Ik ben Frank Suys
Ik ben een man en woon in Bornem - Hingene (België) en mijn beroep is Trainer Aseptic mfg. bij Pfizer-Puurs.
Ik ben geboren op 11/11/1961 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wielrennen.
Dit blog is een overzicht van 33 jaar in de wielersport.De zwarte tekst gaat terug van 1977 tot 2008, groen= 2009/2010
Het is goed om een doel te hebben, maar het is de reis, die uiteindelijk telt
17-02-2009
11 augustus 1979: Juniores Ekeren-Donk
Na een mindere maand juli, ging het weer een stuk beter. In Ekeren-Donk was er een wedstrijd voor de "Juniores-trofee Zwan-bierworst". De naam laat het niet uitschijnen, maar toen was dit de belangrijkste trofee voor Juniores in het Antwerpse. Alle betere renners stonden daar steevast aan de start. Leider in dat klassement was Ronny Oerlemans. Achter hem was ik bij de nieuwelingen drie maal 2e geworden . Maar dit jaar had ik hem al kunnen kloppen (Mariekerke). Met Ronny, Rudi Paeshuyse en Eric Geerts trok ik halfwedstrijd in de aanval. Meteen ook de beslissende ontsnapping. De sprint zou een zware dopper worden. Alle 4 stonden we gekend als rappe sprinters. Maar ik slaagde erin om hen op 300m van de meet te verrassen en een klein kloofje te slagen, dat niemand meer dichtkreeg. De vierde zege van het seizoen was een feit.
Hieronder nog een mooi verslagje dat toen in HLN verscheen.
Even terug naar 2009. Dat internet de wereld binnen handbereik brengt is algemeen geweten. Zelfs de andere kant van de wereld wordt met één druk op de knop naar hier gehaald. En Australië heeft me altijd al gefacineerd. Al sinds we, meer dan 20 jaar geleden, een Australische wielrenner te logeren hadden die zijn geluk in de Belgische wedstrijden wou beproeven. Ik heb hem toen aangesloten bij de Belgische Club waar ik toen ook lid van was, de Rupelspurters. En nu is de cirkel rond ! Sinds vorige week ben ik lid van WARATAH VETERAN CYCLING CLUB in ... Sydney Australië !! En deze morgen werd m'n pakket met clubkleren al afgeleverd. Mooi niet ? Voorlopig zal ik hiermee enkel in Belgische wedstrijden aantreden, als enig "overseas member" van Waratah. Mogelijk krijg ik deze zomer enkele ploegmaats op bezoek of ... zit er een tripje naar "Down Under" in ?
Geen 2 zonder 3 ! Een derde overwinning op 3 weken tijd ! In Opdorp kwamen we met 53 aan de start. Het werd een ware afvalkoers. Eerst met 10 in de aanval, daarna nog met 7 en de laatste ronde werd met 5 ingegaan. Bij die 5 drie Klein-Brabanders, waarschijnlijk ook de sterkse 3 op dat moment: Walter Verstrepen uit Willebroek, Luc Borms uit St. Amands en ikzelf. Bij een uitval in de laatste ronde van ploegmaat Walter Verstrepen, kwam er een reactie van Luc Borms. Ik schoof met hem mee en de andere 2 (Gino Van den Bossche en Dirk Van Dam) moesten de rol lossen. De strijd tussen de streekrenners kon beginnen. Maar ik was er vrij gerust in. Luc en Walter waren sterke renners, maar in de sprint zouden ze er toch moeten aan geloven. Ik moest alleen zorgen dat we samenbleven. En als 3 rivalen samen voorop zijn, moet er maar eens eentje "proberen" om weg te geraken: No way ! In de sprint had ik zoals verwacht geen problemen om m'n derde van het seizoen binnen te halen De sprint met drie. Walter Verstrepen werd 2e, Luc Borms 3e
Twee weken na de eerste junioresoverwinning in Mariekerke trokken we richting Rotselaar. Inderdaad, op dezelfde plaats waar ik vorig jaar m'n allereerste overwinning behaalde. Met Wim De Wijngaert, Albert Michel, Rudi Paeshuyse, François De Vroe en Marcel De Keyser (vorig jaar 2e), onder de 35 deelnemers ging opnieuw winnen niet gemakkelijk zijn. En dat het spannend was, mag je wel zeggen. Hier een verslagje uit de krant van toen:
"Wanneer 8 renners zich voor de sprint om de overwinning aanbieden en er hiervan 5 op bijna gelijke hoogte sprinten, en er steken er dan nog 3 zegevierend de handen in de hoogte, dan hebben de aankomstrechters onvermijdelijk een probleem. Tenslotte was er over de eerste plaats weinig discussie, alhoewel niet alleen winnaar Frank Suys zeker was van z'n eerste plaats maar ook Danny Goovaerts en Guido Verschueren dachten gewonnen te hebben. Frank, ook vorig jaar winnaar in Rotselaar kon zijn eerste prijs in ontvangst nemen, maar de andere renners gingen met lege handen huiswaarts aangezien Guido Verschueren niet akkoord was met de hem toebedeelde 5e plaats en klacht indiende."
