Wedstrijd in Wingene. Ik was naar daar getrokken omdat zoon Roeland er het Belgische kampioenschap van Belgacom reed. Roeland werd mooi tweede in de Elite-reeks. Enkel VWF’er Stefaan Paridaens was hem te snel af.

Ik reed zelf mee in de “toeristenreeks”. Zoals ingewijden al lang weten: toeristen die koersen, dat bestaat niet. Van de 62 renners die er aan de start kwamen, zijn er zeker 50 die een vergunning hebben in één of andere bond. Er waren 2 klassementen: -45 en +45. Goed nieuw was dat er zich slechts 2 “oudjes” aanboden. Maar dat betekende wel dat ik met mijn 49 de oudste was van gans de bende. Toch wou ik me niet laten doen. Halfweg plaatste ik een ontsnapping en kreeg 3 renners in het wiel. Spijtig dat er maar één bij was die fatsoenlijk kon overnemen. Toch hielden we het 2 ronden vol alvorens de groep ons terug op de nek viel. Nog enkele malen probeerde ik mee te gaan in ontsnappingen maar die droegen nooit ver. Nu moest ik dus enkel mijn enige concurrent in de gaten houden. En dat zag er zeker geen pannenkoek uit. Een boom van een mens die niet uit de eerste tien van de groep ging. En met het postuur van een sprinter was ik dus niet zeker van mijn zaak. Ik plaatste mij in zijn buurt en toen hij even langs rechts inschoof ging ik langs links naar voor. De laatste, gevaarlijke, bocht op 200m van de meet, nam ik aan de binnenkant. Twee renners vóór mij haakten in mekaar waardoor ik even in de remmen moest. Als 7^e kwam ik over de meet en in het uitbollen zag ik de andere +45-er me voorbijrijden. Toen was ik pas zeker van de winst.

Op het podium, een mooie medaille, een grote fles bier en 20€ prijzengeld. Toeristenwedstrijd ?

27-06-2010 om 09:53 geschreven door Mister 100  

14 overwinningen had ik al. 15 leek me een mooi getal, maar het was al oktober. Nog 3 wedstrijden had ik de kans. Maar de vorm was wat weg, ik had me er dan ook eigenlijk al in berust dat het bij 14 zou blijven.

In Sint-Gillis was er traditioneel een einde seizoenswedstrijd waarin alle veteranen-reeksen samen van start gingen. Met 135 waren we, en er werd gevlogen van de eerste tot de laatste meter. Zoals ik al zei, de vorm was niet meer je dat. Ik zat dan ook nier echt in de wedstrijd en hield me de ganse wedstrijd schuil in de buik van het peloton.

Bij een hoge snelheid en met zo’n groot peloton, is het ook niet altijd makkelijk op weg te raken. De wedstrijd leek dan ook op een massaspurt af te stevenen. Op 1 km van de meet was ik langs rechts naar voor gereden. En net op het moment dat ik vooraan kwam, sprong iemand langs links weg. In een flits (dit zijn momenten waar je niet kan bij nadenken. Je doet iets in het impuls van het moment) ging ik er achteraan. In het peloton werd getwijfeld. Dat was mijn kans. Ik kon niet zien wie de eerste aanvaller was, maar besloot het zekere voor het onzekere te nemen. Constant achteromkijkend bleef ik op 10m van m’n voorganger hangen. De groep zat al op een kleine 100m. Dat zag er goed uit. Op een 400m voor de meet reed ik er naartoe. Hij (weet nog steeds niet wie het was) viel compleet stil, zodat  ik, eens in het wiel, vol doorging. De zege was binnen, zoveel was zeker. De laatste 100m reed ik met de armen in de hoogte, meet een sprintend peloton van meer dan 100 renners achter me aan. Dit is één van de overwinningen die me het meeste plezier heeft gedaan. Onverwacht, maar op zo’n mooie manier. Spijtig dat ik van deze aankomst nooit geen foto heb gezien.

De laatste 2 wedstrijden werd ik nog 2^e en 4^e. Mijn totaal voor 2005 was dus 15 overwinningen. Nog steeds een persoonlijk record. Neem daarbij nog 8x een tweede plaats en 9x derde, plus een titel van kampioen van Vlaanderen, dan mag je van een superseizoen spreken.

