06-09-2009 om 19:13 geschreven door Mister 100  

97 ! Een beetje te overmoedig in het begin. In een gezamelijke VWF-wedstrijd (A, B en C’s) wilde ik de groep snel uit mekaar trekken. Er stond redelijk wat wind en ik hoopte met een groepje voorop te raken. 2x sprong ik zelf weg, 2x kreeg ik enkele renners mee, met oa Mario Van Gucht en Rudy Thomas, de wereldkampioenen in de A en B-reeks. Maar toen we terug gegrepen werden en de twee regenbogen zelf in de aanval trokken, moest ik even passen. Genoeg om ze voorgoed zien weg te rijden. Gelukkig namen ze geen C’s mee, zodat alles er nog inzat. De benen waren zeer goed vandaag, zodat ik nog enkele keren mee in de aanval ging, maar uiteindelijk was het de spurt die moest beslissen wie met de bloemen naar huis ging. Met snelle mannen als Nico De Weirdt en Etienne Claus was winst nog lang niet zeker. Gelukkig raakte ik niet ingesloten en kon gepast naar voor schuiven. In het zog van B-renner Dirk De Bondt kon ik alle concurrenten afhouden om m’n eerste VWF-zege van het seizoen te boeken. De 5^e overwinning van 2009 !

03-09-2009 om 23:13 geschreven door Mister 100  

Sinds ik 2 jaar terug bij de Vrije Bonden was gestart, had ik enkel nog maar wedstrijden bij de WAOD gewonnen. In Denderbelle kwam daar verandering in . In de VWF-wedstrijd (cat. A) kon ik mijn uitstekende conditie verzilveren. Van in de start trok ik er alleen vanonder. In 3 schijfjes sloten renners aan, zodat we op het einde van ronde 2 met 7 waren. Eén van hen was dorpsgenoot Kurt Peeters. Toen hij 12 was hadden we pas de “Klein-Brabantse Wielerschool opgericht”. Ik was één van de begeleiders die samen met een 10-tal “aspiranten”, waaronder Kurt,  op woensdag ging trainen en waarmee we tijdens de weekends naar de wedstrijden in Nederland gingen. Intussen was Kurt een veelwinnaar geworden bij de Juniores maar had bij de Elite ZC de fiets aan de haak gehangen. Hij was dit jaar terug gestart bij de Vrije Bonden. En nu reden we dus samen voorop: hij 20, ik 37 … .

Op het einde van de wedstrijd was ik nog sterk genoeg om elke aanval in de kiem te smoren. En door een late uitval van Vlaeminck, was ik ideaal gelanceerd om met enkele lengen voorsprong m’n eerste VWF-wedstrijd te winnen.

02-09-2009 om 18:58 geschreven door Mister 100  

Bijna elke wedstrijd bij de 5 eersten rijden, maar niet kunnen winnen. Dat was mijn lot na m’n eerste zege dat jaar in Dikkelvenne. Maar op 27 juni kon het niet meer misgaan. Die dag had het Provinciaal kampioenschap van Antwerpen plaats in, jawel, het Oostvlaamse Moerzeke. Van bij de start trok ik in de aanval en voor de anderen van de verrassing bekomen waren, reden we met 10 voorop. Daarbij enkel  Frankie Van Hemelrijck uit St. Amands als concurrent voor de Antwerpse titel. Nu ja, concurrent ? Ik moest hem enkel in het vizier houden. Frankie heeft namelijk geen sterke sprint. Maar dan sloeg het noodlot toe. 3 ronden voor het einde brak één van mijn “excentrische” pedalen af. (Pedalen die ook een horizontale beweging hadden. Fantastisch gevoel, maar wel niet slijtvast. Deze bestaan nu, spijtig genoeg, niet meer). Meteen gedaan dus, geen eerste titel L.