Onderstaande foto bewijst het verhaal. Probeer zelf de uitslag maar eens te maken. De officiele uitslag van de top 5 is (vlnr): Rudi Paeshuyse (2e), Michel Albert (4e), Ikzelf (duidelijk 1e dus ), Danny Goovaerts (3e) en Guido Verschueren (5e)
Na een zeer mooie meimaand met zes top 4-plaatsen werd juni nog beter. Slechts 8 wedstrijden werden gereden (er moesten ook nog examen gedaan worden !), slechts 3x bij de eerste 5, maar het waren dan wel 3 overwinningen. Wat in mei net nooit lukte, lukte nu zoveel te beter.
De eerste overwinning van het seizoen kwam er in Mariekerke, een thuiswedstrijd (Mariekerke is ook een deelgemeente van Bornem). Slechts 22 vertrekkers, maar wel verschillende renners die dit seizoen al één of meerdere overwinningen op zak hadden. Alain Sleebus onder andere, hij was het die reeds vroeg in de wedstrijd in de aanval trok en Luc en Geert Borms met zich meekreeg. Duidelijk een gevaarlijke ontsnapping. Met ploegmaat Serge Loverie en veelwinnaar Ronny Oerlemans ging ik in de tegenaanval. Het duurde 2 ronden voor we de koplopers te pakken hadden. Veel ontsnappingen zijn er toen niet meer geweest. Iedereen dacht kans te maken in de spurt en wist ook dat uit zon keurgroepje nog ontsnappen, moeilijk zou zijn. In de laatste bocht, een 300-tal meter voor de aankomst zat ik nog in laatste positie. Ik vreesde zelf dat dit een verloren positie was. Maar aan de linkerkant lieten ze nog een gaatje, groot genoeg om iedereen te remonteren en mn eerste junioresbloemen binnen te halen
De sprint met de 6 koplopers Na de wedstrijd, in de bloemen
In 1979 maakte ik de stap van nieuwelingen naar Juniores. En, ondanks 3 overwinningen vorig seizoen is het toch weer een nieuwe stap. Weer bij de jongsten, meer kilometers en zo nu en dan al een interclubwedstrijd. Een vroege vogel heb ik nooit geweest en dat was ook nu niet het geval. Een 14e plaats was mijn beste resultaat tijdens de eerste 2 maanden. En dan weer, net zoals vorig seizoen, vanuit het niets, helemaal vooraan. In Opdorp behaalde ik eind april een 3e plaats en vanaf dan was ik bijna elke wedstrijd vooraan te vinden. 2e in Schelle, 4e in St. Katelijne Waver, 2e in St. Amands en Londerzeel en, nogmaals in St. Amands, 3e. En dat allemaal in de maand mei, maar een overwinning zat er voorlopig nog niet in. Al zat ik er soms zeer kort bij, zoals in Londerzeel waar enkel Tony De Preter (toen aanzien als één van de snelsten van het peloton) me met een half wieltje van de overwinning hield. Aan deze laatste wedstrijd is nog een leuke anecdote verbonden. In die tijd reden we nog allemaal met een wollen koersbroek (inderdaad, ondenkbaar nu hé ). Maar er was iets nieuw op de markt: een koersbroek in kunststof ! Mooi, glad en vooral, geen waterzak om je lijf bij regenweer ! Deze broeken waren nog maar juist op de markt maar ik had er al eentje gekregen, en toen was het echt een bezienswaardigheid om daar mee uit te pakken. Daar in Londerzeel was dus de eerste wedstrijd met m'n nieuwe broek. En ik was niet alleen. Tony De Preter, Luc Borms en Danny Kennis hadden er ook al één. En wat dacht je ? In de eerste ronde een aanval met 4 renners. Juist ! De 4 "gladde" broeken reden samen voorop ! En we werden nooit meer bedreigd. Enkele maanden later reed NIEMAND nog met het wolle exemplaar !! Eigenlijk hadden we toen wel een procentje verdiend !
