Ik ben Frank Suys
Ik ben een man en woon in Bornem - Hingene (België) en mijn beroep is Trainer Aseptic mfg. bij Pfizer-Puurs.
Ik ben geboren op 11/11/1961 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wielrennen.
Dit blog is een overzicht van 33 jaar in de wielersport.De zwarte tekst gaat terug van 1977 tot 2008, groen= 2009/2010
Het is goed om een doel te hebben, maar het is de reis, die uiteindelijk telt
27-06-2010
26 juni 2010: Wingene
Wedstrijd in Wingene. Ik was
naar daar getrokken omdat zoon Roeland er het Belgische kampioenschap van
Belgacom reed. Roeland werd mooi tweede in de Elite-reeks. Enkel VWFer Stefaan
Paridaens was hem te snel af.
Ik reed zelf mee in de toeristenreeks.
Zoals ingewijden al lang weten: toeristen die koersen, dat bestaat niet. Van de
62 renners die er aan de start kwamen, zijn er zeker 50 die een vergunning
hebben in één of andere bond. Er waren 2 klassementen: -45 en +45. Goed nieuw
was dat er zich slechts 2 oudjes aanboden. Maar dat betekende wel dat ik met
mijn 49 de oudste was van gans de bende. Toch wou ik me niet laten doen.
Halfweg plaatste ik een ontsnapping en kreeg 3 renners in het wiel. Spijtig dat
er maar één bij was die fatsoenlijk kon overnemen. Toch hielden we het 2 ronden
vol alvorens de groep ons terug op de nek viel. Nog enkele malen probeerde ik
mee te gaan in ontsnappingen maar die droegen nooit ver. Nu moest ik dus enkel
mijn enige concurrent in de gaten houden. En dat zag er zeker geen pannenkoek
uit. Een boom van een mens die niet uit de eerste tien van de groep ging. En
met het postuur van een sprinter was ik dus niet zeker van mijn zaak. Ik
plaatste mij in zijn buurt en toen hij even langs rechts inschoof ging ik langs
links naar voor. De laatste, gevaarlijke, bocht op 200m van de meet, nam ik aan
de binnenkant. Twee renners vóór mij haakten in mekaar waardoor ik even in de
remmen moest. Als 7e kwam ik over de meet en in het uitbollen zag ik
de andere +45-er me voorbijrijden. Toen was ik pas zeker van de winst.
Op het podium, een mooie
medaille, een grote fles bier en 20 prijzengeld. Toeristenwedstrijd ?
14 overwinningen had ik al. 15 leek me een mooi getal, maar
het was al oktober. Nog 3 wedstrijden had ik de kans. Maar de vorm was wat weg,
ik had me er dan ook eigenlijk al in berust dat het bij 14 zou blijven.
In Sint-Gillis was er traditioneel een einde seizoenswedstrijd
waarin alle veteranen-reeksen samen van start gingen. Met 135 waren we, en er
werd gevlogen van de eerste tot de laatste meter. Zoals ik al zei, de vorm was
niet meer je dat. Ik zat dan ook nier echt in de wedstrijd en hield me de ganse
wedstrijd schuil in de buik van het peloton.
Bij een hoge snelheid en met zon groot peloton, is het ook
niet altijd makkelijk op weg te raken. De wedstrijd leek dan ook op een
massaspurt af te stevenen. Op 1 km van de meet was ik langs rechts naar voor
gereden. En net op het moment dat ik vooraan kwam, sprong iemand langs links
weg. In een flits (dit zijn momenten waar je niet kan bij nadenken. Je doet
iets in het impuls van het moment) ging ik er achteraan. In het peloton werd
getwijfeld. Dat was mijn kans. Ik kon niet zien wie de eerste aanvaller was,
maar besloot het zekere voor het onzekere te nemen. Constant achteromkijkend
bleef ik op 10m van mn voorganger hangen. De groep zat al op een kleine 100m.
Dat zag er goed uit. Op een 400m voor de meet reed ik er naartoe. Hij (weet nog
steeds niet wie het was) viel compleet stil, zodatik, eens in het wiel, vol doorging. De zege
was binnen, zoveel was zeker. De laatste 100m reed ik met de armen in de
hoogte, meet een sprintend peloton van meer dan 100 renners achter me aan. Dit
is één van de overwinningen die me het meeste plezier heeft gedaan. Onverwacht,
maar op zon mooie manier. Spijtig dat ik van deze aankomst nooit geen foto heb
gezien.
De laatste 2 wedstrijden werd ik nog 2e en 4e.
Mijn totaal voor 2005 was dus 15 overwinningen. Nog steeds een persoonlijk
record. Neem daarbij nog 8x een tweede plaats en 9x derde, plus een titel van
kampioen van Vlaanderen, dan mag je van een superseizoen spreken.
7 en 14 september 2005: 1e rit en eindstand, 3-daagse van Opwijk (VWF)
Een 3-daagse in Opwijk, wedstrijden op woensdag, zaterdag en
zondag.Hier had ik mijn zinnen op gezet.
De eerste rit startte voorbeeldig. Met een 10-tal renners konden we ons
afscheiden.Er zaten enkele snelle
mannen in de kopgroep. Patrick Sergooris was er één van maar ook dorpsgenoot
Gino Robberecht is in een sprint niet te onderschatten. Ik had het goede wiel,
dat van Sergooris. Op het moment dat hij aanging remonteerde ik direct. Patrick
hield goed stand, maar moest tovh met een halve fietslengte de duimen leggen.
Ook in de 2e rit had de overwinning erin gezeten,
maar ik zat al teveel met het eindklassement in gedachte. Toen in de laatste
ronde 2 renners wegsprongen heb ik even te lang getwijfeld. De vogels waren
gaan vliegen. Maar met een derde plaats nog ik toch een grote optie op de
eindwinst.
Voor de start van de derde rit had ik het klassement eens
bekeken. Als ik geen totale offday had, moest ik maar 2 renners int vizier houden.
Eén van hen waas een renner van het Rudyco-team. Nog maar pas was de start
gegeven of hij trok er met enkele ploegmaats vanonder. 7 renners reden direct
met 100m voorsprong op de groep. Ik moest iets doen, en veel hulp zou ik niet
krijgen. Op kop van de groep sleurde ik de rest terug bij, maar dat had veel
van mn krachten gekost. Toen kort nadien weer een ontsnapping werd gevormd van
10 renners was ik weer niet mee. Mijn twee concurrenten gelukkig ook niet, maar
misschien zat er wel iemand anders bij die nog vrij kort in het klassement
stond ? Zover had ik niet gezien. De 10 waren definitief weg, er zat dus niets
anders op dan niemand meer te laten rijden en me zo kort mogelijk te plaatsen
in de spurt. Dat lukte. Uiteindelijk werd ik 12e. Het was nog even
bang afwachten, maar al vrij snel viel het verdict. Ik had inderdaad de
3-daagse gewonnen !
De spurt van de eerste rit. Patrick Sergooris werd 2e
31 augustus 2005: Ertvelde en 4 september 2005: Oosteeklo (WAOD-C)
Niet alleen was de vorm goed in die periode, vooral mijn
vertrouwen in een spurt was niet stuk te krijgen. En dan is het makkelijk
rijden.Je zorgt dat je mee bent in de
ontsnapping, of, als niemand wegraakt, haal je je sterkste wapen boven. Zo
gebeurde het ook in Ertvelde. Elke ontsnapping waas ik mee, maar een echte
afscheiding kwam er niet. Een massaspurt was het resultaat. Ik ging van ver aan
en haalde het aan Het Biermuseummet enkele lengten voorsprong op oa Wulffaert
en Goossens.