29-08-2009 om 20:24 geschreven door Mister 100  

1998 was een uitzonderlijk jaar. Voor het eerst speelde ik vanaf de eerste wedstrijddag mee voor de overwinning. Toch zou het tot 3 mei duren voor ik m’n eerste overwinning kon binnenhalen. Op het heuvelachtige parcours van Dikkelvenne. Met 2 renners uit de T-reeks schoven we mee met een 6-tal AB-renners. Marc De Ben was dus m’n enige concurrent om de overwinning. En alhoewel Marc een keigoed renner was, zonder meer de beste allround, zijn sprint was te zwak om mij te bedreigen. In de laatste ronde lieten we het gat vallen op de AB’s om zo onderling voor de zege te spurten. Op de foto zie je Marc in 3^e positie (B-renner Vandenbeurie hang nog tussen ons.) De eerste seizoenszege was eindelijk binnen. Het begin van een mooie reeks !

24-08-2009 om 15:25 geschreven door Mister 100  

96 !!  Eindelijk! Eindelijk nog eens een overwinning nadat ik ook mee de koers heb kunnen maken. Direct na de start trokken we met 5 in de aanval. De C’s Guy De Jonghe, Gino Verberckmoes en Eric Slock en de 2 “oudjes”, Patrick Bolssens en ikzelf. Er werd goed rondgereden, al moet ik eerlijk bekennen dat Guy De Jonghe de beste was van de 5. We liepen tot 50 seconden uit maar moesten rond halfwedstrijd toch nog het gezelschap dulden van Wim Arras, Peter Mol, Philippe Hotome en John Ackermans. Alle 4 zijn dat C’s zodat ik in mijn reeks enkel met Bolssens af te rekenen had. Toch was ik er niet gerust in want vorige week had ik hem slechts nipt geklopt om de derde plaats in Melsele. Dat alles zou samenblijven, daar was ik zeker van. Wim Arras is ontegensprekelijk de snelste en zou daar wel voor zorgen. Net voor de laatste bocht zat Bolssens nog in mijn wiel, maar hij verkoos blijkbaar het wiel van Arras te kiezen. Maar toen deze aanzette moest Patrick het wiel lossen, genoeg voor mij om hem langs links voorbij te spurten. Arras kwam eerst over de meet, voor Hotome en als derde mocht ik de bloemen afhalen als winnaar bij de D’s.

20-08-2009 om 18:55 geschreven door Mister 100  

Van de volgende wedstrijden is er een gat in m’n archief (en geheugen). Op 30 augustus won ik een wedstrijd in Ronsele. Een week later, 7 september was het prijs in Doorslaar en nog 2 weken verder, op 20 september, haalde ik m’n laatste seizoenszege in Meerdonk. Dat bracht m’n totaal in 1997 op 7, wat voor mezelf een record was. De totaalteller staat daarmee op 30.

20-08-2009 om 18:32 geschreven door Mister 100  

Na m’n eerste overwinning in het voorjaar, was ik wat stilgevallen. Maar in juli draaide het plots terug zoals het moest. Ik had van het Belgisch kampioenschap in Vrasene een hoofddoel gemaakt en bleek net op tijd in vorm te zijn. Donderdag won ik de wedstrijd in Temse, en één dag later was ik weer de beste in Hofstade. Ik was er klaar voor, de titel kon me niet ontglippen. Maar waar ik niet op had gerekend was wat ze zo mooi de “favorietenrol” noemden. Ik had die nog nooit gehad en nu dus wel. Man, man: zénuwen !!! Nog nooit zoveel last van gehad. En tijdens de wedstrijd beterde dit ook niet. Integendeel, het sloeg echt op de benen. Pas half wedstrijd waren de zenuwen weg, maar ook de titelkansen. 8 renners hadden zich afgezonderd en reden met een minuut voorsprong. Het kalf was verdronken. Uiteindelijk werd ik pas 12^e en een illusie armer.

2 dagen later reed ik m’n volgende wedstrijd, in Oostakker. En weer was het prijs: 3 overwinningen op 6 dagen … maar geen titel !

17-08-2009 om 10:58 geschreven door Mister 100  

Geen overwinning te melden deze keer, wel een 3^e plaats op het Belgisch kampioenschap WAOD-D.

Peter Ballet werd verdient winnaar, in de sprint tegen Dirk Verresen. Ik won een half minuutje later de sprint voor de 3^e plaats.

