|
Bericht aan de overlevenden van het einde van
de wereld!
Met 2 (Jo R. en ikzelf)hebben we het einde van
de wereld overleefd (daar kunnen geen kindjes van komen) en konden we vanuit
Overmere vertrekken voor een natte en modderige mtb-tocht op zoek naar
overlevingskansen en droge plekken op aarde. Jo heeft er zin in en laat mij na
enkele kilometers aan mijn lot over.
Alleen met mijn aluminium ros ga ik voor de 50km, het eerste uur kunnen
we het nog tamelijk droog houden. Na de
eerste bevoorrading begint het te motregenen, maar dan wel van die motregen
waar je nat van wordt. In het begin veel meewind gehad, dan weet je, straks
tegenwind. En die begint nu. Tegenwind, regen en op sommige plaatsen slecht
berijdbare wegen en de moed (en het water) zakt tot in de schoenen tot mijn linkerschoen het begeeft en de zool
loskomt van de schoen. Naast de Scheldedijk lijkt het alsof ik echt alleen op
de wereld ben. Hier en daar een paard of een koe zonder beschutting en met de
pootjes in het water die ook liever droog zouden zitten.
Een onstuimig viertal haalt me bijna in, maar
in al hun geweld gaat één van hen onderuit net op het moment dat ik achterom
kijk. Dat was plezierig! Na 40 km en de tweede bevoorrading besluit ik direct
het thuisfront op te zoeken omdat het water en de moed ontsnapt zijn door de
kapotte schoen. Ik ben ondertussen ook nat tot op mijn vel en begin het koud te
krijgen. Direct naar huis, fiets afspoelen, kledij afspoelen en dan zelf onder
de douche. Daarna op zoek naar nog eventuele overlevenden in de Beize. Daar
ontmoet ik Luc K en Yvan R Een tijdje later komt ook Danny F in de Beize,
niet afgespoeld tenzij hij een modderbad genomen heeft wat hem veel plaats
geeft.
Ik heb niet veel tijd en ga naar huis. Als er
nog overlevenden zijn, wil jullie volgende week zondag aub melden.
Het was nat en vuil, maar ben toch content
dat ik uitgereden ben. Hoe zou Frank het ondertussen stellen in de Hel van
Kasterlee?
Axel
|