Cat C: 1.Frank Suys
(Hingene) 2.Ivan Wulffaert 3.Marc Goossens 4.Arie De Moor 5.Peter Kerckaert
6.Patrik Verrijckt 7.Françus Van Gorp 8.Freddy Vlerick 9.Patrick Watteny
10.Marc Vleminck 11.Geert De Buck 12.Luc Callant 13.Marc Couckuyt 14.Denis Lust
15.Rik Van Wassenhove 16.Georges Vergauwe 17.Gerrit Vermassen 18.Stefan Motmans
19.Franky Taelman 20.Philippe Lacquet 21.Bob Wouters 22.Dirk Goossens 23.Danny
Van Oyen Cat D: 1.Marc Steenberghe
(Lotenhulle) 2.Frank De Wilde 3.Helmuth Tas 4.Roland Coupille 5.Pascal Verlez
6.Hilair Heye 7.Etienne Van de Velde 8.Patrick De Smet 9.Rob Ocraft 10.Patrick
Van Hulle 11.Andy Van der Plaetsen 12.Louis Moens
4 dagen later, hetzelfde scenario in Oosteeklo. Daar
gebeurde het welmeer dat de wedstrijd
op een spurt uitdraaide en eentje die op mn lijf geschreven was. Ik had niet
voor niet als 3x gewonnen aan De Braeme en ook al 3x honderd meter verder
aan De Pluim.Ik zat nog vrij ver toen
de spurt opgang getrokken werd, maar slaagde erin iedereen te remonteren. Mn 7e
zege in Oosteeklo was een feit.
Cat C: 1. Frank Suys
(Hingene) 2.Georges Vergauwe 3.Jean-Paul Maveau 4.Etienne Claus 5.Freddy
Vlerick 6.Patrick Watteny 7.Ivan Wulffaert 8.Dirk De pauw 9.Erwin Van Hoecke
10.Arie de Moor 11.Paul Geerinck 12.Peter Kerckaert 13.Serge De Wever 14.Luc
Callant 15.Damien Bracke 16.Walter De Schroodere 17.Patrick Van Peteghem 18.Luc
Timbreur 19.Frank Van Haecke 20.Erik Cardon 21.Ringo Van Den Ende Cat D: 1.Twan De Braber (Hoeven,
NLl) 2.Helmuth Tas 3.Frank De Wilde 4.Marc Steenberghe 5.Rob Ocraft 6.Tony
Baudonck 7.Daniel Noens 8.Patrick de Smet 9.Johan Martens 10.Gabriel Van Meenen
11.Roland Coupille
Na de overwinning in Oosteeklo met vriend Nico Tijtgat.
20 augustus 2005 was één van de meest sombere dagen die ik
ooit meemaakte. De regen viel met bakken uit de hemel, en het was er nog koud
bij. En als je dan als organisator die dag een criterium organiseert, waar dan
nog een stukje kassei in voorkomt, dan weet je dat er geen massa vertrekkers
aan de start gaan staan. Ik was naar Lokeren gereden, maar heb lang getwijfeld
om te starten. Tot een half uur voor de start bleef ik in de auto zitten.
Uiteindelijk zette ik mn verstand even uit (kan altijd van pas komen ;-) ) en
ging me inschrijven.Uiteindelijk namen
we met 7 renners de start: 6 Cs en nog één D-renner. Voor hem was de
overwinning al binnen ! De afgevaardigden van dienst beslisten om de wedstrijd
drastisch in te korten: We moesten slecht 25 km rijden ! Niemand die daar een
probleem over maakte. Na slecht één rondje waren we nog met 4. Ik wist dat het
simpel ging worden, ik moest er enkel voor zorgen dat niemand wegreed. En om
mijn goeie wil te tonen liet ik de 3 voorziene premies door mijn 3 medevluchters
nemen. Ik kon alles bij mekaar houden en had zoals verwacht geen last om de
spurt te winnen. Als je het weer niet meerekent, één van de gemakkelijkste
overwinningen die ik ooit behaalde. Maar ja, de afwezigen hebben altijd
ongelijk hé (alhoewel, in dit geval )
Cat C: 1.Frank Suys
(Hingene) 2.Paul Geerinck 3.Geert Van Speybroeck 4.Geert Smet 5.Ron Van
Der Velden 6.Patrick De Jonghe Cat D: 1.Jan Jacobs
(Minderhout)
In Wintam (parochie van
Hingene)had ik in 2005 al 2x gewonnen
bij de VWF. Vandaag had ik er minder hoop op. Vorige week zaterdag gevallen,
zondag niet gereden wegens wonden likken en woensdag half koers al moeten
afstappen toen mijn stuur loskwam. Maar toen ik van huis uit naar de start
reed, voelde de benen goed aan. En de aard van het parcours leent zich voor een
vroege aanval. Dus na 1 km trok ik er al op uit. Ik slaagde er nog in om alleen
door de dorpskern in Hingene te rijden, maar even later sloten nog 4 renners
aan. En bij het einde van de eerste ronde waren we met 11. Maar het draaide
niet. Sommige (goede) renners kwamen helemaal niet aan kop, waarom weet ik ook
nu nog niet. Dus ging ik opnieuw en toen ik 6 renners naast mij telde, keek ik
om en waren de andere 4 verdwenen. Met 7 lukte het wel. Er werd mooi
rondgedraaid, zo goed zelfs dat we op 3 ronden voor het einde de groep van de
C-reeks bijhaalde. En dat was nu net mijn schrik. Ik spurt tegenwoordig liever
in een kleine groep en van mijn grootste sprintconcurrent in de kopgroep, Etienne
Claus, weet ik dat hij zich zeer goed kan plaatsen. Plus het feit dat in de
C-reeks enkele van zijn Rudyco-ploegmaten reden.Ik moest dus proberen om van dit nadeel een
voordeel te maken. Ik koos resoluut het wiel van Etienne, terwijl zijn
ploegmaats het tempo erin hielden. Op 500m van de meet, met nog 2 moeilijke
bochten te gaan, zag ik mijn kans. Etienne reed links, in het wiel van een
ploegmaat, maar met nog iemand rechts van hem. Ik ging vol aan langs rechts,
zodat hij onmogelijk meekon. Op het randje van het mogelijk nam ik de 2 laatste
bochten. Bij het uitkomen ervan had ik 5 mvoorsprong. Gewonnen spel, dacht ik. Maar toen ik op 100m van de meet
even omkeek, zag in Claus vlak achter mij. Gelukkig viel ik niet stil zodat ik
aan de meet nog net een wieltje voor had.
Het doet altijd goed om te
winnen in eigen gemeente. Het is de 4e keer in mijn carrière dat dit
lukt. De 4e zege ook dit seizoen en de totale teller staat al op 102
!
D -reeks 1 FRANK SUYS (Hingene) 2 Etienne Claus (Hamme) 3
Eddy Vermeir 4 Luc Podevin 5 Roland Mersseman 6 Hugo
Lismont 7 Eddy Mertens 8 Roger Schouppe 9 Luc van Mol 10
Francis De Ridder
Aan de start. Nummers 1 en 2 uit de uitslag staan al vooraan. (foto Rita Thienpondt)
De sprint. Van ver aangegaan, nog net genoeg over aan de meet. (foto Rita Thienpondt)
In de bloemen samen met de organisatoren. (foto Rita Thienpondt)
Dankzij Rita Thienpondt hebben we meestal de dag zelf al prachtige foto's. Zij was speciaal voor mij vandaag ook het bloemenmeisje van dienst.