Vanuit m'n job als Trainer/opleider heb ik geleerd dat je na elk hoofdstuk moet herhalen om de aandacht te houden en een overzicht te geven bij wat er al geweest is.
Dus, na 2 jaar nieuweling staat de teller op 3 overwinningen: 4 mei 1978: Rotselaar 13 augustus 1978: Battel 20/22 augustus 1978: Tweedaagse Oppuurs.
Daarnaast werd ik nog 5x 2e, 4x3e, 2x4e en 3x5e, allemaal in m'n tweede jaar natuurlijk. Na het seizoen heb ik me ook nog aan het crossen gewaagd, maar dat was alles behalve een succes. Een 16e plaats was m'n beste resultaat. Na 7 crosskes heb ik er dan ook al de brui aan gegeven. En nu uitkijken naar het volgende verslagje: Mijn debuut bij de juniores in 1979, 30 jaar geleden ....
Een derde overwinning bij de nieuwelingen kwam er in de Tweedaagse van Oppuurs. De eerste rit was ik als 10e geëindigd, maar vooral de 2e rit is me bijgebleven. 71 renners kwamen er aan de start en, zoals dat meestal het geval was in het Klein-Brabantse, waren we als Rupelspurters goed vertegenwoordigd. Eén van deze renners was m'n trainingsmaatje Danny Peelman. Danny was een compleet ander renner dan ikzelf: een strijkijzer in de sprint, maar alleen rijden kon hij als de beste. Toen hij op 3 ronden van het einde 100 m voorsprong wist te verwerven, ontpopte ik me als een superknecht. Niemand ging Danny nog terughalen ! Iedereen die bewoog kreeg me in z'n wiel. Bij elke poging werd de voorsprong van Danny gevaarlijk klein, maar hij hield stand. Ook de laatste aanvaller, Marcel Borghgraef, kreeg me in z'n wiel. En pas toen de overwinning van Danny zeker was, sprong ik zelf nog weg om, op slechts 10m, als 2e over de meet te komen. En, zoals je op de foto kan zien, even blij als de winnaar. Ik had Danny leren kennen toen we bij ons debuut als nieuweling in de oefenkoersen telkens als eersten moesten lossen. En nu eerste en tweede in de uitslag ! Een mooie vooruitgang niet ? Na de wedstrijd werd ikzelf ook nog beloond. M'n 10e plaats in de eerste en 2e plaats in de tweede rit, waren genoeg om eindwinnaar te worden van de Tweedaagse !!
Tweede, maar blij met de overwinning van trainingmaatje Danny Peelman
Vorig jaar samen gelost, nu samen in de bloemen !!
Als winnaar van de Tweedaagse met het Bestuur van mijn supportersclub
Na m'n overwinning in Rotselaar was ik vertrokken. Nog zelden eindigde ik buiten de eerste 10. Maar het duurde tot in augustus voor ik nog eens met de bloemen mocht zwaaien. In Battel-Mechelen, woonplaats van Nonkel Jef (míjn nonkel Jef wel te verstaan ), kwamen 56 nieuwelingen aan de start. Ik had duidelijk een superdag. Er zijn in totaal 3 ontsnappingen geweest tijdens de wedstrijd, en telkens was ik erbij. Ik de voorlaatste ronde vertrok de juiste trein. Met z'n drieën trokken we in de aanval. Mijn medevluchters hadden allebei een goede reden om hier vandaag te winnen. Marc Verschueren was de plaatselijke renner, hij woonde zelfs in de café aan de aankomst. En Dirk Van Dam uit Leest, die z'n lief was ... de zus van Marc . Maar ik ging me vandaag niet laten kloppen. Van veel te ver begon ik te sprinten. Dirk Van Dam slaagde er nog in om naast me te komen maar geraakte er niet over. Na vele ereplaatsten eindelijk nog eens een overwinning. Uitslag: 1e Frank Suys, 2e Dirk Van Dam, 3e Marc Verschueren, 4e Tony De Preter, 5e Wim De Wijngaert, 6e Marc Goyvaerts, 7e Johan Meussen, 8e Marc Breyssinck, 9e Marc Vander Veken, 10e Bart De Cock.
