MODDERFOKKERS

Volledig ingeduffeld en Koning Winter vervloekend vertrek ik richting Kalken dorp. In den Boombos merk ik een vers MTB-spoor, dit blijkt later van Jan te zijn.
Op het kerkplein aangekomen staan er reeds een handvol Modderfokkers paraat. Den ene snakkend naar de eerste zon, den andere al wat enthousiaster over wat hopelijk de laatste sneeuw zal zijn.
Het oorspronkelijke plan om een gedeelte van de Omloop het Nieuwsblad te rijden wordt afgevoerd en ingeruild om nog eens in de sneeuw te gaan spelen.

Ivan stelt voor om de beroemde 'Rudy-De-Clercq-Sidmar-bos-rit' te rijden. Iedereen is direct akkoord en weg zijn we. Rudy DC en Ivan pakken de kop gevolgd door Patrick, Jan, Axel, Steven, Bart, Stefaaaan (naar 't schijnt wordt zijne naam altijd verkeerd geschreven, te weinig a's of zoiets...) ne nieuwe, Maarten Jespers (heeft al een paar keer meegereden) en ikke. We starten vrij rustig via de Schriekstraat richting Zeveneken. Ergens tussen Zeveneken en domein Puyenbroeck (vraag me ni juist waar, want aardrijkskunde is nu ni bepaald mijn sterkste vak) is de eerste en enige valpartij een feit. Maarten slipt en schuift onderuit. Hijzelf heeft weinig schade, maar die arme fiets is een stuk van z'n rempomp kwijt (of zo heb ik het toch onthouden, want mechanica was ook al niet mijn sterkste vak). Na het rechten van Maarten zijn stuur vervolgen we onze rit richting Wachtebeke. Af en toe laat Axel een gat vallen, naar eigen zeggen omdat hij ni zeker op zijne fiets zit. Nochtans als eigenaar van een wijnhandel en lid van een whiskyclub zijn er mogelijkheden ZAT om uzelf wa vertrouwen te geven.

Via domein Puyenbroeck, de Moervaart en enkele wegels komen we uiteindelijk in het Kloosterbos terecht. Zeer leuke kronkeltjes en klimmetjes wisselen zich af en af en toe wordt het tempo wat opgedreven. Ergens halverwege houden we halt voor een kleine fotosessie met Bart als fotograaf van dienst. Wanneer we uiteindelijk het 'speel'bos willen verlaten, komen we tot de conclusie dat we een tot aan de rand gevulde gracht moeten oversteken. Stefaaaan ziet niet echt het probleem en rijdt er gewoon door. Hij haalt juist gepast den overkant en kan nog net z'n voeten droog houden. De rest kijkt bedenkelijk en vreest voor het nat worden en bevriezen van den body. We besluiten dan maar om een beetje verder de gracht over te steken via nen hoop takken die als brug moeten dienen.

Wanneer we de brug in de Bontinckstraat over rijden, gaat het tempo opnieuw naar omhoog. "Ze rieken hunnen stal". Naar goede gewoonte wordt er in de Gaverstraat nog een sprintje ingezet, dat gewonnen werd door den eerste ('k heb het van horen zeggen, want kon ni volgen).

Uiteindelijk belanden we met zessen in de Beize. De overige 4 (Jan, Patrick, Steven en Bart) moesten naar 't schijnt nog wa gaan bijtrainen, anders kunnen ze volgende week ni mee.
Maarten is zo sympathiek om het eerste rondje te geven als zijnde zijne welkom, wat wij wel konden appreciëren. Koen maakt het helemaal af met lekkere bitterballen.