Na mn achtste zege én de titel van Kampioen van Vlaanderen,
moest ik het noodgedwongen wat rustiger aandoen. De dag na Ouwegem was ik los
uit de wielen gereden en ook de volgende wedstrijd was ik niet vooruit te
branden. Diezelfde avond was duidelijk waarom: ik lag met koorts in bed.
Vrij snel was ik er terug door, maar na ziekte heb je altijd
enkele wedstrijden nodig om terug op niveau te komen.
We waren een maand later en er was nog een wedstrijd in
eigen gemeente. Zou ik mn overwinning van vorige maand nog eens kunnen
overdoen ?
Ook mn zoon reed mee, en we reden in dezelfde reeks: de Cs.
Het peloton bleef lang gesloten, maar rond half wedstrijd
reden 8 renners weg. Roeland was erbij ! Mn eerste idee was om af te stoppen
maar toen ik reageerde op een uitval en we enkele meters namen, besliste ik om
te proberen alleen het gat te dichten. Niet makkelijk want ze reden al zon
200m voor. Het duurde meer dan een ronde, maar ik slaagde in mijn opzet. Ik
sloot aan, terwijl de rest van de groep al op een minuut reed. Met zn tweeën mee voorop, dat was nog nooit
gebeurt !
Bij het ingaan van de laatste ronde vroeg ik aan Roeland hoe
het ging. Niet te best meer was zn antwoord. Ik moest dus mn eigen kans
gaan. En dat was ervoor zorgen dat niemand wegreed.In Hingene-dorp, op een 3-tal kilometer voor
de meet reden 2 renners weg. Ze namen 50m, dus ik moest reageren. Op kop van de
groep reed ik het gat toe. En wie sprong er vanachter mijn rug weg toen we
aansloten: Roeland ! Even werd er getwijfeld zodat hij 50m nam. Ik zette mij
vooraan en keek constant om zodat het voor iedereen duidelijk was dat ik nu
alle aanvallen zou afslaan. De eerste die probeerde kreeg me direct in het
wiel, en gaf het op. Roeland had nog steeds dik 50m. Weer een aanval. Weer zat
ik direct op het wiel. Tweede poging afgeslagen ! Zou het lukken ? Opnieuw een
aanval, en opnieuw was ik mee. Maar deze keer gaf die kerel niet op. Hij bleef
op kop rijden. Ook toen ik even naast hem kwam, ging hij door. Resultaat, op
500m voor de meet was Roeland eraan voor de moeite. Dus moest ik het afmaken,
en door de frustratie van een gemiste kans sprintte ik nog harder dan anders.
De rest werd op lengten gereden !
Mn 9e van het seizoen, maar ik had
vandaag véél liever tweede geworden, na mn zoon. Dat had pas mooi geweest in
eigen gemeente !
Sprintwinnaar tegen wil en dank. Roeland werd 9e
Vader en zoon ! Samen met de winnaar bij de D's en organisator Marc De Reu
25 juni 2005: Ouwegem: Kampioenschap van Vlaanderen WAOD-AB
Normaal reed ik in 2005 enkel in mn eigen reeks: C (vanaf
40 jaar). Hierop maakte ik slechts enkele uitzonderingen, namelijk de wedstrijden
van de Ronde van Nazareth. Dit is klassement voor AB-renners in en om de
gemeente Nazareth. Voorheen was dit een klassement voor de T-reeks, en had ik
daar mooie uitslagen behaald in het eindklassement, doch nog nooit was ik er
geslaagd een rit te winnen.
In Ouwegem had de derde rit van 2005 plaats. En de wedstrijd
was ook het kampioenschap van Vlaanderen voor ABs (één trui voor de twee
reeksen samen). Een rare kronkel in het WAOD-reglement is dat, ondanks dat ik
een C-vergunning had, ik toch in aanmerking kwam voor de titel omdat het een jongere
reeks betrof. Niet dat ik daaraan dacht, het klassement was mn enige doel.
Ouwegem is een vrij lastige wedstrijd met een lang stuk
valsplat met als uitloper een stukje kassei aan de kerk. In de tweede ronde gingen
we er daar met 8 vandoor met oa: Kristof Muys (toen nog op zijn voetstuk), Van
Geertsom (altijd sterk), Timbeur en de Nederlander Peter Mol. Peter had de 2
eerste wedstrijden van de Ronde gewonnen.Er werd mooi rondgedraaid zodat de rest van het deelnemersveld voor de 9e
plaats kon rijden. De laatste ronden begon het steekspel. Vele uitvalspogingen,
maar telkens was het Kristof Muys die iedereen ging terughalen. Hij waande zich
duidelijk de snelste, maar daar dacht ik anders over. Laat hem maar doen, ik
zat in een zetel.
De aankomst was eerst licht bergaf om dan de laatste 100m
terug licht bergop te gaan. Ideaal. Van ver aangaan en standhouden, dat was wat
ik moest doen. Op een 300m van de meet zette ik vanuit laatste positie de spurt
in, waardoor ik iedereen verraste. Ook Muys, die nog wou schakelen en hiermee
zijn ketting van het tandwiel trok. Ik ging vol door een haalde het met lengten
voorsprong. Later hoorde ik Muys nog vertellen dat hij me zonder
kettingprobleem zeker zou geklopt hebben. No way, Kristof !!
Na de wedstrijd mocht ik de trui van Kampioen
van Vlaanderen aantrekken. Als 44-jarige won ik de trui in de reeks voor
18-jarigen en ouder. En op de erelijst van dit kampioenschap sta ik daar toch
mooi tussen de 2 ex-profs Franky Van Oyen (2004) en Sammie Moreels (2006)
Cat AB: 1.Frank Suys
(Hingene, winnaar cat. B en Kampioen van Vlaanderen) 2.Peter Mol 3.André Van Geertsom 4.Peter De
Coninck (Waregem, winnaar cat A) 5.Filip Timbreur 6.Johan Vervaecke
7.Luc Callant 8.Kristof Muys 9.Gustaaf Meirte 10.Andy Michels 11.Patrick
Watteny 12.Nico De Vrient 13.Luc Puimege 14.Freddy Vlerick 15.Bjorn De
Vriese 16.Bart De Wolf 17.Franky Onderbeke 18.Kristof Dhondt 19.Jan De
Wilde 20.Koen Heyrman 21.Manuel De Naeghel 22.Stefaan De Grauwe 23.Yves
De Vrient 24.Fabien Hanssens 25.Edouard Roose 26.Stanny Benoot 27.Jos
Beddeleem 28.Pascal Van De Velde 29.Mich Vandecauter 30.Johan De
Maesschalck
Sprintwinnaar vóór Peter Mol (in de gele leiderstrui van de Ronde van Nazareth) en André Van Geertsom
Schoondijke, weer zon dorpje in de Zeelandse polders, in de
buurt van Sluis. Slechts een 20-tal vertrekkers. Met de vorm van de laatste
weken moest dit vandaag mn 7e van het seizoen worden. Met 6 C-renners raakten we al snel voorop
samen met het gouwe ouwe-duo Patrick Van Rentergem en Wim De Waal. Toen daar
nog Luc Callant en Freddy Vlerick met pech wegvielen, mocht het niet meer
misgaan. Maar pech kan iedereen overkomen hé. Op enkele ronden van het einde
ging Van Rentergem in de aanval. De Waal reageerde natuurlijk direct en wij,
C-renners, lieten begaan. Al speelde ik wel met het idee van, eens ze een
100-tal meter voorsprong hadden, te proberen om in mn eentje het gat toe te
rijden. Maar net toen ik dat wilde doen viel, bij het schakelen, mn ketting van
het tandwiel. Iets wat bijna nooit gebeurde, maar nu dus wel. Het duurde even
voor het euvel verholpen was zodat geen 100m voor, maar 100m achter lag ! Maar
in een mum van tijd was ik terug bij mn medevluchters. Even later ging Arie De
Moor. Ik wachtte even en ging er dan alleen naartoe. Met zn tweeën gingen we
op de meet af. Arie was gebrand om zn eerste zege ooit te halen, maar wist dat
ik sneller was. Hij zou dus nog even moeten wachten (intussen heeft hij ook al
een heel palmares bijeengefietst.) Zoals verwacht had ik geen probleem in de
spurt. Opdracht volbracht !