20-06-2010 om 17:39 geschreven door Mister 100  

Een 3-daagse in Opwijk, wedstrijden op woensdag, zaterdag en zondag.  Hier had ik mijn zinnen op gezet. De eerste rit startte voorbeeldig. Met een 10-tal renners konden we ons afscheiden.  Er zaten enkele snelle mannen in de kopgroep. Patrick Sergooris was er één van maar ook dorpsgenoot Gino Robberecht is in een sprint niet te onderschatten. Ik had het goede wiel, dat van Sergooris. Op het moment dat hij aanging remonteerde ik direct. Patrick hield goed stand, maar moest tovh met een halve fietslengte de duimen leggen.

Ook in de 2^e rit had de overwinning erin gezeten, maar ik zat al teveel met het eindklassement in gedachte. Toen in de laatste ronde 2 renners wegsprongen heb ik even te lang getwijfeld. De vogels waren gaan vliegen. Maar met een derde plaats nog ik toch een grote optie op de eindwinst.

Voor de start van de derde rit had ik het klassement eens bekeken. Als ik geen totale offday had, moest ik maar 2 renners in’t vizier houden. Eén van hen waas een renner van het Rudyco-team. Nog maar pas was de start gegeven of hij trok er met enkele ploegmaats vanonder. 7 renners reden direct met 100m voorsprong op de groep. Ik moest iets doen, en veel hulp zou ik niet krijgen. Op kop van de groep sleurde ik de rest terug bij, maar dat had veel van m’n krachten gekost. Toen kort nadien weer een ontsnapping werd gevormd van 10 renners was ik weer niet mee. Mijn twee concurrenten gelukkig ook niet, maar misschien zat er wel iemand anders bij die nog vrij kort in het klassement stond ? Zover had ik niet gezien. De 10 waren definitief weg, er zat dus niets anders op dan niemand meer te laten rijden en me zo kort mogelijk te plaatsen in de spurt. Dat lukte. Uiteindelijk werd ik 12^e. Het was nog even bang afwachten, maar al vrij snel viel het verdict. Ik had inderdaad de 3-daagse gewonnen !

20-06-2010 om 17:34 geschreven door Mister 100  

Niet alleen was de vorm goed in die periode, vooral mijn vertrouwen in een spurt was niet stuk te krijgen. En dan is het makkelijk rijden.  Je zorgt dat je mee bent in de ontsnapping, of, als niemand wegraakt, haal je je sterkste wapen boven. Zo gebeurde het ook in Ertvelde. Elke ontsnapping waas ik mee, maar een echte afscheiding kwam er niet. Een massaspurt was het resultaat. Ik ging van ver aan en haalde het aan “Het Biermuseum”met enkele lengten voorsprong op oa Wulffaert en Goossens.

Cat C: 1.Frank Suys (Hingene) 2.Ivan Wulffaert 3.Marc Goossens 4.Arie De Moor 5.Peter Kerckaert 6.Patrik Verrijckt 7.Françus Van Gorp 8.Freddy Vlerick 9.Patrick Watteny 10.Marc Vleminck 11.Geert De Buck 12.Luc Callant 13.Marc Couckuyt 14.Denis Lust 15.Rik Van Wassenhove 16.Georges Vergauwe 17.Gerrit Vermassen 18.Stefan Motmans 19.Franky Taelman 20.Philippe Lacquet 21.Bob Wouters 22.Dirk Goossens 23.Danny Van Oyen
Cat D: 1.Marc Steenberghe (Lotenhulle) 2.Frank De Wilde 3.Helmuth Tas 4.Roland Coupille 5.Pascal Verlez 6.Hilair Heye 7.Etienne Van de Velde 8.Patrick De Smet 9.Rob Ocraft 10.Patrick Van Hulle 11.Andy Van der Plaetsen 12.Louis Moens

4 dagen later, hetzelfde scenario in Oosteeklo. Daar gebeurde het wel  meer dat de wedstrijd op een spurt uitdraaide en eentje die op m’n lijf geschreven was. Ik had niet voor niet als 3x gewonnen aan “ De Braeme” en ook al 3x honderd meter verder aan “De Pluim”.  Ik zat nog vrij ver toen de spurt opgang getrokken werd, maar slaagde erin iedereen te remonteren. M’n 7^e zege in Oosteeklo was een feit.