14 dagen na m'n 7e plaats in Opdorp had ik in Haasdonk op 1 mei ook een 6e plaats behaald, weer in een massaspurt. 3 dagen later, op Hemelvaartdag, trokken we naar Rotselaar. 43 renners kwamen er aan de start, met enkele kleppers zoals Michel Albert en François Devroe. Maar voor de wedstrijd had me iemand gewezen op ene Marcel De Keyser, uit het naburige Langdorp. Broer van Paul, die enkele jaren bij de Profs zou rijden, en, volgens mijn bron, in bloedvorm. Toen Marcel rond halfkoers in de aanval trok zat ik juist in z'n wiel. Ik twijfelde dan ook geen moment om mee te schuiven. Met z'n vieren reden we voorop. Ronde na ronde liepen we uit. Het ging lukken vandaag, ik zou bij de 5 eersten rijden !! Maar op dat moment kwam het winnersinstinct al naar boven. Ik kon toch goed sprinten ? Misschien was De Keyser te snel ? Maar wie waren de anderen ? Ik besloot resoluut het wiel van De Keyser te kiezen en me van de anderen niets aan te trekken. Onze voorsprong was zo groot, dat we op 500m van de meet bijna gingen surplassen. Ik zat in derde positie in het wiel van ... inderdaad. Door een onoplettendheid (hij keek om) reed de 4e renner tegen m'n wiel en viel. Even was ik uit m'n concentratie, maar daar was geen tijd voor. Marijnissen zette aan en De Keyser ging er direct over. Ik schoof mee en tot m'n eigen verbazing ging ik er zelfs makkelijk over. Kon dat nu ? Een 6e en 7e plaats waren m'n beste uitslagen en nu eerste ?? Ik win hier verdomme een koers !! Die pannenkoek van vorig jaar !! 1e !!!!!! Rotselaar, 4 mei 1978, de eerste overwinning is binnen !!
Uitslag: 1e Frank Suys, 2e Marc De Keyser, 3e Michel Marijnissen, 4e Michel Albert op 10", 5e François Devroe, 6e Franky Otzer, 7e Paul De Weert, 8e Francis Geerts, 9e Rudy Decoster, 10e René Coeck.
Na een mager debuutseizoen moest m'n 2e jaar bij de nieuwelingen veel beter worden. Fitness, lopen, krachttrainingen, groepstrainingen, alles had ik meegedaan. Het eerste weekend van maart stonden de eerste wedstrijden op het programma en ik ging er meteen 2 na mekaar rijden. Doseren, pieken, rustperiodes, .. in die tijd werd daar niet veel over gesproken. Het was meer zoiets van "Hoe meer je koerst, hoe beter je wordt !" Zaterdag trok ik naar Malderen en zette er meteen m'n beste uitslag neer: 27e op 82 deelnemers ! En een dag later, in Ursel, al nipt in de prijzen: 20e van de 35 (140 Bfr was dat toen !). De volgende stap was een top 10-plaats. Op 1 april in Duffel (neenee, niet zot, geen grap ) was ik er bijna. Voor het eerst eindigde ik vóór het peloton, na een aanval in de laatste ronde: 11e op 47. Ook de volgende wedstrijden was ik telkens bij de eerste 20. Ik kwam onder de mensen ! En toen, in Buggenhout-Opstal (16 april, 69 deelnemers) was het zover, al heb ik daar 2 inspanningen moeten voor doen ! In een massaspurt had ik me goed kunnen plaatsen en, na even tellen voorbij de meet, wist ik dat ik 7e was geëindigd. I did it !! Maar toen ik even later naar de uitslag ging kijken, stond ik zelfs niet bij de eerste 20 !!! Ik direct de wachtende renners voorbij, recht naar de tafel van de wedstrijdafgevaardigde: "Ik ben 7e en sta niet in de uitslag !!!" . Maar probeer dat maar eens te bewijzen hé ! Gelukkig stond daar een ploegmaat in de buurt die verklaarde dat ik inderdaad vóór hem was geëindigd. En aangezien hij 7e in de uitslag stond, werd m'n klacht aanvaard. Stel je voor, het lukt je dan eens om bij de 10 eersten te eindigen, en dan zien ze je over het hoofd ! In deze eeuw werken ze allemaal met camera's en is het veel gemakkelijker om je gelijk te halen dan toen. Eind goed al goed: top 10 was binnen, volgende doel: Top 5 !