Cat C: 1.Frank Suys
(Hingene) 2.Arie De Moor 3.Paul Geerinck 4.Philippe Lacquet 5.Henri De
Decker 6.Marc Borghgraef 7.Georges Vergauwe 8.Alex Goossens 9.Carl
Crabtree 10.Chris Verroeye 11.Danny Van Hoof 12.Luc Callant 13.Freddy
Vlerick 14.Rudy Buzeyn 15.Patrick Van Peteghem Cat D: 1.Patrick Van
Renterghem (Bellem) 2.Wim De Waal 3.Marc Heul 4.Hilair Heye
5.Helmuth Tas 6.Rob Ocraft 7.Frank De Wilde 8.Willy De Sutter
Vandaag nog
eens naar de LFT
getrokken. Wedstrijd in Slypskapelle. Om even te situeren heb ik er
Wikepedia
bijgehaald:
Slypskapelle (plaatselijk Slyps) is een dorpje
in de Belgische
provincie West-Vlaanderen. Het dorpje ligt in
de gemeente
Moorslede,
een drietal kilometer ten zuiden van de dorpskern van Moorslede, en een
tweetal
kilometer ten noorden van de deelgemeente Dadizele.
Het telt ongeveer 1000 inwoners. In het dorp bevinden zich
basisvoorzieningen
(lokale middenstand) en ook nog een cultureel centrum.
Aan dat
Cultureel centrum was
het te doen.Nadat ik de omloop verkend
had, vond ik dat deze veel weg had van Kruishoutem, met een aankomst
zoals in
Burst. Daar ik enkele weken terug deze twee wedstrijden kon winnen, zag
ik het
vandaag wel zitten. Alleen was er wat meer wind dan toen. En in het
vlakke,
open westvlaamse land, voel je die nog
dubbel zo hard. Er waren al enkele ontsnappingen geweest, maar deze
droegen
nooit ver. Toen er zich een 5-tal loswerken waaronder Patrick Watteny
(dit jaar
al 3x winnaar bij de LFT) wist ik dat ik moest reageren. Met nog enkele
renners
in het wiel reed ik ernaar toe. Maar kort nadien kwam ook de rest van de
groep
aansluiten. Ideaal moment, dacht ik, om het nog eens te proberen. Ik
ging terug
in de aanval, maar niemand volgde. Spoedig had ik 100m. Dan moet je
doorgaan
natuurlijk. Heb ik niet meer kans in de spurt ? Ja natuurlijk, maar het
deed
verdomd deugd om nog eens alleen voorop te rijden. Dat moet al een
tijdje
geleden geweest zijn ! En het ging goed. Ondanks de zware stukken met de
wind
op de kop, lukte het me om een 20-tal seconden voorop te rijden. Zou het
dan
toch lukken ?
3 ronden
hield ik het vol, tot
in de voorlaatste. Toen was de groep terug genaderd tot op een 50m. Ik
liet me
inlopen in de hoop nog even op adem te komen en toch nog mn kans in de
spurt
te maken.
Alles bleef
samen. Zoals in
Burst, wou ik proberen om eerst door de laatste bocht te gaan, maar op
de smalle
wegen geraakte ik niet meer volledig vooraan. Rond de 10e
plaats
draaide ik. De eerste Bs waren te ver, maar als eerste C had
ik
nog een ruime voorsprong op de nummer
2, Ronny Lapeire.
Een mooie
derde overwinning,
maar blij was ik vooral met het goede gevoel bij de soloaanval, die ik
om en
bij de 15 km volhield.
Alleen voorop bij het ingaan van de voorlaatste ronde. Maar de voorsprong werd te klein. Eerste C-renner. De 3e overwinning van het seizoen
Meestal moet ik een stukje rijden om in één van de vrije
bonden aan een wedstrijd deel te nemen. Enkele malen per jaar kan dat toch in mn
eigen streek: Klein-Brabant. En nu zelfs in eigen gemeente: Wintam, een gehucht
van Hingene. Maar het begon al goed. Ik had me thuis klaargemaakt en reed met
de fiets naar de start. In de dorpskern van Hingene staan enkele paaltjes als
wegversmalling. Ik wist dat, want dagelijks rij ik er minstens 2x voorbij. Maar
door een onoplettendheid toen ik omkeek naar de voorbijrijdende E-reeks, botste
ik pardoes tegen één van die paaltje aan. Ik kon me nog net rechthouden maar
door de schok was één van mn schoenplaatjes verschoven. Terug naar huis rijden
was geen optie, mn vrouw was ook al naar de koers vertrokken dus ik kon niet
meer binnen. Dan maar doorrijden en hopen dat ik daar nog iets kon rechtzetten.
Enkele mensen heb ik een schroevendraaier gevraagd maar niemand had er één bij.
En het was tijd om naar de start te gaan. Dan maar zo vertrekken en hopen dat
ik geen last zou krijgen.
De vorm was er, dus dat was geen probleem. En de voet stond
wel wat schuin, wat een raar gevoel was, maar echt last had ik er niet mee.
Het was intussen ook beginnen regenen en toen ik halfweg in
de aanval trok en het rond punt aan het voetbalplein in Hingene aan de
binnenkant nam, hoorde ik achter mij een valpartij. Even verder waren we met 5
voorop en deze ontsnapping bleek de goeie te zijn. Naar het einde toe begon ik
de scheve zit wel te voelen maar probeerde er niet teveel aan te denken. Het
kwam tot een spurt en het was alles geven tot de laatste meters om de
concurrenten (geen uitslag meer teruggevonden, namen vergeten) af te houden.
Maar het lukte. Zege nummer 6, in eigen gemeente!
Na de wedstrijd mocht ik als toemaatje nog eens naar de
dopingscontrole. Het was in gans mn carrière pas de derde keer. En de derde
keer negatief natuurlijk !
Met de bloemen (of bloempot ) in eigen gemeente. Pas de tweede keer, 25 jaar (!) na Eikevliet.
21 en 22 mei 2005: Herselt en Waterlandkerkje (WAOD)
Met de WAOD naar Herselt. Volledig uit de richting van waar
normaal de WAOD-koersen plaatshebben. Dat betekent minder de gewone renners,
meer met een dagvergunning. Het parcours was er eentje tussen de bossen en, wat
ik niet direct in deze streek verwacht had, vrij zwaar. Aan de aankomst ging
het goed bergop en dat hielt toch een 4 à 500m aan. In de derde ronde
verbrokkelde de groep. Dat was duidelijk de moment en als laatste kon ik
aansluiten bij de kopgroep van 7 renners. Enkele ronden later splitste het nog
eens in 2, vooral onder druk van ene Jef Biermans. Ik was mee. Jef probeerde
elke ronde aan de aankomst weg te raken, maar lukte daar nooit volledig in.
Naar het einde toe was de verstandhouding door deze aanvallen compleet zoek
zodat een achtervolgend groepje nog terug kon aansluiten.
En dan de sprint, nou ja sprint ?. Arie De Moor probeerde
het nog en nam een kleine voorsprong. Op 400m van de meet reden 3 renners één
voor één voor de rest, met telkens een 10m tussen. Wachten kon niet meer.