Cat C: 1. Frank Suys (Hingene) 2.Georges Vergauwe 3.Jean-Paul Maveau 4.Etienne Claus 5.Freddy Vlerick 6.Patrick Watteny 7.Ivan Wulffaert 8.Dirk De pauw 9.Erwin Van Hoecke 10.Arie de Moor 11.Paul Geerinck 12.Peter Kerckaert 13.Serge De Wever 14.Luc Callant 15.Damien Bracke 16.Walter De Schroodere 17.Patrick Van Peteghem 18.Luc Timbreur 19.Frank Van Haecke 20.Erik Cardon 21.Ringo Van Den Ende
Cat D: 1.Twan De Braber (Hoeven, NLl) 2.Helmuth Tas 3.Frank De Wilde 4.Marc Steenberghe 5.Rob Ocraft 6.Tony Baudonck 7.Daniel Noens 8.Patrick de Smet 9.Johan Martens 10.Gabriel Van Meenen 11.Roland Coupille

16-06-2010 om 20:10 geschreven door Mister 100  

20 augustus 2005 was één van de meest sombere dagen die ik ooit meemaakte. De regen viel met bakken uit de hemel, en het was er nog koud bij. En als je dan als organisator die dag een criterium organiseert, waar dan nog een stukje kassei in voorkomt, dan weet je dat er geen massa vertrekkers aan de start gaan staan. Ik was naar Lokeren gereden, maar heb lang getwijfeld om te starten. Tot een half uur voor de start bleef ik in de auto zitten. Uiteindelijk zette ik m’n verstand even uit (kan altijd van pas komen ;-) ) en ging me inschrijven.  Uiteindelijk namen we met 7 renners de start: 6 C’s en nog één D-renner. Voor hem was de overwinning al binnen ! De afgevaardigden van dienst beslisten om de wedstrijd drastisch in te korten: We moesten slecht 25 km rijden ! Niemand die daar een probleem over maakte. Na slecht één rondje waren we nog met 4. Ik wist dat het simpel ging worden, ik moest er enkel voor zorgen dat niemand wegreed. En om mijn goeie wil te tonen liet ik de 3 voorziene premies door mijn 3 “medevluchters” nemen. Ik kon alles bij mekaar houden en had zoals verwacht geen last om de spurt te winnen. Als je het weer niet meerekent, één van de gemakkelijkste overwinningen die ik ooit behaalde. Maar ja, de afwezigen hebben altijd ongelijk hé (alhoewel, in dit geval …)

Cat C: 1.Frank Suys (Hingene) 2.Paul Geerinck 3.Geert Van Speybroeck 4.Geert Smet 5.Ron Van Der Velden 6.Patrick De Jonghe
Cat D: 1.Jan Jacobs (Minderhout)

08-06-2010 om 12:00 geschreven door Mister 100  

4^e seizoenszege ! En dat in eigen gemeente !

In Wintam (parochie van Hingene)  had ik in 2005 al 2x gewonnen bij de VWF. Vandaag had ik er minder hoop op. Vorige week zaterdag gevallen, zondag niet gereden wegens “wonden likken” en woensdag half koers al moeten afstappen toen mijn stuur loskwam. Maar toen ik van huis uit naar de start reed, voelde de benen goed aan. En de aard van het parcours leent zich voor een vroege aanval. Dus na 1 km trok ik er al op uit. Ik slaagde er nog in om alleen door de dorpskern in Hingene te rijden, maar even later sloten nog 4 renners aan. En bij het einde van de eerste ronde waren we met 11. Maar het draaide niet. Sommige (goede) renners kwamen helemaal niet aan kop, waarom weet ik ook nu nog niet. Dus ging ik opnieuw en toen ik 6 renners naast mij telde, keek ik om en waren de andere 4 verdwenen. Met 7 lukte het wel. Er werd mooi rondgedraaid, zo goed zelfs dat we op 3 ronden voor het einde de groep van de C-reeks bijhaalde. En dat was nu net mijn schrik. Ik spurt tegenwoordig liever in een kleine groep en van mijn grootste sprintconcurrent in de kopgroep, Etienne Claus, weet ik dat hij zich zeer goed kan plaatsen. Plus het feit dat in de C-reeks enkele van zijn Rudyco-ploegmaten reden.  Ik moest dus proberen om van dit nadeel een voordeel te maken. Ik koos resoluut het wiel van Etienne, terwijl zijn ploegmaats het tempo erin hielden. Op 500m van de meet, met nog 2 moeilijke bochten te gaan, zag ik mijn kans. Etienne reed links, in het wiel van een ploegmaat, maar met nog iemand rechts van hem. Ik ging vol aan langs rechts, zodat hij onmogelijk meekon. Op het randje van het mogelijk nam ik de 2 laatste bochten. Bij het uitkomen ervan had ik 5 m  voorsprong. Gewonnen spel, dacht ik. Maar toen ik op 100m van de meet even omkeek, zag in Claus vlak achter mij. Gelukkig viel ik niet stil zodat ik aan de meet nog net een wieltje voor had.  

Het doet altijd goed om te winnen in eigen gemeente. Het is de 4^e keer in mijn carrière dat dit lukt. De 4^e zege ook dit seizoen en de totale teller staat al op 102 !