Over de rest van m'n eerste wielerseizoen valt eigenlijk weinig te zeggen. 50 wedstrijden gereden, slechts 4x bij de eerste 20, en dan nog in wedstrijden met om en bij de 30 vertrekkers. Niets om over naar huis (of in deze blog) te schrijven. Maar naar het einde toe reed ik wel al mijn wedstrijden uit. Dat was het enige pluspunt in mijn debuutjaar. 1978 zou veel beter moeten. Een jaartje sterker, een goede voorbereiding, wat meer ervaring. Allemaal elementen die belangrijk zijn als je pas 15-16 bent. Ik was ook niet de "beer" zoals er daar enkele tussen reden. Ik herinner me oa Mark Goossens, Luc Meeusen, Didi Foubert en Luc Vanhoutteghem. Als ik naast die gasten stond, leken ze wel 10 jaar ouder te zijn. En dat is natuurlijk een voordeel. Maar dit voordeel verdwijnt met de jaren. Mijn type noemen ze een "laatbloeier". Afwachten of ik ook bij die categorie behoor, of dat ik gewoon ne pannekoek ben. Wait and see in 1978 !!
Normaal gezien ging ik 2009 voor Boutersem Sportif koersen. Maar 120 km met de auto naar de ploegvoorstelling gisteren om dan, door een "vergetelheid" van de "manager", zonder koerskledij naar huis te moeten, (zelfs geen vestje was voor mij beschikbaar voor de ploegfoto !) deden me besluiten om deze club nog vóór de seizoenstart de rug toe te keren. Ik wil het er verder niet over hebben. Deze blog moet tof blijven hé Dus 2009 zal terug individueel aangesneden worden, tenzij er nog een ander ploeg uit de bus komt. Hier misschien eens een advertentie plaatsen : Toffe gast zoek tof Team ! Meer moet dat niet zijn hé ...
16 april 1977: 8e wedstrijd: Bornem-Branst (nieuwelingen)
Anderhalve maand na mijn eerste wedstrijd ben ik er nog altijd niet in geslaagd één rondje te kunnen volgen. Telkens in de eerste ronde de rol lossen en dat reeds 7 wedstrijden na mekaar. Vandaag een wedstrijd in eigen gemeente: Branst, net als Hingene een deelgemeente van Bornem. Een mooi parcours met brede banen en weinig echte bochten. Hoge snelheden dus, maar wat ik toen nog niet wist is dat dit de gemakkelijkste wedstrijden zijn. En ja, ik hou beter stand dan vooraan. Zo goed zelfs dat ik er de eerste ronde nog midden in de groep (64 deelnemers) zit. Fier als een gieter richt ik me even op bij de doortocht aan de aankomstlijn: "Iedereen gezien, ik zit er nog bij !!" Zelfs na de tweede ronde, en de derde, en de vierde. Wat was dat nu ? Kon ik ineens zoveel harder rijden ? Ik begon het zelf ook te geloven. Nog 2 ronden. Als ik deze ronde niet gelost wordt, rij ik mijn koers uit !. Laatste ronde, het is gelukt. Misschien kan ik zelfs in de groep over de meet rijden? Jaja, het lukt. Voor het eerst wordt ik niet gelost in de eerste ronde en ik rij mijn koers al uit ! Ik moet nu m'n nummer niet gewoon gaan afgeven na de wedstrijd, ik kan zelfs al eens gaan kijken of ik niet in de uitslag sta. En zoals dat vroeger veel gebeurde omdat de délégés nog alles met pen en papier moesten noteren, werden we ex-aequo geplaatst: Mijn eerste prijs was binnen: 45 renners gelijk op de 17e plaats: elk .... 10 Belgische Frank !! Maar fier als een gieter ! Eén dag later, ook in Branst, deed ik het zelfs nog beter: 13e ex-aequo, en maar liefst ...50 Bfr. Ik was vertrokken. Nu zou ik elke week prijs rijden ... dacht ik.