Gelukkig kreeg ik een aankomst zoals ik die graag heb. Op de grote versnelling
ging ik aan en reed van de een naar de andere. Op 100m van de meet had ik al
gewonnen spel. De 4e zege was een feit .
Cat C: 1.Frank Suys
(Hingene) 2.Martin Proost 3.Arie De Moor 4.Jef Biermans 5.Daniel Van Der
Mieren 6.Dirk De Pauw 7.Marc Borghgraef 8.Philippe Lacquet 9.Geert De
Buck 10.Stefan Motmans 11.Geert Hoefman 12.Erwin Engelen 13.Herman
Proost 14.Wim Heyndrickx 15.Danny Van Hoof 16.Stefan Counette 17.Wim
Haspeslagh 18.Dirk Van Den Wijngaert 19.Dirk Onghena 20.Rudy Verheyen
21.Kris De Moor Cat D: 1.Bert Ter Harmsel
(Meer) 2.Eric D'Haene 3.Rob Ocraft 4.Chris Geerts 5.Rene Urhens 6.Marc
Docx
Eén dag later trokken we naar Waterlandkerkje. Waar ? Ja,
Waterlandkerkje, een klein dorpje in de polders. Op hun website kan je volgende
verklaring vinden naar de naam: Dit dorpje is ontstaan uit een kerk, waar in
de loop der tijd wat gebouwen omheen zijn gebouwd. Op oude kaarten werd het
gehucht aangeduid als Klein Kerkje, in de volksmond werd (en is) dit 't Kerkje.
In 1796 werd de officiele naam Waterland en rond 1820 kreeg het dorpje zijn
huidige naam. Dit was voornamelijk om verwarring met Waterland-Oudeman, een
Belgische gemeente die 5 kilometer verderop ligt, tegen te gaan.
Ik had een zeer goeie dag en halfkoers trok ik zelf in de
aanval. 3 renners gingen mee: Marc Borghgraef, Luc Callant en Peter Kerckaert.
De verstandhouding waas niet optimaal. Alle 3 wisten ze dan ook dat, wanneer ze
met mij naar de meet gingen, ze gingen geklopt worden. En dus smeden ze een
plannetje: Om beurt demarreren. De voorlaatste ronde begonnen ze eraan, maar ik
was sterk genoeg vandaag. Op elke aanval reageerde ik direct waarna er weer
iemand vanachter mn rug sprong. Maar ik hield stand. In de laatste kilometer
ging Luc Callant nog weg. Ik gaf hem 10m om een springplank te hebben. Dan ging
ik aan en net voor de laatste bocht nam ik de leiding om die niet meer af te
staan. Het was 3 tegen één vandaag maar het werd fair gespeeld. Nummer 5 (en we
zijn nog maar in mei).
Cat C: 1.Frank Suys
(Hingene) 2.Luc Callant 3.Marc Borghgraef 4.Peter Kerckaert 5.Pascal Van
De Velde 6.Etienne Claus 7.Georges Vergauwe 8.Freddy Vlerick 9.Arie De
Moor 10.Kris De Moor 11.Frank Gommers 12.Patrick Watteny 13.Patrick Joos
14.Dennis Kerckhaert 15.Henri De Decker 16.Erwin Van Hoecke 17.Stefan
Motmans 18.Patrick Van Peteghem 19.Jean-Pierre Delthijn 20.Paul Geerinck
21.Wim Heyndrickx 22.Frank De Block 23.Danny Van Oyen 24.Gerrit
Vermassen 25.Daniel Denis Cat D: 1.Wim De Waal
(Axel,
Ned) 2.Helmuth Tas 3.Patrick Van Hulle 4.Marc Steenberghe 5.Rob Ocraft
6.Tony Baudonck 7.Willy De Sutter
Waterlandkerkje: Overwinning op de Hollandse klinkertjes
Met organisator Rudi Lammens (ook winnaar in de F-reeks) en voorzitter Neyts.
In Kortemark had ik het jaar voordien voor het eerst een
wedstrijd in West-Vlaanderen gewonnen, dus ging ik terug naar daar. Eigenlijk
moest ik op een feestje zijn. Mn kleinzoon London werd die dag één jaar. Maar
ik kreeg een paar uur vrijstelling als ik beloofde om de bloemen mee te
brengen.
Enorm veel wind die dag, en al vrij vlug lag de wedstrijd in
een beslissende plooi. Met 6 konden we wegrijden. Ook hardrijder en D-renner Patrick
Van Renterghem zat mee voorop. Met zon brommerke in de buurt weet je dat het
gebeurt is.
Vandaag wou ik echter proberen om alleen aan te komen om een
speciaal zegegebaar te maken. In de voorlaatste ronde lukte het mij om me los
te rukken van de andere Cs (Van Renterghem en Van Hulle) de Ds, waren toen al
van ons weggereden. Met één vinger in de hoogte kwam ik over de meet. De
belofte was nagekomen. Dacht ik, wat voor de winnaar waren er geen bloemen,
maar een fles wijn
Cat C: 1.Frank Suys
(Hingene) 2.Freddy Vlerick 3.Patrick Verresen 4.Arie De Moor 5.Dirk De
Pauw 6.Michel Van Wijnsberghe 7.Patrick Watteny 8.Georges Vergauwe
9.Gerrit Vermassen 10.Patrick De Bruyn 11.Luc Callant 12.Kris De Moor
13.Roland Verhoeven 14.Davy Watteny 15.Carl Crabtree Cat D: 1.Patrick Van Hulle
(Aalter - Bellem) 2.Patrick Van Renterghem 3.Helmuth Tas 4.Gildo Van
Parijs 5.Rob Ocraft 6.Hilair Heye 7.Tony Baudonck 8.Alain Messager
9.Willy De Sutter 10.Wim Heggerick 11.Frans Sarazijn
Nee, niet de eerste van het seizoen, maar kleinzoon London die die dag 1 jaar werd.
In Ertvelde-Rieme leerde ik een nieuwe crack leren
kennen:Stefaan Kerkhof. Al vrij vroeg
had ik door dat hij iemand nieuw was op koersgebied, maar zelden had ik iemand nieuw
gezien die zo snel kon rijden. Achteraf bleek dat Stefaan uit de Triathlon
kwam. Meteen de verklaring waarom hij zo hard met de fiets kon rijden, maar
weinig koersdoorzicht had. Het leek wel alsof hij alleen op de weg was en snel
thuis moest zijn. Rond halfkoers raakten we met 4 weg: D-renner Wim De Wael en
de Cs Marc Borghgraef, Stefaan Kerkhof en ikzelf. Een beter gezelschap om mee
op stap te gaan, bestaat er niet. Wim naar een zekere overwinning bij de Ds,
Marc die je nooit moet aansporen om te koersen en Stefaan, die reden heb ik al
verteld.
We gingen dan ook met 4 op de eindstreep af. Wim sprong nog
weg en verwachtte natuurlijk niet dat
iemand zou reageren, hij was dan ook geen concurrent van ons. Maar Kerkhof had
het zo niet begrepen, en begon op kop te rijden met Marc en mezelf in het wiel.
Zo mooi heeft nog nooit iemand de spurt voor me aangetrokken. Ik won makkelijk
voor Borghgraef en Kerkhof.
Intussen kan Stefaan Kerkhof nog steeds enorm
hard fietsen, maar weet hij ook wat koersen is. Iedereen die al met hem
gereden heeft zal dat al wel ondervonden hebben.