16-08-2009 om 18:50 geschreven door Mister 100  

In m’n 2^e jaar bij de WAOD had ik een vergunning genomen in de T-reeks. T staat voor Toeristen, maar vergis je niet. Echte toeristen, die koersen niet. Die doen zondag een fietstochtje onder vrienden en gaan daarna samen een pint pakken (verdorie, dat klinkt goed !?!). Bij de WAOD was het enkel een naam voor een “open” reeks. Ik had het jaar voordien gezien dat ik zowat op het niveau van de toppers in die reeks reed. Plus het feit dat ze aparte wedstrijden en een rondje (Nazareth) reden, deed me daar een vergunning nemen. Meestal reden we samen met de AB-reeks.

Zo ook in Zaffelare. M’n seizoenstart was al heel goed geweest voor mijn doen, met enkele top 5 plaatsen in de eerste maanden, wat me, als “zonnecoureur” niet alle jaren lukt. In Zaffelare had ik Johny De Nul gespot. Johny was jarenlang de Kermiskoning bij de Profs geweest (58 overwinningen !!) en had besloten om nog eens terug in wedstrijden uit te komen. Reeds in de eerste ronde trok hij ten aanval. Ik direct mee natuurlijk samen met Willy De Backer, die ik ook nog kende van uit m’n Liefhebberstijd. De eerste keer dat we aan kop moesten komen waren we al 2 ronden verder ! Als Johny zich op de grote molen legt, kan je maar beter gewoon in het wiel blijven ! Daarna was het een simpele afspraak: ik 200m kop, dan Willy 200m en daarna Johny: 500m !! Zonder problemen reden we een dikke minuut voorsprong samen. Willy en Johny waren B’s, dus ik zat in een zetel ! In de laatste ronde hebben we Johny De Nul uit respect alleen laten wegrijden. En ook Willy liet ik rijden, want ik wou op m’n eentje m’n hand in de lucht kunnen steken. M’n eerste “Toeristen”-overwinning was binnen !

16-08-2009 om 18:43 geschreven door Mister 100  

1996: Na een onderbreking van bijna 10 jaar, waarin ik vooral andere renners begeleid had, stapte ik zelf terug op de fiets. En, ja hoor, ik moest weer van 0 beginnen ! De eerste koers in Buggenhout: 2 km meegereden en in een afdaling uit de wielen gereden !! En dat ging nog een tijdje door. Soms lossen, soms de koers uitrijden, soms zelfs een (plat) prijske ! Begin juli moest ik een kleine operatie ondergaan waardoor ik er veertien dagen tussenuit was. Dat moet niet slecht geweest zijn want daarna begon het plots te vlotten: 10^e in Beveren, 8^e in St. Niklaas, 8^e in Booischot. M’n 3 eerste top 10 plaatsen dat jaar. En dan kwam Temse-Velle. Ik had een goed (voor)gevoel (en, heb ik later meerdere malen ondervonden, een goed (voor)gevoel staat meestal garant voor een overwinning !, raar maar waar !!) De koers vond plaats op 10 augustus, de dag van de welgekende Dodentocht in Bornem. M’n vrouw had er ’s nachts graag naar gaan kijken maar ik wou niet mee “Anders win ik morgen niet !” Ongeloof, slecht gezind, tja nu moest ik wel winnen hé !

De wedstrijd zelf begon nochtans niet al te best. Ik raakte wat achteraan in de smalle wegen op de Velle, en dan is het knokken om het wiel voor U te houden. Maar ik begon beter en beter te rijden en slaagde erin om in de voorlaatste ronde mee te springen. De beslissende ontsnapping met 8 was vertrokken. En, alhoewel ik dat jaar nog niet korter dan de 8^e plaats gereden had, wist ik gewoon dat ik ging winnen. Op een late uitval van, denk ik, Marc Steenberghe,  reageerde ik onmiddellijk waardoor ik vanuit 2^e positie de sprint kon aangaan, terwijl achter mij een klein gaatje viel. Ik begon dus goed op tijd te sprinten en hield aan de meet een volle lengte over. Iedereen verrast natuurlijk. Wie ? Frank Suys ?  Ene met een dagvergunning zeker ? Nee dus. Gewoon iemand die 10 jaar niet meer op de fiets had gezeten en een half jaar nodig heeft gehad om terug in het wedstrijdritme te komen J

03-08-2009 om 21:09 geschreven door Mister 100