D -reeks
1 FRANK SUYS (Hingene)
2 Etienne Claus (Hamme)
3 Eddy Vermeir
4 Luc Podevin
5 Roland Mersseman
6 Hugo Lismont
7 Eddy Mertens
8 Roger Schouppe
9 Luc van Mol
10 Francis De Ridder

06-06-2010 om 12:41 geschreven door Mister 100  

Na m’n achtste zege én de titel van Kampioen van Vlaanderen, moest ik het noodgedwongen wat rustiger aandoen. De dag na Ouwegem was ik los uit de wielen gereden en ook de volgende wedstrijd was ik niet vooruit te branden. Diezelfde avond was duidelijk waarom: ik lag met koorts in bed.

Vrij snel was ik er terug door, maar na ziekte heb je altijd enkele wedstrijden nodig om terug op niveau te komen.

We waren een maand later en er was nog een wedstrijd in eigen gemeente. Zou ik m’n overwinning van vorige maand nog eens kunnen overdoen ?

Ook m’n zoon reed mee, en we reden in dezelfde reeks: de C’s.

Het peloton bleef lang gesloten, maar rond half wedstrijd reden 8 renners weg. Roeland was erbij ! M’n eerste idee was om af te stoppen maar toen ik reageerde op een uitval en we enkele meters namen, besliste ik om te proberen alleen het gat te dichten. Niet makkelijk want ze reden al zo’n 200m voor. Het duurde meer dan een ronde, maar ik slaagde in mijn opzet. Ik sloot aan, terwijl de rest van de groep al op een minuut reed.  Met z’n tweeën mee voorop, dat was nog nooit gebeurt !

Bij het ingaan van de laatste ronde vroeg ik aan Roeland hoe het ging. “ Niet te best meer” was z’n antwoord. Ik moest dus m’n eigen kans gaan. En dat was ervoor zorgen dat niemand wegreed.  In Hingene-dorp, op een 3-tal kilometer voor de meet reden 2 renners weg. Ze namen 50m, dus ik moest reageren. Op kop van de groep reed ik het gat toe. En wie sprong er vanachter mijn rug weg toen we aansloten: Roeland ! Even werd er getwijfeld zodat hij 50m nam. Ik zette mij vooraan en keek constant om zodat het voor iedereen duidelijk was dat ik nu alle aanvallen zou afslaan. De eerste die probeerde kreeg me direct in het wiel, en gaf het op. Roeland had nog steeds dik 50m. Weer een aanval. Weer zat ik direct op het wiel. Tweede poging afgeslagen ! Zou het lukken ? Opnieuw een aanval, en opnieuw was ik mee. Maar deze keer gaf die kerel niet op. Hij bleef op kop rijden. Ook toen ik even naast hem kwam, ging hij door. Resultaat, op 500m voor de meet was Roeland eraan voor de moeite. Dus moest ik het afmaken, en door de frustratie van een gemiste kans sprintte ik nog harder dan anders. De rest werd op lengten gereden !

23-05-2010 om 21:54 geschreven door Mister 100  

Normaal reed ik in 2005 enkel in m’n eigen reeks: C (vanaf 40 jaar). Hierop maakte ik slechts enkele uitzonderingen, namelijk de wedstrijden van de “Ronde van Nazareth”. Dit is klassement voor AB-renners in en om de gemeente Nazareth. Voorheen was dit een klassement voor de T-reeks, en had ik daar mooie uitslagen behaald in het eindklassement, doch nog nooit was ik er geslaagd een rit te winnen.

In Ouwegem had de derde rit van 2005 plaats. En de wedstrijd was ook het kampioenschap van Vlaanderen voor AB’s (één trui voor de twee reeksen samen). Een rare kronkel in het WAOD-reglement is dat, ondanks dat ik een C-vergunning had, ik toch in aanmerking kwam voor de titel omdat het een “jongere reeks” betrof. Niet dat ik daaraan dacht, het klassement was m’n enige doel.

Ouwegem is een vrij lastige wedstrijd met een lang stuk valsplat met als uitloper een stukje kassei aan de kerk. In de tweede ronde gingen we er daar met 8 vandoor met oa: Kristof Muys (toen nog op zijn voetstuk), Van Geertsom (altijd sterk), Timbeur en de Nederlander Peter Mol. Peter had de 2 eerste wedstrijden van de Ronde gewonnen.  Er werd mooi rondgedraaid zodat de rest van het deelnemersveld voor de 9^e plaats kon rijden. De laatste ronden begon het steekspel. Vele uitvalspogingen, maar telkens was het Kristof Muys die iedereen ging terughalen. Hij waande zich duidelijk de snelste, maar daar dacht ik anders over. Laat hem maar doen, ik zat in een zetel.