En zo zag deze jongen eruit toen hij 15 was (samen met m'n vader). Als lid van de Rupelsputers Boom heb ik alle jeugdreeksen doorlopen. Al die tijd reed ik ook met dezelfde sponsor op de trui: Damesstoffen Van Den Bril, de zaak van Guido, manusje-doe-al van de club. De Rupelspurters was in die tijd een Club waar naar op gekeken werd. Uit de rennerslijst van 1977 springen volgende namen me in het oog: Rudy Cleemput uit St. Amands (Een Jerommeke zoals er niet veel waren: beresterk) Danny Peelman uit Boom (Mijn trainingsmaatje, momenteel zaakvoerder van Cyclo Peelman in Lebbeke) Walter Verstrepen uit Willebroek (ook een veelwinnaar in de jeugd) Raoul Bruyndonckx uit Boom (hét boegbeeld van de club) Johan Hofmans uit Puurs (nu Garage Hofmans. Was enkele jaren ouder dan ik en nam me graag onder zijn vleugels) En dan noem ik nog graag Patrick Convents. Hij is ook vandaag nog actief bij de vrije bonden.
Eindelijk, na anderhalf jaar dromen om wielrenner te worden is het zover. Hier sta ik dan, in Opwijk, aan de start van mijn allereerste wedstrijd. Stijf van de zenuwen ! We moesten ons opstellen in een zijstraat want de grote jongens van Brussel-Opwijk moesten eerst hun doortocht maken voor we mochten starten. 95 deelnemers en ik stond er middenin. Ik weet nog goed hoe klein ik me toen voelde. En toen was het zover. 300 meter achter de auto, tot we aan de vertrek- en aankomstlijn werden "losgelaten". En weet je waar ik daar al zat ? Inderdaad, hélemaal achteraan !! En een kleine kilometer verder moest ik die grote groep al laten rijden, samen met nog 2 andere "pannekoeken" ( Ik vraag me nog steeds af wie zij waren en hoe lang en/of goed hun carrière is geweest.) En achter ons: de auto met de groene vlag ! We mochten blij zijn dat we na de eerste doortocht nog niet werden afgevlagd, maar een ronde later was het wel zover. Nog een geluk of ze hadden ons de derde ronde misschien al gedubbeld ! Dat is dus koersen ? Hoe konden die anderen zoveel harder rijden ? Ga ik dat ooit ook kunnen? Veel vragen,veel twijfels met maar één antwoord: Blijven trainen !!
Proficiat aan mezelf !! . Een nieuwe blog is geboren. Dit was het
gemakkelijkste deel. Nu nog de vraagtekens uit de titel wegwerken. Want
wat is eigenlijk de bedoeling ? Eerst mezelf even voorstellen. Ik
ben Frank Suys, geboren in '61 en, met enkele korte en lange
onderbrekingen, amateur-wielrenner sinds 1977. Ik heb alle jeugdreeksen
doorlopen, ben dan op m'n 24e gestopt om 10 jaar later terug te starten
bij de Vrije Bonden. En in al die tijd ben ik er al in geslaagd om 92
overwinningen te behalen. Daarbij o.a. een Belgische (WAOD-1996), een
Vlaamse (WAOD-2005) en een Antwerpse (VWV- 2006) kampioenentitel. M'n
voornaamste doel in 2009 is om het totaal aantal overwinningen op te
drijven tot 100. Vandaar de, misschien wat hoogmoedige, titel. Maar ik
blijf bescheiden hé. De vraagtekens maken duidelijk dat de buit nog
lang niet binnen is. De volgende dagen ga ik in deze blog terug naar
het verleden. Alle hoogtepunten vanaf de nieuwelingen tot 2008 . Om dan in maart, bij de start van het
nieuwe seizoen, heden en verleden te combineren. Veel plezier bij het lezen van deze blog en duimen maar dat in oktober de vraagtekens verdwenen zijn.