Cat C: 1.Frank Suys
(Hingene) 2.Marc Borghgraef 3.Stefaan Kerkhof 4.Walter De Veerman
5.Danny Van Oyen 6.Patrick Watteny 7.Keny Wille 8.Paul Geerinck
9.Patrick Joos 10.Philippe Lacquet 11.Erwin Van Hoecke 12.Stefan Motmans
13.Patrick Van Peteghem 14.Henri De Decker 15.Wim Heyndrickx 16.Luc
Callant 17.Peter Kerckaert 18.Roland Verhoeven 19.Mario Geirnaert Cat D: 1.Wim De Waal
(Axel (NL)) 2.Hilair Heye 3.Patrick Van Hulle 4.Robert Standaert
5.Patrick De Smet 6.Rob Ocraft 7.Helmuth Tas 8.Louis Moens 9.Gabriel Van
Meenen 10.Willy De Sutter
2005 kwam voor mij zoals
gewoonlijk traag van start. Buiten een paar verre ereplaatsen was het nog niet
veel soeps geweest. Ook in Doorselaer zag het er niet goed uit. Veel
vertrekkers, een nerveuze koers en de ABs die ons kort op de wielen zaten.
Met nog 2 ronden te gaan was het zover. De ABs liepen ons
in net in de aankomstzone. De speaker was duidelijk: CDs NIET aansluiten !.
Maar probeer zon groot peloton op 2 ronden van het einde maar eens tegen te
houden. Ik was het, eerlijk gezegd, ook niet van plan om me te laten afzakken,
maar in de chaos was ik toch mee achtergebleven. Een 15-tal renners reden mee
met de ABs. Na enig overleg in de groep (weet niet meer wie de voortrekker
was) werd beslist om aan de aankomst halt te houden. Zo gezegd, zo gedaan, bij
het ingaan van de laatste ronde stonden wij allemaal stil aan de meet. De
afgevaardigden , die nog meer chaos vreesden, waren snel met een beslissing: Doorrijden,
de vorige groep wordt volledig gedeclasseerd ! Dat was wat we wilden horen,
dus reden we verder.
Er zaten nog wel wat snelle mannen in de groep, maar toch
haalde ik het vrij gemakkelijk voor oa Ackermans,
Michiels en Vlerick.
Toen ik terug naar de aankomstlijn reed stonden daar de
renners uit de eerste groep luid te protesteren en hun mening te geven over het
gebeuren. Ik kon het niet laten om nog wat olie op het vuur te doen. Sorry
jongens, mag ik even door, ik kom mijn bloemen halen
Het was niet de eerste keer dat er discussies zijn wanneer
twee aparte reeksen mekaar inhalen, en het zal zeker ook niet de laatste keer
zijn. Waarom niet ? Omdat er geen duidelijk reglement bestaat. Nochtans is het
simpel: Laat de sterkste reeks eerst starten. Als de 2e reeks de
eerste inhaalt, wordt er samen verder gereden. Als de 2e groep
teveel achterstand oploopt, worden ze vroegtijdig uit koers genomen. Simpel
toch ?
Cat C: 1.Frank Suys
(Hingene) 2.Alex Ackermans 3.Peter Michiels 4.Freddy Vlerick 5.Martin
Proost 6.Patrick De Hauwer 7.Gerrit Van Roosendael 8.Henri De Decker
9.Patrik Verrijckt 10.Daniel Van Der Mieren 11.Patrick Joos 12.Ludwig
Gladines 13.Hedwig Aelbrecht 14.Denis Lust 15.Keny Wille 16.Danny Smet
17.Frank De Wilde 18.Paul Geerinck 19.Danny Van Hoof 20.Hugo Verhoeven
21.Paul Van Puyenbroeck 22.Geert Smet 23.Serge De Wever 24.Henri Hermans
25.Dirk Onghena Cat D: 1.Marc Heulens
(Nijlen) 2.Rob Ocraft 3.Hilair Heye 4.Chris Geerts 5.Tony Baudonck
6.Eddy Vanderschueren 7.Marc Docx 8.Willy De Sutter 9.Jean Blommaert
10.Wim De Waal 11.Marc Steenberghe
De spurt v an de tweede groep ... voor de overwinning.
De ultieme zoektocht naar de 100e overwinning heeft niet lang geduurd. Eén dag na Kruishoutem was het bingo in Burst. Mooi parcours, brede wegen, lichthellend. Alleen aan de aankomst ging het serieus bergop. Na een haakse bocht begon het direct te klimmen. Ik was bij de aankomst van de vorige reeksen in die bocht gaan staan. Bij de 4 sprinten die ik gezien had, was telkens de eerste die draaide ook de eerste aan de meet. Ik wist dus wat doen, als het tot een sprint kwam. Voor de wedstrijd had ik al ondervonden dat de benen niet volledig gerecupereerd waren van de dag voordien. En zodra de wedstrijd startte voelde de benen nog slechter aan. Er zat dus niets anders op dan enkele rondjes rustig in de groep mee te draaien. Al snel had ik gezien dat wegraken op dit parcours niet makkelijk zou zijn. Geen enkele ontsnapping droeg ver. Enkel Rudy Van De Velde, die ook de dag voordien had gewonnen, slaagde er enkele malen in om een tijdje voorop te rijden. Ik nam dus de beslissing: alles op de sprint vandaag. De voorlaatste ronde ging Rudy opnieuw. De voorsprong werd nooit groot maar hij bleef voorop rijden. Even later kreeg hij nog het gezelschap van een 2e renner en op het eind waren er nog 3 naartoe gesprongen. Op een kleine kilometer van de meet was de voorsprong nog slecht 20m. Ik reed de laatste meters toe zodat ik al als 4e de voorlaatste bocht nam. Om dan, net voor de laatste bocht, naar de kop te gaan. Eens door de bocht was het vol naar de meet, maar het ging moeizamer dan ik dacht. En blik naar m'n tandwiel gaf de reden: ik stond verdorie op de 11, een tand groter dan ik gedacht had. Er zat niets anders op dan door te gaan, nu nog schakelen was geen optie. Gelukkig viel ik niet stil, en met een lengte voorsprong haalde ik het op VWF-wereldkampioen Joseph Devits. De 100e is een feit. De vraagtekens in de titel mogen weg !
D
-reeks 1 Frank Suys; 2 Joseph Devits; 3 Roger Schouppe; 4 Dirk De Meyer; 5 Piet De Vos;
6 Mark Vertommen; 7 André Praet; 8 Rudy Van De Velde; 9 Joseph Claessens; 10 Philippe Breuls.
De spurt bergop. (foto: Rita Thienpondt (bedankt Rita !))
De 2e overwinning in evenveel dagen. De 100e over de hele carrière. (foto: Rita Thienpondt (bedankt Rita !))
D
-reeks 1 Frank Suys 2 Joseph Devits
3 Roger Schouppe
4 Dirk De Meyer
5 Piet De Vos
6 Mark Vertommen
7 André Praet
8 Rudy Van De Velde
9 Joseph Claessens
10 Philippe Breuls
De LFT-wedstrijd in Kruishoutem is geen gemakkelijke
wedstrijd. Rondjes van2,9 km door de velden. Eerst een afdaling van een dikke
kilometer. Een kort vlak stuk. Dan meer dan een km omhoog , een bocht naar
rechts en 50m verder: de aankomstlijn.
De groep bleef enkele ronden samen, maar door een valpartij
in de klim lag plots alles uit mekaar. Met 13 vormden we de kopgroep: 9 B
renners en ikzelf met nog 3 concurrenten uit de C-reeks.
Halfkoers kwamen we tot op 100m van de 2e groep
uit de A-reeks. Ik had deze week op mijn blog mijn overwinning in Zingem nog
beschreven waar ik alleen naar de jongere reeks was gesprongen, dus ik dacht:
waarom nog eens niet proberen? Bergop trok ik op de grote molen in de aanval.