De aankomst was eerst licht bergaf om dan de laatste 100m terug licht bergop te gaan. Ideaal. Van ver aangaan en standhouden, dat was wat ik moest doen. Op een 300m van de meet zette ik vanuit laatste positie de spurt in, waardoor ik iedereen verraste. Ook Muys, die nog wou schakelen en hiermee zijn ketting van het tandwiel trok. Ik ging vol door een haalde het met lengten voorsprong. Later hoorde ik Muys nog vertellen dat hij me zonder kettingprobleem zeker zou geklopt hebben. No way, Kristof !!

16-05-2010 om 00:00 geschreven door Mister 100  

Schoondijke, weer zo’n dorpje in de Zeelandse polders, in de buurt van Sluis. Slechts een 20-tal vertrekkers. Met de vorm van de laatste weken moest dit vandaag m’n 7^e van het seizoen worden.  Met 6 C-renners raakten we al snel voorop samen met het “gouwe ouwe”-duo Patrick Van Rentergem en Wim De Waal. Toen daar nog Luc Callant en Freddy Vlerick met pech wegvielen, mocht het niet meer misgaan. Maar pech kan iedereen overkomen hé. Op enkele ronden van het einde ging Van Rentergem in de aanval. De Waal reageerde natuurlijk direct en wij, C-renners, lieten begaan. Al speelde ik wel met het idee van, eens ze een 100-tal meter voorsprong hadden, te proberen om in m’n eentje het gat toe te rijden. Maar net toen ik dat wilde doen viel, bij het schakelen, m’n ketting van het tandwiel. Iets wat bijna nooit gebeurde, maar nu dus wel. Het duurde even voor het euvel verholpen was zodat geen 100m voor, maar 100m achter lag ! Maar in een mum van tijd was ik terug bij m’n medevluchters. Even later ging Arie De Moor. Ik wachtte even en ging er dan alleen naartoe. Met z’n tweeën gingen we op de meet af. Arie was gebrand om z’n eerste zege ooit te halen, maar wist dat ik sneller was. Hij zou dus nog even moeten wachten (intussen heeft hij ook al een heel palmares bijeengefietst.) Zoals verwacht had ik geen probleem in de spurt. Opdracht volbracht !

Cat C: 1.Frank Suys (Hingene) 2.Arie De Moor 3.Paul Geerinck 4.Philippe Lacquet 5.Henri De Decker 6.Marc Borghgraef 7.Georges Vergauwe 8.Alex Goossens 9.Carl Crabtree 10.Chris Verroeye 11.Danny Van Hoof 12.Luc Callant 13.Freddy Vlerick 14.Rudy Buzeyn 15.Patrick Van Peteghem
Cat D: 1.Patrick Van Renterghem (Bellem) 2.Wim De Waal 3.Marc Heul 4.Hilair Heye 5.Helmuth Tas 6.Rob Ocraft 7.Frank De Wilde 8.Willy De Sutter

14-05-2010 om 11:48 geschreven door Mister 100  

Vandaag nog eens naar de LFT getrokken. Wedstrijd in Slypskapelle. Om even te situeren heb ik er Wikepedia bijgehaald:

Slypskapelle (plaatselijk Slyps) is een dorpje in de Belgische provincie West-Vlaanderen. Het dorpje ligt in de gemeente Moorslede, een drietal kilometer ten zuiden van de dorpskern van Moorslede, en een tweetal kilometer ten noorden van de deelgemeente Dadizele. Het telt ongeveer 1000 inwoners. In het dorp bevinden zich basisvoorzieningen (lokale middenstand) en ook nog een cultureel centrum.

Aan dat Cultureel centrum was het te doen.  Nadat ik de omloop verkend had, vond ik dat deze veel weg had van Kruishoutem, met een aankomst zoals in Burst. Daar ik enkele weken terug deze twee wedstrijden kon winnen, zag ik het vandaag wel zitten. Alleen was er wat meer wind dan toen. En in het vlakke, open  westvlaamse land, voel je die nog dubbel zo hard. Er waren al enkele ontsnappingen geweest, maar deze droegen nooit ver. Toen er zich een 5-tal loswerken waaronder Patrick Watteny (dit jaar al 3x winnaar bij de LFT) wist ik dat ik moest reageren. Met nog enkele renners in het wiel reed ik ernaar toe. Maar kort nadien kwam ook de rest van de groep aansluiten. Ideaal moment, dacht ik, om het nog eens te proberen. Ik ging terug in de aanval, maar niemand volgde. Spoedig had ik 100m. Dan moet je doorgaan natuurlijk. Heb ik niet meer kans in de spurt ? Ja natuurlijk, maar het deed verdomd deugd om nog eens alleen voorop te rijden. Dat moet al een tijdje geleden geweest zijn ! En het ging goed. Ondanks de zware stukken met de wind op de kop, lukte het me om een 20-tal seconden voorop te rijden. Zou het dan toch lukken ?