Kalender & Uitslagen 2010: 16/10: Oosteeklo: 2e 10/10: Lochristi: 4e 09/10: Lotenhulle: 6e 03/10: Merelbeke: 5e 26/09: Outer (EK): 5e 23/09: Landegem: 5e 19/09: Boom (PK): 5e (2e) 18/09: Stasegem: 1e 13/09: Schriek: 11e 11/09: Kruishoutem: 1e 10/09: Nieuwkerken-Ws: / 05/09: Wielsbeke: 1e 2/009: Kalfort: 5e 01/09: Kalfort: 6e 29/08: Ooigem: 2e 28/08: Asbeek (BK): / 22/08: Aalst: 1e 21/08: Izegem: 2e 19/08: St. Lievens Esse: 8e 14/08: Kap.odB (BNL): 19e 13/08: Evergem (BK): 2e 08/08: Buggenhout: 8e 07/08: Ertvelde: 9e 05/08: Beveren: 6e 02/08: Destelbergen: /
31/07: Semmerzake: 3e 28/07: Aalst: 14e 26/07: Bazel: 10e 25/07: Merelbeke: 8e 23/07: Beveren: 2e 21/07: Aalst: 16e 18/07: Temse: 12e 17/07: Poeke: 3e 11/07: Destelbergen: 5e 07/07: St. Gillis Waas: 2e 04/07: Dikkelvenne: 3e 27/06: O-nieuwk.(BK):4e 26/06:
Wingene: 1e 25/06: Wachtebeke: / 20/06: Wichelen: 3e 19/06: Ertvelde: 3e 17/06: Beveren: / 13/06: Halle: 12e 12/06: Eksaarde: / 09/06: Lochristi: / 06/06: Mater: 3e 05/06: Wintam:1e 02/06: Beveren: / 29/05: Kruishoutem: val 25/05: Ijzendijke: 5e 23/05: Affligem: 4e 22/05: Wolvertem: 7e 15/05: Aalst: / 14/05: Boekhoute: 10e 09/05: Zaffelare: 10e 08/05: Slypskapelle: 1e 06/05: Beveren: 3e 02/05: Moerzeke:/ (plat) 01/05: Mol-Wezel 5e 25/04: Boom: 4e 24/04: Buggenhout: / 18/04: Burst: 1e 17/04: Kruishoutem: 1e 11/04: Balegem: / 10/04: Lotenhulle: 3e 05/04: Oostakker: 9e 03/04: Malderen: 10e 28/03: St. Lievens Esse 7e 27/03: Meigem: 8e 21/03: Hamme: 6e 20/03: St. Amands: 20e 14/03: Haaltert: / (plat) 13/03: Oordegem: 7e 07/03: Iddergem: 15e 06/03: Essene: 17e 28/02: Oordegem: /
), Danny Goovaerts (3e) en Guido Verschueren (5e)
. Maar ik ging me vandaag niet laten kloppen. Van veel te ver begon ik te sprinten. Dirk Van Dam slaagde er nog in om naast me te komen maar geraakte er niet over. Na vele ereplaatsten eindelijk nog eens een overwinning.
Uitslag: 1e Frank Suys, 2e Dirk Van Dam, 3e Marc Verschueren, 4e Tony De Preter, 5e Wim De Wijngaert, 6e Marc Goyvaerts, 7e Johan Meussen, 8e Marc Breyssinck, 9e Marc Vander Veken, 10e Bart De Cock.
. Maar probeer dat maar eens te bewijzen hé ! Gelukkig stond daar een ploegmaat in de buurt die verklaarde dat ik inderdaad vóór hem was geëindigd. En aangezien hij 7e in de uitslag stond, werd m'n klacht aanvaard.
){kind=link}