Direct kreeg ik één B-renner (Patrick Van Maeckelbergh) mee. Even later sloten
nog 3 B-renners aan. Ik zat dus in een zetel. Elke afdaling nam ik volledig
voor mijn rekening. Op de 52x11 en met de wind tegen, haalde ik daar elke ronde
53km/uur ! De klimmetjes liet ik grotendeels aan mijn vluchtpartners over.
We liepen ronde na ronde uit en hadden al een 20 toen er
plots een vrachtwagen het parcours opdraaide. Deze had juist de breedte van de
weg zodat we geen kant meer uit konden. Weg voorsprong, weg zekere zege. We
waren terug met 13. Maar ik wou niet bij de pakken blijven zitten. Met nog 4
ronden te gaan trok ik weer alleen in de aanval. Weer een afdaling tegen 53/u.
Toen ik beneden omkeek zag ik één renner op komst. Het was een B-renner. Wat
moest ik doen ? Hem laten bijkomen was een goeie hulp voor de resterende 10 km.
Maar langs de andere kant zouden dan ook de B-renners uit de kopgroep beginnen
rijden. Ik koos voor het eerste. Met
100m voorsprong reden we verder. Toen we dachten nog 2 ronden te moeten rijden
zagen we plots het bordje van de laatste ronde staan. Alles geven dus. De
achtervolgers hingen op 50m, maar met korte aflossingen konden we ze nog net
afhouden. Toen we beide klaar waren om het zegegebaar te maken hing daar terug
hetzelfde bordje: Laatste ronde ! Nu was de veer gebroken. Een tweede maal dat
ik dacht gewonnen spel te hebben. Weer mis !
6 renners sloten nog aan. Daarbij nog slechts één C-renner:
Belgisch kampioen Geert Roobroeck. Dan maar de spurt afwachten. Ik zette me als
laatste van de kopgroep in zijn wiel en toen hij even langs rechts inschoof zette ik
op links de spurt in. Ik zag hem niet meer terug. 3e keer goeie
keer, nu kon ik eindelijk het zegegebaar maken.
Als ik even terug kijk hoelang het geleden is dat ik nog zon
wedstrijd gedomineerd heb, moet ik ver terug gaan. De laatste 3 jaar heb ik dat
niet meer gekund, door de gekende gezondheidsproblemen. Als alles blijft
meezitten, kan dit nog een mooi seizoen worden. Hout vasthouden !!
Met B-renner Hans Kyndt de bij het ingaan van de voorlaatste ronde.
Negende en laatste zege in 2004 kwam er in Lochristi-Hyfte.
Zoals gewoonlijk daar regende het aanvallen. De wedstrijd kon er op elk moment
weer anders uitzien. Enkele malen was ik mee geweest, bij een andere aanval
moest ik mee werken om een scheve situatie recht te zetten. Ook zo in de
laatste ronde. Een achttal renners met nogal wat kleppers reden weg. Het was nu
alles of niets. Wachten kon niet meer. Ik reed naar de leiders toe, maar kort
na mij sloot nog een grote groep aan. Massaspurt dus. De laatste 500m gaan
eerst (zeer) lichtjes bergop en daarna in lichtdalende lijn tot de aankomst.
Een impuls, anders
kan je het niet noemen. Op 400m voor de meet begon ik de spurt. Direct spookte
het door mijn hoofd: wat doe ik nu ? Dit hou je niet vol ! Maar ik voelde nog
de power in de benen, reed op de 11 het lichthellende stuk op om dan verder
door te trekken. Waar bleven ze ? Hoeveel gingen er me voorbij rijden ? Niemand
? Nee niemand !Kenny De Marteleire,
Walter De Veerman, Danny Van Oyen, Georges Vergauwe allemaal had ik ze los
uit de wielen gespurt om met enkele lengten voorsprong te zegevieren.
Ik heb al zeer veel sprinten gewonnen, maar dit
zal altijd de mooiste blijven ! Spijtig dat ik hier nooit een foto van heb gehad.
Cat C: 1.Frank Suys
(Hingene) 2.Danny Van Oyen 3.Walter De Veerman 4.Kenny De
Maerteleire 5.Georges Vergauwe
6.Fabien Hanssens 7.Theo Schlijper 8.Marc Borghgraef 9.Paul
Geerinck 10.Frank De Wilde
11.Patrick Joos 12.Luc Callant 13.Patrick Convents 14.Luc De
Bruyne 15.Patrick De Smet
16.Dirk Mathijs 17.Jan Vlegels 18.Marc Vleminck 19.Danny Van
Hoof 20.Idesbald Nevejans
21.Luc Rottiers 22.Denis Lust 23.Philippe Lacquet 24.Marc Van
Bruysel 25.Marc Goossens Cat D: 1.Wim De Waal
(Axel,
NL) 2.Patrick Van Renterghem 3.Helmuth Tas 4.Gustaaf Meirte
5.Bert Ter Harmsel 6.Daniel
Noens 7.Patrick Van Hulle 8.Rob Deroet 9.Marc Steenberghe
10.Alfons Feremans 11.José
Hoebeke 12.Rik Vanpoucke 13.Ronny De Scheemaeker 14.Hilair Heye
15.William Vyncke 16.Johan
Martens 17.Lucien Van Goethem 18.Willy De Sutter 19.Patrick
Plasschaert
Na de dubbelslag in Zingem en Wichelen, volgde de
overwinningen mekaar in sneltempo op.In
augustus bracht ik mn aantal op 8 door 3x na mekaar te winnen in Oosteeklo.
De eerste kwam er aan cafe De Pluim,waar ik in 2000 nog de overwinning haalde in
de trui van Belgisch kampioen.De
aankomst ligt me dan ook als gegoten. Een haakse bocht naar links, dan een doordraaier
naar rechts en 200m verder de meet.En als je er dan voor kan zorgen om als
tweede uit die bocht te komen, is de winst al half binnen. Ik draaide er in het
wiel van Georges Vergauween ging hem
direct voorbij. Gewonnen spel, normaal gezien, maar toch was ik er niet gerust
in want naast mij tekende zich een schaduw af op de grond. Kwam hij nog zo kort
? Nee dus. De reden was de ondergaande zon die net in het verlengde van de
aankomst in de rug zat. Dit geeft enorm lange schaduwvlakken maar Georges zelf
lag al op enkele lengten.
Cat C: 1.Frank Suys
(Hingene) 2.Georges Vergauwe 3.Marc Borghgraef 4.Paul Geerinck
5.Luc Callant 6.Patrick
Convents 7.Arie De Moor 8.Henri De Decker 9.Jan Vermaercke
10.Luc Verheyen 11.Franky
Vertongen 12.Philippe Lacquet 13.Wim Oosse 14.Carl Crabtree
15.Fabien Hanssens 16.Frank
Jacobs 17.Patrick Joos 18.Marc Vleminck 19.Hugo Verhoeven
20.Patrick Van Hulle 21.Kurt
Laureys 22.Alex Wauters 23.Dirk Onghena 24.Peter Bleyaert
25.Rudi Beyens Cat D: 1.Jan Vervecken
(Herentals) 2.Patrick Van Renterghem 3.Gustaaf Meirte 4.Marc
Steenberghe 5.Ronny De
Scheemaeker 6.Martin Clauwaert 7.Bert Ter Harmsel 8.Hilair Heye
9.Walter Matthys 10.Marc
Docx 11.Luc Van Waes 12.Willy De Sutter 13.Ko Block 14.Louis
Moens 15.Donald De Vlieger
Een goeie week later was er een tweedaagse aan De Braeme
waar ik het jaar voordien nog had gewonnen. Zaterdag startte ik zoals gewoonlijk
in de C-reeks (de + 40ers). Ook hier kregen we weer een massaspurten moesten twee andere spurtkanonnen Walter
De Veerman en Danny Van Oyen er aan geloven.