3 ronden hield ik het vol, tot in de voorlaatste. Toen was de groep terug genaderd tot op een 50m. Ik liet me inlopen in de hoop nog even op adem te komen en toch nog m’n kans in de spurt te maken.

Alles bleef samen. Zoals in Burst, wou ik proberen om eerst door de laatste bocht te gaan, maar op de smalle wegen geraakte ik niet meer volledig vooraan. Rond de 10^e plaats draaide ik. De eerste B’s waren te ver, maar als eerste C  had ik nog een ruime voorsprong op de nummer 2, Ronny Lapeire.

08-05-2010 om 22:46 geschreven door Mister 100  

Meestal moet ik een stukje rijden om in één van de vrije bonden aan een wedstrijd deel te nemen. Enkele malen per jaar kan dat toch in m’n eigen streek: Klein-Brabant. En nu zelfs in eigen gemeente: Wintam, een gehucht van Hingene. Maar het begon al goed. Ik had me thuis klaargemaakt en reed met de fiets naar de start. In de dorpskern van Hingene staan enkele paaltjes als wegversmalling. Ik wist dat, want dagelijks rij ik er minstens 2x voorbij. Maar door een onoplettendheid toen ik omkeek naar de voorbijrijdende E-reeks, botste ik pardoes tegen één van die paaltje aan. Ik kon me nog net rechthouden maar door de schok was één van m’n schoenplaatjes verschoven. Terug naar huis rijden was geen optie, m’n vrouw was ook al naar de koers vertrokken dus ik kon niet meer binnen. Dan maar doorrijden en hopen dat ik daar nog iets kon rechtzetten. Enkele mensen heb ik een schroevendraaier gevraagd maar niemand had er één bij. En het was tijd om naar de start te gaan. Dan maar zo vertrekken en hopen dat ik geen last zou krijgen.

De vorm was er, dus dat was geen probleem. En de voet stond wel wat schuin, wat een raar gevoel was, maar echt last had ik er niet mee.

Het was intussen ook beginnen regenen en toen ik halfweg in de aanval trok en het rond punt aan het voetbalplein in Hingene aan de binnenkant nam, hoorde ik achter mij een valpartij. Even verder waren we met 5 voorop en deze ontsnapping bleek de goeie te zijn. Naar het einde toe begon ik de scheve zit wel te voelen maar probeerde er niet teveel aan te denken. Het kwam tot een spurt en het was alles geven tot de laatste meters om de concurrenten (geen uitslag meer teruggevonden, namen vergeten) af te houden. Maar het lukte. Zege nummer 6, in eigen gemeente!

Na de wedstrijd mocht ik als toemaatje nog eens naar de dopingscontrole. Het was in gans m’n carrière pas de derde keer. En de derde keer negatief natuurlijk !

04-05-2010 om 21:52 geschreven door Mister 100  

Met de WAOD naar Herselt. Volledig uit de richting van waar normaal de WAOD-koersen plaatshebben. Dat betekent minder de gewone renners, meer met een dagvergunning. Het parcours was er eentje tussen de bossen en, wat ik niet direct in deze streek verwacht had, vrij zwaar. Aan de aankomst ging het goed bergop en dat hielt toch een 4 à 500m aan. In de derde ronde verbrokkelde de groep. Dat was duidelijk de moment en als laatste kon ik aansluiten bij de kopgroep van 7 renners. Enkele ronden later splitste het nog eens in 2, vooral onder druk van ene Jef Biermans. Ik was mee. Jef probeerde elke ronde aan de aankomst weg te raken, maar lukte daar nooit volledig in. Naar het einde toe was de verstandhouding door deze aanvallen compleet zoek zodat een achtervolgend groepje nog terug kon aansluiten.

En dan de sprint, nou ja sprint ?. Arie De Moor probeerde het nog en nam een kleine voorsprong. Op 400m van de meet reden 3 renners één voor één voor de rest, met telkens een 10m tussen. Wachten kon niet meer. Gelukkig kreeg ik een aankomst zoals ik die graag heb. Op de grote versnelling ging ik aan en reed van de een naar de andere. Op 100m van de meet had ik al gewonnen spel. De 4^e zege was een feit .

