurt even voor we terug
allemaal samen zijn maar dan wordt geen risico meer genomen en wordt er aan elk
mogelijk kruispunt gewacht op juiste orders van Rudy Rudy (in de wagen noemt
dat Tom Tom).
Deze keer geen bonnekes goed voor 1 tongerlo maar wel een lekkere pint na een
leuke en mooie rit.
De afwezigen hadden alweer ongelijk.
Stefan
|