Cat C: 1.Frank
Suys (Hingene) 2.Walter De Veerman 3.Danny van Oyen
4.Geert Seye 5.Hans Sonck
6.Eric D'Haene 7.Luc De Bruyne 8.Patrick Watteny 9.Peter
Kerckaert 10.Fabien Hanssens
11.Ludwig Gladines 12.Keny Wille 13.Marc Borghgraef 14.Henri De
Decker 15.Marc Couckuyt
16.Luc De Poorter 17.Frank De Wilde 18.Philippe Lacquet
19.Franky De Fijn 20.Danny Denis
21.Patrick Joos 22.Paul Geerinck 23.Filip Vereecke 24.Gunther
Van Den Bosch 25.Wim
Heyndrickx Cat D: 1.Patrick
Van Renterghem
(Bellem) 2.Patrick Versluys 3.Helmuth Tas 4.Hilair Heye 5.Marc
Steenberghe 6.Gustaaf
Meirte 7.Alfons Van Raemdonck 8.Freddy Luyckx 9.Ronny De
Scheemaeker 10.Ronny Van Herck
11.Tony Baudonck 12.Patrick Van Hulle 13.Etienne Van de Velde
14.Louis Moens 15.Rob Ocraft
16.Johan Martens
Zondag had ik een specialleke in petto. Aangezien mijn zoon Roeland ook
meereed, besloot ik om eens bij de jonge gasten van de AB-reeks te starten. En ik
had zon dag zoals je er maar een paar per jaar kan meemaken (ik in elk geval
toch). Elke aanval was ik mee, zonder dat het me echt moeite kostte. Ik denk
niet dat ik ooit zo sterk gereden had.
Halfkoers waren we weer weg met een achttal renners. Toen ik
omkeek zag ik Roeland halfweg tussen ons en de groep hangen. Ik ging direct in
de remmen en liet me afzakken. Maar toen Roeland bij mij kwam, sloten ook de
eersten uit de groep weer aan. Poging mislukt, en de 7 reden al 100m voorop.
Maar zoals ik al zei, die dag kon alles. Ik demarreerde opnieuw en reed in een
ruk weer naar de leiders toe !
Met 8 gingen we de laatste ronde in. Zou ik de spurt
afwachten ? Nee, niet nodig, ik kon hier alleen aankomen. Dus trok ik weer in
de aanval. 50m, 100m, de voorsprong groeide, ook al viel achter mij het groepje
in 3 stukken. Maar ze zouden me niet inhalen vandaag ! Met 100m voorsprong won
ik op gasten die ook bij de Elite ZC nog wedstrijden wonnen.De stunt was binnen !!
Cat AB: 1.Frank
Suys (Hingene, winnaar cat B) 2.Kristof Muys (Eine,
winnaar cat A) 3.Bart
Verleyen 4.Gunter Sterck 5.Koen De Graeve 6.Filip Timbreur
7.Mario Bolssens 8.Luc Puimege
9.Maurice Minnaar 10.Willem Hooreweghe 11.Fonny Kint 12.Peter
Flach 13.Johan De
Maesschalck 14.Benjamin Van De Velde 15.Jan Meeus 16.Hans
Verlinden 17.Bjorn De Vriese
18.Geert Van Speybroeck 19.Didier Couchez 20.Rudi Rabout
21.Johan Vervaecke 22.Pepijn De
Coninck 23.Hendrik Buyck 24.Christophe Van Den Broeck 25.Roeland
Suys 26.Patrick De Jonghe
27.Steven Thys 28.Gino Hoskens 29.Kurt Vervaet 30.Chris Van
Maele Cat C: 1.Etienne Claus
(Waasmunster) 2.Wim Heyndrickx 3.Marc Borghgraef 4.Paul Geerinck
5.Frank De Wilde 6.Fabien
Hanssens 7.Danny Van Oyen 8.Geert Seye 9.Ghislain Vanbruane
10.Rik Van Wassenhove 11.Jan
Samaey 12.Keny Wille 13.Hans Sonck 14.Idesbald Nevejans 15.Luc
De Poorter 16.Patrick Van
Peteghem 17.Walter Deschroodere 18.Kurt Laureys 19.Roland
Verhoeven 20.Frank De Block Cat D: 1.Gustaaf Meirte
(Verrebroek) 2.Helmuth Tas 3.Hilair Heye 4.Marc Steenberghe
5.Patrick Van Hulle 6.Etienne
Van de Velde 7.Rik Vanpoucke 8.Ivan Wulffaert 9.Tony Baudonck
10.Willy De Sutter
11.William Vyncke
Weer een overwinning met ruime voorsprong.
De voorzitters Neyts en Bloem kwamen er bij staan.
Kalender & Uitslagen 2010: 16/10: Oosteeklo: 2e 10/10: Lochristi: 4e 09/10: Lotenhulle: 6e 03/10: Merelbeke: 5e 26/09: Outer (EK): 5e 23/09: Landegem: 5e 19/09: Boom (PK): 5e (2e) 18/09: Stasegem: 1e 13/09: Schriek: 11e 11/09: Kruishoutem: 1e 10/09: Nieuwkerken-Ws: / 05/09: Wielsbeke: 1e 2/009: Kalfort: 5e 01/09: Kalfort: 6e 29/08: Ooigem: 2e 28/08: Asbeek (BK): / 22/08: Aalst: 1e 21/08: Izegem: 2e 19/08: St. Lievens Esse: 8e 14/08: Kap.odB (BNL): 19e 13/08: Evergem (BK): 2e 08/08: Buggenhout: 8e 07/08: Ertvelde: 9e 05/08: Beveren: 6e 02/08: Destelbergen: /
31/07: Semmerzake: 3e 28/07: Aalst: 14e 26/07: Bazel: 10e 25/07: Merelbeke: 8e 23/07: Beveren: 2e 21/07: Aalst: 16e 18/07: Temse: 12e 17/07: Poeke: 3e 11/07: Destelbergen: 5e 07/07: St. Gillis Waas: 2e 04/07: Dikkelvenne: 3e 27/06: O-nieuwk.(BK):4e 26/06:
Wingene: 1e 25/06: Wachtebeke: / 20/06: Wichelen: 3e 19/06: Ertvelde: 3e 17/06: Beveren: / 13/06: Halle: 12e 12/06: Eksaarde: / 09/06: Lochristi: / 06/06: Mater: 3e 05/06: Wintam:1e 02/06: Beveren: / 29/05: Kruishoutem: val 25/05: Ijzendijke: 5e 23/05: Affligem: 4e 22/05: Wolvertem: 7e 15/05: Aalst: / 14/05: Boekhoute: 10e 09/05: Zaffelare: 10e 08/05: Slypskapelle: 1e 06/05: Beveren: 3e 02/05: Moerzeke:/ (plat) 01/05: Mol-Wezel 5e 25/04: Boom: 4e 24/04: Buggenhout: / 18/04: Burst: 1e 17/04: Kruishoutem: 1e 11/04: Balegem: / 10/04: Lotenhulle: 3e 05/04: Oostakker: 9e 03/04: Malderen: 10e 28/03: St. Lievens Esse 7e 27/03: Meigem: 8e 21/03: Hamme: 6e 20/03: St. Amands: 20e 14/03: Haaltert: / (plat) 13/03: Oordegem: 7e 07/03: Iddergem: 15e 06/03: Essene: 17e 28/02: Oordegem: /