Cat C: 1.Frank Suys (Hingene) 2.Martin Proost 3.Arie De Moor 4.Jef Biermans 5.Daniel Van Der Mieren 6.Dirk De Pauw 7.Marc Borghgraef 8.Philippe Lacquet 9.Geert De Buck 10.Stefan Motmans 11.Geert Hoefman 12.Erwin Engelen 13.Herman Proost 14.Wim Heyndrickx 15.Danny Van Hoof 16.Stefan Counette 17.Wim Haspeslagh 18.Dirk Van Den Wijngaert 19.Dirk Onghena 20.Rudy Verheyen 21.Kris De Moor
Cat D: 1.Bert Ter Harmsel (Meer) 2.Eric D'Haene 3.Rob Ocraft 4.Chris Geerts 5.Rene Urhens 6.Marc Docx

Eén dag later trokken we naar “Waterlandkerkje”. Waar ? Ja, Waterlandkerkje, een klein dorpje in de polders. Op hun website kan je volgende verklaring vinden naar de naam: ”Dit dorpje is ontstaan uit een kerk, waar in de loop der tijd wat gebouwen omheen zijn gebouwd. Op oude kaarten werd het gehucht aangeduid als Klein Kerkje, in de volksmond werd (en is) dit 't Kerkje. In 1796 werd de officiele naam Waterland en rond 1820 kreeg het dorpje zijn huidige naam. Dit was voornamelijk om verwarring met Waterland-Oudeman, een Belgische gemeente die 5 kilometer verderop ligt, tegen te gaan.”

Ik had een zeer goeie dag en halfkoers trok ik zelf in de aanval. 3 renners gingen mee: Marc Borghgraef, Luc Callant en Peter Kerckaert. De verstandhouding waas niet optimaal. Alle 3 wisten ze dan ook dat, wanneer ze met mij naar de meet gingen, ze gingen geklopt worden. En dus smeden ze een plannetje: Om beurt demarreren. De voorlaatste ronde begonnen ze eraan, maar ik was sterk genoeg vandaag. Op elke aanval reageerde ik direct waarna er weer iemand vanachter m’n rug sprong. Maar ik hield stand. In de laatste kilometer ging Luc Callant nog weg. Ik gaf hem 10m om een springplank te hebben. Dan ging ik aan en net voor de laatste bocht nam ik de leiding om die niet meer af te staan. Het was 3 tegen één vandaag maar het werd fair gespeeld. Nummer 5 (en we zijn nog maar in mei).

Cat C: 1.Frank Suys (Hingene) 2.Luc Callant 3.Marc Borghgraef 4.Peter Kerckaert 5.Pascal Van De Velde 6.Etienne Claus 7.Georges Vergauwe 8.Freddy Vlerick 9.Arie De Moor 10.Kris De Moor 11.Frank Gommers 12.Patrick Watteny 13.Patrick Joos 14.Dennis Kerckhaert 15.Henri De Decker 16.Erwin Van Hoecke 17.Stefan Motmans 18.Patrick Van Peteghem 19.Jean-Pierre Delthijn 20.Paul Geerinck 21.Wim Heyndrickx 22.Frank De Block 23.Danny Van Oyen 24.Gerrit Vermassen 25.Daniel Denis
Cat D: 1.Wim De Waal (Axel, Ned) 2.Helmuth Tas 3.Patrick Van Hulle 4.Marc Steenberghe 5.Rob Ocraft 6.Tony Baudonck 7.Willy De Sutter

02-05-2010 om 10:33 geschreven door Mister 100  

In Kortemark had ik het jaar voordien voor het eerst een wedstrijd in West-Vlaanderen gewonnen, dus ging ik terug naar daar. Eigenlijk moest ik op een feestje zijn. M’n kleinzoon London werd die dag één jaar. Maar ik kreeg een paar uur “vrijstelling” als ik beloofde om de bloemen mee te brengen.

Enorm veel wind die dag, en al vrij vlug lag de wedstrijd in een beslissende plooi. Met 6 konden we wegrijden. Ook hardrijder en D-renner Patrick Van Renterghem zat mee voorop. Met zo’n “brommerke” in de buurt weet je dat het gebeurt is.

Vandaag wou ik echter proberen om alleen aan te komen om een speciaal zegegebaar te maken. In de voorlaatste ronde lukte het mij om me los te rukken van de andere C’s (Van Renterghem en Van Hulle) de D’s, waren toen al van ons weggereden. Met één vinger in de hoogte kwam ik over de meet. De belofte was nagekomen. Dacht ik, wat voor de winnaar waren er geen bloemen, maar een fles wijn

Cat C: 1.Frank Suys (Hingene) 2.Freddy Vlerick 3.Patrick Verresen 4.Arie De Moor 5.Dirk De Pauw 6.Michel Van Wijnsberghe 7.Patrick Watteny 8.Georges Vergauwe 9.Gerrit Vermassen 10.Patrick De Bruyn 11.Luc Callant 12.Kris De Moor 13.Roland Verhoeven 14.Davy Watteny 15.Carl Crabtree
Cat D: 1.Patrick Van Hulle (Aalter - Bellem) 2.Patrick Van Renterghem 3.Helmuth Tas 4.Gildo Van Parijs 5.Rob Ocraft 6.Hilair Heye 7.Tony Baudonck 8.Alain Messager 9.Willy De Sutter 10.Wim Heggerick 11.Frans Sarazijn

30-04-2010 om 17:27 geschreven door Mister 100  

In Ertvelde-Rieme leerde ik een nieuwe “crack” leren kennen:  Stefaan Kerkhof. Al vrij vroeg had ik door dat hij iemand nieuw was op koersgebied, maar zelden had ik iemand “nieuw” gezien die zo snel kon rijden. Achteraf bleek dat Stefaan uit de Triathlon kwam. Meteen de verklaring waarom hij zo hard met de fiets kon rijden, maar weinig koersdoorzicht had. Het leek wel alsof hij alleen op de weg was en snel thuis moest zijn. Rond halfkoers raakten we met 4 weg: D-renner Wim De Wael en de C’s Marc Borghgraef, Stefaan Kerkhof en ikzelf. Een beter gezelschap om mee op stap te gaan, bestaat er niet. Wim naar een zekere overwinning bij de D’s, Marc die je nooit moet aansporen om te koersen en Stefaan, die reden heb ik al verteld.

We gingen dan ook met 4 op de eindstreep af. Wim sprong nog weg en verwachtte natuurlijk  niet dat iemand zou reageren, hij was dan ook geen concurrent van ons. Maar Kerkhof had het zo niet begrepen, en begon op kop te rijden met Marc en mezelf in het wiel. Zo mooi heeft nog nooit iemand de spurt voor me aangetrokken. Ik won makkelijk voor Borghgraef en Kerkhof.

30-04-2010 om 17:08 geschreven door Mister 100  

2005 kwam  voor mij zoals gewoonlijk traag van start. Buiten een paar verre ereplaatsen was het nog niet veel soeps geweest. Ook in Doorselaer zag het er niet goed uit. Veel vertrekkers, een nerveuze koers en de AB’s die ons kort op de wielen zaten.

Met nog 2 ronden te gaan was het zover. De AB’s liepen ons in net in de aankomstzone. De speaker was duidelijk: “CD’s NIET aansluiten !”. Maar probeer zo’n groot peloton op 2 ronden van het einde maar eens tegen te houden. Ik was het, eerlijk gezegd, ook niet van plan om me te laten afzakken, maar in de chaos was ik toch mee achtergebleven. Een 15-tal renners reden mee met de AB’s. Na enig overleg in de groep (weet niet meer wie de voortrekker was) werd beslist om aan de aankomst halt te houden. Zo gezegd, zo gedaan, bij het ingaan van de laatste ronde stonden wij allemaal stil aan de meet. De afgevaardigden , die nog meer chaos vreesden, waren snel met een beslissing: “Doorrijden, de vorige groep wordt volledig gedeclasseerd !” Dat was wat we wilden horen, dus reden we verder.

Er zaten nog wel wat snelle mannen in de groep, maar toch haalde ik het vrij gemakkelijk voor  oa Ackermans, Michiels en Vlerick.

Toen ik terug naar de aankomstlijn reed stonden daar de renners uit de eerste groep luid te protesteren en hun mening te geven over het gebeuren. Ik kon het niet laten om nog wat olie op het vuur te doen. “ Sorry jongens, mag ik even door, ik kom mijn bloemen halen”

Het was niet de eerste keer dat er discussies zijn wanneer twee aparte reeksen mekaar inhalen, en het zal zeker ook niet de laatste keer zijn. Waarom niet ? Omdat er geen duidelijk reglement bestaat. Nochtans is het simpel: Laat de sterkste reeks eerst starten. Als de 2^e reeks de eerste inhaalt, wordt er samen verder gereden. Als de 2^e groep teveel achterstand oploopt, worden ze vroegtijdig uit koers genomen. Simpel toch ?

26-04-2010 om 00:00 geschreven door Mister 100